Πόλεμο στον πόλεμο

Ο προηγούμενος ιστορικός κύκλος πολεμικών επεισοδίων σε παγκόσμια κλίμακα, έκλεισε με την έξοδο από τα «ψυχρά» χρόνια της πυρηνικής απειλής, και την επικοινωνιακή «επικράτηση του καπιταλισμού» μετά τη διάλυση της «υπαρκτής» αμφισβήτησής του. Το κλείσιμο αυτού του κύκλου ακολούθησε το πέρασμα στα χρόνια της καπιταλιστικής ευημερίας, με χαρακτηριστική την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας στο πλαίσιο των κεϋνσιανών πολιτικών.

Την ίδια περίοδο, βέβαια, το πολεμικό φαινόμενο εξελισσόταν, παίρνοντας πιο «ήπιες» μορφές, παρουσιαζόμενο άλλοτε ως «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» ή «αμυντική επιχείρηση», ως «ανθρωπιστική αποστολή» ή ακόμα και ως «επιχείρηση εξαγωγής δημοκρατίας» – σε αρκετές περιπτώσεις και ως όλα τα παραπάνω. Αυτά τα πολεμικά στιγμιότυπα συγκρότησαν τη «θεωρία της αντιεξέγερσης», που έκτοτε αποτέλεσε ξεχωριστό κεφάλαιο στη στρατιωτικά εγχειρίδια. «Μικροί» ή «έξυπνοι» πόλεμοι στα αστικά πεδία του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Αλγερίας και σε τόσα άλλα μέρη, πάντα μακριά από τα βλέμματα της Δύσης. Αυτές οι αντιεξεγερτικές επιχειρήσεις ήταν που διασφάλισαν την εκμετάλλευση –σε μαζικό επίπεδο– των «αναπτυσσόμενων» κρατών, και αντίστοιχα εξασφάλισαν στα «ανεπτυγμένα» μερικές δεκαετίες ευημερίας.

Οι παραδοσιακού τύπου πολεμικές επιχειρήσεις εντός των εδαφών του δυτικού κόσμου φάνταζαν «μακρινές» μέχρι πριν μερικά χρόνια. Πλέον, η κρίση του καπιταλισμού, που βαθαίνει συνεχώς τα τελευταία 15 χρόνια δεν αφήνει άλλα περιθώρια: Ο πόλεμος έχει περάσει το κατώφλι της Δύσης. Πέρα από τα ενεργά μέτωπα σε Ουκρανία και Παλαιστίνη, το επιβεβαιώνουν οι κινήσεις αναβάθμισης του ΝΑΤΟ, η προετοιμασία των πάλαι ποτέ «φιλειρηνικών» κρατών (Σουηδία, Φινλανδία), και η εμφάνιση στο πολεμικό προσκήνιο μη κρατικών δρώντων, όπως οι Χούθι.

Το ξεπέρασμα της κρίσης του καπιταλισμού περνάει μέσα από τη μετακύλιση του κόστους στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα: Μείωση του πραγματικού μισθού, ακρίβεια, φτώχεια, έλεγχος, πειθάρχηση και καταστολή. Όσο αυτή η κρίση γίνεται βαθύτερη, δεν θα είναι διαπραγματεύσιμο μόνο το βιωτικό μας επίπεδο, αλλά και ή ίδια μας η ζωή. Είτε βρεθεί απέναντι από τις κάνες των μπάτσων, είτε κληθεί να γίνει κρέας στα κανόνια.