Το πρωί της Πέμπτης 20/12/12 ο στρατός της «δημοκρατίας» εισέβαλε στην κατάληψη Villa Αμαλίας με το πρόσχημα ότι γίνεται «διακίνηση ναρκωτικών» μετά από «ανώνυμη καταγγελία». Δεν είναι τυχαία η απόπειρα εκκένωσης μιας εκ των δύο παλαιοτέρων καταλήψεων στην Ελλάδα με ιστορία 22 χρόνων. Ο οργουελικός εφιάλτης προσπαθεί να ενσαρκωθεί από κάποιους απίθανους τύπους, όπως έναν ακροδεξιό πρωθυπουργό που… «συνομιλεί με τον Θεό», έναν υπουργό αστυνομικής καταστολής και προστασίας της Χρυσής Αυγής που «ανακαλύπτει γιάφκες και διακίνηση ναρκωτικών» μέσα στους κατειλημμένους χώρους, αρκετούς πάμπλουτους χειραγωγείς της τηλεοπτικής «συνείδησης» που τηλεδικάζουν με τρομολαγνεία. Όλος αυτός ο συφερτός προσπαθεί με λύσσα να μετατρέψει όλη την κοινωνία σε μια απέραντη φυλακή, και μέσω της τρομοκρατίας που ασκεί, τελικά η πλειοψηφία του κοινωνικού σώματος δέχεται ευχαρίστως να παίξει τον ρόλο του φυλακισμένου. Όλοι αυτοί σπέρνουν ελαφρά τη καρδία ανέμους, και αν δεν αντιδράσουμε θα βρεθούμε (βρισκόμαστε ήδη) να θερίζουμε θύελλες.
Όλοι και όλες εμείς που έχουμε μετατρέψει τους τσιμεντένιους τοίχους εγκαταλελειμμένων κτηρίων σε ζωντανούς οργανισμούς κίνησης κι αδιαμεσολάβητης ελευθερίας, δεν ανεχόμαστε κανενός είδους καταστολή, γιατί η ανοχή στην καταπίεση και τη βαρβαρότητα δεν δηλώνει απλά και μόνο συνενοχή, αλλά σκοτώνει εν τέλει την κοινωνία. Και μια ανεκτική κοινωνία δεν είναι καν κοινωνία. Καλά θα κάνει λοιπόν η τριαδική κυβέρνηση να αντιληφθεί το «βάρος» των πράξεών της, εμείς δεν πρόκειται να παραιτηθούμε, όσο και να προσπαθούν να μας τσακίσουν, από το να παλεύουμε με όλα τα μέσα και τις δυνάμεις μας να γκρεμίσουμε τον «Βασιλιά» από τον εξουσιαστικό του θρόνο και αυτό γιατί: (δανειζόμενοι τον στίχο του Όσκαρ Ουάϊλντ) «ένας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την ουτοπία, δεν αξίζει ούτε καν να τον κοιτάξεις καν». Οι καταλήψεις δεν είναι απλά οι τοίχοι τους γιατί οι τοίχοι δεν αναπνέουν. Οι πνεύμονές τους είμαστε όλοι/ες εμείς και αντιστεκόμαστε στη φασιστικά κλιμακούμενη κυριαρχία της αυτοκρατορίας του χρήματος, των λογής ελλαδέμπορων και των νεοναζιστών μπράβων τους. Δεν τρομάζουμε και δεν πτοούμαστε από κανενός είδους καταστολή, αντίθετα η θέλησή μας για όξυνση του αγώνα ενάντια στους γδάρτες της ζωής μας, δυναμώνει ακόμη πιο πολύ μετά από κάθε κατασταλτική κίνηση εναντίον μας.
Στέλνουμε την ολόθερμη αλληλεγγύη μας στη κατάληψη Villa Αμαλίας, όπως και σε όλες τις καταλήψεις,
αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και στέκια της χώρας.
Αγώνας διαρκείας για τη ζωή και όχι για τον θάνατο.
Εφημερίδα δρόμου Άπατρις,
Ηράκλειο Κρήτης 20/12/2012
