«Αν θες μιαν εικόνα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να πατάει το πρόσωπο ενός ανθρώπου για πάντα»
Τζ. Όργουελ
«Το παρόν, όπως το ξέραμε, έχει ήδη τελειώσει. Είμαστε το μέλλον το δυστοπικών μας μυθιστορημάτων»
ανώνυμης
Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα στοιχεία των τελευταίων δεκαετιών δείχνουν την αποτυχία της παγκοσμιοποίησης και της αποκαλούμενης πολιτικής του «ελεύθερου εμπορίου». Ως απόρροια αυτών των πολιτικών δημιουργείται το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, Γερμανία, Σιάτλ, Πράγα, Γένοβα και οι κινητοποιήσεις ενάντια στην σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε το 2003 στην Θεσσαλονίκη.
Σαν συνέχεια όλων αυτών των νεοφιλελεύθερων συμφωνιών έρχεται μια νέα σειρά συμφωνιών, oι οποίες ξεπερνούν τα πλαίσια των διακρατικών συμφωνιών όπως τις έχουμε δει ως σήμερα. Συμφωνίες που θα αποτελέσουν την φόρμα πάνω στην οποία θα μπορούν να στηριχτούν άλλες μελλοντικές, θέτοντας νέους κανόνες νομικά και διακρατικά και οι οποίες θα ξαναγράψουν τους κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας, όπου την εξουσία πλέον και τυπικά θα την έχουν οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτές οι συμφωνίες είναι μυστικές για τον απλό κόσμο, οι διαπραγματεύσεις γίνονται με απόρρητα έγγραφα, ενώ άμεση πρόσβαση ακόμα και στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων έχουν οι πολυεθνικές εταιρίες.
Μια από αυτές τις συμφωνίες είναι η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων, ή αλλιώς TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) η οποία συνιστά μια διατλαντική συμφωνία για την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών, όπως υποστηρίζουν οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια συμφωνία η οποία θα αλλάξει τις ζωές μας πολλαπλά καθώς διαπραγματεύεται μια σειρά ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τις εργασιακές συνθήκες, την ασφάλεια των τροφίμων, το περιβάλλον, την υγεία, τα προσωπικά δεδομένα κ.α.
Η συμφωνία αυτή μαζί με την TTP (Δια-ειρηνική Συμφωνία Εμπορίου, ανάμεσα ΗΠΑ και 11 χωρών του Ειρηνικού) αφορά πάνω από 1 δις κατοίκους, στους οποίους αντιστοιχεί το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο δεύτερο στάδιο, αυτό των διαπραγματεύσεων. Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί 11 κύκλοι διαπραγματεύσεων, ο πρώτος τον Ιούλιο του 2013 και ο τελευταίος τον περασμένο Οκτώβριο στο Μαϊάμι.
Η τελική συμφωνία για το ΤTIP θα έχει 24 κεφάλαια χωρισμένα σε 3 μέρη.
Το πρώτο μέρος αποτελεί την «πρόσβαση στην αγορά» που αφορά την άρση των ρυθμιστικών φραγμών που περιορίζουν τα δυνητικά κέρδη των πολυεθνικών στις αγορές των ΗΠΑ και ΕΕ. Σε πολλές περιπτώσεις θα είναι πιο οικονομικό να εισάγεις παρά να παράγεις και όπως και σε προηγούμενες συμφωνίες όπως αυτή μεταξύ ΗΠΑ, Μεξικό και Καναδά (NAFTA) θα επιφέρει περαιτέρω αύξηση της ανεργίας, υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών κ.α.
Το δεύτερο μέρος, η «κανονιστική συνεργασία» επικεντρώνεται στην κατάργηση κανονισμών και οδηγιών που ισχύουν αυτή την στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα επιτραπεί το εμπόριο γενετικά τροποποιημένων οργανισμών και προϊόντων, η παραγωγή μοσχαρίσιου και αγελαδινού κρέατος από ζώα, για τη διατροφή των οποίων έχουν χρησιμοποιηθεί ορμόνες, όπως και χοιρινού κρέατος του οποίου η επεξεργασία έχει γίνει με χλώριο.
Πιο συγκεκριμένα αυτή την στιγμή το 70% όλων των μεταποιημένων τροφίμων που πωλούνται στην αμερικανική αγορά περιέχουν γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Αντίθετα στην Ευρώπη εισάγονται μόνο 16 γενετικά τροποποιημένα προϊόντα και σε κάποιες χώρες είναι εντελώς απαγορευμένα.
Επιπλέον θα καταργηθεί η αρχή της προφύλαξης των πολιτών από επικίνδυνα προϊόντα. Σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης το βάρος πέφτει στον παραγωγό να αποδείξει ότι το προϊόν του δεν είναι επιβλαβές για την υγεία. Με το TTIP, το βάρος απόδειξης θα πέφτει στις κρατικές αρχές που θα καλούνται να αποδείξουν ότι το προϊόν είναι επιβλαβές και μόνο αν αποδειχθεί, το προϊόν θα αποσύρεται.
Από το 1976 μέχρι σήμερα και με βάση αυτό τον νόμο, ο αμερικανικός Οργανισμός Προστασίας του Περιβάλλοντος έχει καταφέρει να επιβάλει ελέγχους σε μόλις έξι από τις 84.000 χημικές ουσίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο στις ΗΠΑ. Από την άλλη η ΕΕ απαγορεύει τη χρήση 1.200 ουσιών στα καλλυντικά, ενώ οι ΗΠΑ απαγορεύουν μόλις δώδεκα.
Επίσης η φαρμακοβιομηχανία θέλει να χρησιμοποιήσει το TTIP για να διευρύνει την ελεύθερη πρόσβαση σε δεδομένα που προέρχονται από κλινικές μελέτες, ενάντια σε κάθε διασφάλιση και προστασία των προσωπικών δεδομένων και μελλοντικά θα αυξήσει τις δαπάνες των δημόσιων συστημάτων υγείας.
Κατάργηση οδηγιών και κανονισμών αφορούν πέρα από τα τρόφιμα και τις χημικές ουσίες, τα φάρμακα, τα καλλυντικά, τα προϊόντα φυτοπροστασίας, τα νανοϋλικά, την κλωνοποίηση, τις πρώτες ύλες και τα μηχανοκίνητα οχήματα.
Το τρίτο μέρος, «οι κανόνες» αφορά περιβαλλοντικά ζητήματα, την επίλυση διαφορών μεταξύ κρατών και επενδυτών και τα προσωπικά δεδομένα.
Στο κομμάτι που αφορά το περιβάλλον οι συνέπειες από την TTIP θα είναι αρκετά ζημιογόνες. Θα δοθεί εξουσιοδότηση για εξερεύνηση φυσικού αερίου από σχιστόλιθο (fracking). Το fracking είναι εξαιρετικά επιβλαβές για το περιβάλλον καθώς ενέχει πολλούς κινδύνους. Όσον αφορά τις εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, η ευρωπαϊκή επιτροπή αναφέρει ότι το αναμενόμενο, με τις πλέον αισιόδοξες προβλέψεις, αποτέλεσμα του TTIP θα επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με έντεκα επιπλέον τόνους διοξειδίου του άνθρακα.
Το σύστημα για την επίλυση διαφορών μεταξύ κρατών και επενδυτών είναι ένα επιπλέον μέτρο για την ενίσχυση του παγκόσμιου κεφαλαίου. Οποιαδήποτε δομή αλληλεγγύης που λειτουργεί μη κερδοσκοπικά μπορεί να μπει στο στόχαστρο των επιχειρήσεων με το επιχείρημα της «προστασίας του ανταγωνισμού».
Τέλος είναι πολύ πιθανό το TTIP να περιέχει διατάξεις για τα πνευματικά δικαιώματα, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τα εμπορικά σήματα, με σκοπό την ενίσχυση του ελέγχου της γνώσης εκ μέρους των επιχειρήσεων εις βάρος της ελεύθερης πρόσβασης που ισχύει σήμερα στην ΕΕ και στις ΗΠΑ και την επαναφορά της ACTA η οποία απορρίφθηκε το 2012. Η ACTA θα καταπατούσε τα προσωπικά δεδομένα και τις ελευθερίες παρέχοντας δεδομένα και πληροφορίες(π.χ. ιατρικά αρχεία) σε επιχειρήσεις.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι αυτή η συμφωνία έρχεται να προστεθεί στη συνολική αναδιάρθρωση/διαιώνιση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, όπως και την ανακατανομή της παγκόσμιας αγοράς και του κεφαλαίου μεταξύ των κυρίαρχων, πάντα βάση των συμφερόντων τους. Η σύναψη εμπορικών και οικονομικών συμφωνιών ή η δημιουργία οικονομικών ενώσεων μεταξύ κρατών είναι μια συνήθης τακτική προς την κατεύθυνση της ανακατανομής της παγκόσμιας αγοράς, η οποία διευρύνει το χάσμα μεταξύ ισχυρών και αδύναμων ανθρώπων, μεταξύ κρατών και μεταξύ των επιχειρήσεων.
Αυτή η διατλαντική ολοκλήρωση που επιχειρείται απαντά σε ένα γεωπολιτικό και γεωοικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ ανατολής και δύσης. Ακόμα και οι οικονομικές αναλύσεις αυτής της περιόδου συναινούν στο ότι οι συζητήσεις και οι συμφωνίες που είναι υπό διαπραγμάτευση τώρα μεταξύ ΗΠΑ, ΕΕ, Καναδά και Ιαπωνίας γίνονται σε ένα πλαίσιο αναχαίτισης της ισχυροποίησης των αναδυόμενων οικονομιών και κυρίως της Κίνας. Δεν είναι τυχαίο ότι στις συμφωνίες που αναφέραμε παραπάνω δεν συμμετέχουν καμία από τις χώρες που ανήκουν στην ένωση BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).
Είναι αναγκαίο να ψάξουμε, να μελετήσουμε και να διαδώσουμε την ενημέρωση για την καταστροφική σημασία όλων αυτών των επιδιώξεων που αναφέρθηκαν για τις ζωές των πληττόμενων – και όχι μόνο φυσικά.
Κινηματικές δράσεις οι οποίες θα βάλουν ως στόχο όχι μόνο την αμφισβήτηση αλλά και την καταστροφή αυτών των συμφωνιών θέτοντας και τα θεμέλια για την δημιουργία μίας άλλης κοινωνίας.
Ενάντια στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες TTIP, CETA, TISA και TTP
Για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας
τον κομμουνισμό και την αναρχία
Flappers
για περισσότερες πληροφορίες ή παρατηρήσεις flappers1936@gmail.com
Πηγές:
- Κίνημα- Βία- Τέχνη και επανάσταση, David Graeber, Εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες
- http://rosalux.gr/publication/diatlantiki-etairiki-shesi-emporioy-kai-ependyseon-ttip-ananeomeni-ekdosi