Στον απελπισμένο μια θηλειά ή μια σφαίρα, στον πεινασμένο έναν κάδο ή ένα πιάτο φακές στο συσσίτιο, στον απεργό μια επίταξη κι ένα φύλλο πορείας, στον μετανάστη σκάγια και μαχαιριές, στον πρεζάκια ένα σάντουιτς κι ένα ρόφημα σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στον οργισμένο νεολαίο γκλομπ και δακρυγόνα, στους αντάρτες πόλεων 300 χρόνια φυλακή και μια νυχτερινή επίσκεψη των ΕΚΑΜ, στους προλετάριους 490€ μισθό. Στις τράπεζες όμως, μερικά δις ανακεφαλαιοποίηση, στον χρυσαυγίτη μια άδεια οπλοφορίας, στους επενδυτές ένα κόκκινο χαλί, στους αποχαυνωμένους Champions League, μεγάλα γυαλιά ηλίου ή τούρκικά σίριαλ. Ο καπιταλισμός έχει για όλους.
Η φράση «γέντεμ ντας ζάινε» ήταν γραμμένη στις πύλες γερμανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και μεταφράζεται περίπου ως εξής: «στον καθένα ό,τι του αναλογεί-αξίζει». Οι εποχές μπορεί να ‘χουν αλλάξει, ο κυνισμός όμως της εξουσίας παραμένει το ίδιο ξεδιάντροπος. Ακολουθήστε μας στη σκιαγράφηση της «νέας μας εποχής», που μοιάζει όλο και περισσότερο μ’ αυτό που προέβλεψαν οι προφήτες-συγγραφείς των (όχι και τόσο τελικά) μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας. Η δυστοπία είναι εδώ, το μέλλον είναι παρόν.
