Σας στέλνουμε αυτό το κείμενο ώστε να ενημερώσουμε σχετικά με τις δίκες που γίνονται στις φυλακές Κορυδαλλού, τις τελευταίες κρατικές μεθοδεύσεις και κάποια συμπεράσματα που εξάγουμε. Αρχικά να ενημερώσουμε για τις εξελίξεις στα δύο δικαστήρια που παρευρισκόμαστε ως κατηγορούμενοι, καθώς και το πώς έχουν κυλήσει έως τώρα. Το πρώτο δικαστήριο ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2012 και αποτελεί τη συνένωση τεσσάρων διαφορετικών υποθέσεων (την αποστολή παγιδευμένων δεμάτων από τη Σ.Π.Φ. τον Νοέμβρη του 2010, τις δικές μας συλλήψεις τον Δεκέμβρη του 2010, τις συλλήψεις μελών της Σ.Π.Φ. τον Μάρτη του 2011 και τη συμπλοκή του Θ. Μαυρόπουλου με μπάτσους τον Μάιο του 2011). Αυτό το δικαστήριο βρίσκεται στο στάδιο της εξέτασης μαρτύρων κατηγορίας. Δύο γεγονότα είναι άξια αναφοράς.
Πρώτον, η προσπάθεια ασφαλιτών της αντιτρομοκρατικής που κλήθηκαν για τη δικιά μας υπόθεση να δημιουργήσουν εντυπώσεις, να προσδώσουν μια αύρα ενοχής πως κάτι σοβαρό θα πράτταμε χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς, να παρουσιάσουν μέχρι πρότινος άγνωστα άτομα που είχαν εισάγει στην υπόθεσή μας ως μετέπειτα συλληφθέντες με σκοπό να δημιουργούν προφίλ υπόπτων, που ανάλογα τη περίσταση ταιριάζουν με συντρόφους ώστε να τους εμπλέξουν σε υποθέσεις. Δεύτερον, έχει φανεί από την έως τώρα εξέταση των μαρτύρων στην υπόθεση των δεμάτων ότι οι ανακριτές Μπαλτάς-Μόκκας που έχουν χειριστεί τις δικογραφίες που αφορούν τη δράση της Σ.Π.Φ., προσπαθούσαν συνεχώς να πείσουν μάρτυρες ν’ αναγνωρίσουν άτομα με ποσοστά ή προσομοιάσεις, με χαρακτηριστικά που μπορεί να μοιάζουν με κάποιου ατόμου, ώστε να εισάγουν όσους περισσότερους κατηγορούμενους μπορούν στο δικαστήριο. Μιλάμε γι’ ανθρώπους που εν γνώσει τους δημιουργούν χαλκευμένα στοιχεία.
Τώρα το δεύτερο δικαστήριο που αφορά 160 εμπρηστικές και βομβιστικές ενέργειες της οργάνωσης, ξεκίνησε τον Απρίλη του 2012 και είναι στο στάδιο διορισμού συνηγόρων διότι ορισμένοι κατηγορούμενοι δεν είχαν δικηγόρο. Αυτό που έχει αξία να ειπωθεί είναι πως αυτή η δικογραφία, για την πλειοψηφία των ανθρώπων που εμπλέκει, δεν περιέχει όχι στοιχεία, αλλά ούτε καν ενδείξεις. Έχει αποδοθεί αυθαίρετα χωρίς οι τηρητές των νόμων να ενδιαφέρονται για τους νόμους της ποινικής δικονομίας τους και σέρνουν στο δικαστήριο μέλη της Σ.Π.Φ. και άλλους κατηγορούμενους, χωρίς να μπορούν ν’ αποδείξουν τ’ οτιδήποτε. Αυτή η δικογραφία είχε εργαλειακή χρήση, ώστε να επιβληθούν περαιτέρω προφυλακίσεις σε άτομα που θα έληγε το 18μηνο της κράτησής τους και θ’ αποφυλακίζονταν.
Η τελευταία ενέργεια από πλευράς του κράτους, που έρχεται να προστεθεί σ’ έναν μακρύ κατάλογο πρωτόγνωρων κατασταλτικών πειραματισμών στις υποθέσεις της Σ.Π.Φ., είναι η παράταση της δεύτερης προφυλάκισης των Κ. Σακκά και Γ. Τσάκαλου στους 18 μήνες. Δηλαδή να παραμείνουν προφυλακισμένοι για 36 μήνες. Είναι μια απόφαση που δεν στηρίζεται στα βιβλία των νόμων του κράτους, αλλά στην ισχύ και τη δυνατότητα επιβολής χωρίς να υπάρχει έστω κάποιο νομικό πρόσχημα.
Θεωρούμε πως οι νομικοί πειραματισμοί που έχουν λάβει χώρα την τελευταία τριετία εναντίον αναρχικών συλληφθέντων για υποθέσεις της Σ.Π.Φ., μελών ή μη, επιδιώκουν την επιμήκυνση της ομηρίας τους, ενίοτε την καταδίκη τους με μηδαμινά ή χαλκευμένα στοιχεία, την εξάντληση της τιμωριτικότητας και τον παραδειγματισμό προς κάθε άνθρωπο που επιθυμεί ν’ αγωνιστεί έξω από τα πλαίσια της αστικής νομιμότητας και των ρεφορμιστικών αγώνων. Περαιτέρω για τις δικαστικές αρχές, υπάρχει μια ευκολία να αποδίδουν την κατηγορία της Σ.Π.Φ. σε υποθέσεις που δεν σχετίζονται με τη δράση της, όπως η συλλήψη του αναρχικού Τ. Θεοφίλου, η ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, οι πρόσφατες συλλήψεις στη Ν. Φιλαδέλφεια, επιδιώκοντας τη βαρύτερη καταδίκη συντρόφων, κατηγορώντας τους για «τρομοκρατική οργάνωση».
Είναι προφανής η κρατική επιδίωξη για μονιμότητα κι επανάληψη τέτοιων φαινομένων, καθώς κι αποδοχή τους λόγω προηγούμενης χρήσης τους. Στόχος είναι ο ανατρεπτικός-αναρχικός χώρος όντας η πιο ριζοσπαστική κοινότητα του κοινωνικού συνόλου. Είμαστε σίγουροι πως υπάρχουν πάμπολλα ζητήματα αγώνα που απαιτούν την ενέργεια και δράση των συντρόφων/ισσών στο κοινωνικό πεδίο, όμως είναι εξίσου σίγουρο πως, αν αφεθεί να εξελιχθεί αυτή η κατασταλτική πολιτική, τ’ αποτελέσματά της μακροπρόθεσμα θα είναι οδυνηρά για τον αναρχικό αγώνα.
Απέναντι στην κρατική επιβολή ας αναπτυχθεί η δυναμική των αναρχικών, που μέσω λόγου και πράξης θα ορθώσουν αναχώματα αντίστασης κι αλληλεγγύης.
Α. Μητρούσιας, Κ. Σακκάς, Γ. Καραγιαννίδης
