Ήρθα για ένα παγωτό κι έγινα εξέγερση, σαν το πέταγμα της πεταλούδας
σινικό φαινόμενο, που προκαλεί τριγμό σεισμό στην άλλη άκρη τείχους
συγχρονισμένο βήμα στρατιωτών στις γέφυρες του μίσους
γκρεμίζει αριστουργήματα μηχανικής,
μαστόρων εξισώσεις την σύνδεση του άσχετου δεν θα μπορείς να νιώσεις
Μονάχα ένα βήμα ακόμη όλοι μαζί να ρίξουμε τη γέφυρα και μας πάνω σ’αυτήν
καμιά φαινόμενη διάθεση δεν είχα, ήρθα για ένα παγωτό με φίλο μου στενό
κι αν διάλεξα το μέρος δε σημαίνει πως τέλεια ατζέντα είχα φτιαγμένη
μέσα στων ομοίων μου τα στέκια εκεί που η βια συναντά την ιστορία
και λευτεριάς αρώματα ροκ φτιάχνουν συγχορδία
Δεν ήξερα επανάσταση πως και γιατί ν’ αρχίσω
μα ένα γέλιο μια βοή και μιας φιάλης ήχος
φάνηκαν πλέον προκλητικά
δεν μ’ άφησαν να ζήσω
και βάση δώσαν σοβαρή
σε λιγοστά μυαλά μες σε στολή κλεισμένα
λιπόψυχες καρδιές μισθός στερήσεων
καθήκοντα ανύπαρκτα κι ωράρια ανίας
και μάτια που αντίκριζαν τη χλεύη κοινωνίας
Ήρθα για ένα παγωτό δεν είμαι διαβασμένος
Μαρξ Λένιν Τρότσκι και Προυντόν
νοήματα αποστήθιση και μένος
δεν είχα υπεράσπισης , μήτε ιδέας σθένος
να διαλεχθώ υλιστικά σε συνελεύσεων
μέρη σε φόρα μπλογκ κι ιστιοτόπους
με θέρμη παθιασμένος
Σαν μια παρέα από πνευστά σε Miles Davis
πρόβα κατ’ απ τα τείχη Ιεριχούς
καπνοί αλκοόλ με σόδα
συντονισμός αρμονικός
πέφτανε τα τείχη από μια διάθεση
ψυχής να φύγει απ’το πλανήτη
Το παγωτό μου έλιωσε βενζίνα πια μυρίζει
και μια τάξη εμπορική και μια αγορά γκρεμίζει
η βια της καταστολής διαβήτη έχει πάθει
συγκοινωνούντα αγγεία λιπαρών κι υδατανθράκων μόρια
απ’το κορμί που αιμορραγεί
περνά στου κράτους τα όρια
Μια πόλη ανάποδα φωτιά κι εξέγερση μυρίζει
Μια χώρα ανάποδα παντού τους νέους θύμος γεμίζει
και λέξεις γκράφιτι συνθήματα και οργή μια νέα τέχνη ανθίζει
Ανάλυση και λέξεις περιττές πως να εκφράσουν τάχα
ότι ένα παγωτό αρκεί να βγεις από τη φάκα
Άλλο ένα «παιδαριώδες» κείμενο για την 6η Δεκέμβρη
Μarx Factor
Ο σύντροφος Σταύρος Χατζησταύρου (Marx Factor) έφυγε από τη ζωή, εμείς όμως δεν τον αποχαιρετούμε. Γνωρίσαμε το Σταύρο προσωπικά, καθώς για ένα μικρό διάστημα χρόνου συμμετείχε ενεργά στη συντακτική ομάδα της Άπατρις στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα, μετοίκισε λόγω δουλειάς αλλά συνέχισε στην ομάδα, ως εξωτερικός συνεργάτης.
Ο Σταύρος συμμετείχε σε κοινωνικά κινήματα και εργατικούς αγώνες, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον καπνεργατικό κλάδο και μάλιστα είχε στα σκαριά ένα βιβλίο σχετικά τις συνθήκες εκμετάλλευσης των καπνεργατών σε όλο τον κόσμο, όπως ακριβώς τις βίωσε και ο ίδιος. Το βιβλίο αυτό, με τίτλο “Τίμα το ψωμί σου” θα εκδοθεί με τη φροντίδα της Aναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, της οποίας υπήρξε μέλος.
συντακτική ομάδα Θεσσαλονίκης
