Off-Side #32

  • “Κάτι περισσότερο από μια ομάδα” στην πράξη και όχι στα λόγια είναι ο σύλλογος της Σεβίλλης, στην Ανδαλουσία. Αρχές της ποδοσφαιρικής χρονιάς και μπροστά στον κίνδυνο να αγωνιστούν χωρίς χορηγό στη φανέλα, κίνηση που θα είχε και οικονομικές συνέπειες, απέρριψαν χορηγία 5 εκατομμυρίων ευρώ από το ισραηλινό υπουργείο τουρισμού. Όπως λένε, μια τέτοια κίνηση θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ομάδα, λαμβάνοντας υπόψη τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα, δείχνοντας ότι τα αναγκαία για αυτούς χρήματα δε θα μπορούσαν να ατιμάσουν τη φανέλα τους.
  • Στη Σκωτία, 2 ομάδες που αντιπροσωπεύουν 2 διαφορετικούς κόσμους, το πιο παλιό ντέρμπυ στον κόσμο, Σέλτικ-Ρέιτζερς, αποφάσισαν να προσφέρουν 40.000€ και να αγοράσουν 2 ασθενοφόρα για τους πρόσφυγες στη Λέσβο. Την ίδια στιγμή, η απουσία βοήθειας στα νησιά και στα κέντρα φιλοξενίας από ελληνικούς συλλόγους συνεχίζεται…
  • Οι οπαδοί της Σέλτικ δείχνουν επίσης πως δεν ανέχονται κανέναν να αμαυρώνει την ιστορία του συλλόγου. Θυμίζοντας σε όλους πως η Σέλτικ ιδρύθηκε για να προσφέρει φαγητό στους φτωχούς της ανατολικής Γλασκόβης, οργάνωσαν καμπάνια συλλογής υπογραφών ζητώντας την απομάκρυνση του Lord Livigston απο τα διοικητικά του συλλόγου. Ο συγκεκριμένος, μέλος των Tories, του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος, ψήφισε στη Βουλή υπέρ της κατάργησης των φορολογικών ελαφρύνσεων που απολάμβαναν οι πλέον φτωχές βρετανικές οικογένειες.
  • Στην Αγγλία, στο Μίντλεσμπρο, 2.200 εργαζόμενοι του εργοστασίου χάλυβα SSI Redcar απειλούνται με ανεργία ύστερα από τις απειλές του αφεντικού ότι θα κλείσει το εργοστάσιο λόγω οικονομικών δυσκολιών. Ο σύλλογος μπροστά σε αυτές τις απειλές δεν έμεινε απαθής. Από τη διοίκηση μέχρι τους παίχτες και τους οπαδούς ,όλοι με κάθε τρόπο δείχνουν τη συμπαραστασή τους στους εργαζόμενους, βοηθώντας τους υλικά και ηθικά, τονίζοντας ότι ο αγώνας τους είναι αγώνας όλης της πόλης.
  • Στον αντίποδα, στην Ουκρανία οι ρατσιστικές συμπεριφορές οδηγούν σε προτάσεις που απλά επιδεινώνουν το πρόβλημα. Μετά τις επιθέσεις φασιστών εναντίον τεσσάρων μαύρων φιλάθλων και την τιμωρία της Δυναμό Κιέβου, η λύση που προτάθηκε από τον διευθυντή του «Ολιμπίνσκι», Βλάντιμιρ Σπιλτσένκο, ήταν η δημιουργία κερκίδας μόνο για μαύρους. Πρόταση που όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά δείχνει ότι οι φασιστικές νοοτροπίες έχουν εισχωρήσει σε κάθε πλευρά της ουκρανικής καθημερινότητας.
  • Το ότι η αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν έχει καμία ηθική και κανένα σεβασμό, θεωρώντας ότι απευθύνεται μόνο σε οπαδικούς στρατούς, εξυπηρετώντας τα εκάστοτε προεδρικά συμφέροντα, το γνωρίζαμε. Το ρεσιτάλ βλακείας όμως της Sportday δεν το περιμέναμε. 1 Δεκέμβρη, παγκόσμια μέρα για τον HIV, κυκλοφόρησε με εξώφυλλο ‘’δείχνει να έχει aids’’, αναφερόμενη σε ποδοσφαιρικό σύλλογο. Το απολογητικό εξώφυλλο την επομένη, καθώς και η δωρεά των εσόδων απο τις πωλήσεις του φύλλου, μόνο  υποκριτικές μπορούν να φανούν.
  • Στον απόηχο των επεισοδίων στη Λεωφόρο, και των ‘’βαλκανικών συγκρούσεων’’ που έλαβαν χώρα στην Αθήνα (Σέρβοι και Ολυμπιακοί εναντίον Κροατών και Παναθηναικών) μας ήρθε στη μνήμη μια αφίσα από τα παλιά, που είχε εμφανιστεί σε κάποια γήπεδα το 2000: “Eμείς οι χούλιγκανς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας… Αρπαγμένοι από τον λαιμό από την οικονομική βαρβαρότητα, τη μοναξιά των εμπορευμάτων, τη σύγχυση, τους εθνικισμούς, τις ιδεολογίες, την μισθωτή σκλαβιά, την πλήξη του “ελεύθερου” χρόνου και των ψευτοδιασκεδάσεων και ιδιαίτερα από την καταστροφή των ονείρων, της νιότης και του μέλλοντός μας, καταλάβαμε ότι ο μισητός εχθρός δεν βρίσκεται στις αντίπαλες κερκίδες, ούτε στο χρώμα των κασκόλ, αλλά ότι είναι ταξικός εχθρός και βρίσκεται στις θύρες των επισήμων, στα γουρούνια με τα άσπρα κράνη, τους ρουφιάνους των συνδέσμων, στα αλλοτριωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τελικά στο επαίσχυντο κράτος και το θέαμά του. Καταλάβαμε πως πρέπει να ενωθούμε και να “κάνουμε κάτι” εναντίον τους. Πίσω λοιπόν από τα κάγκελα της κοινωνίας, πίσω από τα κάγκελα των γηπέδων, μια ποιοτική ζωή προσπαθεί να ανθίσει μετατρέποντας το ταξικό μας μίσος σε μια μεθυστική γιορτή ελευθερίας και συγχρόνως σε μαχαιριές για την απάνθρωπη κοινωνία του θεάματος, τους υπηρέτες της και τους ρεφορμιστές ψευτοαρνητές της.
    *Ενωμένοι γι’ αυτό, να κάνουμε τις κερκίδες σχολεία εξέγερσης και τα πολύχρωμα κασκόλ μας θηλειά στο λαιμό των εχθρών του ανθρώπινου γένους και του ιστορικού προορισμού του.
    * Κάθε γήπεδο πρέπει να γίνει χαράκωμα επαναστατικής λύσσας και συνείδησης.
    *Για ένα πιο φωτεινό ανθρώπινο μέλλον, για ελευθερία και αληθινή ζωή.Χούλιγκανς ενωμένοι ενάντια στο κράτος και το θέαμα – να δημιουργήσουμε την κατάσταση πέρα από το σημείο όπου δεν υπάρχει επιστροφή.

    ★Χούλιγκανς της συνείδησης

  • Επί του πιεστηρίου: ο υφυπουργός αθλητισμού Στ. Κοντονής αποφάσισε, ως μέτρο πάταξης της βίας, και με αφορμή τα επεισόδια στη Λεωφόρο,να κλείσει το πέταλο της Θύρας 13 μέχρι το τέλος της περιόδου. Προφανώς για τους κυρίους των υπουργείων η λύση στο θέμα της βίας είναι να μην επιτρέψουν σε κάποιους οπαδούς να εισέλθουν σε συγκεκριμένες θύρες (ούτε καν απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο), θεωρώντας ότι έτσι ‘’κλειδώνουν’’ τη βία έξω από το γήπεδο. Λες και το φαινόμενο της βίας περιορίζεται μόνο στα γήπεδα και στις θύρες των φανατικών, και δεν υπάρχει στη κοινωνία συνολικά. Λες και το γήπεδο, και ο αθλητισμός γενικότερα, δεν είναι απλά ακόμα μια μικρογραφία της κοινωνίας και των προβλημάτων της. Αντί να ασχοληθούν με το προϊόν, το οποίο έχει σαπίσει, από καταγγελίες για στημένους αγώνες, μπράβους και μαφιόζους που κάνουν κουμάντο σε ομάδες, προέδρους που είτε έχουν σχέση με ναρκοεμπόριο, είτε θέλουν να χτίσουν γήπεδα μόνο με κρατικά λεφτά (και πόσα άλλα παραδείγματα…), κυνηγάνε ακόμα μια φορά τα παιδιά στη κερκίδα.
    Αντιδράσεις ξεκίνησαν ήδη απέναντι στο φασιστικό αυτό μέτρο. Όαση αποτελεί η ανακοίνωση συμπαράστασης των οπαδών του ΠΑΟΚ, μοναδική μέχρι την ώρα που γράφεται το κείμενο.