Δημιουργήθηκε στα τέλη του 2012 από μια μικρή ομάδα ανθρώπων του αντιεξουσιαστικού/αναρχικού χώρου που γουστάρουν τον αθλητισμό και ειδικότερα το ποδόσφαιρο, όπως αυτό παιζόταν και ήταν κάποτε, αγνό και ρομαντικό. Μια προσπάθεια να στηθεί στην πράξη ένα διαφορετικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μακριά από λογικές ανταγωνισμού, με όρους ισότητας και αλληλεγγύης.
Ένα αθλητικό και πολιτικοποιημένο εγχείρημα δρόμου που έχει στόχο την εξάπλωση του αντιφασιστικού ιδεώδους στην κοινωνία, και τη συσπείρωση ενάντια στοn φασισμό μέσα από το αγαπημένο μας άθλημα. Πιο συγκεκριμένα, είναι ένα μη αντιεμπορευματικό και αυτοοργανωμένο «πρωτάθλημα» διαρκείας που προσφέρει συν τοις άλλοις ψυχαγωγία. Είναι ανοιχτό σε όλους, και όλες και πραγματοποιείται στις γειτονιές της Αθήνας από τις ίδιες τις ομάδες. Δημιουργούμε φιλικούς και συντροφικούς δεσμούς και απορρίπτουμε το σάπιο καπιταλιστικό «αθλητικό» κατασκεύασμα των από πάνω, προτάσσοντας την αγάπη για τον ανιδιοτελή και υγιή αθλητισμό, μακριά από κάθε είδους εκμετάλλευση.
Πραγματοποιείται τις Κυριακές, όχι απαραίτητα συνεχόμενες, σε διαφορετικές γειτονιές της Αθήνας, από τις ίδιες τις ομάδες οι οποίες διοργανώνουν κάθε φορά. Κάθε ομάδα επιλέγει μια τοποθεσία ενός δημόσιου χώρου που θα ανακαταληφθεί, και φροντίζει να στήσει κάτι όμορφο για όλους εμάς και για τη γειτονιά. Μουσική, μικροφωνική, συλλογική κουζίνα, φρέσκοι χυμοί, γκράφιτι, προβολές, μοιράσματα κειμένων, επικοινωνία με τη γειτονιά, είναι κάποια από αυτά που συμβαίνουν στις αγωνιστικές παράλληλα με τους προγραμματισμένους ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Στο τέλος της κάθε σεζόν διοργανώνουν όλες οι ομάδες μαζί το διήμερο των playoff που θα αναδείξουν τον νικητή, και θα γιορτάσουμε όλοι μαζί το τέλος της αντιφασιστικής λίγκας κι όλα τα ωραία που δώσαμε και πήραμε.
Έχουμε δημιουργήσει ένα blog και μέσα από αυτό ενημερώνουμε τις ομάδες μας αλλά και τον κόσμο για τα νεότερα του πρωταθλήματος, αναρτώνται τα κείμενα ή ανακοινώσεις της κάθε ομάδας ή του Antifa League ως σύνολο, τα καλέσματα των αγωνιστικών και οι ανασκοπήσεις των αγωνιστικών, τις οποίες αξίζει τον κόπο να τσεκάρετε γιατί έχουν γερή δόση χιούμορ και πολλά καυστικά σχόλια. Αρκετές φορές γελάνε και άλλοι εκτός από εμάς που τα γράφουμε..
Για να συμμετάσχει μια ομάδα στο Antifa League δεν αρκεί μόνο να γουστάρει μπαλίτσα. Το πρωτάθλημα μας προϋποθέτει υπευθυνότητα, συνέπεια και συνέχεια. Είναι συλλογική υπόθεση με όλα όσα αυτό συνεπάγεται και στόχος είναι να γίνεται και πολιτική δουλειά μέσα απ’ αυτό. Όλα αυτά φυσικά και αναλυτικά συζητιούνται στη συνέλευση. Οι εγγραφές για το επόμενο Antifa League Athens θα ξεκινήσουν μάλλον μέσα στον Σεπτέμβρη και θα είναι ανοιχτές για έναν περίπου μήνα. Θα βγει σχετική ανακοίνωση στο blog μας και στα κινηματικά μέσα.
Με το Antifa League θέλαμε να ανοίξουμε και ένα δρόμο γι’ αυτούς που πιστεύουν ότι ο οπαδισμός είναι ένα ακόμα φαινόμενο που δημιουργήθηκε λόγω του σάπιου συστήματος. Γι’ αυτούς που το καπιταλιστικό ποδόσφαιρο των ημερών μας δεν μπορεί να τους γεμίσει ή να τους αγγίξει, γι’ αυτούς που αγαπάνε το πραγματικό ποδόσφαιρο όπως θα ήταν σε μια κοινωνία όπως τη θέλουμε εμείς.
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά φαινόμενα χουλιγκανισμού και γηπεδικής βίας ανάμεσα σε οπαδούς αντιπάλων ομάδων, με ακραία φαινόμενα βίας έως και δολοφονίες. Για μας εχθρός δεν είναι, και δεν θα μπορούσε να είναι, το χρώμα και το σήμα της φανέλαςν αλλά το κράτος κι ο καπιταλισμός που γεννούν τέτοιου είδους εχθρότητες. Είναι σίγουρο πως το κράτος είναι αυτό που επωφελείται από τέτοιου είδους συγκρούσεις μεταξύ οπαδών/νεολαίων. Από την μια λειτουργεί όλο αυτό ως μια βαλβίδα εκτόνωσης της συσσωρευμένης οργής που συναντάται στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας λόγω της καταπίεσης που αυτά υφίστανται και η οποία αποπροσανατολίζεται από τον πραγματικό εχθρό. Από την άλλη χρησιμοποιούνται τέτοια γεγονότα ως ένα μέσο αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα πραγματικά προβλήματα, έτσι ώστε ο κάθε «φιλήσυχος πολίτης» να θεωρεί σημαντικότερη την ανάγκη για δημόσια ασφάλεια και τάξη. Τέλος το σημαντικότερο επίτευγμα για το κράτος και το κεφάλαιο είναι ότι πολλοί από αυτούς, μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν και να αποτελέσουν στρατό των συμφερόντων του κεφαλαίου, άρα και του κράτους. Ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα είναι τα γεγονότα στη Φιλαδέλφεια.
Παρόλο που διαφωνούμε με τον οπαδισμό και το no politica που έχει επιβληθεί και κυρίως επικρατεί στα γήπεδα του μοντέρνου ποδοσφαίρου, δεν μπορούμε κι ούτε θέλουμε να παραβλέψουμε τα ενθαρρυντικά στοιχεία μέσα στον οπαδικό χώρο. Παρατηρούμε ένα κομμάτι πιο συνειδητοποιημένο και ριζοσπαστικοποιημένο το οποίο δραστηριοποιείται με αναρτήσεις πανό, συμμετοχές σε πορείες και ανακοινώσεις και φυσικά βλέπουμε και την προσπάθεια των *RFU* ως αξιόλογη. Είναι σημαντικό επίσης ότι ένα κομμάτι αντιστέκεται και πολεμάει την εξάπλωση του νεοναζιστικού μορφώματος της χρυσής αυγής που προσπαθεί να εξαπλωθεί στα γήπεδα ως μικρόβιο, αλλά παίρνει και κάποιες φορές θέση απέναντι στο κράτος και τους εξουσιαστές.
Παρ’ όλα αυτά εμείς έχουμε όραμα ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο, που είναι σε άμεση συσχέτιση με το όραμα μας για την κοινωνία, με εντελώς διαφορετική λογική από το υπάρχον, και προς αυτή την κατεύθυνση θέλουμε να κινηθούμε και στην πράξη. Η πολεμική μας ενάντια στον φασισμό και τη βαρβαρότητα των εξουσιαστών μέσα από αυτό το εγχείρημα είναι κομμάτι της ουσίας του.
Λίγα λόγια από μας για τον φασισμό εδώ και τώρα
Στην οργουελιανού τύπου πραγματικότητα που ζούμε εδώ και καιρό, είναι κάποιες φόρες απαραίτητο να αποσαφηνίζονται τα νοήματα. Βλέπουμε το καθεστώς και τα ΜΜΕ του να προσπαθούν, φορώντας τη στολή του μασκοφόρου προστάτη της κοινωνίας, να μας πείσουν ότι είναι οι μπροστάρηδες του αντιφασιστικού αγώνα στην Ελλάδα, όταν είναι ο ίδιος μηχανισμός που έχει εκκολάψει το αυγό του φιδιού. Το σύστημα που δεν θα διστάσει να ξαναδημιουργήσει το ίδιο έκτρωμα και να το ξαναχρησιμοποιήσει για όσο αυτό θα υπηρετεί σωστά τα συμφέροντα του, τα συμφέροντα των εξουσιαστών και των αφεντικών.
Τη στιγμή που η χρυσή αυγή φαινόταν να προκαλεί την οργή και τη συσπείρωση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, τη στιγμή που η οργάνωση και η αντίδραση του κόσμου μπορούσε να δημιουργήσει ένα τσουνάμι που θα την κατάπινε, το καθεστώς παρουσιάζεται ως προστάτης της δημοκρατικής τάξης και ασφάλειας, φοβούμενο ότι αυτό το κύμα οργής τελικά θα κατατρόπωνε το ίδιο και κάθε σαθρό μηχανισμό του. Επίσης συνεκτιμήθηκε το γεγονός ότι η χρυσή αυγή είχε ήδη αρχίσει να διεκδικεί επιθετικά και φανερά ένα μεγαλύτερο κομμάτι εξουσίας απ’ ότι θα ήθελε να τους δώσει και έτσι επήλθε η «τιμωρία». Μια τιμωρία όπως αυτή του αυταρχικού πατέρα προς το γιο που θέλει να τον ξεπεράσει. Μια προσπάθεια εξισορρόπησης και καθησύχασης των κοινωνικών αναβρασμών αλλά και κυρίως μια επίδειξη δύναμης προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε επίπεδο πρακτικών προπαγάνδισης ήταν μια απέλπιδα προσπάθεια για να επανοηματοδοτηθεί πλήρως η κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.
Η δουλειά που έκανε το σύστημα των ολίγων φάνηκε και στις περιφερειακές εκλογές και τις ευρωεκλογές, αλλά και μετέπειτα καθώς φαίνεται πως τα ΜΜΕ αρχίζουν πάλι την πρότερη δουλειά τους. Είδαμε και ακούσαμε το καινούριο παραμύθι που πλασαρίστηκε με στόχο τους αγαπημένους αποκοιμισμένους τηλεθεατές, αυτό της θεωρίας των 2 άκρων. Ας δούμε το ένα άκρο… χρυσή αυγή. Ας δούμε το άλλο άκρο… αγωνιστές για ένα καλύτερο αύριο, και στη μέση… το κράτος να το παίζει διαιτητής. Σε στημένους αγώνες όχι μόνο δεν παίζουμε αλλά τους διαλύουμε κιόλας. Άκρο είναι ο καπιταλισμός, ο αυταρχισμός, η ιεράρχηση των ζωών, ο φασισμός. Εμείς βρισκόμαστε απέναντί τους και απαντάμε με επίθεση για ένα αύριο χωρίς λουριά, για ένα αύριο που θα μας βρει όλους μαζί στο γήπεδο κι αυτούς να ψάχνουν τη μπάλα.
Η θεωρία των 2 άκρων είναι άλλη μια καραμέλα για να δικαιολογήσει τυπικώς την προσπάθεια καταστολής των αγωνιστών, ακραίες είναι οι πολιτικές της εξαθλίωσης και οι μέθοδοι επιβολής τους στην κοινωνία. Άκρα της ίδιας κατάληξης είναι ο φασισμός και η εξαθλίωση ενός όλο και αυξανόμενου κομματιού του πληθυσμού.
Λίγα λόγια για το αιματοβαμμένο μουντιάλ
Εμείς, ως antifa league, ως μέρος του κινήματος που αγωνίζεται, για την καταστροφή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, ως άτομα που αγαπάμε το ποδόσφαιρο όπως το θέλουμε, μακριά από σπόνσορες, εμπορικά συμφέροντα, γιγάντιες διοργανώσεις, που καταστρέφουν περιβάλλον και ανθρώπινες ζωές στο όνομα του κέρδους, αρνούμαστε να συμμετάσχουμε, ακόμη και ως τηλεοπτικοί θεατές-καταναλωτές, αυτού του αισχρού πανηγυριού, και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στα αγωνιζόμενα κομμάτια του λαού της Βραζιλίας, που εναντιώνονται -ακόμη και με το αίμα τους- στην πλήρη υποδούλωση και απαξία των ζωών τους.
Η αντίδραση των καταπιεσμένων κατοίκων της Βραζιλίας στον πόλεμο που δέχονται είναι μεγάλη και αποφασιστική. Η αντίσταση, η διεκδίκηση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας είναι μονόδρομος για τους καταπιεσμένους. Απεργίες, διαδηλώσεις, συγκρούσεις. Τα τελευταία δυο χρόνια, μαίνονται σφοδρές συγκρούσεις με μαζική συμμετοχή σε κάθε πόλη της Βραζιλίας, με αίτημα τα λεφτά που σπαταλιούνται για το μουντιάλ, και θα σπαταληθούν και για τους ολυμπιακούς αγώνες που θα γίνουν εκεί σε 2 χρόνια, να πάνε προς όφελος του λαού. Το μουντιάλ είναι κομμάτι της βάρβαρη επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κράτος της Βραζιλίας, και κατ’ επέκταση το παγκόσμιο κεφάλαιο. Στόχος παγκόσμια είναι το κέρδος και η εξουσία, η ολοκληρωτική χειραγώγηση, η πλήρης υποδούλωση, ο καιάδας για όποιον περισσεύει σ’ αυτό το άθλιο σύστημά τους, και η παραδειγματική τιμωρία των αντιστεκόμενων με φυλακίσεις, λευκά κελιά, φυλακές τύπου Γ, ξύλο, βασανισμούς και δολοφονίες. Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι παγκόσμιος. Αυτό που συμβαίνει στην Βραζιλία και όπου αλλού είναι και δική μας υπόθεση.
Γι’ αυτό λοιπόν, αποφασίσαμε να καλέσουμε μαζί με την *κόκκινη γραμμή* σε πορεία εναντίωσης στο μουντιάλ και αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Βραζιλίας. Ήταν μια πορεία με παλμό και αρκετό κόσμο, υπολογίζουμε γύρω στα 500 άτομα. Η πορεία συνάντησε τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες, οι οποίες πριν είχαν ξυλοκοπηθεί από τα ματ ακριβώς επειδή αγωνίζονται, και ενώσαμε τις φωνές μας με τις φωνές τους ενάντια στο άθλιο και βάρβαρο σύστημα των από πάνω. Κάτσαμε κάποια ώρα και αφού φωνάξαμε συνθήματα και ενώθηκαν για μια στιγμή διαφορετικά κομμάτια του ίδιου αγώνα, συνεχίσαμε την πορεία ως το μοναστηράκι που έγινε μικροφωνική.
Δεν θεωρούμε ότι με αυτό το εγχείρημα, από μόνο του, θα αλλάξουμε τον κόσμο, πιστεύουμε όμως ότι με τις αυτοοργανωμένες εναλλακτικές δομές σαν κι αυτή κάνουμε ένα βήμα ενεργό για να πάρουμε πίσω τις αλάνες, τους δρόμους, το ποδόσφαιρο και τις γειτονιές που μας ανήκουν. Ένα βήμα για να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας.
Παίρνουμε θέση μάχης απέναντι στο κράτος και το φασισμό που γεννά
Μπάλα με ιδανικά για τα ιδανικά:
Αυτοοργάνωση – Ισότητα – Αλληλεγγύη
Athens Antifa League
antifaleague@espiv.net
