Φέτος την άνοιξη το ΝΑΤΟ έκλεισε τα 70 χρόνια από την ίδρυση του. Στα μέρη μας φρόντισε να το γιορτάσει μαζί με σύσσωμο το συρφετό πολιτικών αρχηγών, καραβανάδων, διοικητών, πρέσβεων, σπουδαστών στρατιωτικών σχολών και δε συμμαζεύεται. Φρόντισε να το γιορτάσει υπενθυμίζοντας πόσο καλά πορεύεται χέρι-χέρι τόσα χρόνια με την Ελλάδα στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο, στην Κορέα, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, και στα Βαλκάνια. Πόσο πολύ ευτυχής νιώθει για την εξυπηρέτηση που τους προσφέρθηκε για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και για τη διεκπεραίωση ασκήσεων αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων το Φλεβάρη από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης προς Πολωνία και από Αλεξανδρούπολη προς Ρουμανία. Πόσο κοντά φέρνει η στρατιωτική διπλωματία που αναπτύσσεται τις χώρες που όλες μαζί αγαπημένες διεξάγουν ασκήσεις τύπου «Ηνίοχος», πόσο ασφαλείς μπορούμε να νιώθουμε τώρα που όλοι μαζί θα καταπολεμήσουμε την «τρομοκρατία». Οι γλώσσες των ντόπιων ηγετών έφτασαν ως το πάτωμα από χαρά και υποταγή δηλώνοντας πως θα είμαστε «για πάντα μαζί, μοιραζόμαστε κοινές αξίες και στόχους»!
Αυτά όμως δεν αποτελούν και κάποια ιδιαίτερη καινούρια είδηση. Οι νέες βάσεις του ΝΑΤΟ, ξεπηδούν σαν μανιτάρια έτσι κι αλλιώς σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με ελικόπτερα Απάτσι, drones, μεταφορές πυρηνικών και νατοϊκούς «υπαλλήλους» να τριγυρνάνε αμέριμνοι σε διάφορες πόλεις. Οι τοπικές κοινωνίες στη συντριπτική πλειοψηφία τους, διόλου δεν θορυβούνται από αυτό το μαζικό πολεμικό παραλήρημα και από αυτή την υπέρογκη σπατάλη οικονομικών πόρων. Άλλωστε η κοινωνική νομιμοποίηση πάει πακέτο με το οικονομικό status quo, ειδικά σε πόλεις όπως για παράδειγμα στη Λάρισα όπου εδρεύει η 1η Στρατιά.
Αλλά ούτε αυτό αποτελεί κάποια καινούρια είδηση. Είδηση αποτελεί το γεγονός ότι δεν μοιραζόμαστε όλοι αυτές τις κοινές αξίες και τους κοινούς στόχους που αναφέρονται. Ότι δεν τρώνε όλοι το παραμύθι του σωτήρα ελληνικού στρατού αλλά βλέπουνε ξεκάθαρα ότι ο ελληνικός στρατός αποτελεί μέρος της παγκόσμιας βιομηχανίας πολέμου. Μιας βιομηχανίας που στηρίζεται από τις κυβερνήσεις για να σκοτώνει, να λεηλατεί, να βιάζει, να καταστρέφει τη φύση, να δημιουργεί προσφυγικές κρίσεις και μεταναστευτικές ροές με μοναδικό σκοπό το κέρδος και την εξουσία. Πολύμορφες αντιστάσεις εγείρονται και οργανώνονται το τελευταίο διάστημα όπως αντιπολεμικές πορείες, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Μία από αυτές τις αντιστάσεις όχι μόνο τώρα αλλά και στο παρελθόν αποτελεί η ολική άρνση στράτευσης.
Πολλές δράσεις αλληλεγγύης για συντρόφους που διώκονται για αυτήν την πολιτική επιλογή, εκδηλώσεις και παρεμβάσεις έχουν πραγματοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα όπως σε σχολεία, στρατόπεδα, πανεπιστήμια και εφορίες σε διάφορες πόλεις. Τους περασμένους μήνες έγιναν 4 στρατοδικεία στην Αθήνα και στη Λάρισα, με παρουσία πάντα αστυνομικών δυνάμεων, δικάζοντας αναρχικούς ολικούς αρνητές στράτευσης με την κατηγορία “ανυποταξία σε καιρό ειρήνης”. Είδηση λοιπόν αποτελεί η καταστολή την οποία αντιμετωπίζουν: διώξεις, φυλακίσεις, συλλήψεις και όπου δε φτάνει το χέρι του μπάτσου έρχεται το χέρι της εφορίας με οικονομικά πρόστιμα ύψους 6.000 ευρώ.
Στο παρόν άρθρο κατατίθενται αποσπάσματα από κείμενα συλλογικοτήτων, από δηλώσεις άρνησης στράτευσης, απολογίες και καταθέσεις υπεράσπισης μαρτύρων σε στρατοδικεία. Στόχος είναι η ανάδειξη των λόγων που οδηγούν σε αυτές τις αντιστάσεις και η προσπάθεια δημιουργίας μιας εικόνας για τον αναγνώστη που θα οδηγήσει σε διάφορα ερωτήματα όπως: γιατί τόσος ζήλος για την καταστολή αυτών των αγώνων και γιατί δεν προβάλλονται καθόλου από τα ΜΜΕ; Για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα πάνω στα πολλά ζητήματα που εγείρονται σχετικά μπορεί να μεταβεί στις παραπομπές όπου θα βρει εκτενώς αναλύσεις και γεγονότα.
ManoRoco
«Μα πριν οπλίσω το σώμα μου, όπλισα τη συνείδησή μου,
από τη μπροσούρα «από την ολική άρνηση στράτευσης στη συλλογική στράτευση των αρνήσεων μας» από την κατάληψη Terra Incognita
όπλισα τη μνήμη μου.
Πριν σκοτώσω τους εχθρούς μου,
σκότωσα τους δαίμονες που έκρυβα μέσα μου.
Και όταν κοίταξα τα αδέρφια μου,
τα μάτια μου δεν έσταζαν αίμα ούτε δάκρυα.
Γιατί ο πόλεμος είναι διαρκής και είναι μέσα μου.
Σε αυτόν τον πόλεμο όλοι πεθαίνουν,
μα εγώ γεννιέμαι στα χαρακώματα της ανυποταξίας»
«…Έχουμε βαθιά πίστη στη δυνατότητα των ανθρώπων να ζήσουν χωρίς πολέμους, να ζήσουν ειρηνικά αναμεταξύ τους και σε αρμονία με τον φυσικό κόσμο, αλλά κάτι τέτοιο δεν γίνεται να συμβεί κάτω από την κρατική και καπιταλιστική κυριαρχία. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται να συμβεί όσο οι από τα κάτω αυτού του κόσμου, άνθρωποι κάθε χρώματος, κάθε φυλής, κάθε φύλου δεν αντιληφθούν την κοινή μοίρα που τους επιφυλάσσουν οι δυνάστες τους και δεν ενωθούν για να καταργήσουν κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης, για να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο των ζωών τους βασιζόμενοι πάνω στις αξίες της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, της κοινοκτημοσύνης…»
από δήλωση άρνησης στράτευσης των Μ.Τ. και Δ.Δ.
«…Τι περιμένατε δηλαδή; Να πιστέψουμε πως είμαστε σύμμαχοι, επειδή έτυχε να γεννηθούμε στο ίδιο κομμάτι γης με εσάς; Να πιστέψουμε πως είναι εχθρικό κάθε τι έξω από το χωράφι που διαφεντεύετε; Να ξεράσουμε μίσος για ό, τι μας πλασάρετε ως ξένο; Να σας προστατέψουμε από τους εχθρούς σας, στα πεδία του ενδοκαπιταλιστικού σας ανταγωνισμού;Περιμένατε να σας περνάμε για “δικούς μας”, “συνέλληνες με κοινή μοίρα” , “συμπολεμιστές που θα υπερασπιστούμε το ανάδελφο έθνος μας” επειδή με το ζόρι μας βαφτίσατε στη θρησκεία σας, μας ευνουχίσατε στα σχολεία σας, μας αποκοιμίσατε στις τηλεοράσεις σας, μας πετσοκόψατε στις πυρηνικές ελληνορθόδοξες οικογένειες σας, μας καλουπώσατε στους εμφύλους ή/και φυλετικούς σας διαχωρισμούς, μας εμψυχώνατε εθνικά στις παρελάσεις σας, μας μπουκώσατε με τη δήθεν ανωτερότητα του πολιτισμού σας, μας αποκοιμίσατε στις κάλπες σας; Αν περιμένατε να γίνουμε σαν τα μούτρα σας, να αιματοκυλούμε κάθε γωνιά της γης για τα συμφέροντα σας, να ξέρετε ότι αποτύχατε. Αποτύχατε γιατί αποκτήσαμε κοινωνικό αισθητήριο και ταξικό κριτήριο. Δεν έχουμε τίποτα κοινό με τους γδάρτες των ονείρων μας, εντός και εκτός συνόρων. Τίποτα κοινό με εσάς….»
από δήλωση συλλογικής άρνησης στράτευσης, Σεπτέμβρης 2011
«..Αρνούμαι να ενταχθώ σε έναν μηχανισμό που στερεί την ελευθερία, την κριτική σκέψη και την αυτόβουλη δράση. Σε έναν μηχανισμό που προτάσσει την ιεραρχία και την τυφλή υποταγή, την πατριαρχία και τους έμφυλους διαχωρισμούς. Σε έναν μηχανισμό που προωθεί το μίσος για τους από τα κάτω που έτυχε για γεννηθούν από την άλλη πλευρά των συνόρων, που κυνηγάει, τιμωρεί και δολοφονεί μετανάστριες και μετανάστες στον Έβρο και στο Αιγαίο. Σε έναν μηχανισμό που ενώνει τους ανθρώπους κάτω από την ταμπέλα της πατρίδας, προσπαθώντας να εξαφανίσει τις ταξικές ανισότητες. Αντιλαμβάνομαι και επιλέγω την ολική άρνηση στράτευσης ως ένα ακόμα πεδίο σύγκρουσης με τον στρατό, ως τμήμα του πολύμορφου αγώνα εναντίον του. Δεν θέλω να υπερασπίζομαι την δημοκρατία που διαιωνίζει το κράτος και την εκμετάλλευση στο όνομα της ελευθέριας. Θέλω να δω στα συντρίμμια της να ανθίσει η πραγματική ελευθέρια στην βάση της αυτοδιαχείρισης, της αλληλεγγύης , των ανεξούσιων σχέσεων. Δεν θέλω να φυλάω σκοπιά στα στρατόπεδα και τα υπουργεία. Θέλω να τα δω να πολιορκούνται και καίγονται. Δεν θέλω να μάθω να οδηγώ τανκ και να καταστείλω ένοπλα διαδηλώσεις και εξεγέρσεις. Θέλω να είμαι εκεί όταν διαδηλώσεις και εξεγέρσεις θα μπορούν να απαντήσουν στα πυρά, όταν τα τανκ θα λιώνουν από τις φωτιές μας…»
από δήλωση άρνησης στράτευσης του Β.Γ.
«…Ντόπιοι και ξένοι δυνάστες εντείνουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τη λεηλασία της φύσης. Οι εξορύξεις υδρογονανθράκων, οι αγωγοί μεταφοράς τους, οι σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου, τα κέρδη για τις ντόπιες και ξένες εταιρείες από την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου των ΑΟΖ…
Φέρνουν μόνο περισσότερη σκλαβιά για τους εκμεταλλευόμενους και επιβάλλουν ταξική ειρήνη προς όφελος των αφεντικών. Η άνοδος του εθνικισμού και οι «μεγάλες ιδέες», ο μιλιταρισμός και η εμπλοκή του εγκληματικού μηχανισμού του στρατού σε όλο και πιο πολλά πεδία της κοινωνικής ζωής, ο ρατσισμός και ο σεξισμός που διαιρούν τους καταπιεσμένους και στοχοποιούν όποιον παρεκκλίνει από τα φυλετικά, πατριαρχικά, παραγωγικά πρότυπα, το κυνήγι μεταναστών από κρατικούς μηχανισμούς και φασίστες, η προτεινόμενη αύξηση της στρατιωτικής θητείας, οι διώξεις των ολικών αρνητών στράτευσης και κάθε «εσωτερικού εχθρού» στο όνομα του έθνους…
Συντηρούν τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, ετοιμάζουν τις επεμβάσεις στη Λατινική Αμερική, αναζοπυρώνουν τις εντάσεις στα Βαλκάνια. Οι διακρατικές συμφωνίες κόβονται και ράβονται στα μέτρα της επέκτασης της κερδοφορίας της κερδοφορίας του κεφαλαίου όπως συνέβη και με τη συμφωνία των Πρεσπών που ευνόησε τις άρχουσες τάξεις Ελλάδας-Β. Μακεδονίας αλλά και την αύξηση της επιρροής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια. Δισεκατομμύρια ξοδεύονται όλο και πιο συχνά για πολεμικό εξοπλισμό σε βάρος των κοινωνικών αναγκών όπως μάλιστα επιβάλει το ΝΑΤΟ για τα μέλη του. Οι βάσεις του ΝΑΤΟ που ξεπηδούν σαν μανιτάρια σε όλο και πιο πολλά σημεία του ελλαδικού χώρου με την παρουσία πυρηνικών όπλων σε κάποιες από αυτές μετατρέποντας τις γειτονιές και τις πόλεις που ζούμε σε στρατηγεία μαζικών σφαγών και βομβαρδισμών, πεδία εκπαίδευσης δολοφόνων, ζώνες επιτηρούμενες από drones και πολεμικά ελικόπτερα, αεροσκάφη, πλοία…»
από διασυλλογική αφίσα προπαγάνδισης της διαδήλωσης ενάντια στη δημιουργία βάσης ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη.
«…η ακαδημαϊκή κοινότητα μέσα από κοινοπραξίες με εταιρείες οπλικών και αμυντικών συστημάτων, προσφέρει καινοτόμες λύσεις και υπηρεσίες στον στρατό και την καταστολή. Έτσι οι πανεπιστημιακοί χώροι, από «χώροι μόρφωσης και μάθησης» μετατρέπονται σε εργαστήρια παραγωγής υπηρεσιών για τα συμφέροντα του στρατού και του ΝΑΤΟ, των σωμάτων ασφαλείας και των μυστικών υπηρεσιών. Όλα αυτά με τις χορηγίες εφοπλιστών και μεγαλοεπιχειρηματιών όπως ο Κόκκαλης κ.α. Είναι εξοργιστικό το γεγονός πως δε μιλάμε για μια απλή έρευνα αλλά για μια εκβιαστική συνθήκη κατά την οποία οι υπηρεσίες προς το κράτος και το στρατό παρέχονται εκβιαστικά μέσα από υποχρεωτικά μαθήματα σπουδών…»
από παρέμβαση στους χώρους Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ όπου στεγάζονται το γραφείο του Κυριάκου Υάκινθου, το εργαστήριο που χρηματοδοτείται απροκάλυπτα από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ για τις αμυντικές και κατασταλτικές ανάγκες καθώς και η πτέρυγα των Μηχανολόγων Μηχανικών.
«…Είμαι εδώ για να σας μεταφέρω τις εμπειρίες και τα βιώματα από τη δική μου θητεία… Ο εθνικισμός και ο φασισμός υπήρξαν οι ιδεολογικές αφορμές για κάποια από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας και αυτές οι ιδεολογίες βρίσκουν εύφορο έδαφος στις τάξεις του στρατού. Σε ρωτάνε χαρακτηριστικά ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας. Η απάντηση θεωρείται δεδομένη και σου λένε η Κωνσταντινούπολη. Τι να απαντήσεις σε αυτό; Τα διάφορα συνθήματα βρίθουν εθνικισμού με αναφορές στην Αγιά Σοφιά, Τούρκους, Μογγόλους. Αλλά και σεξισμού, όπως για τη γυναίκα που περιμένει τον άντρα στο σπίτι και την παρομοίωση της με τυφέκιο G3A3. Στα διάφορα διαγγέλματα στις γιορτές στο πολυτεχνείο γίνεται απόκρυψη των νεκρών(…).Υπηρέτησα 7 χρόνια στο ελληνικό στρατό. Από τη πρώτη στιγμή το μίσησα αυτό το πράγμα. Οι λόγοι που δεν παραιτήθηκα τότε στην αρχή ήταν ανόητοι και εγωιστικοί. Μην με πουν φλώρο ή ότι δεν άντεξα. Τη στιγμή που λύγισα και είπα “δεν πάει άλλο” ήταν ότανκλήθηκα, για την ακρίβεια διατάχθηκα να είμαι σε σκοπιά με γεμιστήρα στο όπλο, επειδή απέξω είχε διαδήλωση. Μια διαδήλωση στην οποία θα μπορούσε να είναι οι γονείς μου, οι φίλοι μου, ακόμα και εγώ, αφού θεωρώ τον εαυτό μου έναν από τους κάτω…»
από μαρτυρία υπεράσπισης σε στρατοδικείο του Μ.Τ. το 2014
«…Αναζητώντας τώρα στοιχεία μέσα στην ιστορία, ανάμεσα σε τόνους προπαγάνδας από πλευράς του επίσημου κράτους και στρατού, για το κατά πόσο στέκει ο ισχυρισμός ότι ο Ελληνικός Στρατός φυλάει τα σύνορα, θα βρούμε πολλές στιγμές όπου ο Ε.Σ. έχει στρέψει τις κάννες των όπλων του και προς το εσωτερικό της χώρας:
-η καταστολή των εξεγέρσεων των μεταλλωρύχων του Λαυρίου το 1896 και το 1906 έγινε από τον Ε.Σ.
-οι δολοφονίες των κολίγων του Κιλελέρ, του Τσουλάρ και της Λάρισας το 1910 έγιναν από τον Ε.Σ.
-η κατάπνιξη της απεργίας των εργατών στα μεταλλεία της Σέριφου το 1916 έγινε από τον Ε.Σ.
-η αιματοβαμμένη κατάπνιξη της εξέγερσης της 17 Νοέμβρη το 1973 έγινε από τον Ε.Σ.
Στα παραπάνω προστίθενται:
-η δικτατορία του στρατηγού Πάγκαλου
-η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά, ανώτατου αξιωματικού του ελληνικού στρατού, 1936-1941 και βέβαια
-η «σωφρονιστική αναμόρφωση» στα στρατόπεδα της Μακρόνησου, της Ικαρίας, του Αη Στράτη, της Ανάφης, της Γυάρου.
Όποτε λοιπόν έχει χρειαστεί, ο Ε.Σ. έχει αφήσει τη φύλαξη των εθνικών συνόρων για να διαφυλάξει τα σύνορα της αστικής τάξης…»
από μαρτυρία υπεράσπισης σε στρατοδικείο του Γ.Κ. το 2011
«...Ας μιλήσουμε για το καθήκον. Εάν πρόκειται για καθήκον και μάλιστα υψηλής ηθικής τάξης, θα έπρεπε να αφορά όλους, έτσι δεν είναι; Χωρίς διακρίσεις; Και κάνω την απλή ερώτηση: γιατί υπάρχει μισθός στους καραβανάδες όλων των βαθμίδων, ενώ εμείς οι κληρωτοί θα πρέπει να έρθουμε υποχρεωτικά και να πολεμάμε αφιλοκερδώς για ανώτερα ιδανικά; Δεν είναι ο μισθός μια διάκριση; Ας το δούμε και λίγο επεκτατικά:έχουμε ένα καραβανά, ο οποίος πληρώνεται για να προστατέψει -σε περίοδο πολέμου- τις γυναίκες του έθνους από τον κακό βιαστή τούρκο. Παίρνει μισθό για αυτό. Η υπηρεσία που προσφέρει σε καιρό πολέμου θα προσφερθεί προς όλο το γένος των ελλήνων-τον ευχαριστούμε τον άνθρωπο…-, αλλά πρώτα και κύρια θα προστατέψει τη δικιά του γυναίκα, τη δικιά του κόρη, τη δικιά του μάνα. Προσωπικά δηλαδή θα παρασχεθεί η υπηρεσία. Σε καιρό ειρήνης, αν βιαστεί η γυναίκα του θα ζητήσει μισθό για να την προστατέψει; Τόσο ποταπός είναι; Εσείς που υπηρετείτε, υποτίθεται, το λαό, την πατρίδα, τη συνοχή και την ευνομία της χώρας, που μας προστατεύετε από ένα διαφορετικό μετερίζι από ό,τι οι ένστολοι, που προστατεύετε τις αξίες του πολιτισμού μας από τους κακούς μας γείτονες-εχθρούς που τις επιβουλεύονται, πώς καταδέχεστε και παίρνετε μισθό και δεν παραιτήστε από αυτόν; Με δικάζετε τώρα και δεν μου αναγνωρίζετε ανώτερα κίνητρα, ενώ εσείς προσφέρετε στην πατρίδα έχοντας αυτό το ποταπό και ταπεινό κίνητρο: μια χούφτα χαρτονομίσματα; Ωραίο καθήκον! Εγώ θα προτείνω, αφού η θυσία προς την πατρίδα είναι καθήκον και αρετή, να παραιτηθείτε από τους μισθούς σας, για να μας δώσετε και εμάς το καλό παράδειγμα. Να πειστούμε και να έρθουμε φαντάροι, γιατί με πρόστιμα 6χίλιαρα, φυλακίσεις και αυτόφωρα δε θα καταφέρετε τίποτα…»
από απολογία σε στρατοδικείο του Μ.Τ. το 2014
«…Μπορεί να μην έζησα τον πόλεμο όπως τον ορίζετε εσείς και η ιστορία που γράφετε μονοπωλιακά στα σχολικά βιβλία σας, έζησα όμως και ζω ακόμα τον πραγματικό πόλεμο. Τον καθημερινό πόλεμο για τον οποίο ποτέ δεν θα μιλήσουν οι στρατευμένοι ιστορικοί σας. Τον πόλεμο που εσείς ονομάσατε ειρήνη. Για ποια ειρήνη μιλάτε λοιπόν κύριοι; Για την ειρήνη της φτώχειας και της ανέχειας; Για την ειρήνη της βίαιης ταξικής αναδιάρθρωσης όλο και περισσότερων κομματιών της κοινωνίας; Για την ειρήνη του εκβιασμού και της αφαίμαξης; Να πάτε να μιλήσετε για ειρήνη στις οικογένειες των 4 εργατών στα κάτεργα του δολοφόνου Λάτση στον Ασπρόπυργο. Να πάτε να μιλήσετε για ειρήνη στην οικογένεια του Παύλου Φύσσα που έπεσε νεκρός από το οπλισμένο χέρι του παρακράτους. Να πάτε να μιλήσετε για ειρήνη στην οικογένεια του Γρηγορόπουλου που εκτελέσθηκε από τους έμμισθους δολοφόνους του κράτους. Στις οικογένειες των μεταναστών που δολοφονήθηκαν στο Αιγαίο, τον Έβρο και των ναρκοθετημένων συνόρων. Μια ειρήνη που στάζει αίμα από τις επιθέσεις σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, τρανσέξουαλ κτλ, από τις εκατοντάδες αυτοκτονίες λόγω οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, από τις δολοφονίες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα ψυχιατρεία. Και σε αυτή την ειρήνη εσείς θα με καταδικάσετε ως ανυπότακτο. Το έχω δηλώσει δημόσια στην πολιτική δήλωση άρνηση στράτευσης που κατέθεσα πριν 3 χρόνια πως είναι “μέγιστη αρετή για ένα άνθρωπο να αναγνωρίζεται ακόμα και από τον εχθρό του, ως ανυπότακτος. Ανυπότακτος σε ένα σύστημα που κατασπαράζει κάθε ίχνος ανθρωπιάς. Που οδηγεί έναν ολόκληρο λαό στην κοινωνική χρεοκοπία. Που στο πέρασμα του ρημάζει τα πάντα αφήνοντας πίσω του, τα συντρίμια της αξιοπρέπειας. Μιας αξιοπρέπειας που κάποιοι παρέδωσαν δίχως μάχη στο βωμό της πλασματικής ευδαιμονίας…»
από απολογία σε στρατοδικείο του Θ.Χ. το 2015
πηγές/παραπομπές: xupolutotagma.squat, olikiarnisi.espivblogs.net, kanaima.squat.gr, terraincognita.squat.gr, anatolika.espivblogs.net, anatopia.wordpress.net
