Στιγμιότυπα ορατότητας από την καθημερινότητα των αοράτων\
Αντιφασιστική-αντιρατσιστική πορεία ενά-ντια στην απόπειρα δολοφονίας μεταναστών.
Στο κέντρο της Αθήνας, στα Πατήσια, ένας Έλληνας οδηγός ταξί, άρχισε να πυροβολεί κατοίκους από το Πακιστάν στις 9 η ώρα το πρωί.Δίχως να προηγηθεί κάτι, παρά μόνο το μίσος για το διαφορετικό, ο ταξιτζής άνοι-ξε το παράθυρο από το αμάξι και κυριολεκτικά πυροβό-λησε εν ψυχρώ μετανάστες επειδή φορούσαν παραδοσι-ακή φορεσιά του τόπου τους. Ο δράστης διαβάζουμε, δεν έχει βρεθεί, γνωρίζοντας βέβαια πως μια ρατσιστική υπη-ρεσία, όπως η ελληνική αστυνομία, φυσικά δεν θα ασχο-λιόταν στα σοβαρά με ένα τέτοιο συμβάν. Ακόμα και αν κατά μεγάλη ειρωνεία, την υπόθεση ανέλαβε το «Τμήμα ρατσιστικής βίας της αστυνομίας». Ωστόσο, ο κόσμος της αλληλεγγύης, όλες εμείς που θέλουμε να περπατάμε στις γειτονιές μας και να βλέπουμε πολλά χρώματα, πολλές φορεσιές και να ακούμε πολλές γλώσσες, ανατριχιάζου-με όταν μαθαίνουμε πως ένα χέρι οπλίστηκε. Δεν θέλου-με μια τέτοια κανονικότητα. Ως ελάχιστη απάντηση στην απόπειρα δολοφονίας, πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέ-ντρο της Αθήνας στις 17Ιουνίου.
Κάτι γίνεται στον Ελαιώνα.
Πυρκαγιά ξέσπασε, ακόμα μια φορά στο camp του Ελαιώνα. Σύμφωνα με πληροφορίες 50 άνθρωποι έχασαν τα υπάρχοντα τους λόγω της πυρκαγιάς και ένα παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προ-βλήματα. Όπως λένε αρκετά άτομα που μένουν στα camp, είναι πολύ συχνό να ξεσπάνε πυρκαγιές τους καλοκαιρι-νούς μήνες λόγω προβλημάτων στα ηλεκτρολογικά των δομών, για τα οποία αδιαφορούν οι διοικήσεις κάνοντας σαφές πως ο εν λόγω κίνδυνος είναι κομμάτι της ζωής στα στρατόπεδα, ένα δομικό κομμάτι του εγκλεισμού, κάτι που προφανώς δεν χρήζει βελτίωσης και επιδιόρθωσης. Πλέον, με πρόφαση την πυρκαγιά, ο Δήμος Αθηναίων και το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, αποφάσισαν την εκκένωση του camp μέχρι 30 Ιούνη, χρονική στιγμή που λήγουν και οι συμβάσεις των εργαζομένων, με σκοπό την μεταφορά των αιτούντων ασύλου στα camp εκτός του αστικού πεδίου, λέγοντας μάλιστα πως οι ίδιοι οι αιτού-ντες άσυλο το επιθυμούν και συναίνεσαν σε αυτό.Στο παραπάνω πλαίσιο, διαμένοντες στο camp και ερ-γαζόμενοι/ες αποφάσισαν να προβούν σε κινητοποιήσεις ώστε να αποφευχθεί η βίαιη μετακίνηση των ανθρώπων. Στο χρονικό του αγώνα κατάφεραν να εμποδίσουν τις με-ταφορές, σπάζοντας βέβαια και το κρατικό αφήγημα πως οι ίδιοι οι πρόσφυγες θέλουν να φύγουν από τον Ελαιώ-να. Μάλιστα, κάποια μέλη της Αφρικανικής Κοινότητας προσφυγισσών του Ελαιώνα εκφράζουν την ανάγκη τους να παραμείνουν στον Ελαιώνα, μιας που έχουν χτίσει σχέ-σεις με την γειτονιά εκτός δομής, αλλά έχουν αναπτύξει μια καθημερινότητα και ένα δίκτυο ανθρώπων και εντός δομής. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου αγώνα αποτέλεσε η από κοινού σύμπραξη ανθρώπων με εγκεκριμένα αιτήματα για άσυλο μαζί με ανθρώπους χω-ρίς χαρτιά, ως ένα έμπρακτο παράδειγμα αμφισβήτησης των επιβεβλημένων από το κράτος διαχωρισμών. Ακόμα και αν η δημοτική αρχή Αθηνών, εκφράστηκε θετικά για τον εκτοπισμό και η εκκένωση συμβεί, υπάρχει μια ζω-ντανή παρακαταθήκη κινητοποιήσεων. Παραμένουμε στη θέση μας, η οποία είναι δίπλα στους ανθρώπους και στο αίτημα τους να παραμείνουν στον Ελαιώνα, και είμαστε ενάντια στα σχέδια του κράτους να υποτιμήσει περαιτέρω τις εκτοπισμένες, πνίγοντας τους στην αφάνεια, έξω από την πόλη. Γνωρίζοντας λοιπόν, πως το κρατικό πλάνο είναι η δι-αχείριση του μεταναστευτικού μέσω κλειστών δομών φυ-λάκισης και αυστηροποίησης κανόνων μιας ήδη κατακερ-ματισμένης διαδικασίας εκτοπισμού και εγκλεισμού, δεν μπορούμε παρά να ξανά διεκδικήσουμε την ύπαρξη ανοι-χτών δομών στέγασης στο πλαίσιο του αστικού ιστού, να δοθούν χαρτιά σε όλους/ες και να συμπράξουμε από κοι-νού στον αγώνα με τις ίδιες τις κοινότητες των ανθρώπων υπέρ της ελεύθερης μετακίνησης.
Ο πόλεμος στα σύνορα συνεχίζεται.
Νέο ναυάγιο κοντά στη Μύκονο στις 19 του Ιουνί-ου με οκτώ αγνοούμενους το οποίο είχε προορισμό την Ιταλία. Σε μια προσπάθεια αποφυγής των push backs του ελληνικού λιμενικού, οι άνθρωποι επιχειρούν πολύ πιο επικίνδυνες διαδρομές όπως είναι η απευθείας διαδρομή Τουρκία-Ιταλία, όπου διασχίζουν το Αιγαίο, κάνουν τον κύκλο της Πελοποννήσου και έπειτα διασχίζουν το Ιόνιο. Αυτή η διαδρομή έχει τετραπλασιαστεί μέσα στο 2021. Η Ύπατη Αρμοστεία, έχει (υπό)καταγράψει 540 pushbacks μεταξύ 2021-2022, το οποίο μεταφράζεται σε χιλιάδες βα-σανισμένους ανθρώπους. Μια κατάσταση που παρατη-ρούμε πως δεν αφορά αποκλειστικά τον ελλαδικό χώρο, αλλά είναι κομμάτι της συνολικότερης πολιτικής των συ-νόρων. Ακούμε διαρκώς για νέα συμβάντα δολοφονιών, στον Έβρο, στο Αιγαίο, στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ.Συμπληρωματικά με το παραπάνω, δυστυχώς, μάθα-με πως τον Απρίλιο δολοφονήθηκε από πυρά της συνο-ροφυλακής μια εκτοπισμένη γυναίκα στα σύνορα του Έβρου, ως ένα κομμάτι της διαδικασίας επαναπροώθη-σης. Είναι γνωστό λοιπόν, πως εδώ και μήνες, και ειδικά μετά τον Μάρτιο του 2020 και την (πρωτοφανώς αντιδη-μοκρατική) αναστολή της συνθήκης της Γενεύης, το ελλη-νικό κράτος φαίνεται να έχει εντείνει τον πόλεμο ενάντια στους ανθρώπους σε κίνηση. Ακόμα και ο ΟΗΕ, αναγνω-ρίζει πως τα push backs, είναι μια defacto τακτική του ελ-ληνικού κράτους. Στο πλαίσιο αυτού, διαβάζουμε αποκαλύψεις μεγάλης έρευνας πέντε ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης σύμφω-να με τις οποίες υπάρχει κύκλωμα δουλεμπορίας προσφύ-γων από την ΕΛΑΣ στον Έβρο, έτσι ώστε οι ίδιοι οι πρό-σφυγες, σε αντάλλαγμα με την άδεια διαμονής ή την μη απέλαση τους, να διεξάγουν οι ίδιοι επαναπροωθήσεις σε άλλους πρόσφυγες στα σύνορα. Οι συγκεκριμένες απο-καλύψεις βαθαίνουν λίγο παραπάνω την θανατοπολιτική και την απανθρωποποίηση που διεξάγεται πάνω στις πλά-τες των εκτοπισμένων. Μας υπενθυμίζουν πως το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι του 2014, για το οποίο πλέον καταδικά-στηκε επίσημα η Ελλάδα σε θεσμικό επίπεδο, δεν αποτέ-λεσε μια έκρηξη βίας, αλλά αποτελεί μια παγιωμένη τακτι-κή πολιτικής διαχείρισης των ανθρώπων σε κίνηση, ένας κρατικός πόλεμος ενάντια στους κολασμένους.
