Mε προκλητικό και χυδαίο τρόπο ο εκδότης της εφημερίδας Documento Κώστας Βαξεβάνης επιχειρεί να θολώσει τα νερά και να καλλιεργήσει ψεύτικες εντυπώσεις σε σχέση με τις απολύσεις που πραγματοποιεί αυτές τις μέρες στην εφημερίδα. Τέσσερις εργαζόμενοι είδαν μέσα σε μία εβδομάδα την πόρτα της εξόδου, ενώ μετά την αποχώρηση τους ο εκδότης επιδόθηκε σε ένα χυδαίο ρεσιτάλ απαξίωσης της δουλειάς και της προσωπικότητας τους. Αυτή τη στιγμή και μετά από τις απολύσεις έχει ξηλωθεί σχεδόν ολόκληρο το Διεθνές και το Οικονομικό τμήμα της εφημερίδας, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι που έχουν απομείνει να έχουν διπλάσιο και τριπλάσιο όγκο δουλειάς για να ανταποκριθούν στις καθημερινές απαιτήσεις. Εξαιτίας της αφόρητης πίεσης που έχει δημιουργηθεί, η διευθύντρια της εφημερίδας υπέβαλε την παραίτηση της, ενώ άλλη μία συνάδελφος έφυγε αηδιασμένη από την κατάσταση που επικρατεί στην εφημερίδα. Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν άλλες τρεις παραιτήσεις.
Στο τέλος του Σεπτέμβρη, ο εκδότης Κώστας Βαξεβάνης ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι η εφημερίδα θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στα τρία χρόνια λειτουργίας της χωρίς καμία διαφημιστική καταχώρηση. Ο λόγος που επικαλέστηκε ήταν οι πιέσεις και οι εκβιασμοί του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, προς συγκεκριμένους επιχειρηματίες που είχαν σαν αποτέλεσμα την απόσυρση των διαφημίσεων και την ακύρωση συμφωνιών που είχαν ήδη «κλειδώσει» το προηγούμενο διάστημα. Παράλληλα, ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή ροή της μισθοδοσίας, ούτε καν να τους διαβεβαιώσει για την ύπαρξη της εφημερίδας στο μέλλον από τη στιγμή που δεν θα υπήρχαν διαφημίσεις. Στο φύλλο που κυκλοφόρησε εκείνη την Κυριακή έκανε λόγο για απόπειρα φίμωσης και στραγγαλισμού της εφημερίδας από κυβερνητικούς κύκλους σε μία ενορχηστρωμένη προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να τον βγάλει από το παιχνίδι. Στη συνέχεια, ζήτησε επιτακτικά στήριξη από τους εργαζόμενους καθώς επίσης και χρόνο, έτσι ώστε να προσπαθήσει να βγάλει την εφημερίδα από το οικονομικό αδιέξοδο.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Επανειλημμένα, κάθε φορά που ο εκδότης βρίσκεται σε μία συνθήκη πίεσης, απαιτεί ανακοινώσεις στήριξης από τους εργαζόμενους. Πρόκειται για μία απροκάλυπτη προσπάθεια παρέμβασης και καθοδήγησης του σώματος της συνέλευσης εργαζομένων μέσω των πιέσεων του.
Σε αυτή τη δύσκολη και ασφυκτική συνθήκη, ο εκδότης έβαλε τους «δικούς» του ανθρώπους να καλέσουν μία παράτυπη γενική συνέλευση, αγνοώντας επιδεικτικά τον νόμιμα εκλεγμένο συνδικαλιστικό εκπρόσωπο. Ετσι προέκυψε ένα θολό κάλεσμα σε συνέλευση μέσω Facebook, μέσα στο Σαββατοκύριακο, χωρίς να υπάρχει η οποιαδήποτε συλλογική απόφαση.
Στην «παρασυνέλευση» που ακολούθησε, συνάδελφοι εξέφρασαν τις ενστάσεις τους σχετικά με ένα κείμενο στήριξης στον εκδότη, και μάλιστα με πολιτικό φορτίο. Αρνήθηκαν να πάρουν στην πλάτη τους την υπεράσπιση του εργοδότη, σηκώνοντας έτσι ένα βάρος που δεν τους αντιστοιχεί.
Τελικά, επέλεξαν να απευθυνθούν στο Σωματείο τους αποστέλλοντας στην ΕΣΗΕΑ ανακοίνωση για να τονίσουν ότι όταν μία εφημερίδα στερείται για πολιτικούς λόγους διαφημιστικά έσοδα θίγεται η ελευθερία του Τύπου.
Η συγκεκριμένη ανακοίνωση όμως, δεν άρεσε καθόλου στον εκδότη. Επιπλέον κάποιοι, μάλιστα, έσπευσαν να του ρουφιανέψουν με κάθε λεπτομέρεια όλα όσα ειπώθηκαν στη γενική συνέλευση. Ακολούθησε δεύτερη γενική συνέλευση με σκοπό να «διορθωθούν» τα σημεία που δεν ήταν της αρεσκείας του. Την ίδια στιγμή ο εκδότης προχωρούσε στην απόλυση μιας συναδέλφου από το πολιτιστικό τμήμα, την οποία όμως ανακάλεσε στη συνέχεια μετά τις έντονες αντιδράσεις.
Μπαράζ εργοδοτικού ρεβανσισμού
Τις επόμενες μέρες, ακολούθησε ένα ρεσιτάλ τρομοκρατίας και πίεσης προς τους εργαζόμενους, που καλούνταν να βάλουν «πλάτη» στις απολύσεις των συναδέλφων τους, για να συνεχίσουν να εργάζονται στην εφημερίδα ή στο εναλλακτικό μικρό σχήμα που θα προκύψει αν «ναυαγήσει η έντυπη έκδοση».
Πάνω σε αυτή τη βάση, δημιουργήθηκε ένα τεχνητός και διαλυτικός διαχωρισμός ανάμεσα σε δήθεν «εργατικούς» και δήθεν «τεμπέληδες», ανάμεσα σε αυτούς που στηρίζουν και σε αυτούς που υπονομεύουν την εφημερίδα, ανάμεσα σε αυτούς που μένουν «υπάκουοι» και σε αυτούς που συνδικαλίζονται υποκινούμενοι από εξωτερικούς εχθρούς. Μετά την ολιγοήμερη απουσία του εκδότη από την εφημερίδα (υποτίθεται ότι προσπαθούσε να βρει λύσεις για το ζήτημα της διαφήμισης) ξεκίνησαν οι απολύσεις. Μία συνάδελφος από το οικονομικό τμήμα της εφημερίδας απολύθηκε μετά από απροκάλυπτο ρουφιανιλίκι του νέου διευθυντή του documentonews.gr. Ο εκδότης ισχυρίστηκε ότι προχώρησε στις απολύσεις για οικονομικούς λόγους, αλλά πριν από λίγες μέρες προσέλαβε αυτόν τον ρουφιάνο σε κομβική θέση (ο οποίος είχε αντίστοιχη δράση στο ΔΟΛ) για να κάνει τη βρώμικη δουλειά, να καρφώνει συναδέλφους και να προκαλεί τεχνητές κρίσεις. Η συγκεκριμένη συνάδελφος βρισκόταν σε ρεπορτάζ για την εφημερίδα και της ζητήθηκε τηλεφωνικά να γράψει ένα θέμα για την ιστοσελίδα. Όταν επέστρεψε στο γραφείο για να γράψει το ρεπορτάζ της, της ανακοινώθηκε τελικά και η απόλυση της, με αφορμή ένα σχόλιο που έκανε για τις καθυστερήσεις μισθών που υπήρχαν εκείνη την περίοδο στην εφημερίδα. Ο λόγος που επικαλέστηκε η διοίκηση; Άρνηση εργασίας!
Την επόμενη μέρα, απολύθηκε ακόμη ένας συνάδελφος (αρχισυντάκτης στο Διεθνές τμήμα της εφημερίδας) ο οποίος στην πρώτη γενική συνέλευση είχε εκφράσει δημόσια τη γνώμη του σε σχέση με το περιεχόμενο της καταγγελίας που θα έστελναν οι εργαζόμενοι στην ΕΣΗΕΑ. Ο συνάδελφος «τόλμησε» να διατυπώσει τη σκέψη ότι αφού ο ίδιος ο εκδότης δεν είχε δημοσιεύσει με δική του πρωτοβουλία τις αποδείξεις για τη συρρίκνωση της διαφήμισης, η καταγγελία αυτή δεν αποτελούσε επαρκή βάση για τον αναγνώστη και το σωματείο. Στην ανακοίνωση της απόλυσης, ο εκδότης Κώστας Βαξεβάνης παραδέχτηκε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με την εργασία του συναδέλφου, αλλά γνωστοποίησε ότι η συνεργασία τους δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί για άλλους λόγους. Η εργοδοτική σφαγή συνεχίστηκε με άλλες δύο απολύσεις τις επόμενες μέρες, οι οποίες πλαισιώθηκαν με αντίστοιχες φτηνές δικαιολογίες και προφάσεις. Στον τελευταίο συνάδελφο (ο οποίος εργαζόταν τρία χρόνια στην εφημερίδα) ζητήθηκε να διακόψει την άδεια του και να στείλει θέματα για να καλύψει την «τρύπα» που δημιουργήθηκε από τις απολύσεις. Όταν επέστρεψε στο γραφείο του, απολύθηκε από την υπεύθυνη του λογιστηρίου (και όχι από τον εκδότη ή από κάποιον διευθυντή) τη μέρα, μάλιστα, που είχε καλεστεί γενική συνέλευση εργαζομένων για τις απολύσεις, παρουσία μελών της ΕΣΗΕΑ. Παράλληλα, εξανάγκασε σε παραίτηση συντάκτρια του Πολιτικού τμήματος και τη διευθύντρια της εφημερίδας.
Ο Κώστας Βαξεβάνης φρόντισε να διασύρει και να επιχειρήσει να ξεφτιλίσει δημόσια τους απολυμένους, χαρακτηρίζοντας τους τεμπέληδες, χαραμοφάηδες και «πράκτορες» που προσπαθούν να του κλείσουν το μαγαζί.
Ο Βαξεβάνης απολύει, αλλά δεν φταίει;
Η ΕΣΗΕΑ με τα γνωστά προβληματικά και αδύναμα αντανακλαστικά, κάλεσε με μεγάλη καθυστέρηση τον εκδότη να απολογηθεί για τις απολύσεις, ωστόσο ο ίδιος το απέφυγε και επικαλέστηκε δικαστικές υποχρεώσεις. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε μία συνέλευση – παρωδία στα γραφεία της εφημερίδας παρουσία 3 μόλις μελών της ΕΣΗΕΑ, στην οποία ο εκδότης ξαμόλησε όλα τα λυσσασμένα εργοδοτικά σκυλιά για να θολώσουν και να αποπροσανατολίσουν την κουβέντα και τελικά να την απομακρύνουν από την ουσία, δηλαδή από τον εκδικητικό και στοχευμένο χαρακτήρα των απολύσεων.
Ο Κώστας Βαξεβάνης προσπαθεί να χτίσει ένα έωλο και αβάσιμο αφήγημα σύμφωνα με το οποίο για τις απολύσεις ευθύνεται μόνο ο Κυριακός Μητσοτάκης. Και για να ξεκαθαρίζουμε κάτι, για εμάς είναι δεδομένο πως ο ίδιος ο Μητσοτάκης, η κυβέρνηση του και το κόμμα του, θα επιτεθεί με κάθε τρόπο στην εργατική τάξη, θα χτυπήσει όποιον και όποια αντιστέκεται και θα επιβάλει μία νεοφιλελεύθερη κανονικότητα και ατζέντα. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί καμία απόλυση, καμία αντεργατική συμπεριφορά, καμία απόπειρα φίμωσης της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζόμενων, εκ μέρους του συγκεκριμένου (αριστερού) εργοδότη.
Τη στιγμή που ο Κώστας Βαξεβάνης «κλαίγεται» δημόσια και στεναχωριέται για τις απολύσεις που αναγκάζεται να κάνει, φροντίζει να προσβάλει τους απολυμένους μπροστά στους συναδέλφους τους, τονίζοντας σε κάθε τόνο ότι σε αυτή τη εφημερίδα θα δουλέψουν μόνο όσοι το κάνουν «με τον τρόπο που θέλει αυτός». Ξεχνώντας δηλαδή ότι είναι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι και όχι «συνέταιροι», «συμμέτοχοι» και «συνεργάτες» που δεν μοιράζονται ούτε το κέρδος , ούτε τη δόξα, ούτε την υπεραξία.
Χυδαία κάλυψη στην εργοδοτική αυθαιρεσία
Ο Κώστας Βαξεβάνης (ή κάποιο τσιράκι του) φρόντισε να διαρρεύσει πρώτος με το δικό του αφήγημα το θέμα των απολύσεων σε ιστοσελίδες όπως το e tetradio. Ο διαχειριστής της σελίδας, δεν δίστασε να προσφέρει πλήρη εργοδοτική κάλυψη, κάνοντας πλάτες στον εργοδότη, χωρίς να έχει επικοινωνήσει με κανέναν εργαζόμενο/η μέσα στην εφημερίδα για να μάθει την πραγματική κατάσταση που επικρατεί. Τον επιβραβεύει μάλιστα που βάζει τον μισθό στην ώρα του, θεωρώντας «ηθικό πλεονέκτημα» την αδιαπραγμάτευτη και νόμιμη υποχρέωσή του να πληρώνει με συνέπεια τους εργαζόμενους.
Ο Κώστας Βαξεβάνης κάνει ότι μπορεί για να εκφοβίσει και να αναγκάσει τους συναδέλφους που ασφυκτιούν να κλείσουν το στόμα τους, προκειμένου να έχει άλλοθι για να καμαρώνει ως αριστερός δημοσιογράφος που τα βάζει με τα μεγάλα συμφέροντα, τη στιγμή που ως εργοδότης δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Αυτό που φοβάται περισσότερο απ’ όλα και αυτό που προσπαθεί να φρενάρει είναι η συνδικαλιστική δράση και οργάνωση μέσα στην εφημερίδα. Για όσους μείνουν πίσω, η άνευ όρων στήριξη στον εκδότη και τις επιλογές του, η υποδούλωση στις εργοδοτικές πρακτικές και η απώλεια της αξιοπρέπειας σε ένα ασφυκτικό εργοδοτικό περιβάλλον θα είναι μονόδρομος. Ο εκδότης μπορεί να φοράει και να εναλλάσσει με άνεση πότε την ταυτότητα του μαχητικού δημοσιογράφου και πότε του εργοδότη.
Οι εργαζόμενοι όμως έχουν να προτάξουν μόνο τη συναδελφική αλληλεγγύη, την οργάνωση μέσα στο χώρο δουλειάς, την αντίσταση και την αξιοπρέπεια τους.
Να σταματήσει η εργοδοτική τρομοκρατία
Ανάκληση απολύσεων
Όχι άλλες απολύσεις
Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών στα ΜΜΕ
«ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ»,
http://katalipsiesiea.blogspot.com
