Παραλληληλισμοί με αφορμή τον -υπό συζήτηση- περιορισμό της ευρωπαϊκής εσωτερικής μετανάστευσης

Έλληνες μετανάστες

Στις αρχές Σεπτεμβρίου η Σουηδή επίτροπος για θέματα Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαικής Ένωσης, Σεσίλια Μάλμστρομ, και ομάδα υπουργών της Ε.Ε. από τις βόρειες χώρες έβαλαν στο τραπέζι των συζητήσεων του Κολεγίου Επιτροπών, τον περιορισμό της μετακίνησης οικονομικών μεταναστών από οικονομικά πληγείσες χώρες της Νότιας Ευρώπης και των Βαλκανίων σε πιο ευημερούσες χώρες. Να θυμήσω ότι μέχρι σήμερα οι πολίτες των κρατών-μελών της Ε.Ε. μετακινούνται ελεύθερα εντός της Ευρώπης είτε για τουρισμό είτε για εργασία, απλώς έχοντας μαζί τους την ταυτότητά τους.

Μάλιστα ενώ στις χώρες του Νότου οι αγορές εργασίας έχουν κυριολεκτικά νεκρώσει, συζητήθηκε μέχρι και η επιβολή ποινών σε επιχειρήσεις οι οποίες θα παραβαίνουν τις αντίστοιχες διατάξεις και θα προσλαμβάνουν προσωπικό από χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και άλλες.

Ας ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μας ενδιαφέρει η υποτιθέμενη διάσπαση της ενοποίησης της Ευρώπης και της Ευρωπαικής Ιδέας, όλα αυτά βρίσκονται στα μυαλά φιλήσυχων και ασυνείδητων πολιτών οι οποίοι μονίμως θα βρίσκονται στον ρόλο του θηράματος και στον όχλο της κτηνωδίας. Μια άλλη οπτική είναι αυτή που αξίζει να την εξετάσουμε περισσότερο.

Ο περιορισμός της εσωτερικής ηπειρωτικής μετανάστευσης δεν δείχνει μόνο ότι μπροστά στην οικονομική αφαίμαξη, που είναι ο προορισμός του καπιταλιστικού συστήματος, παραμερίζουμε την όποια διαλεκτική για τις φιλοευρωπαικές ενωτικές σχέσεις των λαών, αλλά κάνει και πολλούς παραλληλισμούς να αναδυθούν στο φως.

Ποιον λοιπόν μας θυμίζει ο Έλληνας του μέλλοντος; Εκτός από τον εξαθλιωμένο ανθρωπάκο που μεμψιμοιρεί μπροστά στην αυτοθέσμιση της υποτέλειάς του, αρχίζει σιγά σιγά να μοιάζει και με τον μετανάστη εκείνο που πάνω του αυτός εντοπίζει την αιτία των δικών του δεινών. Τον μετανάστη εκείνο που βρίσκεται στη χώρα που μας φιλοξενεί, για ένα καλύτερο αύριο, όντας εξαθλιωμένος από τη φτώχεια ή τους πολέμους στην δική του χώρα, και καταλήγει να είναι και εδώ κυνηγημένος.

Eκείνον λοιπόν τον ανθρωπάκο που συντηρεί ρατσιστικές πρακτικές θα τον αναφέρω ως Ελληνάκο από εδώ και πέρα. Ελληνάκο μου λοιπόν, δεν θα δεις μόνο να γκρεμίζεται συθέμελα το Ελληνικό Ιδεώδες και η ενδοευρωπαική σου υψηλή ιεραρχική θέση υπεροχής, στην πολιτισμική και κοινωνική κλίμακα που με τόσο κομπασμό διαλαλείς. Δεν θα αναγκαστείς μόνο να ξεχάσεις τις Μεγάλες Ιδέες που είχε άδοξα οραματισθεί ο Κωλέττης στα μέσα του 19ου αιώνα, δεν θα αναγκαστείς μόνο να ξεχάσεις τα περί Βυζαντινών αυτοκρατοριών και επανάκτησης της Κωνσταντινούπολης, αλλά θα αναγκαστείς να θυμηθείς τρόπους να κρύβεσαι αν αποφασίσεις να μεταναστεύσεις στο εξωτερικό, για να ξεφύγεις έστω και για λίγο από τη λαίλαπα της εξαθλίωσης, θα αναγκαστείς να προσέχεις από ποιον δρόμο επιστρέφεις στο σπίτι σου το βράδυ, θα αναγκαστείς να προσπαθείς να περνάς απαρατήρητος όπως έκαναν οι Έλληνες μετανάστες στο Σικάγο πριν από έναν αιώνα (1904 και μετά) μετά τις ρατσιστικές επιθέσεις που δέχθηκαν εκεί. Θα γίνεις αυτός που τώρα κοιτάς υποτιμητικά: Μετανάστης ή μάλλον καλύτερα κυνηγημένος μετανάστης.

Ίσως τελικά Ελληνάκο να είχες πολλά περισσότερα κοινά με τον εν Ελλάδι μετανάστη που απεχθάνεσαι συνειδητά η ασυνείδητα. Ενδεχομένως να είχες πάρα πολλά με τον μετανάστη που βλέπεις στο λεωφορείο και δεν τολμάς να κάτσεις δίπλα του γιατί νομίζεις ότι έρχεται από το υπερπέραν, αν δεν ήσουν ανθρωπάκος σαν αυτόν που είχε περιγράψει ο Βιλχελμ Ραιχ. Αν δεν εντόπιζες τα αίτια της σημερινής -κοινωνικής πρωτίστως- κρίσης  που διανύουμε στο θύμα αλλά στον θύτη. Αν δεν συνήθιζες τη συνήθεια. Αν δεν αναγνώριζες μόνιμα κάποια αρχή πάνω από το κεφάλι σου, κάποιον που θα σου φέρει εκ μαγείας, μαγγανίας, βασκανίας και πάσης ενεργείας τη λύση στα προβλήματα που καθημερινά έρχεσαι αντιμέτωπος.

Τότε ναι, θα είχες πολλά κοινά με τον μετανάστη που καθημερινά παλεύει για τη ζωή του, που καθημερινά κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, που καταπιάνεται σε εργασίες που εσύ δεν τολμούσες ποτέ να σκεφτείς, αλλά επιδεικτικά απέρριπτες επειδή δεν ήσουν Αλβανός, που προτάσσει τη μαχητικότητα του μαζί με αλληλέγγυους φοιτητές απέναντι στους μπάτσους όταν τον κυνηγούν 3 διμοιρίες των Ματ επειδή πουλάει τσάντες και παπούτσια έξω από την ΑΣΟΕΕ, που έχει γνωρίσει ως αξίες τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη.

Τώρα Ελληνάκο μου όμως δεν έχεις κανένα κοινό, θα είσαι απλά ο απόκληρος του συστήματος.

Value Valuer