Υμνούμεν και Δοξάζομεν τη Δύναμή σου…
«Θα έρθουνε πεινασμένοι στα πόδια μας και θα πουν πάρτε μας την συνείδηση αλλά ταΐστε μας ψωμί και θα μας λατρεύουν για αυτό για πάντα».
~ Ο μέγας Ιεροεξεταστής στους “Αδελφούς Καραμάζοφ” του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι
«άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος!»
~ πάτερ Αμβρόσιος
Ανέκαθεν οι έμποροι της μετά θάνατον ζωής γνώριζαν ότι οι άνθρωποι που ήταν ελεύθεροι από τα δεσμά της θρησκείας και τον φόβο του θανάτου, στον οποίο είναι βασισμένη όλη η μεταφυσική θεωρία και προπαγάνδα της, ήσαν επικίνδυνοι για την κυριαρχία της επάνω στα μυαλά των ανθρώπων. Πρόκειται για παραδοχή και όχι απλά διαπίστωση.
…Εις το όνομα της ζωής
Αν η λογική και όχι η παράνοια κυριαρχούσε στα μυαλά των ανθρώπων, σήμερα θα είχε ξεκινήσει σκληρός πόλεμος εναντίον κάθε θρησκείας και αυτών που την κηρύττουν. Εναντίον κάθε εμπόρου που υπόσχεται σωτηρία και αιώνια ευτυχία στη μετά θάνατον ζωή. Στο όνομα της θρησκείας ο άνθρωπος έκανε τα μεγαλύτερα εγκλήματά του εναντίον του ίδιου του εαυτού του προκειμένου αυτή να εδραιωθεί. Να εδραιωθεί μέσα από τον θάνατο η λατρεία του θανάτου. Και θα συνεχίζει να αφανίζει τον εαυτό του, όσο θα συνεχίζει να πιστεύει στο θάνατο και όχι στη ζωή.
Εξίσωση ανόμοιων μεγεθών
“Ένας άνθρωπος είναι τόσο μεγάλος όσο είναι ο εχθρός που διάλεξε να παλέψει, και τόσο μικρός όσο μεγαλύτερος είναι ο φόβος του για τον εχθρό. Όταν ο εχθρός είναι μεγάλος, γινόμαστε κι εμείς μεγάλοι για να τον αντιμετωπίσουμε. Όταν ο φόβος μας για αυτόν μεγαλώσει πιο πολύ από εμάς τότε ο εχθρός μεγαλώνει περισσότερο και αυτός.” Αυτά τα λόγια τα είπε κάποτε ο “νεκρός” Υποδιοικητής Μάρκος. Σήμερα τον λένε Γκαλεάνο, και αποδείχτηκαν σοφά.
Αν νομίζετε ότι ο φόβος είναι μια αποκλειστικότητα των φτωχών και των καταπιεσμένων, επιτρέψτε μου να σας πω ότι κάνετε λάθος. Ο φόβος της εξουσίας μπροστά στη κατάργησή της είναι άπειρα μεγαλύτερος και γι’ αυτό η κάθε εξουσία των λίγων έχει τόσους αστυνομικούς, στρατό, μέσα καταστολής κι επιτήρησης. Έχει έναν παντοτινό πολύ μεγάλο φόβο μέσα της. Κατά συνέπεια, η ίδια είναι τελικά πολύ μικρή αρκεί να πιστέψουμε εμείς ότι είμαστε μεγάλοι.
Χωματερή
Ονειρεύονται οι ψύλλοι πως αγοράζουν έναν σκύλο και ονειρεύονται οι ασήμαντοι ότι ξεφεύγουν
απ’ τη φτώχεια, ότι κάποια μέρα μαγική βρέxει καλή τύχη από το πουθενά ότι βρέχει με τα καντάρια καλή τύχη
αλλά η καλή τύχη δεν πέφτει χθες, ούτε και σήμερα,
ούτε αύριο, ούτε ποτέ,
ούτε ψιχάλα καλής τύχης δεν πέφτει από τον ουρανό,
όσο πολύ κι αν οι ασήμαντοι την καλούν
και παρόλο που τους ξύνει το αριστερό τους χέρι,
ή σηκώνονται με το δεξί,
ή ξεκινούν τη νέα χρονιά αλλάζοντας τη σκούπα.
Οι ασήμαντοι: τα παιδιά του κανενός,
οι ιδιοκτήτες του τίποτα.
Οι ασήμαντοι: τα μηδενικά, οι εκμηδενισμένοι,
τρέχοντας σαν τα κουνέλια, πεθαίνοντας μες στη ζωή, στυμμένοι
Οι ασήμαντοι,
που κοστίζουνε λιγότερο
από τη σφαίρα που τους σκοτώνει.
~ Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Οι ασήμαντοι”
Θέα από τον πέμπτο όροφο
Πέρα στο βάθος απλώνεται η πόλη απέραντη, πολύβουη,
κατάφωτη, αμφιθεατρική, σαν ένα αρχαίο, γιγάντιο
στάδιο.
άνθρωποι μικρόψυχοι μέσα στις αρετές τους, κι άλλοι
εξαγνισμένοι απ’ τις πελώριες αμαρτίες τους.
Mα τα χέρια τους είναι τυφλά,
σακατεμένα απ’ το βάρος όλων αυτών
που δεν έδωσαν.
Mα πιο πολύ νοιώσαμε την αδυναμία που κρύβεται
πίσω απ’ την κακία.
…είπαμε ψέματα από φόβο
κι ύστερα είπαμε ψέματα, έτσι, απο συνήθεια.
Ή κάποτε είπαμε και την αλήθεια, μα δε μας πίστεψαν.
Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που όταν
ήρθε η ώρα
δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή…
Δικές μας απαιτήσεις απ’ τους άλλους,
ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα
και τη δική μας υστεροβουλία.
…που να πας τότε; πού θα κρυφτείς! Tι την έκανες
την ανεπανάληπτη ζωή σου;
Λέξεις και στίχοι ατάκτως σκορπισμένοι από ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη
Οι λέξεις που θα φορεθούν και φέτος
Κεφάλαιο, χρήμα, τράπεζες, πλούτος, κέρδος, τόκος, επιτόκιο, χρέος, συσσώρευση, δάνειο, αποπληρωμή, ρήτρες, υποθήκες, μετοχές, ομόλογα, αξίες, κτίση, προσφορά, ζήτηση, πληθωρισμός, έλλειμμα, κατανάλωση, ανάπτυξη, παραγωγή, προϊόν, πίστωση, ισοζύγιο, προϋπολογισμός, εξαγορά, συγχώνευση, απορρόφηση, ανταγωνισμός, επιδοτήσεις, χρηματιστήριο, υποτίμηση, φούσκα, απάτη, ληστεία, κρίση, κραχ.
Στην Αυτοκρατορία του χρήματος όλα επιτρέπονται
Πρώτα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν σωματικά με την ανυπόφορη φτώχεια κι ύστερα δοκιμάζουν να σε ευνουχίσουν πνευματικά με την επιβαλλόμενη λήθη. Κι αν δεν σπάσεις με κανένα από τα δύο, υπάρχουν οι φυσιολογικές μέθοδοι: οι αστυνομικές ράβδοι, τα ψυχιατρικά κελιά, τα δικαστικά έδρανα και τα τείχη του σωφρονισμού, οι σφαίρες των στρατηγών, τα μαχαίρια των μισάνθρωπων, η απόγνωση της ανέχειας, η θηλιά των χρεών, τα απύθμενα υγρά βάθη της προσφυγιάς, η διαγραφή των συναισθημάτων. Η μετατροπή της ψυχής σε λευκό χαρτί.
Τίποτα δεν είναι Ιερό
Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος γνωρίζει και περιμένει πάντα τα χειρότερα από την εξουσία, συνεπώς ούτε τρομάζει ούτε πέφτει από τα σύννεφα σε κάθε στραβοπάτημα της ή αθέτηση του λόγου της, γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε εξευτελίζουν, να σε σκοτώνουν. Να σε εξουσιάζουν στο όνομα ενός υπέρτατου σκοπού είτε στο όνομα μιας ιερής ιδέας.
Ama-gi
Ο Πολιτισμός ξεκίνησε στην αρχαία Μεσοποταμία από τους Σουμέριους. Εκεί εμφανίστηκε και η πρώτη ανθρώπινη γραφή, η σφηνοειδής γραφή. Ο Πολιτισμός είναι ο δίδυμος αδελφός της Ελευθερίας. Στη γλώσσα των Σουμέριων η λέξη Ελευθερία ονομαζόταν Ama-gi (Αμα-γκι) και η πρώτη φορά που γράφτηκε με γράμματα το 2300 π.Χ. ήταν σε ένα μικρό πίνακα με σφηνοειδή γραφή που περιγράφει τη νικηφόρα λαϊκή εξέγερση ενάντια σε ένα τύραννο βασιλιά. Ανέκαθεν η Ελευθερία ήταν επιστήθιες φίλες με την Εξέγερση. Ο μικρός πίνακας είναι αυτός που βλέπετε στην εικόνα.
Ευάγριος Αληθινός
