Στις 6 Φλεβάρη έγινε η εξ’ αναβολής δίκη των έξι διαδηλωτών οι οποίοι είχαν συλληφθεί στο αστυνομοκρατούμενο «δημοκρατικό» Ηράκλειο, έπειτα από συντονισμένη επιχείρηση των δυνάμεων καταστολής για μαζικές προσαγωγές πριν από την πορεία για τον ένα χρόνο από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Η δίκη-παρωδία πραγματοποιήθηκε σε ένα δικαστήριο γεμάτο από δεκάδες συντρόφους, αλλά και πολλούς μπάτσους. Η πρόεδρος φάνηκε εξαρχής ότι είχε πάρει τις αποφάσεις της. Συνεχείς διακοπές στις πιεστικές ερωτήσεις των συνηγόρων προς τους ματατζήδες-μάρτυρες κατηγορίας, απάθεια στις αλλαγές καταθέσεών τους σε σχέση με την προανάκριση, αδιαφορία όταν κάποιος εξ αυτών βγήκε απ’ την αίθουσα, διάβασε την κατάθεση του και ξαναμπήκε να πει τα «δικά του», και περί αλλού τυρβάζοντας κατά τις αγορεύσεις των δικηγόρων. Τέλος, μαζί με τους δύο συναδέλφους της, επέβαλε ποινές υψηλότερες ακόμα και από αυτές που πρότεινε η εισαγγελέας, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη την ανασκευασμένη κατάθεση τού «μπαινοβγαίνοντος» μπάτσου!
Συνοπτικά, οι τέσσερις κρίθηκαν ένοχοι για αντίσταση κατά της αρχής, στάση και διατάραξη κοινής ειρήνης, ενώ το δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε απλή σωματική βλάβη, επειδή τελικά ο μπάτσος που τραυματίστηκε δεν υπέστη κάταγμα, αλλά τραυματίστηκε επιπόλαια. Στον ένα σύντροφο επιβλήθηκε ποινή 3 χρόνια και 7 μήνες, με την έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη, και με τον περιοριστικό όρο της παρουσίας στο Α.Τ. της περιοχής του κατά το πρώτο 5ήμερο κάθε μήνα και για 4 χρόνια! Σε άλλους δύο συντρόφους επιβλήθηκαν 2 χρόνια και 5 μήνες με τριετή αναστολή, ενώ ο σύντροφος από την Τουρκία καταδικάστηκε σε 2 χρόνια και 6 μήνες με τριετή αναστολή, και χρηματική ποινή 1.500 ευρώ για παράνομη είσοδο στη χώρα. Οι δύο συντρόφισσες καταδικάστηκαν για απείθεια σε 6 μήνες με τριετή αναστολή.
Ως εχθροί του σάπιου συστήματος στο οποίο ζούμε και στο οποίο οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται ολοένα και περισσότερο, δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από την περιβόητη «Δικαιοσύνη», δηλαδή έναν από τους βασικούς πυλώνες επιβολής του. Είναι η ίδια «Δικαιοσύνη» που βαπτίζει σχεδόν κάθε απεργία «παράνομη και καταχρηστική», η ίδια που δείχνει αμείλικτη όταν έχει απέναντί της κάποιον φτωχοδιάβολο, τοξικοεξαρτημένο, ή μετανάστη χωρίς χαρτιά, και μοιράζει τις ποινές σαν να ποντάρει στο πόκερ, την ίδια ώρα που οι πραγματικοί Εγκληματίες, δηλαδή οι διάφοροι μεγαλοκαρχαρίες, οι τοκογλύφοι και τα κάθε λογής λαμόγια που λεηλατούν την κοινωνία με μνημόνια και χαράτσια μένουν στο απυρόβλητο.
Αν νομίζουν ότι με τις όποιες καταδικαστικές αποφάσεις θα ανακόψουν τους κοινωνικούς αγώνες, είναι βαθιά γελασμένοι, πολλώ δε μάλλον στην τρέχουσα περίοδο όξυνσης της καπιταλιστικής επίθεσης και φτωχοποίησης του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού. Με άλλα λόγια, η «Δικαιοσύνη» κοιμάται τον «ύπνο του δικαίου»!
Αντιδικομ@νής
Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν έξω απ’ τα δικαστήρια τη μέρα της δίκης
Καμία ανοχή στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους…
Στις 6 Δεκέμβρη 2009, έναν χρόνο μετά την εξέγερση που έγινε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, καλούνται πορείες σε όλες τις πόλεις. Προληπτικά, είτε λίγες μέρες πριν, είτε την ημέρα των συγκεντρώσεων, πραγματοποιούνται προσαγωγές-συλλήψεις συντρόφων και διαδηλωτών (περίπου 1200 σε όλη την Ελλάδα), καθώς και εισβολές σε στέκια, όπως για παράδειγμα η εισβολή στο στέκι Ρεσάλτο στην Αθήνα. Έτσι και στο Ηράκλειο λίγες ώρες πριν την πορεία στήνονται καρτέρια κοντά στις 2 καταλήψεις: την πρώην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ και την κατάληψη Ευαγγελισμού, με αποτέλεσμα την προσαγωγή συντρόφων που πήγαιναν στην προσυγκέντρωση. Ακολούθησε πορεία περίπου 800 ατόμων υπό την ασφυκτική παρουσία των φρουρών του καθεστώτος. Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε κατάληψη της Ανδρόγεω σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες. Την επομένη (07/12) πραγματοποιείται ογκώδης συγκρουσιακή πανεκπαιδευτική πορεία 3000 ατόμων, με τους μαθητές να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος. Κατά τη διάρκεια της πορείας μαθητές επιτίθενται συνεχώς σε μπάτσους και ασφαλίτες για να καταλήξουν σε μια μαζική και αρκετής διάρκειας σύγκρουση με τα ΜΑΤ έξω από τα δικαστήρια. Το απόγευμα, λίγο μετά την απελευθέρωση των συλληφθέντων της Κυριακής (αφού τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες), ξεκινάει πορεία 250 ατόμων μετά από κάλεσμα του αναρχικού χώρου. Η παρουσία των μπάτσων ξεπερνά κάθε όριο, με οχτώ διμοιρίες και κουκουλοφόρους ασφαλίτες να είναι παρατεταγμένοι πίσω και πλάγια της πορείας. Μετά από σχετικά ασήμαντες συγκρούσεις, η πορεία κόβεται σε τρία κομμάτια και αμέσως μετά ασφαλίτες, ειδικοί φρουροί και χαφιέδες επιδίδονται σε κυνηγητό διαδηλωτών χωρίς αποτελέσματα.
Έτσι την Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012 θα δικαστούν εξ’ αναβολής οι συλληφθέντες με κατηγορίες πλημελληματικού χαρακτήρα για όλους.
Ήταν φυσικό επακόλουθο έναν χρόνο μετά την εξέγερση τα μέτρα ασφαλείας να είναι δρακόντεια ώστε να μπορέσει να διασφαλιστεί το τρίπτυχο της εξουσίας που πρόσταζε την ησυχία-τάξη-ασφάλεια, και να μην επαναληφθούν οι εξεγερσιακές διαδικασίες της προηγούμενης χρονιάς. Έτσι, οι αστυνομικές δυνάμεις προέβησαν σε πρωτόγνωρου μεγέθους προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις οποιουδήποτε προσέγγιζε την πορεία. Ένα κλίμα που δεν άρχισε τότε, απλά ξεκίνησε να εντείνεται εκείνη την περίοδο και συνεχίζει ακόμα και σήμερα με πολύ πιο σκληρό τρόπο από την πλευρά της εξουσίας, γιατί τον τελευταίο καιρό δεν έχει στον δρόμο μόνο τους αναρχικούς/αντιεξουσιαστές και τους μαθητές, αλλά και κάποια μερίδα της κοινωνίας, που αντιστέκεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο απέναντι στη μετατροπή των ζωών μας ολοένα και περισσότερο σε μια εξαθλιωμένη καθημερινότητα. Οι απαγορεύσεις συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων, η βίαιη διάλυση συγκρουσιακών και ειρηνικών πορειών, η κήρυξη παράνομων και καταχρηστικών απεργιών και οι επιτάξεις εργαζομένων είναι τακτικές που τείνουν να γίνουν καθημερινότητα, με απώτερο σκοπό την ολική υποδούλωση κάθε εστίας αντίστασης.
Αναρχικοί/αναρχικές
Hράκλειο Κρήτης
