Στο Eurogroup το μήνυμα ήταν σαφές: Κάτι κάνετε παιδιά, αλλά οι προϋποθέσεις για έξοδο από το μνημόνιο παραμένουν και πρέπει να τις τηρήσετε. Κι αν τις ξεχνάτε, σας τις υπενθυμίζουμε: κάλυψη δημοσιονομικού κενού 2014-15, ιδιωτικοποιήσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Δεν πιστεύω, βέβαια, να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι τα καλά παιδιά που μας κυβερνούν δεν θα σπεύσουν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για την εφαρμογή τους. Όμως, για όσους δεν πιάνουν την περιδιαγραμμάτου ορολογία, σε απλά ελληνικά οι προϋποθέσεις είναι: περισσότερη φορολογία και μεγαλύτερη μείωση απαλλαγών, μικρότερες συντάξεις ή και κατάργησή τους, ενδεχομένως κατάργηση δωρεάν (που δεν ήταν, αλλά λέμε τώρα) ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, απολύσεις, ανεργία χωρίς ή με ελάχιστο επίδομα, τοποθέτηση της εκπαίδευσης απροκάλυπτα στον τροχό της εξυπηρέτησης του κέρδους των μεγάλων εταιρειών, κατάργηση (και τυπικά) των δημοκρατικών θεσμών, βία, αστυνομοκρατία και άλλα, και άλλα… Αλλά αν κανένας έξυπνος (από τους πολλούς που κυκλοφοράνε) σας πει ότι γι’ αυτά φταίει το μνημόνιο ή η ΕΕ, πέστε του την αλήθεια: ο καπιταλισμός φταίει – το μνημόνιο και η ΕΕ είναι απλώς δύο από τα πολλά πρόσωπά του.
ΙΑΠ
