Για την εκδικητικότητα απέναντι στον πολιτικό πρόσφυγα Abdurrahman Kaykan (Άπο) και τον Δημήτρη Κουφοντίνα
Ο πολιτικός πρόσφυγας και μέλος της κοινότητας Κατειλημμένων Προσφυγικών Abdurrahman Kaykan (Άπο) κρατήθηκε στις 26/02 στη διεύθυνση αλλοδαπών, με εντολή του τουρκικού κράτους στην Interpol για την έκδοσή του πίσω στην Τουρκία. Παρ’ όλο που ο Άπο ζούσε 10 χρόνια στην Ελλάδα, το μένος και η εκδικητικότητα του τουρκικού κράτους σε αγαστή συνεργασία με το ελληνικό οδήγησαν στην προσωρινή σύλληψή του. Πρόκειται για μια στοχοποίηση και προσωρινή κράτηση «λόγω επικινδυνότητας» (κατά τον εισαγγελέα) με βάση την πολιτική ταυτότητα και δράση του ίδιου κατά του φασισμού, ειδικά όταν μιλάμε για έναν αγωνιστή που είναι αναγνωρισμένος ως πολιτικός πρόσφυγας και βρίσκεται σε καθεστώς ασύλου. Η υγεία του Άπο ήταν ήδη επιβαρυμένη λόγω βασανιστηρίων και απεργιών πείνας στο παρελθόν, και βιώνοντας τις άθλιες συνθήκες στα ελληνικά κολαστήρια, επιδεινώθηκε. Παράλληλα, θα παρέμενε έγκλειστος μέχρι την απόφαση του δικαστικού συμβουλίου για την έκδοσή του ή μη στην Τουρκία, διαδικασία που κρατά ως και 2 μήνες. Τελικά ο σύντροφος αποφυλακίστηκε.
Εκδικητικότητα υπήρξε και απέναντι στον Δ. Κουφοντίνα, του οποίου η αίτηση για χορήγηση άδειας από τη φυλακή απορρίφθηκε για 3η φορά. Το ενδιαφέρον είναι ότι και εδώ οι λόγοι για την απόρριψη είναι δημοσιεύσεις του Κουφοντίνα, που σύμφωνα με το κράτος λέει πως «είναι πολιτικός κρατούμενος και διεξάγει πάλη εντός φυλακής υπό την ανωτέρω ιδιότητά του». Επίσης, σύμφωνα με τη 2η απόρριψη, λόγο αποτέλεσε η «διαχρονική σχέση αλληλεπίδρασης του αιτούντος με άτομα που ενδέχεται να παρακινηθούν ανά πάσα στιγμή από τον ίδιο σε τέλεση αξιόποινων πράξεων εξ ονόματος του». Και σε αυτήν την περίπτωση παρατηρούμε ότι ποινικοποιείται η πολιτική ταυτότητα και η πολιτική υπεράσπιση του λόγου και της ταυτότητας συγκεκριμένων αγωνιστών μέσω φωτογραφικών διατάξεων για τους ίδιους. Να σημειωθεί ότι τον Φεβρουάριο επίσης σε μια επιδείνωση της υγείας του Δ. Κουφοντίνα δεν του παραχωρήθηκε η απαραίτητη ιατρική περίθαλψη στα στοιχειώδη με αποτέλεσμα να κινδυνέψει.
[Χανιά] Άλλος ένας «αιφνίδιος» θάνατος στα χέρια των μπάτσων
18/04, 33χρονος μετανάστης έχασε την ζωή του εντός των κρατητηρίων του Αστυνομικού Μεγάρου Χανίων, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο κρατούμενος μετανάστης συνελήφθη στις 15/04. Στις 16/04, έπειτα από αδιαθεσία, μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, συνοδεία των μπάτσων, επιστρέφοντας την ίδια μέρα πίσω στο Α.Τ. […] Την περασμένη εβδομάδα είδαν το φως της δημοσιότητας καταγγελίες για τις άθλιες συνθήκες κράτησης εντός του Α.Τ. από εργαζόμενα σε μαγαζιά εστίασης που συνελήφθησαν κατά την πρωτοφανή επιχείρηση της νέας αστυνομικής διοίκησης Χανίων, με πρόφαση μια άδεια που δεν γνώριζαν ότι θα έπρεπε να έχουν. Μερικές μέρες αργότερα έχουμε έναν «αιφνίδιο» θάνατο υπό κράτηση. Θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρο πως καμία προσπάθεια συγκάλυψης δεν θα γίνει ανεκτή και πως η ευθύνη για τον θάνατο αυτόν βαραίνει εξ ολοκλήρου το Α.Τ. Χανίων.
Αναρχικοί/Αναρχικές
[Κως] Οι ζωές των κρατουμένων αξίζουν
Στις 2 Φλεβάρη 2025 βρέθηκε νεκρός στα κρατητήρια του Α.Τ. Κω, ο Αντώνης Δ. Αμέσως η ΕΛ.ΑΣ. έσπευσε να ανακοινώσει πως πρόκειται για αυτοκτονία. Τα αναπάντητα ερωτήματα παραμένουν πολλά.
Δυσκολευόμαστε να παραβλέψουμε τις ομοιότητες με δεκάδες άλλες «αυτοκτονίες» στα Α.Τ. ανά την Ελλάδα, δηλαδή πως πρόκειται για ανθρώπους από χαμηλές κοινωνικές τάξεις που κατηγορούνται για μικροεγκλήματα. Επίσης, η διαχείριση από την πλευρά της ΕΛ.ΑΣ. εμφανίζει ομοιότητες. Είτε με καθυστερημένη ή και απουσία παρέμβασης ιατροδικαστών και εισαγγελέων, είτε με παραποίηση των στοιχείων όπως στην περίπτωση του Αντώνη Δ. όπου έγινε ανακαίνιση των κρατητηρίων λίγο μετά τον θάνατό του.
Άραγε αν αυτές οι παραλείψεις γίνονται στην περίπτωση ενός ντόπιου κρατούμενου, αναρωτιόμαστε, τι μπορεί ακόμα να γίνεται στις περιπτώσεις «ανώνυμων» κρατουμένων. Φέρει ευθύνες η ΕΛ.ΑΣ για τη σωματική ακεραιότητα των κρατουμένων σε όλες τις δομές κράτησης π.χ. κρατητήρια, φυλακές, Κέντρα Κράτησης Μεταναστών;
Καμία ΕΔΕ δεν πρόκειται να ξεπλύνει τα εγκλήματά τους. Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Οι αυτοκτονίες με ή χωρίς εισαγωγικά είναι δολοφονίες του κράτους.
Πόσους «τυχαίους» θανάτους κρατουμένων μπορεί να αντέξει μία κοινωνία;
ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ
ΔΙΚΕΟΣΗΝΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ ΤΙΣ/ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ/ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Πρωτοβουλία Ενάντια στις Κρατικές Δολοφονίες μέσα στα Α.Τ., Κως
Μαζική κινητοποίηση των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές: Όχι στην συγκάλυψη – Δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς των Τεμπών
Εμείς οι κρατούμενοι των ελληνικών φυλακών ενώνουμε τις φωνές μας με εκείνες των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και ολοκλήρου του λαού που θα διαδηλώσει σε δρόμους και πλατείες απαιτώντας την απόδοση δικαιοσύνης για τις αδικοχαμένες ψυχές των Τεμπών. Αρνούμαστε το μεσημεριανό κλείδωμα θέλοντας να στείλουμε ένα μήνυμα συμπαράστασης και στήριξης.
Γνωρίζουμε καλά από πρώτο χέρι τι σημαίνει ελληνική δικαιοσύνη, συγκάλυψη, αστυνομικές και δικαστικές αυθαιρεσίες.
Στεκόμαστε δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων και ενάντια στην συγκάλυψη του εγκλήματος από το πολιτικό σύστημα, την αστυνομία, την δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ.
Όχι στην συγκάλυψη – Δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς των Τεμπών
Κρατούμενοι στις Φυλακές: Κορυδαλλού, Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών (ΚΑΥΦ), Μαλανδρίνου, Τρικάλων, Δομοκού, Νιγρίτα Σερρών, Άμφισσας, Ναυπλίου, Αυλώνα, Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, Ιωαννίνων, Αλικαρνασσού, Διαβατών
Οι επαναστάτες δεν «σωφρονίζονται» και δεν «βελτιώνονται “ηθικά”» – Για την 6η κατά σειρά απόρριψη του αιτήματος για αποφυλάκιση του Νίκου Μαζιώτη
Για μια ακόμη φορά το συμβούλιο απορρίπτει την αίτηση του συντρόφου με σκεπτικό ότι δεν «σωφρονίζεται». Έτσι τον οδηγούν μαθηματικά να εκτίσει τα 5/5 της ποινής του, προσεγγίζοντας σε πραγματικά χρόνια φυλάκισης ίδια ποινή σαν να εξέτιε ισόβια κάθειρξη, δηλαδή 16 χρόνια με βάση τον παλιό ποινικό κώδικα. Με τα λόγια του συντρόφου απαντιούνται οι προκλήσεις του συμβουλίου.
«Πράγματι, ένα συνεπή αγωνιστή, έναν επαναστάτη, έναν αναρχικό όπως εμένα, δεν θα μπορούσε να τον “σωφρονίσει” και να τον “βελτιώσει ηθικά” η φυλακή όσα χρόνια και αν είναι έγκλειστος. Ένας συνεπής αγωνιστής, ένας επαναστάτης, ένας αναρχικός, μπορεί να δίνει τη ζωή του στον αγώνα, όπως ο σύντροφος στον Επαναστατικό Αγώνα Λάμπρος Φούντας, μπορεί να ρισκάρει τη ζωή του για τον αγώνα, να κινδυνεύει να τον σκοτώσουν οι πραιτοριανοί του κράτους, όπως παραλίγο να γίνει στην περίπτωσή μου, μπορεί να περάσει πολλά χρόνια στη φυλακή –ήδη έχω βγάλει 12 χρόνια για τον Επαναστατικό Αγώνα και άλλα 4 παλιότερα–, αλλά δεν επιτρέπεται να κάνει βήμα πίσω, να επιδείξει μετάνοια ή αναθεώρηση ή με άλλα λόγια, στη γλώσσα του δικαστικού συμβουλίου, “σωφρονισμό” και “ηθική βελτίωση”. Άρα, από αυτή την άποψη, όλες οι αποφάσεις των δικαστικών συμβουλίων, οι 6 του συμβουλίου Πλημμελειοδικών και 1 του συμβουλίου εφετών, με τιμούν και μου δείχνουν ότι είμαι στον σωστό δρόμο».
Δύναμη στον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα
Λευτεριά για τον σύντροφο Κ. Κ.
«Το κράτος είναι ο θάνατος, είναι η καταλήστευση της ανάσας μας, η αποχαύνωση, η πάταξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αυτή είναι η ουσία του και μας θέλει αναλώσιμους, αν όχι νεκρούς. Παρ’ όλα αυτά, για κακή τύχη των αφεντάδων, με μπόλικο πείσμα τα κάγκελα λυγίζουν, τα τείχη πέφτουν, τα βασίλεια γκρεμίζονται. Η δυναμική του αγώνα δεν καταστέλλεται. Ακόμα θυμάμαι τις φοβισμένες συζητήσεις των μπάτσων που περιφρουρούσαν όλη την περιοχή του ΑΤ κατά την κράτησή μου. Τότε ένιωσα πολύ έντονα πώς είναι να αλλάζει πλευρά ο φόβος. Τίποτα δεν είναι μάταιο. Κάθε στιγμή έμπρακτης αμφισβήτησης αυτού του σάπιου κόσμου είναι γροθιά στο σώμα της εξουσίας, είναι σφυροκόπημα στα γόνατα της αστικής δικαιοσύνης, είναι μπουρλότο στα θεμέλια του εγκλεισμού. Η αναρχία ζει και θα περάσει από πάνω τους. Τα μικρά ρυάκια ανυποταξίας θα μετουσιωθούν σε ποτάμι ορμητικό».
Κ. Κ.
Απρίλης 2025
Φυλακές Κασσαβέτειας
Στις αρχές Μάη πραγματοποιήθηκε το δικαστήριο –κεκλεισμένων των θυρών λόγω του ότι ο σύντροφος συνελήφθη ανήλικος– για τον εμπρησμό του οχήματος των μπάτσων έξω από το ΑΤ Μεσολογγίου.
Η δίωξή του βασίστηκε στην πολιτική του ταυτότητα και στοχοποίησή του. Η προφυλάκιση του, τον Νοέμβρη του 2024, αποτέλεσε ακόμα ένα βήμα της καταστολής εναντίον όσων αγωνίζονται και δεν σκύβουν το κεφάλι.
Ο σύντροφος καταδικάστηκε για τέσσερις από τις έξι κατηγορίες, και απελευθερώθηκε μετά από «επίπληξη» και επιβολή προστίμου.
