Στο διάστημα που επιβλήθηκε το καθεστώς της απαγόρευσης κυκλοφορίας, το ελληνικό κράτος έθεσε τον εαυτό του αρμόδιο να κρίνει κατά πόσο μια μετακίνηση είχε αξία να πραγματωθεί, και επιχείρησε να ζημιώσει με μεγάλο οικονομικό βάρος όσους αντιστάθηκαν στον επιβαλλόμενο εγκλεισμό. Σε μια κατάσταση όπως αυτή, που τα εμπορικά καταστήματα και αυτά της εστίασης παρέμεναν κλειστά προς το κοινό, οι μετακινήσεις που δεν αποσκοπούσαν στην εργασία, την επίσκεψη σε γιατρούς, σουπερμάρκετ και τράπεζες, θεωρήθηκαν μη χρήσιμες ή και επικίνδυνες για την καπιταλιστική αλυσίδα και τα οικονομικά κρατικά συμφέροντα. Σε αυτό το πλαίσιο, νοηματοδοτήθηκαν ως άσκοπες πολλές μετακινήσεις μας που εκκινούν από την πηγαία επιθυμία για ελεύθερη κίνηση, περιπλάνηση και συνάντηση με ανθρώπους, τη συμμετοχή σε συλλογικά δρώμενα και τις συνήθειες που απορρίπτουν τη μαζική κουλτούρα κατανάλωσης. Μέσα σε αυτές, τοποθετήθηκε η πρόσβαση σε βουνά, λόφους, παραλίες και ποτάμια. Τα όργανα της τάξης περιπολούσαν τις εισόδους των βουνών, πετούσαν drones πάνω από τους λόφους των Αθηνών, και περίφρασσαν με ασπροκόκκινες κορδέλες το μήκος της παραθαλάσσιας ζώνης.
Είναι κλασική τεχνική των κυβερνήσεων να σπέρνουν τον τρόμο, να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και βούληση, ώστε στον ίδιο χρόνο να διαδραματίζεται η εφαρμογή της πολιτικής τους ατζέντας. Εν καιρώ ολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας, με μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας να βρίσκεται κεκλεισμένη στο σπίτι παρακολουθώντας τις μονοθεματικές εξαγγελίες του Χαρδαλιά, ο υπουργός περιβάλλοντος, Χατζηδάκης, επιχείρησε και πέτυχε να περάσει με συνοπτικές διαδικασίες το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας». Η διαβούλευση και η εισαγωγή στη Βουλή προς ψήφιση πραγματοποιήθηκε ενόσω το κράτος είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο συγκεντρώσεων, αλλά και μέσω της επιλογής του υπουργού να παρακάμψει νομικές διαδικασίες ώστε να πετύχει τον σκοπό του.
Ακόμη και εντός του κρατικού κορμού, και συγκεκριμένα των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, υπήρξε έντονη αμφισβήτηση για τη χάραξη αυτής της ενεργειακής πολιτικής. Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αιγαίου Περιβαλλοντικών Σπουδών και Έρευνας, και αυτή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, μέσα από ανοιχτές επιστολές που κατέθεσαν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εξέφρασαν την αμφισβήτησή τους στο προτεινόμενο νομοσχέδιο, και προσπάθησαν να αναδείξουν την κρισιμότητα μιας τέτοιας απόφασης. Η ιστορία έχει δείξει, όπως συνέβη πρόσφατα με το τμήμα του Πολυτεχνείου Κρήτης για τη διερεύνηση και εξόρυξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, πως οι φορείς αυτοί συμμορφώνονται απόλυτα με τις κυβερνητικές επιλογές και καραδοκούν εκείνες τις εγχώριες ή ευρωπαϊκές αποφάσεις οι οποίες θα τους επιτρέψουν να βάλουν χέρι στο μέλι των επιδοτήσεων, είτε μέσα από την απαραίτητη έρευνα, είτε αναλαμβάνοντας τμήμα των έργων. Όμως αυτή τη φορά, το προσωπικό τους ήταν τουλάχιστον αρχικά αντίθετο, κάτι που αναδεικνύει τόσο το μη αναστρέψιμο της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος και το οικολογικό αποτύπωμα, αλλά και την άνευ ορίων παράδοση των εκμεταλλεύσεων του φυσικού πλούτου στην ελεύθερη αγορά.
Τα έργα των επενδυτών δεν μπήκαν σε καραντίνα/ Mάρτης & Απρίλης
Η διαδικασία πειθάρχησης του κοινωνικού συνόλου στις κρατικές προσταγές, εν μέσω πανδημίας, ήταν ένα καλό τεστ για τον πληθυσμό, τα αποτελέσματα του οποίου αποτελούν χρήσιμο υλικό για τους διαχειριστές του. Μεταξύ άλλων, δοκιμάστηκαν και οι αντιστάσεις μας. Παρά τη συρρίκνωση της ελευθερίας κίνησης, οι κοινωνίες που πλήττονται από την περιβαλλοντική πολιτική που εφαρμόζεται στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, δεν έπαψαν να συζητούν και να οργανώνονται. Έχοντας ήδη δημιουργήσει κοινότητες αγώνα από τόπο σε τόπο, επέμειναν να δίνουν feedback για την κινητικότητα των εργασιών/μηχανημάτων, να ενημερώνουν σχετικά τον κόσμο μέσα από το διαδίκτυο και να δηλώνουν την εναντίωσή τους στο νομοσχέδιο. Άλλωστε, οι διεργασίες για τη συνέχιση των εγκεκριμένων έργων που αφορούν στα αιολικά πάρκα δεν σταμάτησαν ποτέ:
Άγραφα: «Οι δημοπρασίες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) και οι διαγωνισμοί της “ΔΕΗ Ανανεώσιμες” γίνονται κανονικά. Κάπως έτσι κατοχυρώθηκε στην “Αιολική Βέρμιου Α.Ε.” ακόμα ένα αιολικό πάρκο 153MW στο Βέρμιο. Αντίστοιχα, η ΙΝΤΡΑΚΑΤ ανέλαβε το αιολικό πάρκο 30MW και το κέντρο υπερυψηλής τάσης (ΚΥΤ) στον Τύμπανο, στο Μουζάκι. Ένα έργο στην ανατολική Αργιθέα που ανοίγει τον δρόμο και για τα υπόλοιπα στην περιοχή των Αγράφων. Στα δυτικά Άγραφα, στο χωριό της Βαλαώρας, όπου σχεδιάζεται ο εκτοπισμός σχεδόν του συνόλου των κτηνοτρόφων της περιοχής, καθώς στα λιβάδια τους έχει αδειοδοτηθεί ένα φωτοβολταϊκό πάρκο σε έκταση 3.300 στρεμμάτων, στις 8 του Απρίλη, κάτοικοι ακινητοποιούν δύο αυτοκίνητα τα οποία κινούνται στην περιοχή με σκοπό τη διενέργεια εργασιών.
»Τη στιγμή που παντού επιβάλλονται μέτρα περιορισμού των επαφών, το ευρωπαϊκό λόμπι της αιολικής ενέργειας (Wind Europe) στις 27 Μαρτίου, δηλώνει με καμάρι ότι το 96% των εργοστασίων κατασκευής ανεμογεννητριών και σχετικών εξαρτημάτων συνεχίζουν την παραγωγή. Αφού, λοιπόν, όλα κυλούν… ομαλά, εξοπλισμός ανεμογεννητριών ξεφορτώνεται, πάει και έρχεται και στα μέρη μας. Στο λιμάνι της Κύμης πλοίο από την Γερμανία ξεφορτώνει τμήματα ανεμογεννητριών που προορίζονται για την Οκτωνιά (Εύβοια). Στα λιμάνια της Καρύστου, του Λαυρίου και της Στυλίδας φορτηγά μεταφέρουν σε εργοτάξια τα υλικά που φθάνουν. Οδηγείς σε θεσσαλικούς δρόμους, στον Βόλο, στον Τύρναβο για να πας στη δουλειά σου χαράματα και πετυχαίνεις τριαντάμετρα φορτηγά να μεταφέρουν πτερύγια. Ο περιορισμός στις μετακινήσεις λύνει τεχνικά τα χέρια στην τροχαία για να γίνουν οι σχετικές μεταφορές; Μάλλον ο περιορισμός στις μετακινήσεις λύνει ένα (διόλου τεχνικό, βαθύτατα πολιτικό) πρόβλημα για το κράτος και τους επενδυτές: ο καθένας και η καθεμιά μας κλεισμένοι στα σπίτια μας, στα χωριά και στις πόλεις, χωρίς να έχουμε αντίληψη τι συμβαίνει εκεί έξω, αποδυναμωμένοι για οποιαδήποτε κίνηση παρεμπόδισης».
Απόσπασμα από το κείμενο της συνέλευσης για την υπεράσπιση των βουνών
https://yperaspisitwvnvounwn.wordpress.com/
Σαρωνικός κόλπος: «Η άδεια ανέγερσης εκδόθηκε από την ΥΔΟΜ Μαρκοπούλου στις 24 Απριλίου 2020 και άρχισαν οι εργασίες εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού. Διακόπηκαν ωστόσο οι εργασίες ανέγερσης της πρώτης ανεμογεννήτριας στο Πάνειο όρος, με την άμεση παρέμβαση των τοπικών αρχών και κατοίκων των δήμων Σαρωνικού και Λαυρεωτικής, παρουσία αστυνομικών δυνάμεων. Προηγήθηκε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και αίτημα διακοπής εργασιών στο Ειρηνοδικείο Λαυρίου, το οποίο αποφάσισε την προσωρινή διακοπή εργασιών μέχρι της εκδίκασης του θέματος». ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Εύβοια: «9 Απριλίου 2020, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αποφάσισε τη χορήγηση άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Αιολικό Σταθμό, ισχύος 165 MW. Η άδεια αφορά στην τοποθέτηση 66 ανεμογεννητριών (100 μέτρα ύψος, και διάμετρο δρομέα 40 μέτρα, στον Δ. Καρύστου, 24 εκ των οποίων θα εγκατασταθούν στο Νημποριό και στη γύρω περιοχή) και έχει διάρκεια 25 χρόνια. Οι προτεινόμενες θέσεις «αγκαλιάζουν» όλο το Νημποριό και φτάνουν μέχρι και τη σπηλιά. Για την εγκατάσταση είναι απαραίτητη η διάνοιξη νέων δρόμων και η κατασκευή νέων κτιρίων και καλωδιώσεων».
ανακοίνωση από τον Σύλλογο Νημποριού Ευβοίας
Τήνος: «Παρασκευή 24 Απριλίου 2020, η Ενεργειακή Κυκλάδων θα προχωρήσει τα έργα της σκυροδέτησης των βάσεων των ανεμογεννητριών της στην περιοχή Πράσσα. Εμείς εδώ, ξεκινήσαμε νωρίτερα από τις άλλες πόλεις. Βλέπετε, είμαστε αναγκασμένοι, κάτω από βροχή προς το παρόν, για μια ακόμη φορά, ακόμη και εν μέσω των ιδιαίτερων συνθηκών που βιώνουμε λόγω του κορωνοϊού, να δηλώσουμε έμπρακτα στο βουνό, απέναντι από τις μπετονιέρες και την αστυνομία, τη μαζική αντίθεση του νησιού μας απέναντι στα σχέδιά τους. Επιχειρηματικά σχέδια βάρβαρης βιομηχανοποίησης ενός παρθένου και ανθρωπογενούς κλίμακας τοπίου με πρόσχημα μάλιστα την “καθαρή” ενέργεια και την προστασία του περιβάλλοντος. Ήδη, πριν να κατοχυρωθούν και όλες αυτές οι επιπλέον διευκολύνσεις που θα προσπαθήσουν το απόγευμα να ψηφίσουν, έχουμε εδώ και έναν χρόνο γίνει μάρτυρες ενός συστήματος που πριμοδοτεί με όλους τους τρόπους καθιστώντας νομότυπη μια αμφιλεγόμενη εγκατάσταση για την οποία εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις, και που κυρίως αγνοεί την τόσο έντονη και σταθερή εναντίωση του ντόπιου πληθυσμού».
Ανακοίνωση της κοινότητας Τήνου κατά των Ανεμογεννητριών
Η επόμενη μέρα / Μάης
Από τη στιγμή που κατατέθηκε το νομοσχέδιο, ένα πλήθος περιβαλλοντικών οργανώσεων, τοπικών συλλόγων-φορέων, πολιτικών ομαδοποιήσεων και ατόμων, με εργαλείο κυρίως τα social media και τη δημιουργία διαδικτυακού ψηφίσματος με τίτλο aposyre_to, κινητοποίησαν αρκετό κόσμο από όλη την Ελλάδα. Τη Δευτέρα 4 Μάη πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση μπροστά στη Βουλή, ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Τα καλέσματα ήταν πολλά και ποικίλα, καθώς μεταξύ άλλων συμμετείχε η πρωτοβουλία του διαδικτυακού καλέσματος, η επιτροπή αγώνα Αγράφων, η συνέλευση ενάντια στο φράγμα του Αχελώου, η συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών και άλλες συλλογικότητες, αριστερές πρωτοβουλίες, μέχρι και το κόμμα των οικολόγων πράσινων. Δόθηκε έτσι μία ευκαιρία, με το πέρας της καραντίνας, για τη δια ζώσης δικτύωση των αγώνων και την ταυτόχρονη φυσική παρουσία 2.000 ατόμων με κοινή αιχμή τον αγώνα για γη και ελευθερία. Ο συγκεντρωμένος κόσμος είχε αποφασίσει να διαδηλώσει ειρηνικά, και το πλήθος μετά από αρκετές ώρες «έσπασε» και δεν παρέμεινε στον δρόμο όταν οι μπάτσοι διέταξαν να αποχωρήσει. Ωστόσο, στο πέρας της συγκέντρωσης πραγματοποιήθηκε συνέλευση πολιτών από μικρό αριθμό ατόμων, που αποφάσισε να παραμείνει και τη νύχτα ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο κόσμος που πήρε αυτή την απόφαση, το ίδιο βράδυ απομακρύνθηκε από το σημείο από διμοιρίες ΜΑΤ. Παρά την προσαγωγή της, η πρωτοβουλία αυτή, με όνομα Άγρυπνοι Πολίτες, συνέχισε την ολονύχτια διαμαρτυρία για ακόμη πέντε ημέρες, με αίτημα την άμεση κατάργηση του νομοσχεδίου. Επίσης, στην Καρδίτσα έγινε μικρή πορεία στην πόλη, και στον Βόλο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην παραλία από την πρωτοβουλία ενάντια στην ΑΓΕΤ.
Την επόμενη μέρα, 5 Μάη, που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο, η επιτροπή αγώνα Αθήνας για τα Άγραφα κάλεσε ξανά συγκέντρωση έξω από τη Βουλή, η οποία όμως είχε ελάχιστο κόσμο. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε. Στις 7 Μάη, η ΡΑΕ ανακοίνωσε πως έδωσε άδειες παραγωγής σε τέσσερα αιολικά πάρκα σε Ναυπακτία, Άγραφα, Αργιθέα και Λακωνία. Στις 11 Μάη, κάτοικοι της Ιεράπετρας Κρήτης, έστησαν μπλόκο στο δρόμο εμποδίζοντας στο κομβόι που μετέφερε τα τμήματα των ανεμογεννητριών.
Γνωστοί τυχοδιώκτες, τα κοράκια των κτηματομεσιτικών, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η ψήφιση του νομοσχέδιου, ανέβασαν αγγελίες στις οποίες πωλούνται ως αγροτεμάχια προς εκμετάλλευση ολόκληρες περιοχές ΝΑΤURA και βουνοκορφές, και μάλιστα, προτείνουν τον εναλλακτικό τουρισμό και την εγκατάσταση αιολικών πάρκων προς τους επενδυτές.
Τίποτε δεν έχει τελειώσει
Ο αγώνας για γη και ελευθερία θα συνεχιστεί με όλα τα μέσα
γκρίνο
