Για την Ιστορία
Το βράδυ της Τετάρτης 23 Σεπτέμβρη 2009, κουκουλοφόροι τρομοκράτες της «αντι»τρομοκρατικής «υπηρεσίας» εισβάλουν σε οικία στο Χαλάνδρι, που μετονομάστηκε σε «γιάφκα» προς χάριν εντυπωσιασμού. Γίνονται συνολικά 4 συλλήψεις. Πριν ακόμα γίνουν γνωστά τα ονόματα των συλληφθέντων, μπάτσοι και εκπρόσωποι τύπου (οι γνωστοί ρουφιάνοι «δημοσιογράφοι») φόρεσαν το προσωπείο του εισαγγελέα και δικαστή, και ανακοίνωσαν πως οι συλληφθέντες είναι μέλη της «τρομοκρατικής» οργάνωσης Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς. Ποινικοποιούν κάθε είδους σχέσεις –φιλικές, κοινωνικές, συντροφικές– και έτσι εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για άλλα 11 άτομα, ενώ ευφάνταστα σενάρια διαρρέουν στα καθεστωτικά μέσα, διαμορφώνοντας το κλίμα.
Στις 17 Ιανουαρίου 2011 αρχίζει η δίκη της υπόθεσης της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς. Κατηγορούμενοι είναι 13 άτομα, οι Χ. Χατζημιχελάκης, Τ. Μασούρας, Κ. Καρακατσάνη, Π. Αργυρού, Γ. Καραγιαννίδης και Α. Μητρούσιας, Μ. Νικολόπουλος, Γ. Τσακαλος. Οι Μ. Γιόσπας, Ν. Βογιατζάκης και Ε. Ράλλης είναι προσωρινά ελεύθεροι και οι Χ.Τ σάκαλος, Ν. Μπολάνο, Γ. Νικολόπουλος φυγοδικούν.
Το κατηγορητήριο αποτελείται από πλήθος διάτρητα έως ανύπαρκτα στοιχεία, αυθαίρετα συμπεράσματα και αστυνομικές επινοήσεις, με μοναδική συγκολλητική ουσία τη διωκτική πεποίθηση ότι «όλοι είναι ανακατεμένοι», πράγμα που συνιστά εξόφθαλμη ποινικοποίηση των προσωπικών σχέσεων και των ιδεολογικοπολιτικών αντιλήψεων των κατηγορουμένων – και όχι μόνο. Οι Χατζημιχελάκης και Αργυρού αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στη Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς (μαζί με τον Γεράσιμο Τσάκαλο, ο οποίος δεν είναι κατηγορούμενος σε αυτή τη δίκη), και οι υπόλοιποι την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στον αναρχικό χώρο και τους αγώνες του.
Η Στάση
Σε τηλεφωνική επικοινωνία στα πλαίσια εκδήλωσης που έγινε στην Αθήνα στις 15/01/2011 ακολουθεί η πολιτική τοποθέτηση του Πυρήνα των Φυλακισμένων Μελών της Οργάνωσης Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, σε σχέση με τη στάση που θα κρατήσουν στη δίκη τους, που διεξάγεται από τις 17/01/2011. Αναφέρουν μεταξύ άλλων:
«Εμείς ως όμηροι της δημοκρατίας, κρατούμενοι στα μπουντρούμια της, και ως μέλη της επαναστατικής οργάνωσης ΣΠΦ θέλουμε και θα προσπαθήσουμε να επιτύχουμε μέσα από τη φυλακή, τη σύνδεσή μας με τους ανθρώπους και τους αγωνιστές, που όποια θεωρητική και πολιτική προσέγγιση και να έχουν, είναι αποφασισμένοι να δώσουν μάχη ενάντια στη σκληρή καθημερινότητα της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Στη δίκη μας θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ψηλά τις πολιτικές μας θέσεις, και να αναδείξουμε τις επιλογές εκείνες που μας κρατάνε δέσμιους στη φυλακή, αυτές του αντάρτικου πόλης και του ένοπλου αγώνα.
Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε επιλέξει εξάλλου να αναλάβουμε την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή μας στην οργάνωση ως περήφανα μέλη. Θέλουμε να αποδείξουμε πως πίσω από αυτές τις επιλογές μπορεί να είναι απλοί άνθρωποι, απλοί επαναστάτες, και όχι μυθικοί άγνωστοι υπερκομάντο, όπως παρουσιάζουν τα αστυνομικά ρεπορτάζ και διάφορες ταινίες που καταπιάνονται με το αντάρτικο πόλης. Πολλοί, ακόμα και μέσα στο κίνημα, θέλουν να προσεγγίσουν το αντάρτικο σαν μια άφθαρτη επιλογή, οι αναλύσεις και οι προσεγγίσεις για την τέλεια διπλή ζωή, τις τέλειες προφυλάξεις, την τέλεια γνώση και εκπαίδευση πάνω στα όπλα, παρουσιάζουν μη ανθρώπινες φιγούρες αλλά περισσότερο ήρωες κατασκοπευτικών ταινιών. Οι αντάρτες πόλης είναι κανονικοί άνθρωποι, με αδυναμίες και λάθη, αλλά και με μια δυνατή αποφασιστικότητα για δράση. Για μας οι αυτοοργανωμένες συλλογικότητες που αναλαμβάνουν ένοπλη δράση δεν αποτελούν καμία πρωτοπορία, θεωρούμε πως το αντάρτικο είναι μια στάση ζωής στο σήμερα, ένας τρόπος να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, και να τις οριοθετήσουμε στον δικό μας χωροχρόνο. Αυτόν της άρνησης και της επίθεσης. Επειδή δεν μας φτάνει να προσπαθούμε απλά να προσπερνάμε τους ρόλους που αρνούμαστε, περνάμε στην επίθεση απέναντι στις δομές εξουσίας και εκμετάλλευσης, και απευθύνουμε την πρόσκληση σε όλους όσους πνίγει το σήμερα και το πιο σκοτεινό αύριο.
Θεωρούμε πως αυτή η διαδρομή αγώνα είναι προσβάσιμη στον καθένα, αν και είναι όντως πολύ επικίνδυνη. Η πολύχρονη φυλάκιση, ακόμη και το ενδεχόμενο ενός θανάτου σε μια συμπλοκή, ή ακόμα και η εκδικητική δολοφονία από τους μπάτσους, δεν είναι τίποτα απέναντι σε μια ζωή γεμάτη συμβάσεις, καταναγκασμούς και τους εκβιασμούς που μας επιβάλλονται.
Αυτό είναι πάνω κάτω το πολιτικό πλαίσιο που θα κινηθούμε στη δίκη, και οι θέσεις που θα υπερασπιστούμε ως μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Τέλος, επειδή στη δίκη αυτή έχουν εμπλακεί από την εκδικητική μανία των διωκτικών αρχών πολλοί άνθρωποι, μερικοί εκ των οποίων είναι αναρχικοί και επαναστάτες, αλλά και άλλοι που ανήκουν σε ένα ευρύτερο φιλικό και συγγενικό περιβάλλον, έχουμε το χρέος να αποκαταστήσουμε την αλήθεια ως επαναστάτες, και να απαιτήσουμε την παύση της δίωξής τους σε σχέση με τη συμμετοχή τους στην οργάνωσή μας».
Η δικαιοσύνη είναι ο ιστός μιας αράχνης, που πιάνει μικρά θηράματα και τα καταβροχθίζει, ενώ αφήνει τα μεγάλα ερπετά να τον διαπερνούν και να διαφεντεύουν. Οποιοσδήποτε διαφωνεί μπορεί να επισκεφτεί τις φυλακές για να δει όλους αυτούς τους φτωχοδιαβόλους και τοξικομανείς που τις κατακλύζουν, και να αναζητήσει εκεί μέσα κανένα μεγαλοεπιχειρηματία ή πολιτικό, που είναι υπεύθυνοι για τις μεγαλύτερες ληστείες και την πιο βάρβαρη υποβάθμιση της ζωής μας.
~Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς
Κομάντο Horst Fantazzini
05/01/2011
Η Αλληλεγγύη
Η στήριξη σε φυλακισμένους συντρόφους και αγωνιστές ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο μέσα από τη διεθνή αλληλεγγύη. Σχετικά με το διεθνές κάλεσμα από τη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» για δράσεις αλληλεγγύης εν όψει της δίκης τους στις 17 Ιανουαρίου 2011, παραθέτουμε αυτές που έχουν γίνει μέχρι και τις 03/02/2011 (πηγή: Athens.indymedia.org):
Στο «Εσωτερικό»:
- 15/01 & 16/01: Πυρπόληση υποκαταστήματος της Proton Bank στον Βύρωνα, της τοπικής οργάνωσης του Πασοκ στο Μοσχάτο, δύο οχημάτων εταιρίας security στο Γκύζη και της ιδιωτικής μηχανής ενός μπάτσου.
- 17/01: Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη.
- 17/01: Αναρτήθηκε πανό αλληλεγγύης στην Κεφαλονιά.
- 21/01: Εμπρησμός 2 τεθωρακισμένων οχημάτων χρηματαποστολών της εταιρίας Brinks στα Χανιά.
- 25/01: Επίθεση στοκαφε-μπαρ-στέκι μπάτσων Προπύλαιον στην Άνω Πόλη και τα γραφεία του Συλλόγου Δικαστικών Επιμελητών Θεσσαλονίκης στον Βαρδάρη.
- 28/01: Παρέμβαση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε έξω από τα δικαστήρια της Βέροιας από το αυτόνομο κοινωνικό στέκι Μπαρούτι. Αναρτήθηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια έξω και μέσα στα δικαστήρια, και φωνάχτηκαν συνθήματα.
- 02/02: Παρέμβαση σε εκδήλωση-συζήτηση στον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά. Την εκδήλωση διοργάνωναν η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος και ο Δ.Σ.Π. Πετάχτηκαν τρικάκια μέσα στον Δ.Σ.Π. και στην αίθουσα που γινόταν εκείνη την ώρα η εκδήλωση, μοιράστηκαν κείμενα και φωνάχτηκαν συνθήματα. Το κείμενο που μοιράστηκε ήταν η ανακοίνωση των κατηγορούμενων για την υπόθεση της Σ.Π.Φ. τη 2η μέρα της δίκης. Επίσης διαβάστηκε και απ’ τα μικρόφωνα της εκδήλωσης. Αναφέρθηκαν στους παριστάμενους εισαγγελείς και δικηγόρους τα αιτήματα των κατηγορούμενων για την υπόθεση της Σ.Π.Φ., και η απαίτηση να πάρουν θέση για το ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας και Πειραιά. Οι αλληλέγγυοι αποχώρησαν φωνάζοντας συνθήματα.
Στο «Εξωτερικό»:
- 27/12/2010: Εκρηκτικά δέματα στις πρεσβείες Ελλάδας, Χιλής και Ελβετίας στη Ρώμη.
- 30/12/2010: Επίθεση με μολότοφ στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Αργεντινή.
- 03/01 & 14/01/2011: Αποστολή δύο πακέτων με εκρηκτικά στην πρεσβεία της Χιλής στο Μεξικό, από τον εξεγερτικό Πυρήνα Sole-Baleno των Αυτόνομων Πυρήνων Άμεσης Επανάστασης-Praxedis G.Guerrero.
- 15/01: Πυρπόληση δύο οχημάτων ασφάλειας και παρακολούθησης στο Bristol της Αγγλίας.
- 16/01: Επίθεση με πυροτεχνήματα κατά του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου στην Κωνσταντινούπολη, του Cevahir AVM.
- 17/01: Πυρπόληση δύο οχημάτων της British Telecom στο Bristol της Αγγλίας.
- 17/01: Ένα μπιτόνι βενζίνης αφέθηκε μέσα στις φλόγες στην είσοδο της Barclays Bank, Dulwich στο Λονδίνο.
- 17/01: Μπογιά στην είσοδο τράπεζας και αναγραφή συνθημάτων αλληλεγγύης μαζί με την ανάρτηση πανό στην επαρχία Śląsk, στη νότια Πολωνία.
- 17/01: Εμπρηστική επίθεση στην είσοδο του κτιρίου που στεγάζει το Ομοσπονδιακό Ποινικό Δικαστήριο (TPF) στην Bellinzona (νότια Ελβετία).
- 29/01: 3 βόμβες θορύβου στα νομαρχιακά γραφεία των ανώτερων τελωνειακών υπαλλήλων στο Puerto Montt της Χιλής.
- 01/02: Επίθεση με εμπρηστικές βόμβες σε εταιρεία ηλεκτροδότησης στην Κωνσταντινούπολη.
Χρονικό της δίκης
Δευτέρα 17/01/2011
Η δίκη ξεκίνησε σε ένα έντονο κλίμα ελέγχου από την πλευρά του κράτους, και αξιοπρεπούς στάσης από την πλευρά των κατηγορούμενων και των αλληλέγγυων. Μέσα και έξω από την ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, αλλά και περιμετρικά του κτηρίου βρίσκονταν δεκάδες μπάτσοι. Οι ταυτότητες συγγενών, φίλων και αλληλέγγυων που προσέρχονταν για να παρακολουθήσουν τη διαδικασία, παρακρατούνταν στην είσοδο των φυλακών από την αστυνομία. Οι κατηγορούμενοι απαίτησαν εξαρχής τη δημοσιότητα της δίκης με μαγνητοφώνηση-απομαγνητοφώνηση της (ώστε ό,τι ειπωθεί να μην μπορεί να διαστρεβλωθεί για να κατευθύνει τη γνώμη όσων δεν είναι παρόντες). Επίσης, απαίτησαν να μην γίνεται παρακράτηση ταυτότητας και καταγραφή των στοιχείων (δηλαδή φακέλωμα) όσων προσέρχονται στη δίκη, και να φύγουν όλοι οι ασφαλίτες που βρίσκονταν στην αίθουσα και έπιαναν τις καρέκλες εμποδίζοντας έτσι άλλο κόσμο να παρακολουθήσει τη δίκη. Η πρόεδρος σε ένα κρεσέντο κοροϊδίας συμφώνησε μεν πως η καταγραφή των προσωπικών στοιχείων των παρευρισκόμενων, καθώς και η φωτοτύπηση των δελτίων ταυτότητας είναι παράνομη και θα απαγορευτεί, αλλά οι αστυνομικές ταυτότητες των όσων εισέρχονται στην αίθουσα θα κρατούνται μέχρι την αποχώρησή τους από τις φύλακες! Επίσης, επικαλέστηκε ανεπάρκεια υλικοτεχνικής υποδομής για να μαγνητοφωνηθεί η δίκη. Μετά από αυτά οι κατηγορούμενοι αποχώρησαν από την αίθουσα αρνούμενοι να συμμετέχουν σ’ αυτήν την παρωδία.
Π. Μασούρας: «Θέλουμε να εξασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της δίκης. Θέλουμε μαζί μας τους συντρόφους μας. Η αίθουσα είναι γεμάτη μπάτσους και δημοσιογράφους. Ζητάμε να μην γίνεται καταγραφή των στοιχείων αυτών που έρχονται να μας συμπαρασταθούν. Δεν θα συνεισφέρουμε εμείς στο φακέλωμα. Αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά μας θα αποχωρήσουμε».
Χ. Χατζημιχελάκης: (προς την πρόεδρο) «Επειδή το αίτημά μας το γράψατε μην πω που… (προς τους υπόλοιπους κατηγορούμενους) «Σηκωθείτε πάμε να φύγουμε!».
Π. Αργυρού: «αν γίνουν προσαγωγές συντρόφων που θα αποχωρήσουν από τη δίκη, να δικάσετε μόνοι σας με τους φίλους σας τους μπάτσους».
Δευτέρα 24/01/2011 – Ανακοίνωση των κατηγορουμένων
Τη Δευτέρα 24/01 εξετάστηκαν τα ζητήματα που είχαμε θέσει στο δικαστήριο σχετικά με τη μη παρακράτηση και καταγραφή των στοιχείων της ταυτότητας όσων προσέρχονται στη δίκη, και την απομαγνητοφώνηση των πρακτικών της διαδικασίας, από τα οποία το πρώτο είναι και το πλέον ουσιαστικό για εμάς. Όπως είχαμε αποφασίσει και ανακοινώσει δημόσια για την περίπτωση που η έδρα δεν δεχόταν να ικανοποιήσει την απαίτησή μας, αποχωρήσαμε και παράλληλα παύσαμε τους δικηγόρους μας.
Το τι συνέβη στην αίθουσα το γνωρίζουν καλύτερα οι παριστάμενοι, φίλοι, σύντροφοι και συγγενείς. Εμείς θα παρουσιάσουμε τα γεγονότα, όπως τα βιώσαμε από τη μεριά μας να εξελίσσονται. Όσο βρισκόμασταν στα κρατητήρια ακούγαμε τις φωνές και τα συνθήματα του κόσμου που μας έδιναν δύναμη και κουράγιο. Κάποια στιγμή αντιληφθήκαμε πως η πρόεδρος του ειδικού δικαστηρίου διέτασσε την κράτηση και απομάκρυνση κάποιων συντρόφων και συγγενών από το κοινό. Ακολούθησαν έντονες φωνές και συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει συμπλοκή με τους μπάτσους στην αίθουσα, από την οποία μας χώριζε μια σιδερένια πόρτα. Θέλοντας να την προσεγγίσουμε για να βοηθήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο τους συγγενείς και τους συντρόφους μας, κατευθυνθήκαμε γρήγορα προς τα εκεί.
Τελευταία στιγμή οι μπάτσοι της συνοδείας μας έκλεισαν την πόρτα, και ακολούθησε άγρια συμπλοκή σώμα με σώμα με καμιά εικοσαριά από αυτούς. Αν και υπερτερούσαν αριθμητικά, η χρήση των γκλοπ τους κατέστη απαραίτητη για να φέρουν τη συμπλοκή στα ίσια. Η σύγκρουση κράτησε περίπου 10 λεπτά και, παρ’ όλο που έβαλαν σε κάποιους από εμάς χειροπέδες, συνεχίσαμε να παλεύουμε σιδηροδέσμιοι ενώ οι μπάτσοι μάς βαρούσαν εξαγριωμένοι.
Μπορεί να μας κατάφεραν αρκετά χτυπήματα, όμως τους ανταποδώσαμε τα ίδια και περισσότερα δείχνοντάς τους, πως μερικοί κρατούμενοι δεν είναι εύκολα θύματα για τον ψευτοτσαμπουκά τους. Όσον αφορά τώρα στον ισχυρισμό περί οργανωμένης απόπειρας απόδρασης, είναι τουλάχιστον αστείος, καθώς ο χώρος στον οποίο κατευθυνθήκαμε –πίσω από τη δικαστική αίθουσα– βγάζει στο εξωτερικό προαύλιο της φυλακής, που ήταν γεμάτο την ώρα της δίκης από διμοιρίες των ΥΜΕΤ και των ΜΑΤ μέχρι και κλιμάκια της ΔΑΕΕΒ και της ΕΚΑΜ.
Δηλώνουμε, τέλος, πως στέκουμε ανυποχώρητοι στην απαίτησή μας να μην φακελώνονται οι σύντροφοι και οι αλληλέγγυοι που προσέρχονται στη δίκη. Η απομόνωση των κατηγορούμενων σε πολιτικές δίκες ανακλά τη διάθεση για ποινικοποίηση των συντροφικών σχέσεων, και την απονοηματοδότηση των πολιτικών υποκειμένων που συμμετέχουν σε αυτές. Για εμάς η αλληλεγγύη είναι υπόθεση ουσιαστική και κομβική. Δεν ανεχόμαστε την ευθεία επίθεση του δικαστηρίου στο κίνημα αλληλεγγύης. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα νομιμοποιήσουν αυτή τους την απόφαση. Έχουμε προχωρήσει σε πρώτο χρόνο σε αποχή συσσιτίου, ενώ παράλληλα κανείς από εμάς δεν θα συμμετάσχει σε αυτή τη δίκη μέχρι την ικανοποίηση αυτής μας της απαίτησης.
Δεν ανεχόμαστε τον εμπαιγμό της προέδρου, η οποία παρ’ ότι στην αρχή συμφώνησε στην ελεύθερη προσέλευση του κόσμου, κατόπιν εντολής των πολιτικών της προϊσταμένων, αναίρεσε την ίδια της την απόφαση αποδεικνύοντας περίτρανα τον ρόλο της ως μαριονέτα του αντιτρομοκρατικού επιτελείου.
Ζητάμε τα αυτονόητα, και η μη ικανοποίησή τους δείχνει τη διάθεση του ειδικού δικαστηρίου. Δεν θα παραστούμε στη δίκη μέχρι ο κάθε σύντροφος και αλληλέγγυος να μπορεί να εισέρχεται χωρίς τον φόβο του φακελώματος. Σε περίπτωση που η δίκη ξεκινήσει χωρίς εμάς και τους συνηγόρους μας και με μόνους συμμετέχοντες μπάτσους και διορισμένους δικηγόρους, από την πρώτη κιόλας μέρα που η διαδικασία προχωρήσει κανονικά, εμείς με τη σειρά μας θα ξεκινήσουμε απεργία πείνας.
Για να επιστρέψουμε στην αίθουσα του δικαστηρίου απαιτούμε ελεύθερη πρόσβαση σε οποιονδήποτε θέλει να παρακολουθήσει τη δίκη, μόνο με την επίδειξη της ταυτότητάς του και χωρίς καμιά καταγραφή των στοιχείων του. Συστήνουμε ακόμη σε όλους τους διορισμένους δικηγόρους να αρνηθούν να συμμετάσχουν σε αυτήν τη φασιστική διαδικασία, όπου εμείς στερούμαστε λόγου και άποψης. Κάτι τέτοιο τους καθιστά τουλάχιστον αναξιοπρεπείς, και καλό θα ήταν να μην επιχειρήσουν να βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα.
Τελειώνοντας ανταποδίδουμε από καρδιάς με τη σειρά μας την αλληλεγγύη μας σε όλους τους συντρόφους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που με τον λόγο τους και τη δράση τους μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ – ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Τρίτη 25/01/2011
Το πρωί οι συνήγοροι των κατηγορουμένων καθυστέρησαν να προσέλθουν –με αίτημα των εντολέων τους– ως συμβολική ένδειξη διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι και σήμερα κρατούνται οι αστυνομικές ταυτότητες των προσώπων που εισέρχονται στην αίθουσα για να παρακολουθήσουν τη δίκη, και τους επιστρέφονται μόλις αποχωρήσουν από αυτή.
Οι κατηγορούμενοι αποχώρησαν μετά την απόφαση του δικαστηρίου να μην τηρηθούν μαγνητοφωνημένα πρακτικά, αλλά και να κρατούνται οι αστυνομικές ταυτότητες όσων μπαίνουν στην αίθουσα.
Σε δήλωση που διάβασε στο δικαστήριο ο Γιώργος Καραγιαννίδης, τονίζεται πως παραμένουν ανυποχώρητοι στα αιτήματά τους και θα ξεκινήσουν μάλιστα αποχή από το συσσίτιο εφόσον εμμείνει το δικαστήριο στην απόφασή του. Κάτω από τις επευφημίες όσων ήταν μέσα στην αίθουσα οι κατηγορούμενοι δήλωσαν ότι παύουν τους συνηγόρους τους, και εφόσον διοριστούν από το δικαστήριο νέοι δικηγόροι θα προχωρήσουν σε απεργία πείνας.
Πέμπτη 27/01/2011
Για τρίτη φορά, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων προχώρησε στον διορισμό συνηγόρων υπεράσπισης. Οι έξι κρατούμενοι δεν παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, και μόνο οι τρεις που είναι ελεύθεροι υπό όρους προσήλθαν, για να δηλώσουν ότι αρνούνται τον διορισμό συνηγόρων και ότι δεν θα συμμετέχουν σε μια δίκη που δεν αναγνωρίζει τα δίκαια αιτήματά τους.
Μόνο κάποιοι από τους δικηγόρους που είχαν διοριστεί από το δικαστήριο προχθές προσήλθαν, δηλώνοντας, όμως, ότι αποποιούνται τον διορισμό τους, άλλοι για λόγους υγείας άλλοι λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και άλλοι για λόγους ηθικής, καθώς, όπως υποστήριξαν, δεν εξασφαλίζουν την εμπιστοσύνη των κατηγορουμένων. Οι κατηγορούμενοι, όπως τους είπαν, έχουν δικηγόρους, και για αυτό δεν επιθυμούν τον διορισμό άλλων. Αποτέλεσμα η δίκη να διακοπεί για ακόμη μια φορά.
Τετάρτη 02/02/2011
Μετά και την άρνηση της τρίτης ομάδας των διορισμένων δικηγόρων να εκπροσωπήσουν τους κατηγορούμενους, το δικαστήριο θεώρησε καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος των κατηγορουμένων, να έχουν δικηγόρο της επιλογής τους, αλλά και παρελκυστική τη στάση τους, «που έχει στόχο την αδυναμία ή τη ματαίωση εκδικάσεως της υπόθεσης, ή τη συμπλήρωση του 18μήνου της προσωρινής κράτησης». Για τον λόγο αυτό αποφάσισε να συνεχιστεί η δίκη χωρίς να δικάσει, με κενά τα έδρανα των κατηγορουμένων, και χωρίς τους συνηγόρους υπεράσπισης!
Μετά από αυτό, σε πρώτο χρόνο οι Π. Αργυρού, Χ. Χατζημιχελάκης, Π. Μασούρας, Γ. Καραγιαννίδης και Γ. Τσάκαλος ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 03/02. Σε δεύτερο χρόνο θα ξεκινήσει ο Μ. Νικολόπουλος λόγω πρακτικών δυσκολιών που σχετίζονται με την πολύ μικρή παραμονή του εντός των τειχών.
Πέμπτη 03/02/2011 – Ανακοίνωση των κατηγορουμένων
Ανακοινώνουμε πως σήμερα Πέμπτη 03/02/2011 κλιμακώνουμε την κινητοποίησή μας, και από αποχή συσσιτίου προχωράμε σε απεργία πείνας μέχρι την επίτευξη του σκοπού μας, που είναι να μην καταγράφονται και παρακρατούνται τα στοιχειά όσων θέλουν να παρακολουθήσουν τη δίκη μας, ώστε να επιστρέψουμε τελικά σε αυτήν μαζί με τους δικηγόρους της αρχικής επιλογής μας.
Η ανυποχώρητη θέση μας στην απαίτησή μας είναι η θωράκιση του χαρακτήρα μας. Όπως δηλώσαμε από την πρώτη στιγμή δεν ζητάμε, απαιτούμε να μην φακελώνονται όλοι όσοι, είτε σύντροφοι είτε συγγενείς και φίλοι, ενδιαφέρονται να βρίσκονται κοντά μας την ώρα που δικαζόμαστε. Η αναγνώριση της συμβολής τους στην ουσιώδη έννοια της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης δεν μπορεί παρά να μας επιβάλλει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Έτσι αρνούμαστε να αποτελέσει η δίκη μας, με τη συναίνεση και τη συμμετοχή μας στη διαδικασία, ορόσημο για τη θεμελίωση των αυριανών διώξεων συντρόφων-αγωνιστών και επαναστατών. Δεν ανεχόμαστε την επίθεση που δέχεται το κίνημα αλληλεγγύης, ούτε και την προσπάθεια απομόνωσης των πολιτικών κρατουμένων σε δίκες-στρατοδικεία. Ή θα λήξει το καθεστώς τρομοκρατίας και φακελώματος προς τους αλληλέγγυους που θέλουν να παραστούν στη δίκη, ή θα δικάσετε τις καρέκλες και τα μικρόφωνα.
Εξάλλου είναι τέτοια η υπόσταση της υπόθεσής μας, που ενώ μερικοί από εμάς θα αντιμετωπίσουν τη σίγουρη καταδίκη τους από το δικαστήριο, δεδομένου ότι έχουμε δημόσια και ανοικτά αναλάβει την ευθύνη για τη συμμετοχή μας στην οργάνωση, οι υπόλοιποι όμως αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο μιας πολύχρονης ποινής και άρα της συνέχισης του καθεστώτος ομηρίας που μας έχουν επιβάλλει, στα πλαίσια αυτά ακριβώς που τονίζουμε: την ποινικοποίηση των ευρύτερων φιλικών-συγγενικών και συντροφικών σχέσεων.
Θέτουμε λοιπόν τον εαυτό μας και τα σώματά μας στη δοκιμασία της απεργίας πείνας, γνωρίζοντας ότι είναι ένας σκληρός και δύσκολος αγώνας αντοχής, μην έχοντας πολλά περιθώρια κίνησης και δράσης, όντας έγκλειστοι και περιορισμένοι πίσω από τα τείχη. Θεωρώντας ότι ο χαρακτήρας της δίκης μας είναι τέτοιος που υιοθετούνται αυτά τα μέτρα σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης του αλληλέγγυου κόσμου, καταλήγουμε ότι δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά αμιγώς εμάς, αλλά όλες τις επικείμενες δίκες τέτοιου χαρακτήρα που θα ακολουθήσουν. Γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον αγώνα. Ευχαριστούμε λοιπόν προκαταβολικά όσους και όσες εκδηλώνουν την αλληλεγγύη τους με οποιοδήποτε τρόπο στην υπόθεσή μας.
ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Παναγιώτης Αργυρού, Χάρης Χατζημιχελάκης, Μασούρας Παναγιώτης, Καραγιαννίδης Γιώργος
