Εργατικά νέα #54

Νεκρός εργάτης εξαιτίας των κυμάτων καύσωνα μέσα στον Ιούλη

Στο νοσοκομείο της Χαλκίδας με συμπτώματα θερμοπληξίας μεταφέρθηκε διανομέας την Πέμπτη 20/07. Ο διευθυντής του νοσοκομείου, Κωνσταντίνος Χροναίος –ο οποίος παρεμπιπτόντως μεταφέρθηκε από τη θέση του αναπληρωτή διοικητή του Γ.Ν. Θήβας, σε αυτή του διοικητή του Γ.Ν. Χαλκίδας, 1,5 μήνα πριν τις εθνικές εκλογές του Μαΐου– εξέδωσε ιατρικό ανακοινωθέν με την ανήκουστη σημείωση «όχι διανομέας». Πρόκειται για μία επικοινωνιακή τρίπλα, στην προσπάθειά του να αποκρύψει τον πρώτο νεκρό εργαζόμενο σε συνθήκες καύσωνα για φέτος το καλοκαίρι.

Γρήγορα τα συστημικά μέσα ευθυγράμμισαν τις ειδήσεις τους με την ανακοίνωση του νοσοκομείου, σπεύδοντας να χαρακτηρίσουν ως fake news την αρχική πληροφορία. Αργότερα μέσα στη μέρα, άτομα από το περιβάλλον του εργαζόμενου επιβεβαίωσαν πως ο άνθρωπος εργαζόταν ως διανομέας με ποδήλατο για πολλές ώρες και χωρίς σύμβαση, ενώ ο ιδιοκτήτης της εν λόγω επιχείρησης συνελήφθη με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια.

Από τις 12 Ιούλη και αναμένοντας το πρώτο κύμα καύσωνα στον ελλαδικό χώρο, το υπουργείο εργασίας –με (νέο) υπουργό τον παλιό μας γνώριμο Άδωνη Γεωργιάδη– εξέδωσε ΦΕΚ για την «υποχρεωτική παύση εργασιών κατά το χρονικό διάστημα 12.00’ – 17.00’ σε χειρωνακτικές εργασίες που εκτελούνται σε εξωτερικό χώρο» τις μέρες του πρώτου κύματος καύσωνα, μέτρα τα οποία επεκτάθηκαν και στο δεύτερο κύμα. Βέβαια το ΦΕΚ δεν διευκρινίζει αν αυτή η υποχρεωτική παύση εργασίας γίνεται μετ’ αποδοχών ή όχι. Φανταζόμαστε πώς στη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων, αυτή η παύση εργασίας θα επιβαρύνει τα άτομα που εργάζονται και όχι τα αφεντικά. Η απουσία αυτής της διευκρίνησης σημαίνει πρακτικά ότι οι εργάτες και οι εργάτριες θα συνεχίσουν να δουλεύουν, όχι προφανώς επειδή το θέλουν, αλλά γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να χάσουν το μεροκάματό τους. Αυτό έγινε σαφές τις επόμενες μέρες του καυτού Ιούλη, αφού σε αρκετές περιπτώσεις –ειδικά εργοτάξια οικοδομών– τα αφεντικά σταμάτησαν τις εργασίες μόνο μετά την παρέμβαση συνδικάτων (βλ. Καλαμάτα, Θεσσαλονίκη).

Στα έκτακτα μέτρα του υπ. εργασίας –που στην πραγματικότητα ρυθμίζουν τις συνθήκες εργασίας μέσα στον καύσωνα αντί να προστατεύουν τους εργαζομένους από τον καύσωνα– βρίσκεται και μια άλλη παλιά μας γνώριμη, η τηλεργασία! Το μέτρο αφορά στα άτομα που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, εφόσον ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Με δεδομένο πως η «ενεργειακή κρίση» έχει φτάσει την τιμή του ρεύματος στα ύψη, και επειδή τα απανωτά κύματα καύσωνα απαιτούν κλιματισμό στα γραφεία εργασίας, οι επιχειρήσεις βλέπουν τους λογαριασμούς τους να φουσκώνουν όλο και περισσότερο. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντα των επιχειρήσεων από τον Άδωνη Γεωργιάδη; Επιτρέποντας λοιπόν την τηλεργασία, για άλλη μια φορά το επιπλέον κόστος λειτουργίας μιας επιχείρησης εξαιτίας του καύσωνα μετακυλίεται από το αφεντικό στον εργαζόμενο.

[Βόλος] Το Sweet Cafe σερβίρει και απολύσεις

Τη Δευτέρα 04/09 το βράδυ άρχισε να βρέχει στον Βόλο με την κακοκαιρία να κλιμακώνεται την επόμενη μέρα. Εργαζόμενη της καφετέριας Sweet Cafe (Μακαρίου 77) βρισκόταν στην πόλη με ρεπό με υποχρέωση να επιστρέψει για εργασία την Πέμπτη 07/09. Την Τρίτη επικοινώνησε τηλεφωνικά με την αφεντικίνα της, Αλεξάνδρα Γκιόκα, ιδιοκτήτρια της καφετέριας, για να την ενημερώσει για την ενδεχόμενη αδυναμία προσέλευσής της, καθώς η πόλη είχε μπει ήδη σε καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας και εισόδου/εξόδου από αυτήν. Θα περίμενε κανείς ότι η αφεντικίνα θα έδειχνε το στοιχειώδες ανθρώπινο ενδιαφέρον όσον αφορά τη συνθήκη και την κατάσταση της εργαζόμενης. Αντ’ αυτού το υλικό συμφέρον υπερίσχυσε και απάντησε επιθετικά και οριακά απειλητικά στην εργαζόμενη, λέγοντάς της να κανονίσει την πορεία της για να πράξει κι εκείνη αναλόγως. Της έδωσε περιθώριο μέχρι την επόμενη μέρα (Τετάρτη) στις 10:00 να την ενημερώσει αν θα εμφανιζόταν κανονικά την Πέμπτη στην εργασία της. Στο μεταξύ, όπως ήταν ήδη γνωστό πανελλαδικά, στην ήδη αποκλεισμένη πόλη προστέθηκε και η διακοπή ρεύματος αφήνοντας την εργαζόμενη χωρίς μέσα επικοινωνίας.

Όταν κατάφερε την Τετάρτη στη 13:30 να επικοινωνήσει και να εκφράσει την αντικειμενική αδυναμία προσέλευσης την Πέμπτη, η απάντηση που έλαβε ήταν πως της είχε πει να την ενημερώσει νωρίτερα και πως «εδώ είναι μαγαζί» και είχε βρει ήδη άλλη κοπέλα. Η επόμενη επικοινωνία ήταν στις 09/09 προκειμένου να υπογράψει την απόλυση. Οι επόμενες επικοινωνίες της Αλέκας αφορούσαν την απόλυση και μόνο. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τον εαυτό της έριξε το φταίξιμο στην εργαζόμενη που πήγε στον Βόλο στο τετραήμερο ρεπό της, λέγοντάς της ότι ήταν λάθος αφού υπήρχε πρόγνωση για κακοκαιρία και ότι η εργαζόμενη μόνο για τα λεφτά της ενδιαφερόταν (τι ποιο λογικό;) και δεν είχε καμία κατανόηση αναφορικά με την επιχείρηση (λες κι είχε κάποια κατανόηση εκείνη). Όταν η εργαζόμενη ήρθε σ’ επαφή με την Επιθεώρηση Εργασίας της ειπώθηκε ότι η απόλυση είναι ηθικά απαράδεκτη, αλλά νομικά καλυμμένη, καθώς η Αλεξάνδρα είχε φροντίσει γι’ αυτό.

Ως εργαζόμενα άτομα που βιώνουμε στο πετσί μας τον εκβιασμό και την εκμετάλλευση της μισθωτής σκλαβιάς έχουμε κάθε λόγο να έχουμε χαμηλές προσδοκίες όσον αφορά την ανθρωπιά των αφεντικών μας, αλλά το συγκεκριμένο περιστατικό τις εκμηδένισε. Η Αλεξάνδρα Γκιόκα, βάζοντας πάνω απ’ όλα την εύρυθμη λειτουργία της επιχειρησούλας της, έπραξε με ακραίο κανιβαλισμό, παρόμοιο με αυτόν που επιδεικνύουν διάφορα ανθρωπάκια του είδους της που δεν διστάζουν να πατήσουν επί πτωμάτων για να σώσουν το τομάρι τους. Ενώ μέχρι τότε ήταν όλα μέλι γάλα, ένα τηλεφώνημα που εξέφραζε έγκαιρα μια πιθανή αντικειμενική δυσκολία αρκούσε για να την κάνει να βγάλει ακαριαία νύχια και δόντια. Οι Αλέκες και οι κυρ-Παντελήδες φορούν το προσωπείο της καλοσύνης και της κατανόησης μέχρι να φτάσει το νερό στην πόρτα τους. Και τότε με μεγάλη ευκολία δίνουν μια κλωτσιά για να πνιγούμε όλοι οι υπόλοιποι φανερώνοντας το ποιοι σκατά είναι στ’ αλήθεια.

Αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε σε σκατοδουλειές που δεν μας προσφέρουν ούτε τα απαραίτητα για την επιβίωσή μας, που μας δίνουν μόνο άγχος, στρες, νεύρα, απλήρωτες υπερωρίες, με καμία προοπτική βελτίωσης και σε πλήρη επισφάλεια. Και στη δυσάρεστη αυτή καθημερινότητα καλούμαστε επιπλέον ν’ ανεχτούμε τις εξουσιαστικές συμπεριφορές των αφεντικών που στραβοξυπνούν, ξεσπάνε, βρίζουν, παρενοχλούν, υποτιμούν, χειραγωγούν. Και όταν αντιδρούμε ή αρνούμαστε να κολυμπήσουμε μάς απολύουν φροντίζοντας να μην έχουν επιπτώσεις, αντικαθιστώντας μας με το επόμενο άτομο που βρίσκεται σε ανάγκη. Ξεχνούν ότι εμείς οι αναλώσιμοι δουλεύουμε τα κωλομάγαζά τους. Το κράτος φροντίζει να τους καλύπτει και να τους παρέχει τα μέσα για να μας ξεζουμίζουν (βλ. νέο αντεργατικό νόμο
Γεωργιάδη).


Αστοί κι αφεντικά μας προκαλείτε θλίψη
Πατάτε στις ανάγκες μας η οργή μας θα σας πνίξει
Κράτος και κεφάλαιο οι μόνοι τρομοκράτες
Τ’ αφεντικά πλουτίζουνε στις δικές μας πλάτες

Οι αναλώσιμοι

Για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο (νόμος Γεωργιάδη)

Ψηφίστηκε στις 22 Σεπτέμβρη το αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη, που έρχεται να συμπληρώσει τα νομοθετικά τερατουργήματα του Χατζηδάκη και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως και στα αντίστοιχα νομοσχέδια που προηγήθηκαν, η κρατική ρητορική βασίζεται σε μια πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Ο ίδιος ο υπουργός πλάσαρε το νομοσχέδιο από τη μία ως μία κίνηση «εξορθολογισμού» της «εργασιακής ζούγκλας», παρουσιάζοντας τις νέες σχέσεις εργασίας που εισάγει ως κινήσεις ρύθμισης ενάντια στη μαύρη-ανασφάλιστη εργασία. Από την άλλη, αναφορικά με το μισθολογικό σκέλος, ανέφερε πως το νομοσχέδιο «επιτρέπει στους εργαζόμενους να αυξάνουν αφού το επιθυμούν τα εισοδήματά τους και να οργανώνουν τη ζωή τους κατά ποιο τίμιο και ειλικρινή τρόπο».

Στην πραγματικότητα, το εισόδημα των εργαζομένων δεν «ρυθμίζεται» με οποιονδήποτε τρόπο μέσα στο νομοσχέδιο. Αυτό που «απελευθερώνεται» είναι ο μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος εργασίας ανά ημέρα, με τη θεσμοθέτηση του 13ωρου, που δίνει τη δυνατότητα στα εργαζόμενα άτομα να κάνουν μία συμπληρωματική δουλειά σε δεύτερο εργοδότη, πέραν του κύριου 8ωρου. Ο τρόπος, δηλαδή, που το ελληνικό κράτος προτείνει την αύξηση του εισοδήματος, είναι η αύξηση των ωρών εργασίας, για τις οποίες, όμως, η αμοιβή παραμένει ίδια. Βέβαια, από τη στιγμή που το «πάνω χέρι» το έχουν τα αφεντικά, αυτό που παρουσιάζεται ως «ευχέρεια» του εργαζόμενου, μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε εργοδοτικό εκβιασμό.

Οφείλουμε να επισημάνουμε πως το εν λόγω νομοσχέδιο αφορά αποκλειστικά τον ιδιωτικό τομέα, όπου βέβαια συμπεριλαμβάνονται και οι εργολαβικοί εργαζόμενοι σε δημόσιες επιχειρήσεις. Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, που επαναφέρεται η 6ημερη εργασία, η κατάργηση της οποίας είχε εφαρμοστεί πριν από περίπου έναν χρόνο, με αντιδράσεις από εργαζόμενες και εργοδότες. Η επαναφορά προβλέπει προσαύξηση κατά 40% για την έκτη ημέρα, πλην όμως αφορά κυρίως τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Έτσι, στον χώρο της εστίασης που είναι σε ισχύ κλαδική σύμβαση εργασίας, και όπου απασχολείται μεγάλο μέρος του ανειδίκευτου εγχώριου εργατικού δυναμικού (οι σύγχρονοι προλετάριοι), η προσαύξηση δεν έχει κανένα αντίκρισμα.

Τον ρόλο της επικοινωνιακής προμετωπίδας για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έπαιξε η διακήρυξη για το «ξεπάγωμα των τριετιών». Πρόκειται για το θεσμισμένο μέχρι το 2012 «επίδομα προϋπηρεσίας», που προέβλεπε το δικαίωμα αύξησης (σε σχέση με τον κατώτατο μισθό) κατά 10% ανά τριετία, για 9 χρόνια στην ίδια δουλειά. Το μέτρο αυτό είχε παγώσει από το 2012, βάσει των περιορισμών που έθεταν το μνημόνια. Το «ξεπάγωμά» τους δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια επικοινωνιακή φανφάρα, καθώς για όλο το ενδιάμεσο διάστημα, δηλαδή από την αρχή του 2012 ως το τέλος του 2023, δεν έχει αναδρομική ισχύ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για διαγραφή της προϋπηρεσίας εντός του διαστήματος αυτού, το οποίο –πρέπει να επισημάνουμε πως– τοποθετείται καθ’ όλη τη διάρκεια σε περιβάλλον βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όπου οι ελαστικές σχέσεις και η επισφάλεια χαρακτηρίζουν την αγορά εργασίας, καθιστώντας πολύ δύσκολο για ένα άτομο να διατηρήσει μια αξιοπρεπή θέση εργασίας σε βάθος χρόνου. Τέλος, σε σχέση με τις τριετίες υπάρχει ρήτρα που προβλέπει εκ νέου πάγωμα, σε περίπτωση που το ποσοστό ανεργίας ξεπεράσει το 10% από την 01/01/2027. Το μέτρο τίθεται σε ισχύ από το 2024, έχοντας διαγράψει τα προηγούμενα 12 χρόνια, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να ισχύσει ως το 2027, για μία μόνο τριετία. Το κράτος, λοιπόν, μάς προτείνει να το ξανασκεφτούμε αν θέλουμε να αλλάξουμε δουλειά, μπας και πάρουμε καμιά αύξηση.

Ακόμα ένα δώρο προς τους εργοδότες αποτελεί η εισαγωγή των «συμβάσεων μηδενικών ωρών εργασίας», όπως και των συμβάσεων κατά παραγγελία. Οι πρώτες αφορούν μια συνθήκη εργασίας χωρίς εγγυημένο ωράριο, με κλήση σε δουλειά όταν υπάρχει «ανάγκη», με πολύ μικρή χρονική προειδοποίηση. Το μέτρο αυτό, επίσης «έρχεται να θεσμοθετήσει μέχρι πρότινος “μαύρες” μορφές εργασίας», κατ’ ουσίαν όμως εισάγει ένα εργασιακό καθεστώς διαρκούς ετοιμότητας, όπου η επιλογή του τόπου και του χρόνου εργασίας αφήνονται στην ευχέρεια των αφεντικών, με περιθώριο ενημέρωσης του εργαζόμενου έως και ελάχιστες ώρες πριν τη δουλειά. Στη δεύτερη περίπτωση, ελαστικοποιείται η σχέση του εργαζόμενου με τον χρόνο εργασίας του, αφού πλέον πληρώνεται με το «κομμάτι». Το καθεστώς αυτό, που ήδη το βλέπουμε σε εταιρίες όπως η Uber και η Wolt, κατακερματίζει τον χρόνο εργασίας, αμείβοντας βάσει της παραγωγικότητας, και ως εκ τούτου αποτελεί έναν ακόμα μοχλό πίεσης για εντατικότερη, άρα και πιο αποδοτική (για τα κέρδη των αφεντικών) δουλειά.

Τέλος, το δικαίωμα στην απεργία περιστέλλεται ακόμα περισσότερο, καθώς αναγορεύεται σε ποινικώς κολάσιμη πράξη η παρεμπόδιση της εργασίας εργαζόμενων που δεν απεργούν από εργαζομένους που απεργούν. Ήδη στις διαδικασίες διαβούλευσης του νομοσχεδίου, ο υπουργός δεν αρκέστηκε στα τυπικά του νομοσχεδίου, και εξέφρασε απροκάλυπτα το μένος του απέναντι στις οργανωμένες αντιστάσεις στους χώρους εργασίας, δείχνοντας τον βαθμό που συμμερίζεται τις έγνοιες των αφεντικών – δείχνοντας εν τέλει σε ποιους πραγματικά απευθύνεται το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

ΟΙ (ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΙ) ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ (ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ) ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

Από τους χώρους εργασίας…

  • 54χρονος εργαζόμενος που δούλευε σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών καλλωπισμού στη Θεσσαλονίκη, όταν απολύθηκε διεκδίκησε τους οικονομικούς όρους της σύμβασής του, και δέχθηκε επίθεση από συγγενικά πρόσωπα της ιδιοκτήτριας. Του αφαιρέθηκε χρηματικό ποσό και διάφορα αντικείμενα που είχε στην κατοχή του με τη χρήση βίας.ς.
  • Σερβιτόροι στη Ρόδο σέρβιραν σε πλωτές ξαπλώστρες με το νερό να τους φτάνει μέχρι το λαιμό. Σύμφωνα με τον εργοδότη, δεν υπάρχει παράβαση της εργατικής νομοθεσίας, καθώς γίνεται με πρωτοβουλία του εργαζομένου για να πάρει παραπάνω φιλοδώρημα, το νερό τού φτάνει μέχρι τον λαιμό επειδή είναι κοντός κ.λπ.. Ακολούθησε ανακοίνωση των εργαζομένων στο κατάστημα, που επισημαίνουν πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τη δουλειά. Απ’ ότι φαίνεται, για κάποιους η αξιοπρέπεια πουλιέται φτηνά…
  • «Απαγόρευση εξόδου από το σπίτι για ένα μήνα προσπάθησε να εφαρμόσει επιχείρηση στην Μύκονο προς τους εργαζόμενους της. Συγκεκριμένα ειπώθηκε “έως 18 Αυγούστου ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ οι έξοδοι σε όλους για 1 μήνα. Εάν θέλει κάποιος ένα ποτό εδώ και μετά σπίτι”» (από ανακοίνωση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον χώρο του επισιτισμού, 30/08/2023).
  • Εργατική νίκη για τη διανομέα Μυρτώ Ζ., που απολύθηκε από το κατάστημα The Lobby Boy (Πετρούπολη Αττικής) τον Αύγουστο του 2021, παρά το γεγονός ότι εκείνο το διάστημα προστατευόταν από τη συνδικαλιστική ασυλία λόγω της συμμετοχής της στο ΔΣ της συνέλευσης βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου (ΣΒΕΟΔ). Τότε ο εργοδότης, σε μια προσπάθειά του η απόλυσή της να μη θεωρηθεί παράνομη, απέλυσε όλους τους διανομείς αναθέτοντας τη διανομή των προϊόντων του σε εταιρίες πλατφόρμες, έχοντας πρώτα εκβιάσει τη συνάδελφο να παραιτηθεί από την ασυλία της για να μην πάρει όλους τους διανομείς στο λαιμό της. Η Μυρτώ προχώρησε σε αγωγή για εκδικητική απόλυση, και δικαιώθηκε: Το δικαστήριο αναγνωισε την απόλυσή της ως εκδικητική και ζητά από το κατάστημα να την επαναπροσλάβει, καθώς και να της καταβάλλει μισθούς υπερημερίας. Περισσότερα στην ανακοίνωση της ΣΒΕΟΔ «“The Lobby Boy” (Πετρούπολη) – Ακόμη μια εργατική νίκη!».

Δεν είναι ατυχήματα, είναι εργοδοτικά εγκλήματα και δολοφονίες

  • Σύμφωνα με τα επίσημα καταγεγραμμένα «εργατικά ατυχήματα», ως τα μέσα του Σεπτέμβρη έχασαν την ζωή τους 135 εργαζόμενοι, ενώ 229 τραυματίστηκαν σοβαρά. Ανεπίσημα τα νούμερα είναι σαφώς μεγαλύτερα.
  • «Στα Μάλια της Κρήτης τραυματίστηκε σοβαρά 22χρονος μάγειρας καθώς του έπεσε καυτό λάδι στο πρόσωπο και στα χέρια, ενώ δούλευε ανασφάλιστος. Η εργοδοσία δεν κάλεσε το ΕΚΑΒ λόγω ανασφάλιστης εργασίας, αντ’ αυτού κάλεσε ιδιώτη γιατρό που ήρθε μετά από αρκετή ώρα στο εστιατόριο. Όλη αυτή την ώρα ο συνάδελφος εξαναγκάστηκε να περιμένει σε “δροσερό” χώρο που φυλάσσονταν κρέατα δίνοντας του αλοιφές εγκαύματος» (από ανακοίνωση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον χώρο του επισιτισμού, 30/08/2023).
  • Έχασε τη ζωή της 50χρονη εργαζόμενη, όταν εγκλωβίστηκε το κεφάλι και το χέρι της σε μηχανή κρέατος σε κρεοπωλείο στο Μεσολόγγι. Άμεσα συνελήφθη ο ιδιοκτήτης.
  • Καταγγέλλει την εργοδότρια εταιρία ο «Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής», για το χαμό ενός 35χρονου εργάτη, που δούλευε σε φρεάτιο που τον «κατάπιε», στην οδό Πολυδεύκους στον Πειραιά. Όπως επισημαίνουν, η ίδια η εταιρία είχε γνώση της επικινδυνότητας, όπως προκύπτει από τις αναφορές της για το συγκεκριμένο σημείο.
  • 39χρονος μετανάστης εργάτης που εκτελούσε εργασίες σε σκεπή, έπεσε και έχασε τη ζώη του στη Λάρισα.
  • Ανετράπη εκσκαφέας με αποτέλεσμα να καταπλακώσει τον 50χρονο χειριστή, που μεταφέρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του στο νοσοκομείο.
  • Έπεσε από ύψος περίπου 5 μέτρων και τραυματίστηκε 48χρονος ναυτικός (ναύκληρος) κατά τη διαδικασία επισκευής γερανοφόρου οχήματος που βρισκόταν μέσα σε φορτηγό πλοίο στη Στυλίδα.
  • Ελαφρύς τραυματισμός για 51χρονη εργαζόμενη, μετά από πτώση από απορριμματοφόρο στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης.
  • 54χρονος μετανάστης εργολαβικός εργαζόμενος, ο οποίος τοποθετούσε οπτικές ίνες του ΟΤΕ σε φρεάτιο στη Βάρη Αττικής έχασε τη ζωή του όταν πέρασε μηχάνημα έργου πάνω από το φρεάτιο στο οποίο εργαζόταν, με αποτέλεσμα τον διαμελισμό του.
  • Σοβαρά τραυματισμένος 55χρονος ελαιοχρωματιστής στο Ηράκλειο Κρήτης. Χωρίς ΜΕΘ τα νοσοκομεία του νησιού, με αποτέλεσμα ο άνδρας να μεταφερθεί στο Θριάσιο.
  • Τμήμα της οροφής του νοσοκομείο «Άγιος Δημήτριος» στη Θεσσαλονίκη κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο πόδι ένας γιατρός. Η διοίκηση του νοσοκομείου κατήγγειλε άμεσα την κατασκευάστρια εταιρία, που είχε προχωρήσει σε εργασίες συντήρησης 2 μήνες πριν.
  • Τραγικό θάνατο βρήκε 62χρονος εργαζόμενος που εγκλωβίστηκε σε κατασκευαστικό μηχάνημα σε εργοτάξιο ασφαλτομείγματος στη Λαμία.
  • Με εγκαύματα στο κεφάλι και τον αυχένα διακομίστηκε στο νοσοκομείο 24χρονος εργαζόμενος στην τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ, στο Αλιβέρι Ευβοίας, όταν έσπασε αγωγός που μετέφερε καυτό υγρό, με αποτέλεσμα αυτό να πέσει πάνω του.
  • Τραύματα στο κρανίο, τα χέρια και τα πόδια φέρει εργαζόμενος μετά από πτώση από ύψος 4 μέτρων κατά τον στολισμό στον δήμο Σουλίου στη Θεσπρωτία. Όπως καταγγέλλει, μάλιστα, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Θεσπρωτίας, ο εργαζόμενος «είναι τεχνίτης ασφαλτόστρωσης και όχι εναερίτης».
  • Τρεις εργαζόμενες στον τομέα της καθαριότητας του δήμου Ιωαννίνων κατέληξαν στο νοσοκομείο, καθώς παρουσίασαν αναπνευστικά προβλήματα, μετά το άδειασμα κάδων ανακύκλωσης εντός των οποίων είχαν πεταχτεί χημικά. Τα χημικά προέρχονταν από την επίθεση της αστυνομίας στην πορεία για τα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.