Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Κάθε μέρα, όλο και περισσότερες φωνές ενώνονται με αυτό το σύνθημα. Κάθε μέρα και σε ολόκληρο τον πλανήτη ανεμίζει περίτρανα μια σημαία. Μια σημαία απειλή για την εξουσία, γιατί πλέον δεν αποτελεί μόνο τη σημαία ενός εξεγερμένου λαού, αλλά σύμβολο ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας, ατέρμονης επιθυμίας και βούλησης για ελευθερία. Σε μητροπόλεις, επαρχιακές πόλεις και χωριά, μικρές και μεγάλες αρνήσεις είτε οργανωμένων δυνάμεων είτε ατομικών πρωτοβουλιών, το αφήγημα ότι «είναι μια σημαία που υπερασπίζεται την επέλαση βίαιων μουσουλμάνων και τρομοκρατών» καταρρέει. Οι αντιστάσεις εξαπλώνονται και κάποιες παίρνουν τη μορφή εξεγέρσεων.

Σε γήπεδα, πανεπιστήμια, θέατρα και συναυλίες, σε αίθουσες συνεδριάσεων, σε λιμάνια, σε δρόμους και πλατείες, άνθρωποι από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, θρησκείες, πολιτιστικά υπόβαθρα και ηλικίες αποφασίζουν συνειδητά να πάρουν τη σωστή πλευρά στην ιστορία.

Πολύμορφες δράσεις, πορείες, σαμποτάζ και επιθέσεις σε εταιρίες ισραηλινών συμφερόντων διαδραματίζονται καθημερινά, πανό σε δημόσιες υπηρεσίες, σε γειτονίες και σπίτια υπέρ της αντίστασης της Παλαιστίνης και ενάντια στη γενοκτονία. Το παρακάτω κείμενο είναι μια απόπειρα καταγραφής κάποιων ενδεικτικών δράσεων σε διάφορα πεδία των ζωών μας, καθώς το μωσαϊκό και το πλήθος αυτών είναι αδύνατο να καταγραφεί μέσα σε δυο σελίδες χαρτί.

Κόκκινη κάρτα στο Ισραήλ

Εν όψει του αγώνα μπάσκετ της εθνικής Ελλάδος με το Ισραήλ, ο προπονητής Σπανούλης δήλωσε πως όλοι ξέρουν τι γίνεται αλλά ότι αυτός θα μιλήσει μόνο για μπάσκετ. Από τους ολυμπιακούς όμως αγώνες στο Παρίσι και στο UEFA, από αγώνες μαραθώνιου, ποδηλατοδρομιές ή σε αγώνες πυγμαχίας και σε κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα και εκδήλωση, το no-politica μπαίνει σε βαθειά αμφισβήτηση. Αθλητές κρύβουν την παλαιστινιακή σημαία κάτω από τις φόρμες τους για να την παρουσιάσουν στην απονομή μεταλλίων στα βάθρα, οπαδοί τραγουδούν υπέρ της Παλαιστίνης συνθήματα στα πέταλα και τους δρόμους, φίλαθλοι εμποδίζουν διοργανώσεις όπου συμμετέχουν ισραηλινές αποστολές.

-Τέλη Σεπτέμβρη συλλογικότητες της παλαιστινιακής Κοινότητας Θεσσαλονίκης και πρωτοβουλιών φιλάθλων/οπαδών του ΠΑΟΚ καλούν σε συγκέντρωση ενάντια στη συμμετοχή του Ισραήλ στη διοργάνωση του Europa League, και δηλώνουν ότι η Μακάμπι είναι ανεπιθύμητη.

-Στην Τυνησία, οπαδοί μετατρέπουν τις κερκίδες σε τεράστιο καμβά για την καταστροφή της Γάζας τιμώντας τα νεκρά παιδιά.

-Βρετανοί παραολυμπιονίκες γυρνούν την πλάτη στον ισραηλινό ύμνο.

-Το Ισραήλ εξαπολύει απειλές για την έκκληση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Νορβηγίας να δοθούν τα έσοδα του παγκόσμιου κυπέλου σε ανθρωπιστική βοήθεια για τον λαό της Παλαιστίνης

-Στο Βόλο, γονείς καταγγέλλουν ότι τους ανακοινώθηκε «να τα μαζεύουν και να κόψουν λάσπη» από τα δημοτικά κολυμβητήρια όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν σε αναρτήσεις τους στα social media, γιατί με άδεια του δημάρχου Αχιλλέα Μπέου, οι εγκαταστάσεις θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τις προπονήσεις ισραηλινής ομάδας επ’ αόριστον. Την ώρα που μάζευαν, λοιπόν, τα πράγματα των παιδιών τους για να φύγουν ανάμεσα από τους αθλητές, δύο μητέρες είπαν χαμηλόφωνα “Free Palestine”. Προπονητής και έφηβοι της ισραηλινής ομάδας τούς όρμησαν και τις προπηλάκισαν, βρίζοντας χυδαία και κάνοντας άσεμνες χειρονομίες. Εν τέλει, κλείδωσαν τις πόρτες φωτογραφίζοντας και γελώντας, υπό την επίβλεψη/προστασία της αστυνομίας.

Με όπλο την τέχνη

Από τη σκάλα του Μιλάνο στη Eurovision, από συναυλίες σε όλο τον κόσμο της ποπ, ραπ, ροκ, παραδοσιακής μέχρι και κλασσικής μουσικής, σε σκηνές θεατρικές και σε απονομές βραβείων, το «άρτος και θεάματα» παίρνει άλλο νόημα, όταν καλλιτέχνες και θεατές παίρνουν θέση, μην ξεχνώντας πως έχουμε την τύχη και το προνόμιο ακόμα να διασκεδάζουμε. Την ίδια στιγμή στα ερείπια της Γάζας, ο καθημερινός και συνεχόμενος ήχος-βουητό των drones κάνει τον δάσκαλο μουσικής Ahmed Abu Amsha, να συντονίζει τον τρομοκρατικό αυτό ήχο τονικά με τα τραγούδια του, καλώντας τα παιδιά μαζί του για να τραγουδήσουν και να παίξουν μουσική.

-No music for Genocide

Πάνω από 400 καλλιτέχνες καλούν σε πολιτιστικό μποϊκοτάζ του Ισραήλ. Άλλοι ανακοινώνοντας ότι θα αποσύρουν τη μουσική τους από το spotify, άλλοι τροποποιώντας τις περιοχές διανομής της μουσικής τους, ζητώντας γεωγραφικό αποκλεισμό από τις πλατφόρμες streaming και καλώντας τίς μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.

-Κοντσέρτο κλασικής μουσικής υπέρ της Παλαιστίνης διοργανώνεται στην είσοδο του Μεγάρου Μουσικής στο Βερολίνο.

-Η κυβέρνηση Τραμπ ανακαλεί τις βίζες των μελών του συγκροτήματος Bob Vylan στο φεστιβάλ Glastonbury τον Ιούνιο. Ο λόγος; Στις οθόνες κατά τη διάρκεια της συναυλίας αναγράφεται: «Τα ηνωμένα έθνη το έχουν αποκαλέσει γενοκτονία και το BBC το αποκαλεί σύγκρουση». Ο τραγουδιστής φωνάζει με τους χιλιάδες θεατές “Death Death to the IDF”.

-O Mo Chara του ιρλανδικού ραπ συγκροτήματος kneecap, οδηγείται με αυστηρά μέτρα στο ειρηνοδικείο του Γουέστμινστερ στο Λονδίνο, κατηγορούμενος για τρομοκρατία και υποστήριξη της Παλαιστίνης. Οι κατηγορίες καταρρέουν υπό το κίνημα αλληλεγγύης και για λόγους τεχνητού σφάλματος στο κατηγορητήριο. «Όλο αυτό δεν αφορούσε ποτέ εμένα. Δεν αφορούσε ποτέ κάποια απειλή για το κοινό. Δεν αφορούσε ποτέ την τρομοκρατία – μια λέξη που χρησιμοποιεί η κυβέρνησή σας για να δυσφημίσει τους ανθρώπους που καταπιέζετε. Όλο αυτό αφορούσε τη Γάζα και για το τι θα συμβεί αν τολμήσετε να μιλήσετε. Δεν θα σιωπήσουμε. Αν κάποιος είναι τρομοκράτης σε αυτόν το πλανήτη είναι το βρετανικό κράτος», δηλώνει χαρακτηριστικά ο τραγουδιστής.

-Οι συντελεστές της συναυλίας Mare Nostrum της greek national opera (με ήχους χριστιανικής, σεφαραδίτικης, οθωμανικής και αραβοανδαλουσιανής μουσικής) καταδικάζουν τη γενοκτονία.

-Ο ισραηλινός μαέστρος Ιλάν Βολκόφ στο BBC Proms, ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ κλασσικής μουσικής, κάνει λόγο για τη φρικαλεότητα που συντελεί το ισραηλινό κράτος, και για τους ισραηλινούς πολιτικούς κρατούμενους και ομήρους αντιφρονούντες που κρατούνται σε απάνθρωπες συνθήκες στις φυλακές του Ισραήλ.

-Όχι στο πλυντήριο εγκλημάτων (artwashing). Καταγγέλλεται το φεστιβάλ trance μουσικής FREE EARTH το καλοκαίρι στην Ασπροβάλτα από το BDS Greece (Boycott, Divestment, Sanctions) και τo PCG (Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας). Ενώ προβάλλεται ως απολίτικο μουσικό γεγονός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο φεστιβάλ συμμετέχουν έφεδροι και στρατιώτες του κατοχικού στρατού και καλλιτέχνες που υποστηρίζουν δημόσια το καθεστώς, όπως οι Ace Ventura Space Cat. Ζητείται απόσυρση συμμετοχής από καλλιτέχνες, και καλούνται οι διοργανωτές, το κοινό και οι τοπικοί φορείς να πάρουν θέση.

Τοπικές ομάδες και φορείς της Θάσου, όπως Thassos For Palestine και Stop Prinos CCS, στα πλαίσια παρέμβασης ενάντια στη γενοκτονία σε συναυλία συγκροτήματος ισραηλινής καταγωγής δέχονται επίθεση και απειλές για τις ζωές των παιδιών τους από τα μέλη του συγκροτήματος και σιωνιστών παρευρισκόμενων.

Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος-Παράρτημα Κρήτης καταδικάζει τη θρασύδειλη ενέργεια φασιστοειδών που κατέβασαν την παλαιστινιακή σημαία που είχε αναρτηθεί στη σκηνή σε γλέντι στην Κάντανο.

Αυτός ο εγκληματίας του σιωνιστικού πολέμου μπορεί να βρίσκεται δίπλα σου – Κατάγγειλέ το

Ούτε στη Σύρο ούτε Πουθενά

Όταν ο ξένος είναι σύμμαχος σιωνιστής, μεγαλοβιομήχανος σαουδάραβας, νατοϊκός κουβαρντάς και όχι φτωχός μεροκαματιάρης ή «μαυριδερός» μετανάστης, κατανοούμε όλο και καλύτερα την έννοια της αποικιοκρατικής επέλασης του τουρισμού. Όταν ισραηλινοί κόβουν το νερό στη Ραμάλα για να γεμίσουν πισίνες, όταν τα παπαγαλάκια στα μμε και οι ντόπιοι άρχοντες τάσσονται υπέρ των ταλαιπωρημένων επιβατών κρουαζιερόπλοιων, στέλνοντας τις δυνάμεις καταστολής να τους προστατέψουν και κλαίγονται για την εικόνα της χώρας στις ψαροταβέρνες το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Tourists Go Home!

Οι κινητοποιήσεις σε λιμάνια ανεφοδιασμού και τουρισμού σε Eλλάδα και άλλες χώρες, οι εκδιώξεις ισραηλινών από εστιατόρια και καφέ αποτελούν δυναμικές μορφές αντίστασης και άρνησης. Καταδεικνύουν, όπως πολύς κόσμος δηλώνει, ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τους στρατιώτες του IDF και τους υποστηρικτές των δολοφόνων παιδιών να τριγυρνάνε εδώ διασκεδάζοντας. Να τραμπουκίζουν και να απειλούν ότι θα σπάσουν μαγαζιά. Να στέλνουν προσωπικά μηνύματα ότι θα σπάσουν τα σπίτια αν δεν κατεβάσουν τις παλαιστινιακές σημαίες και να φωνάζουν πολεμικά συνθήματα, να ξεφτιλίζουν εργαζόμενους και να «τις παίζουν». Να τους ακούμε να λένε «Είμαι περήφανος που είμαι babykiller»!

-Ο σύλλογος υπαλλήλων Ρόδου καλεί τον Ιούλιο σε διαμαρτυρία για τον επικείμενο ελλιμενισμό του κρουαζιερόπλοιου Crown Iris. Πρόκειται για το ίδιο πλοίο γεμάτο ισραηλινούς τουρίστες στο οποίο απετράπη η πρόσβαση στο λιμάνι από κατοίκους στη Σύρο. Δηλώνουν επιπλέον ότι «δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με Ισραηλινούς ή εβραίους που αντιτίθενται στην πολιτική του εγκληματία πολέμου Νετανιάχου».

-Αποκλεισμός ισραηλινής συμμετοχής από τη Μεγάλη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού στο Ρομίνι της Ιταλίας τον Οκτώβρη. «Δεν είναι αποδεκτό να προτείνονται τόποι πολέμου, τρομοκρατίας και θανάτου ως προορισμοί διακοπών».

-Τον Αύγουστο στο λιμάνι του Μαρόκο, χιλιάδες κόσμου εμποδίζει πλοίο που μεταφέρει πολεμικό υλικό.

-Επίθεση και εξύβριση ισραηλινών τουριστών στο Σύνταγμα τον Σεπτέμβρη εναντίον παλαιστινίων απειλώντας τους ότι θα τους σκοτώνουν στη Γάζα και παντού. Η δίκη έχει πάρει αναβολή.

-Στη Γένοβα εκατοντάδες ναυτεργάτες μπλοκάρουν τον ανεφοδιασμό όπλων προς το Ισραήλ. Κάθε χρόνο 13-14 χιλιάδες κοντέινερ φεύγουν από το λιμάνι. «Ούτε ένα καρφί δεν θα αφήσουμε να φύγει, και θα μπλοκάρουμε τα πάντα αν χάσουμε επαφή με τα σκάφη μας».

Στον Δρόμο, στον Δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο

Δεν έχουμε πλέον αυταπάτες. Δεν ζούμε μια νέα χούντα αλλά το μεγαλείο της αστικής δημοκρατίας. Συγκρούσεις σώμα με σώμα με την αστυνομία, καθιστικές διαμαρτυρίες, μουσικά-θεατρικά δρώμενα, πλακάτ συνθέτουν τις δράσεις σε πορείες και συγκεντρώσεις. Άνθρωποι σε αμαξίδια, ηλικιωμένοι, έφηβοι ακόμα και μικρά παιδιά μπαίνουν στο στόχαστρο της βίαιης καταστολής, συλλήψεων και προσαγωγών. Διαδηλωτές στο Λονδίνο προκαλούν ειρωνικά αστυνομικούς την ώρα που συλλαμβάνουν διαδηλωτές που κρατούν πλακάτ “Stop Genocide” με την κατηγορία περί τρομοκρατίας, δηλώνοντας δήθεν υπέρ της γενοκτονίας και του Νετανιάχου. Παίρνουν την απάντηση ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει λόγος σύλληψης καθώς υπάρχει ελευθερία λόγου. Ένστολα καθάρματα στη Γερμανία πατούν με τις μπότες τους γυναίκες στο πάτωμα, τις γρονθοκοπούν, και συλλαμβάνουν μικρό παιδί επειδή κρατά παλαιστινιακή σημαία. Τόσο το αφήγημα περί προβοκατόρων όσο και αυτό περί ελευθερίας λόγου καταρρέουν με τη σειρά τους περίτρανα μπροστά στα μάτια μας. Η σύγκρουση πλέον στις συνειδήσεις πολλών είναι μονόδρομος.

-Στη Λάρισα και στα πλαίσια πανελλαδικού καλέσματος συγκεντρώσεων για την Παλαιστίνη τον περασμένο Ιούνη, η τοπική αστυνομία ανακοινώνει απαγόρευση συναθροίσεων καθώς συμπίπτει με τα εγκαίνια της συναγωγής των εβραίων, όπου καλεσμένοι ήταν αξιωματούχοι της ισραηλινής πρεσβείας. Η συγκέντρωση και η πορεία τελικά πραγματοποιούνται. Ένα από τα πανό χαρακτηριστικά έγραφε «Τιμούμε τη μνήμη του ολοκαυτώματος των εβραίων, παίρνοντας θέση ενάντια στη γενοκτονία στη Γάζα», χτυπώντας τη ρητορεία της ισραηλινή κοινότητας ότι οι διαδηλωτές στρέφονται ενάντια στη θρησκευτική και πολιτιστική τους ταυτότητα. Η παρουσία των αξιωματούχων ακυρώθηκε, όχι όμως βέβαια και η παρουσία των ντόπιων αρχών της πόλης που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση άνευ όρων.

-Μέσα Ιούλη στον σταθμό Θησείου η αστυνομία τραμπουκίζει, χτυπά και προσαγάγει άτομα που συμμετείχαν σε αντισιωνιστική παρέμβαση υπέρ της Παλαιστίνης.

-Τέλη Σεπτέμβρη καλείται γενική απεργία στην Ιταλία από συνδικαλιστικά σωματεία βάσης της USB (Unione Sindicale di Base) όπου συμμετέχουν εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές-εργάτες, μαθητές, δάσκαλοι και εργαζόμενοι όλων των κλάδων, παραλύοντας ολόκληρη τη χώρα

-Πορεία στην ισραηλινή πρεσβεία τον Οκτώβρη με επιθέσεις πυροτεχνημάτων στην Αθήνα, και τη συμμετοχή χιλιάδων διαδηλωτών. Εκδικητική και στοχευμένη άγρια καταστολή και συλλήψεις στην πορεία της 7ης Οκτώβρη στην Αθήνα.

-Διαδήλωση στη Λευκωσία, κατά της γενοκτονίας και της απαγωγής των αγωνιστών του στόλου flotilla, χτυπιέται βίαια και με χημικά, με απαίτηση της ισραηλινής πρεσβείας.

-Το σωματείο Αραβικών Εργαζομένων στη Ναζαρέτ απέρριψε τη συμμετοχή σε απεργία τέλη Αυγούστου. Αρνηθήκαμε γιατί δεν ζητά ρητά τον τερματισμό του πολέμου και της πείνας του λαού στη Γάζα. Οι ανθρωπιστικές απαιτήσεις είναι αδιαίρετες. Δεν είναι δυνατόν να απαιτήσουμε ελευθερία για τους απαχθέντες, ενώ αγνοείται παντελώς η γενοκτονία στη Γάζα. Κάθε έκκληση για διαμαρτυρία και χτύπημα που δεν λαμβάνει υπόψιν την ανάγκη τερματισμού του πολέμου, και την καταστροφή της Γάζας αποτελεί υποκρισία.

-Εβραιοχριστιανική γειτονιά στα Ιεροσόλυμα (Mea Shearim), μετατρέπεται σε γκέτο από τις ισραηλινές αρχές. Σε διαδήλωση ενάντια στη γενοκτονία και τον σιωνισμό που οργανώθηκε την ίδια μέρα με τη μέρα ανεξαρτησίας του Ισραήλ, καταστέλλονται και χτυπιούνται βίαια με την απειλή όπλων. Συλλαμβάνουν έναν γονέα εγκαταλείποντας το μικρο παιδί του στο καρότσι, μόνο του.

Η δύναμη της ορατότητας

Όσο και να σιωπούν ή παίρνουν ξεκάθαρη θέση γλείφοντας το κράτος του Ισραήλ τα καθεστωτικά μμε, όσο τεράστια προσπάθεια παραπληροφόρησης και φασιστικής προπαγάνδας να γίνεται στα social media, δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί το μέγεθος της φρίκης για την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί η ισραηλινή κοινωνία. Είναι πλέον τρομακτικό και ξεκάθαρο πόσο εύκολα και απλά ο εκφασισμός των κοινωνιών οδηγεί σε πλέον συνειδητές επιλογές και στάση ζωής. Ένα ολόκληρο σύστημα εκπαίδευσης και γαλούχησης για στρατιωτική βια και μίσος, οδηγούν σε γέλια και γλέντια για τη σφαγή παιδιών. Πλήρης άγνοια και άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας, από την άλλη, συνθέτουν ένα δυστοπικό τοπίο για την ανθρωπότητα και τους λαούς. Ανεξάρτητοι ή μη δημοσιογράφοι μπαίνουν στο στόχαστρο, φιμώνονται ή απειλούνται ότι θα χάσουν τη ζωή τους όταν τολμούν να πάρουν θέση.

-25 Αυγούστου δυο πύραυλοι χτυπούν το νοσοκομείο Νάσερ στη Γάζα, δολοφονώντας 5 δημοσιογράφους και 15 διασώστες, γιατρούς και ασθενείς.

Δημοσιογράφοι στο Ισραήλ τολμούν να καταγγείλουν σε εφημερίδες όπως η Haaretz, τα 912 εκατομμύρια δολάρια, που ξοδεύονται ανά τρεις μέρες για πολεμικά αεροσκάφη, πυραύλους patriot, οχήματα ανεφοδιασμού και κάθε είδους πυρομαχικών. Ταυτόχρονα εξυμνούν την αντίσταση και το πνεύμα των παλαιστίνιων.

-Η ΕΡΤ κόβει την εκπομπή, ενισχύοντας παράτυπους αποκλεισμούς, σε έλληνα δημοσιογράφο που ήταν υποψήφιος ως καλύτερος στην Ευρώπη, γιατί παρουσίασε ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ για την Παλαιστίνη. Ο δημοσιογράφος έθεσε υποψηφιότητα για διευθυντής μουσικών ραδιοφώνων, και καθώς δεν μπορούσαν να τον απορρίψουν πλήρως, έκρυψαν την υποψηφιότητα και φρόντισαν να μη ληφθεί καν το word με το βιογραφικό του.

-Διακόπτεται η μετάδοση του reality show big brother στο Τελ Αβιβ καθώς ακτιβιστές ζητούν διακοπή πολέμου και πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα στις αρχές Αυγούστου

-Διαγράφεται από σχολικό βιβλίο του γυμνασίου κείμενο για την Ιντιφάντα, με παρέμβαση του ισραηλιτικού συμβουλίου. Το κείμενο «μια γενιά που της κλέψαν το χαμόγελο» αντικαθίσταται με κείμενο φτιαγμένο με ΑΙ.

Κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά

-Αρνητές στράτευσης στο Ισραήλ καίνε τα χαρτιά κατάταξης ενώ δέχονται απειλές για εσχάτη προδοσία και θάνατο ή εκδιώκονται ακόμα και από τις οικογένειές τους. Τον Σεπτέμβριο του 2023 πάνω από 200 έφηβοι υπέγραψαν γραμμα άρνησης συμμετοχής σε στρατό κατοχής. Στην ουσία παραδίδονται στις αρχές, φωνάζοντας «Δεν θα σφάξουμε, αρνούμαστε να γίνουμε δολοφόνοι!»

-Στρατιώτες του IDF πετούν τα ψυχοφάρμακα που παίρνουν (για να αντέχουν να σκοτώνουν μωρά) που τους χορηγούνται επισήμως από το κράτος ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

-Αρχές Οκτώβρη 50 ακτιβιστές εβραιο-ισραηλινοί και άλλοι παραβιάζουν τον φράχτη στα σύνορα με τη Γάζα, και τουλάχιστον 6 από αυτούς συλλαμβάνονται βίαια. Η εγχώρια αστυνομία έχει κηρύξει την περιοχή κλειστή στρατιωτική ζώνη.

-Βετεράνοι στις Ηνωμένες Πολιτείες εισχωρούν σε εκδηλώσεις και ένας-ένας υψώνουν τις φωνές τους. Ένας-ένας συλλαμβάνονται. Χαρακτηριστική δράση η παρέμβαση στην ακρόαση του Pete Hegseth, γενικού γραμματέα Αμύνης, όπου βετεράνοι φωνάζουν για τα 8 εκατομμύρια δολάρια προϋπολογισμού προς το Ισραήλ για να σφαγιάζει παιδιά.

Την ώρα που το φύλλο ετοιμάζεται να φύγει για τυπογραφείο, ανακοινώνεται ανακωχή του Ισραήλ με τη Χαμάς. Πλήθη κόσμου κρέμονται από μια κλωστή ελπίδας, πανηγυρίζοντας…Στο δικό μας στομάχι όμως η κλωστή μοιάζει τριχιά δεμένη σε κόμπο… Ο δρόμος είναι μακρύς, τα λόγια της εξουσίας μεγάλα και η μνήμη δε κονταίνει. Δεν εφησυχαζόμαστε. Δεν επαναπαυόμαστε. Συνεχίζουμε!

ManoRoco