Γεννημένος στις 15 Ιουνίου 1950 στο Παρίσι, ο Μαρκ εργάστηκε (και συνταξιοδοτήθηκε) ως διορθωτής σε εφημερίδες, υπήρξε εκδότης στους μικρούς αλλά σημαντικούς εκδοτικούς οίκους Ludd (1985-1998) και Rue des Cascades (2007 μέχρι σήμερα), και διαχειριστής του ιστότοπου la voie du jaguar (https://lavoiedujaguar.net/).
Αλλά, πάνω από όλα, υπήρξε για μας η ζωντανή πηγή που μας σύνδεε με τους προγόνους μας: τους ισπανούς αναρχικούς του εμφύλιου πολέμου, τους καταστασιακούς και τους εξεγερμένους του Μάη του ’68 (όπου συμμετείχε και ο ίδιος). Κι ακόμα, τους ζαπατίστας, καθώς συνέβαλε από την αρχή στις επιτροπές αλληλεγγύης στη Γαλλία, πήρε μέρος στη Διηπειρωτική Συνάντηση (τον Ιούλιο 1996 στην Τσιάπας), και από τότε και μέχρι πρόσφατα ταξίδεψε και έζησε στις ζαπατιστικές κοινότητες πολλές φορές – αφού εκεί χτυπούσε η καρδιά του.
(Και είναι κρίμα που θα απουσιάζει ο Μαρκ από την υποδοχή τους στην Ευρώπη, καθώς ήταν από τους ελάχιστους ίσως Ευρωπαίους που κράτησαν ζωντανή την αλληλεγγύη στους ζαπατίστας όλα αυτά τα χρόνια, από το ξεκίνημα της εξέγερσης στην Τσιάπας και μέχρι σήμερα.)
Ο Μαρκ βρισκόταν στα Χανιά την τελευταία βδομάδα. Και πήρε μέρος στην ανακατάληψη της Rosa Nera, με την οποία είχε αναπτύξει δεσμούς εδώ και 10 περίπου χρόνια. Και συμμετείχε στη γιορτή της απελευθέρωσής της. Και φεύγοντας από τη γιορτή, ένα θανατηφόρο ατύχημα έβαλε τέλος στη ζωή του.
Θέλουμε να σκεφτόμαστε ότι έφυγε ευτυχισμένος, με την εικόνα της ελεύθερης Ρόζας στα μάτια του.
Ο Μαρκ θα ζει μέσα στις καρδιές μας
Αναδημοσίευση από τις εκδόσεις των ξένων: https://is.gd/73Ewhq
