[Update] Μερικά σημεία για τον Covid 19, ή αλλιώς μια κριτική σκέψη απέναντι στην τρομοϋστερία

|Covid 19 ή αλλιώς  κορονοϊός

Μια πανδημία εν εξελίξει που προέρχεται από το γνωστό  ιό SARS. Με σημαντική διαφορά ότι έχει αρκετά μεγαλύτερη εξάπλωση σε σχέση με παλαιότερους ιούς, πράγμα που αποτελεί και το μεγάλο του όπλο, ενώ είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τις ευπαθείς ομάδες αλλά και ανθρώπους άνω των 80 χρονών. Παρ όλα αυτά  μέχρι στιγμής οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις που έχουν επικρατήσει δεν έχουν επιβεβαιωθεί, αφού το ποσοστό θνησιμότητας  μέχρι στιγμής παραμένει από 0,05%1 στο σύνολο των κρουσμάτων και στο 9% στις υποθέσεις που έχουν κλείσει , ενώ παλαιότεροι ιοί του SARS είχαν θνησιμότητα 10% και του MERS  33%..  Η αλήθεια είναι ότι παρ΄ όλο τον πανικό που έχει προκληθεί  η αντιμετώπιση του κορονοϊού δεν διαφέρει πολύ από τους τρόπους αντιμετώπισης οποιασδήποτε γρίπης (με εξαίρεση τον εμβολιασμό). Την ώρα που γράφεται το άρθρο μπορεί να έχουν αναρρώσει  84.314 άνθρωποι αλλά στο δημόσιο λόγο έχουν πάντα την πρωτοκαθεδρία οι  8.790 θάνατοι που έχουν  καταγραφεί παγκοσμίως. Ενώ βλέπουμε ότι στην Ευρώπη κάθε χρόνο πεθαίνουν   60.000 άνθρωποι από την εποχική γρίπη σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ.2 , και συγκεκριμένα στον ελλαδικό χώρο μόνο μέσα στο 2020 έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα 90 θάνατοι,  αλλά παρ’ όλα αυτά κανείς δεν έχει κηρύξει τον πόλεμο στην εποχική γρίπη  Η παραπάνω επιχειρηματολογία δεν επιδιώκει να πείσει κανένα, για την επικινδυνότητα ή όχι του συγκεκριμένου ιού, αλλά προσπαθεί να αναδείξει τις αντιφάσεις αυτής της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης. Καθώς και να θέσει μια βάση στο τι είναι αυτό που μας απειλεί  πέραν της τρομουστερίας που έχει κυριαρχήσει.

|Η απώλεια της κριτικής σκέψης ή αλλιώς η υποταγή στην μαζική πληροφορία των Μ.Μ.Ε.

Στη δήμοσια σφαίρα αλλά και σε καθημερινές συζητήσεις βλέπουμε αρκετά δογματικές απόψεις σε σχέση με το τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουμε. Αλλά από πού προέρχεται η ενημέρωση μας, παράμετρος η οποία καθορίζει και τις πράξεις μας αλλά και το κατά πόσο κρίνουμε σαν ορθές και τις πράξεις των υπολοίπων; Συχνότερα, θα συναντήσουμε την επίκληση στην αυθεντία, στην προκειμένη περίπτωση την επιστημονική κοινότητα. Μια κοινότητα η οποία όχι μόνο δεν έχει ενιαία θέση καθώς συναντάμε από καθησυχαστικές μέχρι και κινδυνολογικές φωνές. Μια κοινότητα στην οποία δεν έχουμε κάποια πρόσβαση περά από την διαμεσολάβηση της τηλεόρασης και στην καλύτερη περίπτωση από ένα στενό φιλικό και συντροφικό κύκλο λίγων γιατρών.  Ενώ η τηλεόραση είναι το κατεξοχήν μέσο το οποίο διακρίνεται για τον ανορθολογισμό του και την ημιμάθεια του, τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα την συναγωνίζονται επάξια. Καταλήγει να μας παρουσιάζει τις αυθεντίες των  ίδιων  «επιστημόνων»   που από τη μία μας ενημερώνουν για τον ιό και το ποια μέτρα πρέπει να λάβουμε και από την άλλη ότι αυτά τα μέτρα δεν περιλαμβάνουν την εκκλησία η οποία “προστατεύεται” από μια θεϊκή οντότητα. Τέλος, για να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας, η τηλεόραση και κάθε λογής μμε, έντυπο και ηλεκτρονικό, δεν έχει σαν στόχο την ενημέρωση μας αλλά την μετάδοση ενός κλίματος τρομοκρατίας, το οποίο έχουμε βάσιμες υποψίες ότι εξυπηρετεί το κράτος και τα αφεντικά και όχι το κοινό καλό, κάτι το όποιο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε παρακάτω.

|Μεταβολή της ευθύνης του κράτους στους πολίτες ή αλλιώς η «κοινωνική ευθύνη».

Ποιος πιστεύει ότι το κράτος αλήθεια λαμβάνει μετρά για να προστατέψει τον πάππου, τη γιαγιά μας και τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού; Αν αυτός ήταν ο στόχος του το πρώτο πράγμα που θα είχε κάνει είναι να κλείσει τις εκκλησίες και να προσλάβει ιατρικό προσωπικό. Όχι, το κράτος όντας ο συλλογικός εκπρόσωπος του κεφαλαίου, αυτό που το ενδιαφέρει είναι  να μην αμφισβητηθεί η ιδία η έννοια του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής, ως  το σύστημα που ελέγχει την παραγωγή και την διανομή των αγαθών αλλά και την κοινωνική αναπαραγωγή ανθρώπων. Το κράτος προσπαθεί να συνδέσει την υγεία με το έλεγχο της κοινωνίας, θέλοντας να μας πείσει ότι έτσι θα σωθούν ανθρώπινες ζωές. Στην πραγματικότητα δεν το ενδιαφέρει τίποτα περά από την επιβίωση του. Αν το ενδιέφεραν οι ανθρώπινες ζωές θα ενίσχυε – τις δαπάνες για – την υγεία αντί να εξαγγείλει μέτρα έλεγχου και  τόνωσης της οικονομίας. Ενώ δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι τα μετρά κατά αρχήν έχουν σαν στόχο τον παραγωγικό πληθυσμό, καθώς οι έγκλειστοι μετανάστες  που δεν συμμετέχουν άμεσα στην παραγωγική διαδικασία αλλά λειτουργούν για το κράτος σαν δεξαμενή εργατικού δυναμικού, βρίσκονται κατά χιλιάδες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ  και οι εκκλησίες σαν χώροι συγκέντρωσης υπερήλικων έκλεισαν τελευταίες. Κάτι που απογυμνώνει από κάθε ρητορική δήμοσιας υγείας την πολιτική διάσταση των μέτρων. Αντίστοιχα, προσπαθεί με αυτή την εκστρατεία – ηθικού πανικού – να μεταφέρει την ευθύνη της υγείας στο άτομο βάζοντας μπροστά μια εκστρατεία «ατομικής ευθύνης», λες και για ό,τι συμβεί θα φταίει το ότι δεν πλύναμε τα χέρια μας και όχι το πώς αντιλαμβάνεται ο καπιταλισμός και το κράτος την υγεία, την εργασία και την ίδια την ανθρώπινη ζωή.

|Το σύστημα Υγείας ή αλλιώς το κράτος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Το σύστημα υγείας στην Ελλάδα είναι σε οριακό σημείο  και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε μια ενδεχόμενη εξάπλωση της πανδημίας σε άτομα που χρίζουν ιατρικής φροντίδας. Είναι κάτι  που το γνωρίζει όλος ο κόσμος και παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιείται από  το κράτος σαν δικαιολογία για να μην αναλάβει της ευθύνες του. Το Ε.Σ.Υ. δεν είναι ένα αυτόνομο από το κράτος σύστημα, δεν είναι ούτε μια μηχανή που χάλασε και δεν επισκευάζεται. Είναι  ένα σύστημα που διαθέτει νοσοκομεία(αν και όχι  όσα χρειάζονται και στην κατάσταση που θα έπρεπε) και χρειάζεται ιατρούς και ιατρικό υλικό  για να θεραπεύσει αρρώστους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ότι στην Ελλάδα περίπου τα μισά  κρεβάτια στις μονάδες  εντατικής θεραπείας είναι κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού. Ενώ τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι η μείωση του ρυθμού της εξάπλωσης και όχι ο ίδιος ο περιορισμός της. Κάτι το οποίο είναι τελείως άσκοπο από την στιγμή που δεν αξιοποιηθεί ο χρόνος από την μείωση του ρυθμού εξάπλωσης για να ενισχυθεί το σύστημα υγείας.  Παράλληλα θα μπορούσε ακόμα και να πετύχει αντίθετα αποτελέσματα, καθώς με την καλλιέργεια πανικού τέτοιας κλίμακας μπορεί να έχουμε φαινόμενα «bank run»3. Ενώ λόγω  της φύσης της ασθενείας , δυστυχώς κάποιοι οργανισμοί δεν θα αντέξουν, ακόμα και με την καλύτερη ιατρική φροντίδα. Αν αναλογιστούμε ότι ήδη το 2020 και όταν το σύστημα υγείας δεν κινδύνευε, πέθαναν 90 άνθρωποι από την εποχική γρίπη. Ενώ είναι πράγματι επικίνδυνο το  ότι λόγω της κατάστασης που δημιούργησε το κράτος έχει περιοριστεί δραματικά η πρόσβαση στην υγεία κόσμου ο όποιος δεν διαθέτει τον κορονοϊό και  σε άλλες συνθήκες η έγκυρη διάγνωση και θεραπεία θα μπορούσε να του σώσει τη ζωή.

|Βιοπολιτική ή αλλίως:

«Οι αποφάσεις της κυβέρνησης πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα. Από όλες και όλους… Όσοι δεν πειθαρχούν θα αντιμετωπιστούν ανάλογα», Μιχάλης Χρυσοχοΐδης

Τελικά το κράτος φαίνεται να το συμφέρει καλύτερα ο πόλεμος. Θα μπορούσαμε να πούμε μάλιστα ότι τον επιζητά. Είτε πρόκειται για τον πόλεμο με την Τουρκία, είτε για τον πόλεμο εναντία στους μετανάστες και εσχάτως για τον πόλεμο που μάθαμε ότι μαίνεται εναντίον του κορονοϊού. Ένα γεγονός που δεν έχει καμιά σχέση με θεωρίες συνωμοσίας, είναι ότι καθεστώς εκτατής ανάγκης που επιβάλλεται συνήθως με την εξαγγελία κάποιου «πολέμου» αποτελεί ένα προνομιακό πεδίο κοινωνικού έλεγχου, ασυδοσίας του κράτους και εφαρμογής μέτρων που σε άλλη περίπτωση θα επέφεραν κοινωνική δυσαρέσκεια.  Έτσι, βλέπουμε την απαγόρευση των συναθροίσεων και τον αστικό χώρο να περνά σε πλήρη έλεγχο από τις αστυνομικές δυνάμεις, ενώ ακόμα μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής  ζωής να ελέγχεται και να διαμεσολαβείτε από το κράτος. Βλέπουμε την Ευρώπη σαν έτοιμη από καιρό να κλείνει τα εξωτερικά της σύνορα, ενώ εντείνει και τον εγκλεισμό των μεταναστών. Ακόμα τις Η.Π.Α. ,στα πλαίσια της λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών, να ενισχύουν οικονομικά τις εταιρίες σχιστολιθικού πετρελαίου, που είχαν πληγεί από την πτώση της τιμής του πετρελαίου το προηγούμενο διάστημα, παρ’ όλο που δεν έχουν άμεση σχέση με τον Covid 19. Τέλος, όπως μας θυμίζει ο Θ. Δρίτσας4, «Όποιες δημόσιες απαγορεύσεις εισάγονται, συνήθως δεν αποσύρονται ποτέ μετά την αποκατάσταση του προβλήματος που τις γέννησε.» Όπως παραδείγματος χάριν πολλά από τα μέτρα ασφάλειας που λήφθηκαν κατά την ολυμπιάδα της Αθηνάς το 2004.

|Πολιτικός απολογισμός ενός ιού ή αλλιώς με τα λογία του Κ. Μητσοτάκη

Όλοι, άλλωστε, μιλούν για «συνθήκες πολέμου». Συνεπώς και η οικονομία οφείλει να είναι «οικονομία πολέμου». Αυτό που βιώνουμε δεν είναι «15 μέρες χαλαρών διακοπών» που μόλις τελειώσουν θα επιστρέψουμε όλοι στο πριν, σαν να μην συνέβη τίποτα.[…] Όμως, όσα ερείπια και αν υπάρξουν, θέλει τους περισσότερους ανθρώπους υγιείς για να τα ξαναχτίσουν.

Το μόνο βέβαιο είναι ποιοι θα χρειαστεί να την ξανακτίσουν, παρ’ όλο που στην πραγματικότητα οι κτιστές δεν έχουν σταματήσει την δουλεία ούτε εν μέσω πανδημίας . Όλοι οι από τα κάτω που παραμένουν απλήρωτοι ή έχουν απολυθεί και που φυσικά θα πρέπει να συνεχίσουν να πληρώνουν νοίκι, ΔΕΗ , νερό αλλά και τα σουπερ μάρκετ καθώς και όλοι αυτοί που δουλεύουν σε συνθήκες υπερεργασίας, από τους ιατρούς μέχρι τους ντελιβεράδες και θα συνεχίσουν να το κάνουν και μετά την πανδημία.  Το στοίχημα είναι πώς θα καταφέρουμε να μετατρέψουμε όχι μονό αυτές τις 15 μέρες σε χαλαρές διακοπές αλλά και όλες τις υπόλοιπες. Πώς θα διεκδικήσουμε τις διακοπές μας, τα νοίκια μας, το φαγητό μας. Πώς σε αυτή την «οικονομία του πολέμου» ή αλλιώς οικονομική κρίση θα καταφέρουμε να μην πλουτίσουν παραπάνω τα αφεντικά μας αλλά να πάρουμε πίσω ό,τι μας πήραν από την τελευταία κρίση και βλέπουμε…

|Αρθρογραφία ή αλλιώς τροφή για σκέψη:

  • Καθημερινή ανάλυση των επιστημονικών δεδομένων που βγαίνουν στην δημοσιότητα, https://swprs.org/a-swiss-doctor-on-covid-19/#latest
  • κείμενο της Αναρχικής Ομοσπονδίας του Τορίνο, athens.indymedia.org/post/1603790
  • Σημειώσεις από τη βόρεια Ιταλία για την εξελισσόμενη πανδημία, prolprot.espivblogs.net
  • Σαράγεβο καθημερινή κριτική σε σχέση με τον Covid 19 , sarajevomag.gr
  • ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, https://athens.indymedia.org/post/1603873/
  • Mike Davis για τον COVID-19: Το τέρας προ των πυλών. ,  k-lab.zone                                                               
  • Οι ιογενείς επιδημίες και το τέλος της ιδέας του ελεύθερου ανθρώπου, tvxs.gr

Παραπομπές:

1| https://www.sarajevomag.gr/wp/2020/03/apagoreyetai-i-gnosi-tis-pragmatikotitas/

2 | https://www.in.gr/2020/02/26/world/pou-stous-60-000-oi-thanatoi-etisios-apo-tin-epoxiki-gripi-oxi-panikos-gia-ton-koronaio/

3| Στα ελληνικά ονομάζετε τραπεζικός πανικός. Είναι γνωστό ότι καμία τράπεζα δεν διαθέτει ποτέ όλα τα χρήματα που έχουν καταθέσει σε αυτή. Έτσι π.χ. αν κάποιος αρχίζει να φωνάζει μέσα σε ένα υποκατάστημα ότι θέλει τα χρήματα του ενώ η τράπεζα για κάποιο λόγο δεν του τα δίνει. Μπορεί να δημιουργηθεί μια αλυσιδωτή αντίδραση, που αφού θα τον ακούσουν οι γύρο του, θα πανικοβληθούν και αυτοί και έτσι θα τρέξουν να σηκώσουν τα χρήματα τους επίσης, οπότε η τράπεζα θα καταρρεύσει. Αντίστοιχα και στην υγεία εφόσον τα κρεβάτια σε ένα νοσοκομείο προφανώς και δεν ανταποκρίνονται στο σύνολο του πληθυσμού, όποτε όταν έχεις καλλιεργήσει το φόβο για το πόσο φονικός είναι ο covid 19, θα έχεις σαν αποτέλεσμα όσοι τον κολλάνε να συρρέουν στα νοσοκομεία και έτσι αυτά να καταρρεύσουν.

4 | https://tvxs.gr/news/blogarontas/oi-iogeneis-epidimies-kai-telos-tis-ideas-toy-eleytheroy-anthropoy

Foreign_voice

update|Η στρατικοποίηση της υγείας ή αλλιώς ο κοινωνικός έλεγχος σαν απάντηση στην πανδημία του covid 19.

Η κυβέρνηση  μας έθεσε το δίλλημα ανάμεσα στο αν θα θυσιάσουμε την ελευθερία μας ή την υγεία μας, κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε ότι το συνηθίζουν οι κυβερνήσεις. Καθώς πάντα η προτεραιότητα τους είναι η θυσία της ελευθερίας, είτε πρόκειται για το δίπολο ελευθερία ή ασφάλεια, είτε για το δίπολο ελευθερία ή ανάπτυξη.  Το κάνει αυτό παρ όλο που μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά πράγματα: την υγεία και τον κοινωνικό έλεγχο. Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι η υγεία του, περνάει μέσα από τον κοινωνικό έλεγχο και όχι από το σύστημα υγείας; Αν ίσχυε κάτι τέτοιο όταν αρρωσταίναμε θα απευθυνόμασταν στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα και όχι στον ιατρό μας. Στον κυρίαρχο λόγο βεβαία βλέπουμε την ανάλυση ότι ο κοινωνικός έλεγχος περιορίζει την εξάπλωση του ιού και  έτσι εξασφαλίζεται  η απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος υγείας. Κάτι το οποίο είναι εν μέρει αληθές, καθώς με τα μέτρα έλεγχου περιορίζεται  ο ρυθμός της εξάπλωσης αλλά όχι αυτή κάθε αυτή η εξάπλωση. Οπότε θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτά τα μέτρα θα είχαν νόημα αν ήθελε ένα κράτος να κερδίσει χρόνο ώστε να  οχυρώσει  το σύστημα υγείας του. Ειδάλλως δεν εξυπηρετούν σε τίποτα, καθώς μόλις σταματήσουν θα υπάρξει η αναγκαία έξαρση μέχρι να αναπτύξει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού αντισώματα και να σταματήσει η εκθετική αύξηση των κρουσμάτων. Οπότε σε τι εξυπηρετούν τα μέτρα είναι μια εύλογη ερώτηση.  Αρχικά μεταθέτει την ευθύνη που έχει  για την υγειονομική περίθαλψη  στον πολίτη. Οπότε πλέον δεν φταίει το κράτος που δεν έχει ιατρούς για να λειτουργήσουν όλα τα κρεβάτια μεθ, αλλά ο πολίτης που δεν πρόσεχε. Μια στρατηγική γνώριμη στο ιδιωτικό σύστημα υγείας και ασφάλισης των Η.Π.Α. που σε πολλές περιπτώσεις αποποιούνται την ευθύνη τους για την κάλυψη του ασθενούς αν αυτός δεν πρόσεχε την διατροφή του, δεν ακλούθησε κάποιο πρόγραμμα γυμναστικής και γενικώς δεν έκανε ότι περνάει από το χέρι του για να μην του συμβεί τίποτα κακό.  Αλλά υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος για τον όποιο μάλιστα υποπτευόμαστε ότι ευθύνεται η εκστρατεία τρομοκράτησης που βλέπουμε να πραγματοποιείται από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Σκεφτείτε τι κοινωνικές εξελίξεις θα μπορούσε να πυροδοτήσει η κατάσταση του να πεθαίνει κόσμος από μια πανδημία  γρίπης από την όποια θα μπορούσε σε κάποιο ποσοστό να σωθεί αν το κράτος δεν είχε διαλύσει το σύστημα υγείας. Θα χαλούσε ο βασικός παρονομαστής του κοινωνικού συμβολαίου όπου το κράτος οφείλει να φροντίζει για την υγεία των πολιτών του. Σκεφτείτε τώρα να γίνει το ίδιο πράγμα αλλά ο κόσμος να πεθαίνει από ένα πρωτόγνωρα θανατηφόρο ίο, ας πούμε serial killer. Ενώ το κράτος έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να τον σταματήσει αλλά οι πολίτες δεν το άκουσαν και έτσι κατέρρευσε το σύστημα υγείας.  Οπότε ποιος φταίει; Μα φυσικά και όχι το κράτος, αλλά ο serial killer και οι πολίτες που τον αψήφισαν. Το κράτος στην πραγματικότητα δεν προσπαθεί να πετύχει τίποτα περισσότερο από την επιβίωση του… Και μάλιστα με μια συνταγή που ξέρει από παλιά, την προπαγάνδα και την  αστυνόμευση. Μια συνταγή η οποία έχει σαν μόνο στόχο να μην διαταράξει  τις υπάρχουσες καπιταλιστικές σχέσεις. Για αυτό το κράτος δεν έχει επιτάξει τις  φαρμακευτικές εταιρίες για την παροχή τεστ για τον covid σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο σε αυτόν που βρίσκεται στην ταξική θέση να μπορεί να το πληρώσει. Για αυτό το κράτος συνεχίζει να δίνει το 2% του αεπ του στο ν.α.τ.ο. ενώ το ποσοστό του αεπ που δίνει για τα μέτρα αντιμετώπισης του covid 19 είναι το 1%.1

1| Η Ελλάδα δίνει περισσότερα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ παρά για τον κορονοϊό, www.info-war.gr

1| Η Ελλάδα δίνει περισσότερα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ παρά για τον κορονοϊό, www.info-war.gr