Τις τελευταίες ημέρες, για μια ακόμα φορά, οι δυνάμεις καταστολής έβαλαν στο στόχαστρο τους πλανόδιους μικροπωλητές.
Η διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες φορές είναι ότι τώρα οι ένστολοι και οι ασφαλίτες δεν περιορίζονται στο να κατάσχουν την πραμάτεια των μικροπωλητών και να τους απειλούν, αλλά επιπλέον ρίχνουν πρόστιμα εκατοντάδων και χιλιάδων ευρώ σε ανθρώπους που στην καλύτερη περίπτωση βγάζουν 15-20 ευρώ τη μέρα.
Η διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες φορές είναι ότι πλέον κανείς δεν πιστεύει ότι οι μικροπωλητές φταίνε για το ότι κλείνουν τα μαγαζιά.
Η διαφορά είναι ότι πλέον οι μικροπωλητές είναι λιγότεροι από ποτέ, αφού ο κόσμος δεν έχει πια λεφτά ούτε για τα φτηνοπράγματα που πουλάνε.
Οι μετανάστες μικροπωλητές ήρθαν από χώρες μακρινές, πολλοί από αυτούς για να δουλέψουν στη βιομηχανία ιματισμού, όσο ακόμα υπήρχε. Ήρθαν στην Ελλάδα γιατί οι πολυεθνικές και οι τράπεζες κατέστρεψαν τις χώρες τους.
Για κάποια χρόνια οι υπήκοοι της τάχα «Ισχυρής Ελλάδας» έπαιρναν κι αυτοί μια μικρή γεύση από τα κέρδη του πλιάτσικου, με αντάλλαγμα τη σιωπή τους απέναντι στην εκμετάλλευση των μεταναστών.
Σήμερα, οι βίαια φτωχοποιημένοι υπήκοοι της τεχνητά χρεοκοπημένης Ελλάδας παίρνουν μια πικρή γεύση από το τι σημαίνει να λυμαίνονται μια χώρα οι τράπεζες και οι πολυεθνικές. Και αντί να καταλάβουμε τα κοινά μας συμφέροντα με τους μετανάστες, τα αφεντικά μάς διδάσκουν το μίσος για τους ακόμα πιο κάτω. Πρόβατα με τ’ αφεντικά, λύκοι απέναντι στους μετανάστες.
Με το κυνήγι των μεταναστών μικροπωλητών ξεκίνησαν να φτιάχνονται τα φασιστικά τάγματα εφόδου. Στις πλάτες των μεταναστών στήθηκαν κυκλώματα δουλεμπορίου, ακόμα και κυκλώματα εμπορίου ανθρώπινων οργάνων. Οι μετανάστες είναι καλοί για να δουλεύουν κάποιους μήνες στη Μανωλάδα, τον υπόλοιπο χρόνο είναι καλοί για να εκπαιδεύονται πάνω τους οι φασίστες και για να οργανώνονται ανθρωποκυνηγητά από την αστυνομία.
Και το παραμύθι, που το πιστεύουν όλο και λιγότεροι, συνεχίζεται: οι μικροπωλητές φταίνε που κλείνουν τα μαγαζιά. Οι μικροπωλητές ξεπαγιάζουν με τις ώρες γιατί δεν έχουν άλλο τρόπο επιβίωσης. Οι φτωχοί, αγοράζοντας από τους μικροπωλητές, γλυτώνουν κάποια από τα χρήματα που τους ληστεύει η εφορία. Αν οι φτωχοί δεν έβρισκαν το μαϊμού εμπόρευμα στο σεντόνι του μικροπωλητή, θα αγόραζαν το γνήσιο στα μαγαζιά της Τσιμισκή; Οι φτωχοί, αγοράζοντας φτηνοπράγματα από τους μικροπωλητές, γλυτώνουν κάποια χρήματα που μπορούν έτσι να τα χρησιμοποιήσουν για τρόφιμα, φάρμακα, θέρμανση. Τα μαγαζιά κλείνουν γιατί ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Το κράτος κάνει με ξεδιάντροπο τρόπο τις πλάτες στις πολυεθνικές και τις τράπεζες, και χτυπάει τη φοροδιαφυγή κυνηγώντας τους μικροπωλητές!
Η πληρωμή φόρων έχει την έννοια της ανταποδοτικότητας μέσω των κοινωνικών παροχών από το κράτος. Ποιες είναι οι κρατικές παροχές στους μετανάστες; Τα φασιστικά πογκρόμ; Η διοικητική αυθαιρεσία και ο σαδισμός των δυνάμεων καταστολής; Αυτά εξασφαλίζουν οι μετανάστες μέσω της έμμεσης φορολογίας τους; Γιατί και ο πιο εξαθλιωμένος μετανάστης που προσπαθεί να επιβιώσει στην Ελλάδα πληρώνει φόρους, μέσω της κρατικής φορολογίας στα τρόφιμα, στο ρεύμα, στο πετρέλαιο. Οι μετανάστες επιβιώνουν στοιβαγμένοι σε υπόγεια και διαμερίσματα-τρύπες που αλλιώς θα έμεναν ξενοίκιαστα, και οι ιδιοκτήτες τους θα πλήρωναν από την τσέπη τους τα χαράτσια.
Στα χρόνια της κρίσης, όσοι μετανάστες απέμειναν στην Ελλάδα όχι μόνο δεν στέλνουν εμβάσματα στα σπίτια τους, αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι οικογένειές τους, πίσω στις πατρίδες τους, είναι που τους στέλνουν χρήματα και μάλιστα από χώρες με μέσο ετήσιο εισόδημα 600 ευρώ! Όσοι μετανάστες απέμειναν στην Ελλάδα, έμειναν όχι γιατί ζουν σε βάρος των ντόπιων αλλά γιατί δεν μπορούν να φύγουν. Πολλοί δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες τους γιατί εκεί διώκονται για πολιτικούς λόγους. Άλλοι πάλι δεν μπορούν να γυρίσουν γιατί ακόμα χρωστάνε στα δουλεμπορικά κυκλώματα. Αλλά και για να πάνε σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, πρέπει και πάλι να βρούνε χρήματα για να πληρώσουν τους δουλέμπορους. Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις όπου μετανάστες, όμηροι των κυκλωμάτων, πλήρωσαν το χρέος με τις ζωές τους, κλειδωμένοι χωρίς τροφή στα αυτοσχέδια κρατητήρια των δουλεμπόρων, κλειδωμένοι μέχρι να πεθάνουν.
Τα αφεντικά μιλάνε για εφαρμογή της νομιμότητας. Φυσικά για το δίκιο δεν μπορούν και δεν θέλουν να μιλάνε, το σύνθημα της εποχής είναι: «ο θάνατός σου η ζωή μου». Αν θέλουν να μιλάνε για νομιμότητα, ας δώσουν στους μετανάστες ένα τμήμα από τα εκατομμύρια που αρπάζουν από την ΕΕ για τη «διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος», ας τους δώσουν άδειες εργασίας ή κάποια νόμιμη διέξοδο, αντί να τους εξωθούν στην απόγνωση. Όταν, επικαλούμενος τη νομιμότητα, ρίχνεις πρόστιμα εκατοντάδων και χιλιάδων ευρώ σε ανθρώπους που στην καλύτερη περίπτωση βγάζουν 15-20 ευρώ τη μέρα, όταν στερείς από ανθρώπους τον μοναδικό τους τρόπο επιβίωσης, τότε προφανώς τους σπρώχνεις όλο και πιο βαθειά στην παρανομία και τα κυκλώματα. Μήπως αυτός είναι ο πραγματικός στόχος των τελευταίων αστυνομικών επιχειρήσεων; Το βέβαιο είναι πως πρόκειται για μια δημόσια επίδειξη αγριανθρωπισμού, ένα ακόμα οργανωμένο ανθρωποκυνηγητό για να βγάζουν τη λύσσα τους τα σκυλιά των αφεντικών.
Στεκόμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στους μικροπωλητές όχι γιατί ό,τι εφαρμόζεται σήμερα στους μετανάστες θα εφαρμοστεί αύριο στους ντόπιους. Είμαστε στο πλευρό τους γιατί η οργή και η αλληλεγγύη είναι η μόνη ανθρώπινη αντίδραση…
…όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που τον μποδίζουν να βαδίσει
όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που τον αλυσοδένουνε.
Αντιφασιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης
Yol Underground
