Το κράτος και το λιμενικό δολοφονούν στο Αιγαίο…
Με αμείωτη ένταση συνεχίζεται ο πόλεμος του ελληνικού κράτους απέναντι στις μετανάστριες στο Αιγαίο. Τα ξημερώματα της 3ης Απριλίου το ελληνικό λιμενικό εμβόλισε λέμβο πάνω στην οποία βρίσκονταν 31 μετανάστες, με αποτέλεσμα τη βύθισή της και τον θάνατο επτά μεταναστ(ρι)ών, μεταξύ των οποίων και τριών παιδιών. Σύμφωνα με τις πρώτες μαρτυρίες των επιζώντων, ένα σκάφος του λιμενικού πλησίασε και άρχισε να χτυπάει τη λέμβο τους με καμάκι, σε μια προσπάθεια να την απωθήσει εκτός των ελληνικών υδάτων – μια πρακτική που χρησιμοποιείται από το λιμενικό μόνιμα με αμέτρητα δολοφονικά παραδείγματα εδώ και χρόνια.
«Σήμερα στην Λέσβο βρίσκονται 1700 παράτυποι μετανάστες, στη Χίο 700, στη Σάμο περισσότεροι γύρω στις 3.000 και είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά τα νούμερα. Και με την ευκαιρία θέλω να αποδώσω τιμή στα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, Λιμενικό, Αστυνομία, Πυροσβεστική, τον Στρατό, που διατήρησαν την ελληνικότητα στα νησιά μας. Σήμερα η κατάσταση είναι καλύτερη γιατί είμαστε και τυχεροί αφού οι ροές μετατοπίστηκαν προς Ρόδο, Γαύδο κ.λπ.».
~Κώστας Μουτζούρης, περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου
Έναν μήνα μετά, στις 05 Μαΐου, ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, Κώστας Μουτζούρης, ήταν ομιλητής σε εκδήλωση με θέμα «Το Δημογραφικό Πρόβλημα και η Παράτυπη Μετανάστευση στην Ελλάδα σήμερα». Σε ένα ντελίριο εθνικιστικού και ρατσιστικού παραληρήματος, ο περιφερειάρχης μαζί με άλλους ακαδημαϊκούς και στρατιωτικούς εκπροσώπους μίλησαν για αντικατάσταση πληθυσμών στην Ελλάδα και την Ευρώπη από τις μεταναστευτικές ροές, και για τη σημασία της αντιμετώπισής τους, κάνοντας για ακόμα μία φορά ξεκάθαρο πως οι δολοφονίες στο Αιγαίο δεν αποτελούν «ατυχήματα» ή «τυχαία» γεγονότα, αλλά την ουσία της κρατικής πολιτικής.
…ρατσιστική επίθεση στην Αργυρούπολη
Και ενώ στα σύνορα οι θεσμικοί φορείς αναλαμβάνουν δράση απέναντι στις μετανάστριες, στις γειτονιές της μητρόπολης τα εθνικιστικά σκουπίδια ψάχνουν (μάταια) με κάποιο τρόπο να εμφανιστούν. Έτσι, το βράδυ της Τετάρτης 05 Μάρτη δύο μετανάστες εργαζόμενοι, αφού είχαν ολοκληρώσει την βάρδιά τους, και πήγαιναν να πάρουν το λεωφορείο, δέχθηκαν επίθεση από τέσσερα άτομα, τα οποία τους χτύπησαν και τους μαχαίρωσαν, ενώ στο τέλος τους πήραν και τα κινητά τους. Μερικές μέρες μετά, το Σάββατο 22 Μαρτίου, μετά από κάλεσμα διαφόρων αντιφασιστικών και εργατικών συλλογικοτήτων της περιοχής, έγινε πορεία στη γειτονιά φροντίζοντας να υπενθυμίσει σε όλους πως τέτοιες ρατσιστικές επιθέσεις δεν είναι ανεκτές ούτε πρόκειται να μείνουν αναπάντητες.
AtG
Για την απεργία πείνας του Μεσούτ Αϊντίν
Την Παρασκευή 02 Μαΐου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Κούρδο απεργό πείνας Μεσούτ Αϊντίν, έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Φιλιππιάδα Πρεβέζης. Ο Μεσούτ βρίσκεται από τις 09 Απριλίου σε απεργία πείνας ζητώντας το αυτονόητο: Την εξέταση του αιτήματός του για παροχή πολιτικού ασύλου, το οποίο κωλυσιεργεί εδώ και 22 μήνες. Πλήθος ανθρώπων από τη Δυτική Ελλάδα συγκεντρώθηκαν έξω από το στρατόπεδο την ημέρα που ξεκίνησε η συνέντευξη για το αν πρέπει τελικά να του δοθεί άσυλο, δείχνοντας την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του. Ο ίδιος έχει αποφασίσει πλέον ότι ο αγώνας του θα είναι μέχρι το τέλος, αρνούμενος κάθε ιατρική παρέμβαση ή υποχρεωτική σίτιση. Ωστόσο, η κατάσταση δεν δείχνει να προβληματίζει ιδιαίτερα τις αρχές. Μετά από χρόνια διώξεων στην Τουρκία, με φυλακίσεις και σωρεία απαγορεύσεων, ο Μεσούτ Αϊντίν βρέθηκε στην άλλη μεριά των συνόρων εγκλωβισμένος, κυνηγημένος και βασανισμένος από το ελληνικό καθεστώς αυτή τη φορά. Όπως άλλωστε δήλωσε ο ίδιος «η πρώτη λέξη που έμαθα μετά το “Καλημέρα”, ήταν “Αστυνομία”». Όλη αυτή η κατάσταση αποδεικνύει ότι το κράτος, πέραν από τη ρατσιστική πολιτική του απέναντι στους μετανάστες, κρύβει και ένα κομμάτι εκδικητικότητας απέναντι στους πολιτικοποιημένους αγωνιστές. Η στάση από μέρους μας δεν μπορεί να είναι άλλη από το να σταθούμε στο πλευρό του Μεσούτ. Σε έναν κόσμο που η κυριαρχία γεννά πολέμους, φτώχεια και εκμετάλλευση, η στάση μας μπορεί να είναι μόνο μία: Διεθνιστική και ταξική.
