Η φυλακή είναι παντού…

Στο Κορυδαλλό, στα Διαβατά, στην Αλικαρνασσό, στο ΑμπούΓκράιμπ και όχι μόνο… φυλακές είναι τα ψυχιατρεία και οι κλινικές, οι οικογένειες, οι ρόλοι των δεσμών και τωνσχέσεων… φυλακές είναι τα κλιματιζόμενα γραφεία και τα γκρίζαεργοστάσια, τα μεροκάματα και οι καριέρες, η εργασία και η ανεργία, τα ταμεία ανεργίας και τα ιδιωτικά γραφεία εύρεσηςεργασίας… φυλακές είναι τα θωρακισμένα διαμερίσματα και οι κλειδωμένες πολυκατοικίες, το φως της τηλεόρασης και οιοθόνες των υπολογιστών, το zapping και το shopping… φυλακέςείναι τα κόμματα και οι δημόσιες υπηρεσίες, οι εκκλησίες και τατζαμιά… φυλακές είναι οι σχολικές αίθουσες και ταπανεπιστημιακά αμφιθέατρα, οι πολιτικές νεολαίες και οι «μη» κηβερνητικές οργανώσεις, οι εθνικές γιορτές και τα πέταλα των γηπέδων… φυλακές είναι ο τζόγος και οι πιστωτικές κάρτες, τακινητά τηλέφωνα και τα νideo games, τα δάνεια και οι δόσεις… φυλακές είναι τα εμπορικά κέντρα και τα σούπερ μάρκετ, τακρεβάτια των ψυχαναλυτών και τα αντικαταθλιπτικά χάπια, ταsmart drugs και τα διασκεδαστήρια, τα γυμναστήρια και ταινστιτούτα αδυνατίσματος… φυλακές είναι τα κρατητήρια και τααστυνομικά τμήματα, τα κέντρα εκπαίδευσης νεοσύλλεκτων καιτα κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών, τα κωλόμπαρα και τα κυριλλέμπουρδέλα, η πρέζα και τα κέντρα απεξάρτησης… φυλακές είναι οι μποτιλιαρισμένοι δρόμοι, τα αστραφτερά αμάξια και ταγρήγορα εντούρο… φυλακές είναι οι αναπλασμένες πλατείες και η πολεοδομiα της επιτήρησης, η κουλτούρα του φόβου και οπολιτισμός της ασφάλειας… φυλακή είναι να νομίζεις ότι μπορείς να είσαι ελεύθερος μέσα σε έναν σκλάβο κόσμο…

Απόσπασμα από το editorial της μπροσούρας του Massimo Passamani, «Η φυλακή κι ο κόσμος της», που μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, στην Αθήνα, τον Δεκέμβρη του 2004, από τους «γιους της γερακίνας».