Μάιος 2015
Μετά από μία κατάπτυστη ανακοίνωση του «προέδρου» της ομάδας η οποία ευχαριστούσε εκ μέρους του Αστέρα μας και των Εξαρχείων μας έναν άνθρωπο που πρεσβεύει όλες τις αντίθετες αξίες από αυτές που υπερασπιζόμαστε κάθε Κυριακή στα γήπεδα μας, κάθε μέρα στις δουλειές μας και κάθε στιγμή στην καθημερινότητα μας, οπαδοί, παίκτες και φίλαθλοι του Αστέρα νιώσαμε πως το ποτήρι ξεχείλισε. Νιώσαμε πως ήρθε η ώρα να πατήσουμε πόδι και να βάλουμε ένα «φρένο» στην καθοδική πορεία του εγχειρήματος της αυτοοργάνωσης που ξεκίνησε το 2010 και που το τελευταίο διάστημα λίγα θύμιζε από αυτό που είχαμε όλοι στο μυαλό μας όταν ξεκίνησε αυτή η πρωτοφανής προσπάθεια δηλαδή να λειτουργήσει μία ομάδα με το πρόταγμα της αυτοοργάνωσης και να εισάγει ένα νέο πλαίσιο στο «πως παίζεται το παιχνίδι» (γιατί μην ξεχνιόμαστε στην τελική είναι απλά ένα ΠΑΙΧΝΙΔΙ).
Ύστερα από δύο θυελλώδεις συνελεύσεις πετύχαμε την παραίτηση του πρώην πλέον προέδρου και την παραχώρηση της ομάδος «εν λευκώ» στην «Ανοιχτή Συνέλευση οπαδών-παικτών-φίλων Αστέρα».
Αποφασίσαμε να κάνουμε μια καινούρια αρχή και το πρώτο βήμα κάθε καινούριου ξεκινήματος είναι η αυτοκριτική. Φταίμε για το σημείο που έφτασε η κατάσταση, φταίμε που δεν σηκώσαμε ανάστημα νωρίτερα , φταίμε που επιλέξαμε να κάνουμε τις στρουθοκαμήλους αντί να υπερασπιστούμε κάποιες πάγιες θέσεις μας για χάρη της ενότητας. Αλήθεια, πότε θα μάθουμε πως αυτή η τακτική μας οδηγεί μόνο σε ήττες; Όταν αφήναμε στην άκρη την κουλτούρα μας για να είμαστε ένα βαρέλι που όλοι οι καλοί χωράνε. Εκεί που ξεχάσαμε τις ευθύνες μας προς κάτι που αγαπάμε και αφήσαμε χώρο σε άλλους να χρησιμοποιήσουν το όνομα της ομάδας για την προβολή τους. Δεν θωρακίσαμε αυτήν την προσπάθεια από την αρχή και αφήσαμε χώρο για «one man show» συμπεριφορές. Ξαφνικά εμφανίστηκαν macho και επιθετικές συμπεριφορές προς αντιπάλους και όχι μόνο. Ξαφνικά, το αποτέλεσμα ή η παραμονή στην κατηγορία έγινε αυτοσκοπός. Εκεί χρησιμοποιηθήκαν όλα τα μέσα για να επιτευχθούν. Φυσικό επακόλουθο ήταν να αποχωρήσει αρκετός κόσμος που ήταν κομμάτι της ομάδας-κερκίδας, κόσμος που συμπλήρωνε αυτό το όραμα μας για τον Αστέρα. Κόσμος που συνειδητά υποστήριζε μια ομάδα Β ή Γ τοπικού. Και γιατί; Γιατί εμείς προσπαθήσαμε να δώσουμε την δική μας νότα σε αυτό που αποκαλούμε μοντέρνο ποδόσφαιρο. Σε ένα ζοφερό κόσμο που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος προτάσσουμε τις αξίες της αυτοοργάνωσης της αλληλεγγύης και της ελευθερίας μακριά από επενδυτές και παράγοντες. Μακριά από οργανωμένους στρατούς εντολοδόχων οπαδών ΠΑΕ που λειτουργούν με βάση τις σκοπιμότητες του εκάστοτε προέδρου-παράγοντα. Μακριά από αμειβόμενους «ερασιτέχνες» αθλητές, στημένους αγώνες, χρήση αναβολικών και πάσης φύσεως θυσίας για το καλό της ομάδας και της εχθρικής σε εμάς νοοτροπίας πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Κάναμε και κάνουμε τον απολογισμό και την αυτοκριτική μας.
Σήμερα με τις παλιές σημειώσεις και τις εμπειρίες μας «παραμάσχαλα» ξεκινάμε να στήσουμε πάνω στις αρχικές – στέρεες η αλήθεια είναι – βάσεις έναν καινούριο τρόπο λειτουργίας του Αστέρα μας, βασισμένο στην αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη χωρίς διαχωρισμούς σε ρόλους παικτών , οπαδών, φιλάθλων. Χωρίς «παράγοντες» και βοήθεια από κανέναν που δεν είναι και δεν νιώθει μέρος αυτής της κουλτούρας, μιας κουλτούρας που απαιτεί υπευθυνότητα και δέσμευση από τον καθένα που θα συμμετάσχει. Ομάδες εργασίας αποτελούμενες από οπαδούς μαζί με τους παίκτες, οι οποίοι δεν κλωτσάνε μόνο το τόπι (με δεδομένο πως πολλές φορές δεν το βρίσκουν καν, δεν αρκεί μόνο αυτό), συλλογική συμμετοχή στις αποφάσεις, συνδιαμόρφωση του τρόπου λειτουργίας της ομάδος, με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να δείξουμε πως κάθε αυτοοργανωμένο εγχείρημα μπορεί να λειτουργήσει και να μην καταλήξει ένας περιπλανώμενος θίασος . Όλοι μαζί συνδιαμορφώνουμε και δίνουμε το δικό μας περιεχόμενο σε αυτές τις λέξεις. Να είναι ο Αστέρας μαζί με τις υπόλοιπες αυτοοργανωμένες ομάδες την Προοδευτική-Έκρηξη Τούμπας, τον Ελευθεριακό Βόλου, την Α.Π.Ο. Πάτρας, τον Απείθαρχο Ιωαννίνων, τον Μαρίνο Αντύπα και τον Αδέσποτο Αθηνών – σωματεία με τα οποία μοιραζόμαστε κοινές ιδέες και πεδία δράσεων – ένα ανάχωμα στην αρρωστημένη νοοτροπία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που έχει παρεισφρήσει από την «πίσω πόρτα» εδώ και πολλά χρόνια στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ένα ανάχωμα στον κανιβαλισμό που βιώνουμε κάθε μέρα στην ζωή μας. Να μην μεταφέρουμε πρακτικές της καθημερινότητας με τις οποίες διαφωνούμε κάνοντας μία παιδική ανάμνηση συνυφασμένη με το παιχνίδι και την χαρά κάτι σκοτεινό και ζοφερό. Αυτό είναι ένα διαρκές στοίχημα των ανθρώπων που απαρτίζουν αυτήν την προσπάθεια.
Η Ανοιχτή Συνέλευση του Αστέρα Εξαρχείων πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη στις 8 στο κηπάκι της Τσαμαδού ή στο αποθηκάκι ακριβώς δίπλα. Αυτό το κείμενο είναι ένα ανοικτό κάλεσμα σε όποιον νιώθει πως θέλει να συμμετάσχει και να στηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα με οποιονδήποτε τρόπο θέλει και μπορεί είτε ως μέλος της Ανοιχτής Συνέλευσης, είτε ως ποδοσφαιριστής είτε με κάποιο τρόπο που δεν μας περνάει καν εμάς από το μυαλό. Κάθε βοήθεια και στήριξη εφόσον προέρχεται από ανθρώπους που ενστερνίζονται αυτήν την κουλτούρα που πρεσβεύει ο Αστέρας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη.
Αστέρας Εξαρχείων
