Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μία διόρθωση που μας έστειλε με e-mail αναγνώστης της εφημερίδας, σχετικά με το κείμενο «Άσυλα: Μια ιστορία εγκλεισμού που δεν τελειώνει ποτε…», που δημοσιέυτηκε στο φύλλο 40 (Δεκέμβριος 2018).
Σε αυτόν τον σύνδεσμο δημοσιεύουμε το κείμενο «Αριθμοί και υπεραριθμοί», που προτείνεται από τον ίδιο τον συντάκτη της διόρθωσης προς το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας.
Ακολουθεί λοιπόν η διόρθωση:
Μετά την σύντομη αναφορά σας στην ιστορία του SPK γράφετε: «Την ίδια χρονιά (το 1973) το SPK μετονομάσθηκε σε “Μέτωπο Ασθενών” (Patientenfront) και μ’ αυτήν την ονομασία (SPK/PF) εξακολουθεί να υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μέχρι σήμερα».
Το «κατά κάποιο τρόπο» δεν είναι μόνο ασαφές αλλά δηλώνει και μια αμηχανία εκ μέρους σας να αντιληφθείτε την μετεξέλιξη της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΣΘΕΝΩΝ σε ένα ΜΕΤΩΠΟ ΑΣΘΕΝΩΝ, μέσω στοχευμένων επιθέσεων ενάντια στην ιατρική τάξη ως την κύρια υπεύθυνη για τις σύγχρονες μορφές της λεγόμενης «βιοπολιτικής», στην πραγματικότητα όμως θανατοπολιτικής, όπως την γενετική (γενοκτονία, εξάλειψη του ανθρώπινου είδους πριν ακόμα έχει πραγματοποιηθεί), το λεγόμενο υποβοηθούμενο θάνατο (ευθαΝΑΖΙα), το εμπόριο και η αφαίρεση οργάνων με σκοπό τη μεταμόσχευσή τους (κλοπή οργάνων, λεγόμενο organ harvesting), τα εμβόλια σε μαζική κλίμακα (ιατρο-βιοντικός πόλεμος).
Στην ιστοσελίδα του SPK/PF(H) θα βρείτε ένα μεγάλο αριθμό κειμένων (και στα ελληνικά) εξειδικευμένων εφαρμογών της αρρώστιας, που μαρτυρούν για τους αγώνες αυτούς. Μεταξύ αυτών και τέσσερα βασικά κείμενα, όπως
-Η Ιατροκρατία σε παγκόσμια κλίμακα [http://www.spkpfh.de/Iatrokratie_im_Weltmassstab_GR.htm],
-Εξουσία, Ιατραχή / Αρρώστια, Βία [http://www.spkpfh.de/Iatrarchie_GR.htm],
-Αριθμοί και Υπεράριθμοι [http://www.spkpfh.de/Zahlen_und_Ueberzaehlige_GR.htm] καθώς και
-Ιατροκλασία [http://www.spkpfh.de/Iatroclasm.htm],
τα πρώτα τρία και στα ελληνικά, το τελευταίο στα Αγγλικά, η ανάγνωση των οποίων είναι απολύτως απαραίτητη εάν θέλει κανείς να κατανοεί την μετεξέλιξη της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΣΘΕΝΩΝ σε ένα ΜΕΤΩΠΟ ΑΣΘΕΝΩΝ.
Δυστυχώς και παρ’ όλα που είχατε μπροστά σας τα πρωτότυπα κείμενα από τα οποία παραθέτετε επιλεκτικά μερικά αποσπάσματα, επιχειρήσατε και εσείς να φορέσετε στη ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΣΘΕΝΩΝ τον κορσέ της άντι-ψυχιατρικής, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο την πραγματική διάσταση και ερμηνεία του αγώνα των ασθενών του SPK
Στην ιστοσελίδα του http://www.spkpfh.de/aufGriechisch.html διατίθεται προς ανάγνωση, μεταξύ άλλων, το εξής κείμενο, το οποίο αναφέρω εδώ ολόκληρο όπως έχει επειδή αφορά και άλλες ανακρίβειες στο άρθρο σας για τις οποίες όμως θα μιλήσω πιο κάτω (υπογράμμιση από μένα):
«Το Sozialistisches Patientenkollektiv (SPK, 1970/71) – Σοσιαλιστική Κοινότητα Ασθενών – δεν έπαυσε ποτέ να υπάρχει και συνέχισε να επικρατεί όλο και περισσότερο, ακόμα και στις πιο δυσμενείς συνθήκες, ενώ όλα τα άλλα ρεύματα τα οποία είχαν θεωρηθεί τότε “πολύ περισσότερο επαναστατικά” στο μεταξύ ή έχουν αποτύχει και τελειώσει ή έχουν συνθηκολογήσει».
»Το SPK υπάρχει μονάχα ως SPK στο Patientenfront (Μέτωπο Ασθενών), SPK/PF(H).
»Σημείωσε και πρόσεξε:
»Το SPK
• δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με την RAF (Φράξια Ερυθρού Στρατού) ή με ψευδό-τρομοκρατικά συγκροτήματα μουσικής
• δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με πολιτικούς ακτιβιστές, δηλ. με το λεγόμενο κίνημα του ΄68
• δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με τις λεγόμενες οργανωμένες ομάδες αυτοβοήθειας ή με παρόμοιους συλλόγους
• δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με τη λεγόμενη αντί-ψυχιατρική ή με άλλους εξειδικευμένους κλάδους εντός ή εκτός της ιατρικής
»αλλά είχε και έχει σχέση με την αρρώστια εναντίον του ιατρό – καπιταλισμού.
»Ήδη εκείνη την εποχή μόνο το SPK πήρε μια θετική στάση υπέρ της αρρώστιας. Καμία άλλη πολιτική ή σοσιαλιστική ή κομμουνιστική ή αναρχική ή μιλιταριστική ομάδα δεν ήταν πρόθυμη να δραστηριοποιηθεί ανάλογα. Στο μεταξύ το SPK / PF (H) διαρκώς εξελίσσεται, επεκτείνεται και σταθεροποιείται για το κοινό συμφέρον, και με στόχο να αντιτάσσεται στην τάξη των ιατρών, η οποία επί χιλιετίες διαπράττει ατιμώρητη ανθρωποκτονία, και κάνει επιτέλους την αρχή δημιουργώντας ένα μέτωπο ασθενών και μια τάξη ασθενών. Η αρχή διάδοσης του SPK / PF υφίσταται, σήμερα όπως και τότε, στον Πολύ – Εστιακό Επεκτατισμό (ΠΕΕ) – Multi – Fokaler Expansionismus (MFE). Εν τω μεταξύ υπάρχουν πολλοί ΠEΕ (MFE) στην Ευρώπη και σε υπερπόντια κράτη π.χ. της Λατινικής Αμερικής, οι οποίοι, υποταγμένοι μονάχα στην έννοια της αρρώστιας, άρχισαν αυτοτελώς και ανεξάρτητα να δραστηριοποιούνται ».
Σε άλλο σημείο της ιστοσελίδας (αγγλική και γερμανική υποσέλιδα) ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ υπό τον τίτλο “Proposal for a text for international use concerning SPK. Overview”, http://www.spkpfh.de/ProposalSPKtext.htm (Πρόταση για ένα κείμενο σχετικά με το SPK. Επισκόπηση) το εξής:
«Το SPK ιδρύθηκε και εξουσιοδοτήθηκε από τον Huber, WD, Dr.med. Το SPK δεν αρνήθηκε ποτέ την ασθένεια όπως άλλοι έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν ακόμα και σήμερα. Για το SPK η ασθένεια πράγματι υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Πραγματική ασθένεια που προκλήθηκε και προκαλείται από το σύστημα τόσο στην ψυχιατρική όσο και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ιατρικής. Ήταν το SPK που εισήγαγε για πρώτη φορά την ασθένεια στην ιατρική (SPK), αργότερα στο νομικό σύστημα και στα δικαστήρια (KRANKHEIT IM RECHT). Το PF / SPK (H) αγωνίζεται υπέρ της ασθένειας και κατά όλων των γιατρών και ενάντια τον καπιταλισμό. Το PF / SPK (H) εφαρμόζει την ασθένεια (!) ως όπλο συλλογικής απελευθέρωσης και της επαναστατικής αλλαγής σε όλους τους τομείς της ζωής, στην κοινωνική, οικονομική, πολιτική και τη λεγόμενη φυσική ζωή.
»Στο SPK του 1970-1971 στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, οι ασθενείς ήρθαν στο SPK – όπως προηγουμένως στον Huber στην Ψυχιατρική Πολυκλινική – λόγω ατυχημάτων, κακότεχνων χειρουργικών επεμβάσεων, ατυχημάτων δηλητηρίασης, τραυμάτων από ηλεκτροσόκ κλπ. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν μισθωτοί, συμπεριλαμβανομένων και νέων και ηλικιωμένων τεχνιτών και εργατών, εκ των οποίων οι περισσότεροι σε σχέση εργασίας παρά ως άνεργοι, επίσης συνταξιούχοι, νοικοκυρές, άτομα με πανεπιστημιακά πτυχία, φοιτητές και παιδιά.
»Η Ιατρική τάξη πρέπει να φύγει! Ο στόχος είναι η αταξική κοινωνία
»Η ψυχιατρική είναι καμουφλάζ και η άντι-ψυχιατρική αποτελεί μέρος αυτής και είναι μια ακόμα χειρότερη ενίσχυση της.
»Σε κάθε μέρος της φύσης υπάρχουν τα διάφορα είδη, εκτός από τον άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί ως είδος. Το μυστικό της ασθένειας είναι το ανθρώπινο είδος (Menschengattung). Ο καθένας συνδέεται με μια ιδιαίτερη ασθένεια (Einzelkrankheit) η οποία, αντικειμενικά, στοχεύει στη δημιουργία του ανθρώπινου είδους (Gattung). Αλλά οι γιατροί ενισχύουν τη ιδιαίτερη ασθένεια του απομονωμένου ασθενή για να βγάλουν λεφτά από αυτήν. Έτσι, οι γιατροί αποβάλουν το ανθρώπινο είδος, πριν υπάρξει. Η γενετική είναι η γενοκτονία της τρίτης χιλιετίας.
»Όχι στον κλώνο.
»Ναι στην δημιουργία της τάξης των ασθενών ενάντια στην τάξη των ιατρών!
»Το SPK του 1970/71 ήταν ένα πρώτο ξεκίνημα!»
Και δουλεύει: Το PF / SPK (H), επιτίθεται στην τάξη των ιατρών με όλα τα μέσα (Jean-Paul Sartre) από περισσότερα από σαράντα οκτώ έτη, έχει ήδη πραγματοποιήσει τη δική του κοινωνία, απελευθερωμένη από όλους τους γιατρούς, και απορρίπτει σχόλια, που δεν συνδέονται με την πρακτική εργασία του PF / SPK (H), που δεν συνδέονται με την Pathopraktik (πρακτική μέσω της αρρώστιας). Γι’ αυτό και πρόκειται για σχόλια που είναι λανθασμένα εξ αρχής.
Η πιο φημισμένη μεταξύ των πολλών δημοσιεύσεων του PF / SPK (H) είναι το βιβλίο SPK – Aus der Krankheit eine Waffe machen με ένα πρόλογο από τον ιδρυτή της SPK, Huber, WD, και ένα πρόλογο του Jean-Paul Sartre. Οι εκδόσεις διατίθενται στις πιο σημαντικές γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, ολλανδικά, γερμανικά και ελληνικά*). Δείτε επίσης www.spkpfh.de.
Κανείς δεν μπορεί να εκφράζει άποψη για το SPK χωρίς να λάβει υπόψιν τα βασικά στοιχεία που αναφέρονται στο παραπάνω κείμενο.
* Όσον αφορά την ελληνική έκδοση του βιβλίου αυτού υπό τον τίτλο SPK. Οι ψυχασθενείς ενάντια το Κεφάλαιο και με υπότιτλο σε παρένθεση την μετάφραση του γερμανικού τίτλου «Να μεταβάλλουμε την αρρώστια σε όπλο» πρέπει να διευκρινιστεί ότι η έκδοση αυτή έγινε ΧΩΡΙΣ την εξουσιοδότηση του ιδρυτή του SPK και του ασθενή του Μετώπου, Huber, WD. Ο τίτλος υπό τον οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από το 1983 δεν αντιστοιχεί στο πρωτότυπο τίτλο και συνιστά μια λανθασμένη ερμηνεία και αυθαίρετη διαστρέβλωση του αγώνα των ασθενών του SPK εκ μέρος του εκδότη Γ. Καραμπελιά (εκδόσεις ΚΟΜΟΥΝΑ).
Επίσης άλλαξε το εξώφυλλο. Ενώ στην ελληνική έκδοση εμφανίζεται ένα χορευτικό συγκρότημα αποτελούμενο από ασθενείς, νοσοκόμοι και ιατροί οι οποίοι κινούνται σε κυκλικό χορό, και στο βάθος φαίνεται μια «κλούβα» για την μεταφορά των ασθενών, ένα σκηνικό που παραπέμπει σε συμφιλίωση μεταξύ του ιατρικού προσωπικού και των ασθενών, στο πρωτότυπο εξώφυλλο απεικονίζεται ένα πανό που κρέμεται από τον τοίχο ενός διοικητικού κτιρίου στο οποίο γράφεται το σύνθημα «Η πέτρα την οποία κάποιος ρίχνει στα κέντρα διοίκησης του Καπιταλισμού και η πέτρα στα νεφρά υπό την οποία κάποιος άλλος πάσχει είναι ανταλλάξιμες. Ας προστατευτούμε από τις πέτρες στα νεφρά!» [To cast a stone into a commanding centre of Capitalism is one thing. But to transform a kidney-stone into activity is the same. We ought to protect ourselves against kidney-stones].
Επίσης λείπει στην ελληνική έκδοση η επιστολή συμπαράστασης του Jean-Paul Sartre, η οποία εισάγει τόσο τη γερμανική όσο και όλες τις ξενόγλωσσες εκδόσεις του βιβλίου.
Δυστυχώς αυτή η αυθαίρετη παρέμβαση και διαστρέβλωση εκ μέρους του εκδότη προκαθόριζε στην Ελλάδα την αντίληψη για τον αγώνα του SPK από το 1983 μέχρι και σήμερα, περιορίζοντας τον σε μια υπόθεση μεταξύ ψυχασθενών και της ψυχιατρικής, καπηλεύοντας με αυτόν τον τρόπο τον αγώνα των ασθενών: Αντί να γίνουν πρωτοπόροι και παράδειγμα για την ανατροπή και κατάργηση του κεφαλαιοκρατικό συστήματος «υγείας» για να πάρουν την αρρώστια στα χέρια τους χρησιμοποιούνται για τη μεταρρύθμισή του. Και δυστυχώς ο κερδοσκόπος εκδότης Καραμπελιάς δεν ήταν πρόθυμος να το αλλάξει.
Κλείνοντας το άρθρο της, η κ. Ζαζί Λαλί γράφει «…() … ο αγώνας για την εξάλειψη των ασύλων και της ακούσιας νοσηλείας ανήκει στους τρελούς, και σε όποιο άλλο άτομο φαντάζεται έναν κόσμο χωρίς αόρατα ή περισσευούμενα σώματα».
Αμφιβάλλω, όμως, εάν μια «επιστημονική αυθεντία» όπως και ο M. Foucault και οι ακαδημαϊκοί οικότροφοι του στα σημερινά πανεπιστήμια θα είχαν ποτέ την διάθεση να δραστηριοποιούνται σε ένα τέτοιο αγώνα.
Αν θέλει κανείς πραγματικά να μάθει κάτι για την γενετική αρχή της «τρέλας», την προέλευση της και την γενετική συγγένειά της με το χρήμα («η λογική του πνεύματος»), μπορεί να βρει μια διαλεκτικό-υλιστική προσέγγιση στο κείμενο «Αριθμοί και υπεραριθμοί» στην ιστοσελίδα του SPK/PF(H) ακολουθώντας τον σύνδεσμο http://www.spkpfh.de/Zahlen_und_Ueberzaehlige_GR.htm.
Και προτείνω να προσφέρεται την ανάγνωση του κειμένου αυτού και στους αναγνώστες σας.
h. drager
