Τα γεγονότα που ακολούθησαν τις φυσικές καταστροφές στη μακρινή Ιαπωνία δεν ήταν δυστυχήματα. Ήταν και είναι προαναγγελθέντα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα που όμοιά τους συνέβησαν στο παρελθόν, συμβαίνουν τώρα και θα συμβούν στο μέλλον, διαμορφώνοντας το περιβάλλον και τις συνθήκες ζωής μας και των μελλοντικών γενεών με τους χειρότερους όρους.
Ας κοιτάξουμε όλοι την αλήθεια στο πρόσωπο. Το μεγαλύτερο μέρος της βιοποικιλότητας το εξαφανίσαμε, μολύναμε γη, θάλασσα και αέρα, μετατρέψαμε ολόκληρο τον πλανήτη σε σφαγείο. Θύτες και ταυτόχρονα θύματα. Το πρόβλημα είναι ριζικό, είναι θέμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ενός πολιτισμός του οποίου η ύπαρξη εξαρτάται τόσο πολύ από την ενέργεια που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα ώστε να διασφαλίσει την κυριαρχία του.
Το πιο τραγελαφικό από όλα αυτά είναι οι ίδιες ελίτ, που με μοναδικό γνώμονα το κέρδος και την εξουσία που αυτό επιφέρει, τώρα μας πουλάνε φούμαρα για πράσινη ανάπτυξη κ.λπ. Με τρανταχτό παράδειγμα τη ΔΕΗ της Γαλλίας, που ενώ λειτουργεί δεκάδες πυρηνικά εργοστάσια (είχαν μάλιστα το θράσος να πουν στους Ιάπωνες πως αν αγόραζαν από αυτούς την τεχνολογία και όχι από τους Αμερικάνους, που και αυτοί με τη σειρά τους είχαν επιπλήξει το ’86 τη Ρωσία για το ίδιο θέμα, δεν θα συνέβαινε το μοιραίο), κατασκευάζει ανεμογεννήτριες στο κοντινό Αποπηγάδι Χανίων παρά τη θέληση και αντίσταση των κατοίκων.
Είναι ακριβώς αυτός ο πολιτισμός του οικονομικού-κοινωνικού συστήματος και όσων το υποστηρίζουν, το εξελίσσουν, το υπηρετούν, το ανέχονται που μας έχουν καταδικάσει να ζούμε αυτόν τον εφιάλτη. Οι φορείς του συστήματος, οι θιασώτες του καπιταλισμού και της ανάπτυξής του, όλοι όσοι θεωρούν πως το κέρδος είναι πάνω από όλα, αρκεί να ανεβαίνουν οι δείκτες στα χρηματιστήρια, να υπάρχει παραγωγή και κατανάλωση, μια δουλίτσα, ένα αμάξι, ένας καναπές… Συνυπεύθυνοι, όλοι τους-μας.
Το χειρότερο δεν είναι ο πυρηνικός όλεθρος, οι πετρελαιοκηλίδες, οι πόλεμοι, η τρύπα του όζοντος, η υπερθέρμανση, η φτώχεια και η ανέχεια, η κρίση, οι μετανάστευση, ο ολοκληρωτισμός, η κοροϊδία, όλα τα αποτελέσματα τέλος πάντων αυτού του πολιτισμού. Το χειρότερο από όλα αυτά είναι που αύριο όλα θα συνεχίσουν να κυλούν σαν να μη συνέβη τίποτα.
Εμείς από τη μεριά μας έχουμε πλέον ακόμη πιο ξεκάθαρο πως πρέπει με όλες μας τις δυνάμεις να συνεχίσουμε την αντιπαράθεση μας με το σύστημα, γιατί άλλωστε το έχουμε πει και το ξαναλέμε:
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΠΙΟΣ. ΔΕΝ ΕΞΥΓΙΑΙΝΕΤΑΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ
Για μίαν άλλη αντίληψη σε ό,τι αφορά το περιβάλλον μας, τις ανάγκες μας, τους συνανθρώπους μας, τη δικιά μας ζωή και το μέλλον όσων θα ακολουθήσουν.
Για την Αναρχία.
