«αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;»
~Ναζίμ Χικμέτ
31 Οκτωβρίου 2018, 08:25, Αρχάνγκελσκ. Είναι ένα συνηθισμένο πρωινό Τετάρτης στη βορειοδυτική πόλη της αχανούς έκτασης που λέγεται Ρωσία, ο καιρός ήταν συνηθισμένα μουντός και κρύος, τα τάνκερ και τα κοντεϊνεράδικα μπαινόβγαιναν με το συνηθισμένο ρυθμό στο λιμάνι της πόλης. Στο κέντρο είχε την συνηθισμένη κίνηση με τους κατοίκους να πηγαίνουν στις δουλείες τους με το συνηθισμένο βαριεστημένο ύφος.
Έξω από τα τοπικά γραφεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), αυτής που παλιά, στις εποχές του πατερούλη Στάλιν ήταν γνωστή ως KGB, αυτής της οποίας διοικητής ήταν για ένα φεγγάρι ο Βλαντίμιρ Πούτιν και η οποία είναι φημισμένη για τις «αποτελεσματικές» πρακτικές της (απαγωγές, διώξεις, βασανιστήρια, τα συνηθισμένα) εναντίον οποιουδήποτε ορθώνει το ανάστημα του απέναντι στο καθεστώτος, ο Μικαήλ πληκτρολογεί νευρικά ένα τελευταίο μήνυμα στο Τέλεγκραμ και χτυπάει το κουδούνι. Ο φρουρός ανοίγει τη μεγάλη ξύλινη πόρτα. Ο Μικαήλ του γνέφει και διασχίζει το κατώφλι. Μπαίνει βιαστικός στο φουαγιέ όπου ο δεύτερος φρουρός ετοιμάζεται να του κάνει σωματικό έλεγχο και του λέει, με το συνηθισμένο αυταρχικό ύφος που διέπει αυτού του είδους τους υπαλλήλους, να ανοίξει την τσάντα του. Ο Μικαήλ παίρνει μια βαθειά ανάσα, την ανοίγει… και πατάει το κουμπί.
Ο Μίκαελ λίγο πριν πατήσει το κουμπί
Ασυνήθιστοι θόρυβοι ακούγονται στο κέντρο του Αρχάγγελου, μια έκρηξη, γυαλιά να σπάνε, σειρήνες από πυροσβεστικά και ασθενοφόρα.
Ο Μικαήλ, 17 χρονών, δεν θέλησε να ανεχτεί άλλο την ταπείνωση, τον εξευτελισμό, την βία, την αδικία και πήρε με ασυνήθιστο, για εμάς τους αναρχικούς, τρόπο την εκδίκηση του. Στο μήνυμα που μας άφησε, έγραψε:
…Σύντροφοι, σε λίγο θα υπάρξει μια επίθεση στο κτίριο του FSB στον Αρχάγγελο για την όποια παίρνω την εύθηνη. Οι λόγοι για αυτό σας είναι γνωστοί. Η FSB κατασκευάζει κατηγορητήρια και βασανίζει ανθρώπους, για αυτό αποφάσισα πως θα της επιτεθώ. Κατά πάσα πιθανότητα θα χάσω την ζωή μου από την έκρηξη γιατί θα την πυροδοτήσω ο ίδιος χειροκίνητα. Σας παρακαλώ να κάνετε γνωστές τις πληροφορίες για την επίθεση, το άτομο μου και τους λόγους για τους οποίους έγινε.
Λοιπόν… αυτά. Ευχή μου είναι να συνεχίσετε αδιάλλακτα και αποφασισμένα τον αγώνα. Σας εύχομαι ένα αναρχο-κομουνιστικό μέλλον.
Και κάπως έτσι μαρτύρησε ο Μικαήλ αφήνοντας μας ένα χρέος, να σεβαστούμε την επιλογή του, να συνεχίσουμε τον αγώνα ώστε η θυσία του να μην πάει χαμένη, να μην επιτρέψουμε στη λήθη να απλώσει το σάβανο της πάνω από το αποφασιστικό, μαχητικό του πνεύμα.
Καλό ταξίδι Mikhail
Carpe Diem
Υ.Γ Για τις διώξεις αναρχικών στη Ρωσία και γιατί μας αφορούν διαβάστε:
https://itsgoingdown.org/why-the-torture-cases-of-anarchists-in-russia-matters/
