Editorial
«Προσευχόμαστε εσείς και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να επιτύχετε και η επιχείρηση “Κλάδος Ελαίας” να φέρει ειρήνη στην περιοχή, όπως “υπόσχεται” και το όνομά της»
Τα παραπάνω περιέχονται στην επιστολή στήριξης του οικουμενικού πατριάρχη βαρθολομαίου προς τον Ερντογάν και για τις προ ενός και πλέον χρόνου στρατιωτικές επιχειρήσεις τότε του τουρκικού κράτους προς τη Βόρια Συρία (Β.Σ.) που έφεραν την κωδική ονομασία «κλάδος ελαίας». Φανταζόμαστε ότι η στήριξη του πατριαρχείου προς τον (αλλόθρησκο) σουλτάνο δεν έχει μετατοπιστεί αλλά οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η παραπάνω δήλωση ψευδώς έχει μεταφερθεί από πλείστα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως δήλωση του αρχι-παπά για την τωρινή επέμβαση στην Β.Σ τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, επέμβαση που φέρει το όνομα «Πηγή της Ειρήνης». Δηλαδή το αφεντικό των παπάδων κάνει δηλώσεις στήριξης σε μια πολεμική επέμβαση, αυτές οι δηλώσεις χρησιμοποιούνται και σε άλλη πολεμική επέμβαση και αυτές οι πολεμικές επεμβάσεις φέρουν τα ονόματα φυτικής κρέμας χεριών ή άσκησης ευεξίας και διαλογισμού.
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης διαχειρίζονται την «είδηση» όπως θέλουν όχι όπως είναι, χωρίς αυτό να έχει κανένα απτό κόστος στην αξιοπιστία τους. Ο κυρίαρχος λόγος μπορεί να είναι αρκετά χυδαίος χωρίς να φαίνεται να ενοχλείται το κοινό αίσθημα.
Η κατασκευή ειδήσεων, η μετατόπιση του θέματος, η αλλαγή της ροής των γεγονότων, ή εσκεμμένη παράληψη σημαντικών πτυχών μιας είδησης, η διαστροφή ή τέλος η παράληψη σε αναφορά -σημαντικών- ειδήσεων είναι στοιχεία τα οποία χαρακτηρίζουν την τωρινή διαχείριση της είδησης και εν γένει του κυρίαρχου δημόσιου λόγου. Η στρατευμένη ενημέρωση και η αντιπληροφόρηση δρουν ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση όλων των παραπάνω. Η «Άπατρις», παιδί του Δεκέμβρη του 2008, η εφημερίδα που κρατάς στα χέρια σου, προσπαθεί να συμπυκνώσει νέα, ειδήσεις και θέσεις που κρίνονται ως σημαντικά, που αποκρύπτονται ή και διαστρεβλώνονται από τα κυρίαρχα media, που δίνουν μια άλλη πτυχή, μια πολιτική οπτική από τη σκοπιά του αναρχικού αντεξουσιαστικού και ελευθεριακού κινήματος.
Στο παρόν τεύχος ασχολούμαστε με κινήματα και εξεγέρσεις ανά τον κόσμο που ματώνουν και διεκδικούν όπως τα πολύμηνα κινήματα στο Χονγκ-Κονγκ και στη Γαλλία, την εξέγερση στο Εκουαδόρ και τις αντιστάσεις των Κούρδων στη Συρία και των Παλαιστινίων.
Μας απασχολεί ο βιασμός της γης και της θάλασσας από το αδηφάγο κεφάλαιο, που από την μια διατείνεται ότι θα παράξει πράσινη ενέργεια μέσω φαραωνικών έργων όπως αυτό που αφορά την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Άγραφα και από την άλλη προετοιμάζεται ο νομικός και κατασταλτικός μηχανισμό για να επιβληθούν οι γεωτρήσεις της μαύρης ενέργειας του πετρελαίου.
συντακτική ομάδα Χανίων
Η διανομή της εφημερίδας δρόμου Άπατρις πραγματοποιείται από το έδαφος της κατάληψης Δερβενίων 56. Επιλέγουμε το μέρος αυτό για τη διανομή του φύλλου καθώς στηρίζουμε πολιτικά τις καταλήψεις και συνεχίζουμε να το κάνουμε.
Όπως κάναμε και με το προηγούμενο μας «σπίτι», την κατάληψη Βανκούβερ Απαρτμάν, και θα το ξανακάνουμε όταν αυτή γυρίσει στα χέρια του κινήματος.
Ήμασταν και εμείς εκεί – Επί του πιεστηρίου
Η Άπατρις αποτελεί μια πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδα έκφρασης του πολυπρισματικού αντεξουσιαστικού, αναρχικού και ελευθεριακού λόγου και διαλόγου. Μοιράζεται στον δρόμο, πόρτα-πόρτα σε αρκετές πόλεις και μπορεί κάθε άτομο να τη βρει σε στέκια και καταλήψεις καθώς και άλλα σημεία φιλικά προς την ανοιχτή σκέψη.
Η διανομή της εφημερίδας Άπατρις αλλά και των εκδοτικών της εγχειρημάτων, ξεκινούσε από το απελευθερωμένο έδαφος της κατάληψης Βανκούβερ Απαρτμάν. Η συντακτική ομάδα Αθήνας φιλοξενείται τα τελευταία χρόνια στην κατάληψη, όπου και είχε από κοινού διαμορφωθεί χώρος για την αποθήκευση του έντυπου υλικού. Αξιακά τα μέλη της εφημερίδας στηρίζουν τις καταλήψεις που προασπίζονται την ισότητα, την αλληλεγγύη, την αφτιασίδωτη έκφραση, τη δημιουργία. Οι πολιτικές και στεγαστικές καταλήψεις που υπήρξαν, υπάρχουν και θα δημιουργηθούν είναι τα στέρεα συλλογικά κέντρα σχεδιασμού και παρουσίασης ενός περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μπορούν να αναπνεύσουν σχέσεις απελευθερωμένες από εξουσιαστικά κατάλοιπα. Είναι οι χώροι στους οποίους οργανώνονται, παίρνουν σάρκα και οστά οι αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. «Η κατάληψη Βανκούβερ Απαρτμάν μετράει 15 χρόνια ζωής χωρίς ιδιοκτήτες και αποτελεί ένα από τα σπίτια του αναρχικού αντιεξουσιαστικού χώρου. Μια κατάληψη που έχει δώσει στέγη σε εκείνους που τη ζήτησαν και αλληλεγγύη σε όσους τη χρειάστηκαν. Θα συνεχίσει να υπάρχει με κινητήρια δύναμη τον κόσμο που τη στηρίζει».
Δεν έχουμε την αφέλεια να αποδώσουμε τον κεντρικό σχεδιασμό καταστολής, στα μισαλλόδοξα συναισθήματα των κρατούντων, παρόλο που αυτά έκδηλα υπάρχουν. Η καταστολή (φυσική, οικονομική, ηθική) όσων προασπίζονται την αντιιεραρχία, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη είναι ζωτική για την επιβίωση του παρόντος συστήματος που βυθίζει το άτομο στην ασφυξία, και πνίγει τις συλλογικές κινήσεις. Είχε γραφεί από άλλους πριν από εμάς και θα το ματαπούμε: Βρισκόμαστε εδώ για να επιβεβαιώνουμε ότι δύο κόσμοι είναι σε σύγκρουση, ο κόσμος της εξουσίας και ο κόσμος της ελευθερίας.
Αλληλεγγύη σε αυτές και αυτούς που αγωνίζονται για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας
Στο εδώ και το τώρα χτίζουμε εστίες «ανομίας» και αυτές προασπιζόμαστε
Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες της κατάληψης Βανκούβερ Απαρτμάν
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
Εφημερίδα δρόμου Άπατρις, Νοέμβριος 2019
Για επικοινωνία: apatris@espiv.net | apatris.info
Σε ηλεκτρονική μορφή εδώ
Για download εδώ
