Άμβλωση
Υπό τον οξύμωρο τίτλο «τα ανθρώπινα δικαιώματα αρχίζουν από τη σύλληψη», μία αφίσα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης αλλά και άλλων πόλεων, προσπαθεί να ανοίξει την συζήτηση για την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, τασσόμενη εναντίων των αμβλώσεων. Λίγες εβδομάδες πριν, αναρτήθηκε στο μετρό μία δεύτερη αφίσα για το ίδιο θέμα, υπογεγραμμένη από την οργάνωση «Αφήστε με να ζήσω», η οποία, σε αγαστή συνεργασία με την ιερά σύνοδο, ανακήρυξε την ημέρα του «αγέννητου παιδιού», την ίδια ώρα όπου η σύνοδος απεφάνθη ότι η έκτρωση είναι φόνος . Η αφίσα στο μετρό κατέβηκε μετά από τις αντιδράσεις που ακολούθησαν. Στην οργάνωση που την υπέγραψε συμμετέχουν επιπλέον 19 χριστιανικά σωματεία της Αθήνας, όπως και η ανώτατη συνομοσπονδία πολυτέκνων ελλάδος. Τα ίδια σωματεία, στις 9 Φεβρουαρίου οργάνωσαν ημερίδα στο ξενοδοχείο Caravel, με θέμα “Σύγχρονη Παιδεία και Ελληνορθόδοξη Παράδοση”. Στην συγκεκριμένη ημερίδα καλούσε επίσης το υπουργείο Παιδείας, με έγγραφό του στις αρμόδιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, ώστε να ενημερώσουν όλους τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και τους μαθητές των 15μελών Μαθητικών Συμβουλίων Λυκείων της Περιφέρειας. Αυτό το έγγραφο ανακλήθηκε επίσης από την Κεραμέως μετά από τις αντιδράσεις. Στην ημερίδα, ομάδες και συλλογικότητες έκαναν παρέμβαση έξω από το ξενοδοχείο όπου στο κάλεσμα ανέφεραν «Πίσω από αυτό τον τίτλο κρύβεται η αγωνιώδης προσπάθεια να μετατρέψουν τα σχολεία σε εθνικιστικά θεοκρατικά φυτώρια, να αναγάγουν το σεξισμό, την ομοφοβία και την τρανσφοβία σε “καθαγιασμένες” πυξίδες, να επιτεθούν στο κατοχυρωμένο δικαίωμα στις εκτρώσεις”. Εμπνευσμένοι αναμφίβολα από την νέα έξαρση σκοταδισμού στο εξωτερικό, όπου μόνο στις ηνωμένες πολιτείες 9 πολιτείες έχουν ήδη αυστηροποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο για τις εκτρώσεις, ενώ στην Αλαμπάμα τον Απρίλιο του ’19, 25 άντρες γερουσιαστές ψηφήσανε την ποινικοποίηση σε βαθμό κακουργήματος της «αδικαιολόγητης» έκτρωσης.
Άννα Πήλιου
Εκδικάστηκε στις 5 Φεβρουαρίου στα δικαστήρια Ευελπίδων η υπόθεση της Άννας Πήλιου με κατηγορούμενο τον Διευθυντή του σχολείου της, για εξύβριση και απειλή με επιβαρυντικό παράγοντα τον αντιρατσιστικό νόμο ως διάκριση βάση ταυτότητας φύλου κατά της τρανς γυναίκας. Η κακοποίηση που έχει δεχτεί η Άννα έχει ως αποτέλεσμα να απειλείται η πρόσβασή της στην εκπαίδευση κι ακόμη και η ίδια της η ζωή. Η κακοποίηση από τους συμμαθητές της έφτασε στο σημείο να προσπαθήσουν να την κάψουν περιλούζοντάς την με εύφλεκτο υγρό, ενώ το 2019 το Εσπερινό Λύκειο των Αμπελοκήπων δεν της επέτρεψε να γραφτεί στην Α’ Λυκείου καθώς σύμφωνα με αυτούς “πλέον έχουν αλλάξει τα πράγματα και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή». Παρόλα αυτά, ο γυμνασιάρχης του 2ου εσπερινού γυμνασίου Αμπελοκήπων απαλλάχτηκε από όλες τις κατηγορίες καθώς ενώ το δικαστήριο δέχτηκε ότι υπήρξε εξύβριση για κάποια από τα καταγγελλόμενα περιστατικά, κήρυξε τη δίωξη απαράδεκτη για τεχνικούς λόγους, καθώς τότε δεν είχε ψηφιστεί ακόμα ο αντιρατσιστικός νόμος.
Ελένη Τοπαλούδη
Η δίκη για τον βιασμό και την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη ξεκίνησε τη Δευτέρα, 13 Γενάρη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας με πλήθος κόσμου και συλλογικοτήτων μέσα και έξω από τα δικαστήρια. Πρώτο σημείο που καταγγέλθηκε ήταν ο αποκλεισμός όλων των γυναικών από το ένορκο σώμα, η μία εκ των οποίων αποκλείστηκε από τον συνήγορο των κατηγορουμένων, Θεόδωρο Μαντά, την ίδια στιγμή που πληθώρα νομικών έσπευσαν να δικαιολογήσουν την απουσία γυναικών στα καθεστωτικά ΜΜΕ ως «τυχαίο» γεγονός και νόμιμη διαδικασία. Οι δύο κατηγορούμενοι, Μανώλης Κούκουρας και Αλέξανδρος Λουτσάι αρνούνται τις κατηγορίες όπως τους προσάπτονται. Η δίκη θα συνεχιστεί στις 3 Μαρτίου.
Καναδάς
60 αυτόχθονες γυναίκες στην περιφέρεια του Σασκατσουάν κατέθεσαν μηνύσεις κατά γιατρών και υπαλλήλων του χώρου της υγείας καθώς τις υπέβαλλαν σε υποχρεωτικές στειρώσεις. Οι υποθέσεις αφορούν περιστατικά των τελευταίων 25 ετών, με τα τελευταία να φτάνουν ως το 2017. Οι γυναίκες καταγγέλλουν ότι όταν πήγαιναν να γεννήσουν σε δημόσια νοσοκομεία, σε κάποιες περιπτώσεις οι γιατροί την ώρα του τοκετού τις έβαζαν να υπογράψουν ότι συναινούν στην στείρωση. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις δεν τους έδιναν τα παιδιά τους αν δεν υπογράψουν ή τους έλεγαν ψέματα ότι προήλθε μη αναστρέψιμη στείρωση από τον τοκετό. Αυτό είναι ένα από τα τελευταία κεφάλαια μίας γενοκτονίας εναντίον του αυτόχθονα πληθυσμού που συνεχίζεται επί 500 χρόνια από τους αποικιοκράτες σε πολλές από τις χώρες της αμερικανικής ηπείρου, και ο Καναδάς δεν αποτελεί εξαίρεση.
Τουρκία
Την 28η Μαρτίου του ’19, βρέθηκε απαγχονισμένη στο σπίτι της, στην πόλη Έλαζιγ, η 21χρονη δημοσιογράφος από το Κιργιστάν Yeldana Kaharman. Οι αρχές απέδωσαν τον θάνατο σε αυτοκτονία, αλλά οι φεμινιστικές ομάδες στην Τουρκία καταγγέλλουν γυναικοκτονία, καθώς η γυναίκα βρέθηκε νεκρή μία ημέρα μετά την καταγγελία της για τον βιασμό της από τον βουλευτή Τόλγκα Αγκάρ, γιο του πρώην υπουργού εσωτερικών της τουρκίας. Μία δεύτερη γυναικοκτονία που χαρακτηρίστηκε αυτοκτονία και εμπλέκει κλιμάκια της τουρκικής κυβέρνησης αφορά την 23χρονη Nadira Kadirova από το Ουζμπεκιστάν. Η γυναίκα βρέθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου πυροβολημένη εις διπλούν στο στήθος στο σπίτι του εν αποστρατεία στρατηγού Şirin Ünal, στο οποίο εργαζόταν, ενόσω ο Ünal βρισκόταν μέσα στην οικία. H Kadirova, λίγο πριν τον θάνατό της, είχε εκμυστηρευτεί σε κοντινούς της την κακοποίησή της από τον στρατηγό.
