Αναδημοσίευση από το Athens Indymedia
Δεν είναι άλλη μια τραγωδία, η δεύτερη πιο θανατηφόρα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, μα μια οργανωμένη κρατική δολοφονία. Τα επίσημα νούμερα αναφέρουν για 135 νεκρούς από ασφυξία και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, με πάνω από 500 τραυματίες, ενώ οι οπαδοί της Arema αναφέρουν πως οι νεκροί είναι πάνω από 200 και δεν έχουν καταγραφεί, καθώς τα πτώματα ορισμένων μεταφέρθηκαν αμέσως στις οικογένειές τους αντί να μεταφερθούν σε νοσοκομείο.
Όλα ξεκίνησαν μετά τη λήξη ενός αγώνα ντέρμπι στο στάδιο Kanjuruhan στην περιοχή του Μalang της ανατολικής Ιάβας, ανάμεσα στην Arema και την Persebaya Surabaya, με το σκορ να λήγει 2-3 υπέρ της φιλοξενούμενης ομάδας. Στο στάδιο υπήρχαν μόνο οπαδοί της γηπεδούχου ομάδας. Kάτι που αποδεικνύεται από έρευνα βιντεοληπτικού υλικού που θέτει σε χρονολογική σειρά τα γεγονότα, είναι πως μετά τη λήξη του αγώνα, οι ποδοσφαιριστές της Persebaya αποχωρούν αμέσως για τα αποδυτήρια, ενώ οι ποδοσφαιριστές της Arema στέκονται εντός γηπέδου σε ένα κλίμα απολογισμού προς τους οπαδούς τους, οι οποίοι εισβάλουν στον αγωνιστικό χώρο αγκαλιάζοντας και ενθαρρύνοντας τους ποδοσφαιριστές. Αυτό το γεγονός καταρρίπτει τις επίσημες ανακοινώσεις της αστυνομίας πως η βάναυση χρήση των δακρυγόνων έγινε για να προστατέψει τους ποδοσφαιριστές και τους παράγοντες των ομάδων.
Εντός αγωνιστικού χώρου υπήρχαν οι σεκιουριτάδες του σταδίου, η αστυνομία, οι Brimob (Σώμα κινητής ταξιαρχίας – Ειδική παραστρατιωτική μονάδα) και ο Ινδονησιακός στρατός που μπλόκαρε τη δίοδο προς τη φυσούνα, όταν και η ομάδα της Arema αποχώρησε προς τα αποδυτήρια. Εκεί άρχισαν οι πρώτες συμπλοκές μεταξύ στρατού και οπαδών που απωθούνταν προς τις κερκίδες, και λίγο μετά μέλη της Brimob έριξαν τα πρώτα δακρυγόνα. Μαζί με αστυνομικούς που έριξαν πυρομαχικά δακρυγόνα με εντονότερη διάχυση καπνού, οι Brimob συνέχισαν να εκτοξεύουν δακρυγόνα προς κάθε κατεύθυνση, προς κάθε κερκίδα, προς τις θύρες ακόμα και εκτός σταδίου, ενώ ο κόσμος πανικόβλητος προσπαθούσε να βγει έξω, με τις περισσότερες θύρες να είναι κλειστές. Βολές αδιακρίτως. Οι θύρες σύμφωνα με οπαδούς και συγγενείς θυμάτων έκλεισαν σκοπίμως από την αστυνομία, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό των ανθρώπων. Σε διάστημα 7 λεπτών καταγράφηκε πως εκτοξεύθηκαν πάνω από 80 βλήματα δακρυγόνων. Σύμφωνα με την έκθεση ιατρών, τα περισσότερα πτώματα είχαν μαυρισμένα πρόσωπα, αφρούς στο στόμα και έσταζαν ούρα. Από τις ταραχές εντός και εκτός του σταδίου βανδαλίστηκαν 10 οχήματα της αστυνομίας.
Οι οπαδοί της Arema, γνωστοί από την δεκαετία του ’90 και ως Pasukan bodrex –νέοι που τους αρέσει να προκαλούν ταραχές– μαζί και οπαδοί άλλων ομάδων, οι συγγενείς των θυμάτων, οργανώσεις και φορείς, το επόμενο διάστημα ξεκίνησαν έναν αγώνα δικαίωσης των νεκρών, ανεξάρτητες έρευνες, καμπάνιες, συγκεντρώσεις και μπλοκαρίσματα δρόμων.
Η ετυμηγορία της έδρας του δικαστηρίου το 2023 απέναντι σε δύο επικεφαλής της αστυνομίας, σε έναν εκ των διοικητών της Βrimob, στον πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής του αγώνα και στον διευθυντή της εταιρείας που οργανώνει ποδοσφαιρικούς αγώνες στην Ινδονησία ήταν πως υπεύθυνος είναι ο άνεμος για τη διασπορά των δακρυγόνων. Σε ένα δικαστήριο κλειστό για το κοινό και ασφυκτικά πιεσμένο από δεκάδες μέλη της Brimob.
Πέρα από την κρατική δολοφονία στο στάδιο Kanjuruhan, από τις αρχές 2022 έως το 2023 στην Ινδονησία είχαν καταγραφεί πάνω από 80 νεκροί και χιλιάδες τραυματίες από 700 περιστατικά επιθέσεων της αστυνομίας.
Στις 25 Αυγούστου του 2025 σε διάφορες περιοχές της Ινδονησίας ξεκίνησαν μαχητικές διαμαρτυρίες και συγκρούσεις, οι οποίες οξύνθηκαν στις 28 Αυγούστου, όταν τεθωρακισμένο όχημα της Brimob δολοφόνησε έναν 21χρονο διανομέα φαγητού περνώντας από πάνω του. Σπίτια πολιτικών, κυβερνητικά κτήρια, αστυνομικά τμήματα λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν, διαμορφώνοντας τη μαζικότερη εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία της Ινδονησίας. Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους, τους φυλακισμένους και τους διωκόμενους. Η φλόγα της εξέγερσης δεν σβήνει, φωτίζει πεισματικά το μονοπάτι της ατομικής και συλλογικής απελευθέρωσης σε κάθε γωνιά της γης. Πόλεμο στον πόλεμο της εξουσίας.
