Η 31 Οκτώβρη για πάντα χαραγμένη στις καρδιές κάθε αγωνιστή/τριας. Με οργή κι αποφασιστικότητα στεκόμαστε δίπλα στα συντρόφια μας
*Ημ/νία δημοσίευσης: 22/11/2024
Λευτεριά στα προφυλακισμένα συντρόφια Μ.Μ., Δ.Ζ. και Δ.
Καμία δίωξη στον σύντροφο Νίκο Ρωμανο
Στις 31/10/24, ύστερα από έκρηξη μηχανισμού σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους έπεσε στη μάχη για την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση ο αναρχικός σύντροφός μας Κυριάκος Ξυμητήρης, ενώ η αναρχική συντρόφισσά μας Μαριάννα Μ., που επίσης βρισκόταν στο διαμέρισμα, καταλήγει πολυτραυματίας στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Παράλληλα, συλλαμβάνονται και οδηγούνται στον ανακριτή δύο ακόμη άτομα, με τον σύντροφο Δημήτρη και την αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα να προφυλακίζονται. Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα, μόλις μια ημέρα μετά από τη δεύτερη κατά σειρά επέμβαση που υπεβλήθη και ενώ παρέμενε ως πολυτραυματίας νοσηλευόμενη για 15 ημέρες στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού, μεταφέρθηκε το πρωί της Παρασκευής 15/11 στον Κορυδαλλό. Οι πιέσεις των σκουπιδιών της αντιτρομοκρατικής, που λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία με την ανακρίτρια, που έχει αναλάβει την υπόθεση, είχαν ως αποτέλεσμα να δοθεί το εξιτήριο στην συντρόφισσα και να οδηγηθεί στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού, όπου δεν υπάρχει καν νοσοκομείο και άρα η δυνατότητα να της παρασχεθεί η κατάλληλη φροντίδα για τα τραύματά της. Το ξεκαθαρίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, ό,τι κι αν συμβεί στην συντρόφισσα μας, θα έχει συνέπειες και δεν θα μείνει αναπάντητο. Τέτοιου είδους επιβολές της κρατικής εξουσίας αποτελούν ξεκάθαρα βασανιστήρια.
Στις 18 Νοεμβρίου, μέσα στο ευρύτερο κλίμα των τελευταίων ημερών συνελήφθη και ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός, από την «αντι»τρομοκρατική, για ένα αποτύπωμα σε μία σακούλα, στην οποία βρέθηκε ένα όπλο. Πρόκειται για ένα σαθρό στοιχείο, καθώς βρέθηκε σε κινητό αντικείμενο. Ωστόσο, ήταν αρκετό για να ξεκινήσει μία εκ νέου μιντιακή προπαγάνδα σχετικά με δήθεν αδιάσειστα στοιχεία, που «δένουν την υπόθεση» των Αμπελοκήπων, ευελπιστώντας να ανοίξει ένας νέος κύκλος διώξεων. Ταυτόχρονα, και σχεδόν με την άφιξη του συντρόφου στη ΓΑΔΑ, η αντιτρομοκρατική είχε ήδη διαρρεύσει στα καθεστωτικά της φερέφωνα τα «νέα», προκειμένου να ξεκινήσει η μιντιακή καταδίκη του συντρόφου, πριν καν περάσει την πόρτα του ανακριτή. Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, που γινόμαστε μάρτυρες μίας προσπάθειας του κρατικού μηχανισμού, που στήνει δικογραφίες, για να στοχοποιήσει αγωνιστές και αγωνίστριες και να επιτεθεί στον κόσμο του αγώνα. Για ακόμη μια φορά θα μας βρουν απέναντί τους, όσες και όσους επιλέγουμε να στεκόμαστε παρά τις δυσκολίες και το διάχυτο κλίμα ηττοπάθειας, στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Θα είμαστε δίπλα με τον σύντροφο Νίκο Ρωμανό όπως θα είμαστε και με κάθε σύντροφο και συντρόφισσα, που αντιμετωπίζει τις κρατικές, κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Απέναντι στον κόσμο της εξατομίκευσης και της μοιρολατρίας, προτάσσουμε τον αγώνα με όλα τα μέσα. Δυναμώνουμε ο ένας δίπλα την άλλη, υπερασπιζόμαστε τα συντρόφια μας. Κάτω τα χέρια από το συντροφικό και φιλικό περιβάλλον, κανένας και καμία δεν θα αφεθεί μόνος και μόνη απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους και του κεφαλαίου. Απέναντι στις μεθοδεύσεις της αντιτρομοκρατικής και τον κανιβαλισμό των μίντια, η αλληλεγγύη μας να αποτελέσει τείχος προστασίας για τα αιχμάλωτα συντρόφια μας και σε οποιεσδήποτε επιπλέον διώξεις. Η καταστολή δεν μας τρομάζει και στεκόμαστε στο πλευρό τους χωρίς δισταγμό. Ο κανιβαλισμός πάνω στα πρόσωπα και τα σώματα των συντρόφων και συντροφισσών έχει ξεκινήσει με τις κάθε είδους μεθοδεύσεις όλου του κρατικού μηχανισμού υπό την καθοδήγηση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και του υπουργού ΠροΠο Χρυσοχοΐδη. Η συκοφάντησή τους σε κανάλια και πρωτοσέλιδα των γνωστών ρουφιάνων των ΜΜΕ είναι ακόμα ένα σημείο του εμετικού ρόλου των μέσων διάχυσης της κρατικής και καπιταλιστικής προπαγάνδας. Η λεπτομερής αναφορά και δημοσιοποίηση φωτογραφιών και βίντεο ακόμα και από τον τόπο του συμβάντος στηλιτεύει τον νεκρό σύντροφο και αποτυπώνει την ωμότητα που αντιμετωπίζουν την οικογένεια και τους οικείους του. Παράλληλα, με την αποπολιτικοποίηση της δράσης των συντροφιών μας επιχειρείται να παρουσιαστούν ως αμοραλιστικοί βομβιστές που καταστρέφουν σπίτια πολιτών, με στόχο να τους απομονώσουν κοινωνικά ώστε να αφεθούν εκτεθειμένα στην καταστολή. Το κράτος, οι ιδεολογικοί του μηχανισμοί και το κεφάλαιο επιχειρούν για άλλη μια φορά να πλήξουν τις γραμμές του ανταγωνιστικού κινήματος, να απονοηματοδοτήσουν τα πολιτικά του περιεχόμενα, τις επιλογές αγώνα και την επαναστατική παράδοση δεκαετιών. Πριν η συντρόφισσα Μαριάννα ανακτήσει τις δυνάμεις της και μιλήσει όπως αυτή επιθυμεί και όπως ο νεκρός σύντροφος θα επιθυμούσε, έχουν λυσσασμένα εξαπολύσει την κρατική προπαγάνδα εναντίον τους, εναντίον όλου του κόσμου του Αγώνα και των επιλογών του. Σε αυτό στεκόμαστε ανυποχώρητα απέναντι, υπερασπιζόμενες την επαναστατική Υπόθεση, αλλά και τη βούληση των ανθρώπων που βρίσκονται στο κάδρο της καταστολής.
Για τα γεγονότα της 31/10 και τις πολιτικές επιλογές αγώνα που οδήγησαν σε αυτά, δεν θα μιλήσουν οι ρουφιάνοι των κρατικών μηχανισμών και του κεφαλαίου. Θα μιλήσει καταρχάς, όταν το επιλέξει, η συντρόφισσα που τα έζησε και πλήρωσε βαρύ τίμημα και οι σύντροφοι που διώκονται για αυτά. Θα μιλήσει το ανταγωνιστικό κίνημα, όλες και όλοι εμείς που πορευτήκαμε μαζί με τον σύντροφο Κυριάκο και τη συντρόφισσα Μαριάννα, εμπνευστήκαμε και συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από την καθαρή ματιά και την ανυποχώρητη αγωνιστικότητά τους. Εμείς που αναγνωρίζουμε την παρουσία τους σε όλα τα πεδία του αγώνα, και αντιλαμβανόμαστε πως τα συντρόφια αποτελούν την ενσάρκωση του ανοιχτού κινηματικού διαλόγου. Τα συντρόφια έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στην καταπίεση, για την οικοδόμηση ενός κόσμου ισοτιμίας και ελευθερίας, αναλαμβάνοντας ευθύνες και επιλογές που οδήγησαν τον Κυριάκο στον θάνατο, και τη Μαριάννα ως πολυτραυματία σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Μέσα από τη στάση και την παρουσία τους έχουν δοθεί με το σώμα, την ψυχή και τη σκέψη τους στην επαναστατική Υπόθεση, και μέσα από αυτήν τη διαδρομή βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή της αγωνιζόμενης κοινωνίας. Απέναντι σε έναν κόσμο που πετάει στο περιθώριο οποιοδήποτε άτομο δεν χωράει στην κανονικότητά του, οι επιλογές επαναστατικής αντιβίας και ένοπλης πάλης, ως αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου αγώνα, ξεπερνούν τα όρια της αστικής νομιμότητας, και αμφισβητούν το κρατικό μονοπώλιο στη βία. Τέτοιες επιλογές αγώνα είναι που κρατάνε ζωντανό το νήμα της εξέγερσης. Τέτοιες επιλογές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μίας ιστορικής εξεγερσιακής συνέχειας, που διατηρεί ζωντανό μέσα στις καρδιές και τα μυαλά μας το όραμα για την κοινωνική επανάσταση.
Η επιχείρηση υπονόμευσης του επαναστατικού λόγου και η επακόλουθη καταστολή δείχνουν πως τα καθάρματα που βρίσκονται στις υπηρεσίες της κρατικής τρομοκρατίας φοβούνται τους ανθρώπους, που δεν συμβιβάζονται με την αδικία, την ανισότητα, την εκμετάλλευση. Απέναντι στην επιχείρηση προπαγάνδας και τρομοκράτησης του κράτους και των αφεντικών, αλλά και την απόπειρα αποπολιτικοποίησης των αναβαθμισμένων επιλογών, απαντάμε καταρχάς πολιτικά και ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη υπόθεση. Το οφείλουμε –εκτός όλων των άλλων– σε όλους αυτούς και όλες αυτές που έδωσαν τη ζωή τους, που φυλακίστηκαν, που αγωνίστηκαν μέσα στα τόσα χρόνια του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Η ένοπλη πάλη είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του ριζοσπαστικού κινήματος, του πολύμορφου κοινωνικού και ταξικού αγώνα, ριζωμένο βαθιά στην αγωνιστική παράδοσή μας, και το υπερασπιζόμαστε αδιαπραγμάτευτα.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης με τον σύντροφο Ν. Ρωμανό στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Παρασκευή 22/11, 12:00 (κτ. 9).
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ Μ.Μ., Δ.Ζ. ΚΑΙ Δ.
ΚΥΡΙΑΚΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
Συνέλευση Αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους, φυγόδικους
και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες
https://athens.indymedia.org/post/1632919/
Για τον Σύντροφο Κυρίακο
*Ημ/νία δημοσίευσης 07/11/2024
«Οπλίσου και γίνε βίαιος, όμορφα βίαιος, μέχρι όλα να εκραγούν. Γιατί, πρέπει να θυμάσαι πως κάθε βίαιη δράση ενάντια σε αυτούς τους προωθητές της ανισότητας είναι ξεκάθαρα δικαιολογημένη από τους αιώνες της άπειρης βίας που μας έχουν υποβάλλει».
Μαουρίσιο Μοράλες
Τα λόγια μερικές φορές είναι απελπιστικά πενιχρά για να περιγράψουν την κατάσταση των πραγμάτων. Δεν υπάρχει λέξη ακριβώς που να περιγράφει το ψυχικό άλγος που οι επαναστάτες/τριες νιώθουν όταν βιαίως χάνουν τη ζωή τους συνοδοιπόροι, που μαζί έκαναν χιλιόμετρα στο αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα της εξουσίας και της εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ιδιαιτέρα όταν το νήμα της ζωής κόβεται με τον πλέον τραγικό τρόπο, κατά τη διαδικασία ρίσκων λιγότερο προβεβλημένων ή και εξολοκλήρου αθέατων, ρίσκων που προετοιμάζουν το έδαφος για μια επικείμενη επίθεση στον κόσμο της εξουσίας. Αν υπήρχε όμως αυτή η μία λέξη θα έπρεπε να κουβαλάει με τη σειρά της τις λέξεις
Οδύνη, Οργή, Εκδίκηση…
Αυτός ο Οκτώβρης θα μείνει για πάντα στην ιστορία καθώς ένα ακόμα άστρο έσβησε νωρίς, καρφώνοντας χιλιάδες μαύρα βέλη στα βάθη της ψυχής μας.
Από τις 31 του Οκτώβρη, μετά από εκείνη την καταραμένη έκρηξη στην οδό Αρκαδίας στους Αμπελοκήπους, ο κόσμος του αγώνα μένει ξανά λειψός. Αναρχικοί και αναρχικές, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αγωνιστές και αγωνίστριες ξαναβιώνουμε τον πόνο του βίαιου αποχωρισμού. Ξαναβιώνουμε το απότομο σοκ της διαπίστωσης ότι ξαναμείναμε λιγότεροι και λιγότερες σε τούτο τον δύσκολο αγώνα, χάνοντας από κοντά μας ένα λαμπρό χαμόγελο και ένα ακούραστο και σπινθηροβόλο βλέμμα, που θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δε θα ξαναδούμε κοντά μας σε κανένα αμφιθέατρο, σε καμία πορεία, σε κανένα μπαρ οικονομικής ενίσχυσης.
Όπως είναι αναμενόμενο τα δημοσιογραφικά media για άλλη μια φορά επιχειρούν να καθοδηγήσουν την σκέψη, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα με δικά τους τρομο-σεναρια ως ανεπίσημα γραφεία τύπου της αντιτρομοκρατικής. Οι γνωστές από παλιά δημοσιογραφικές πένες των καλοπληρωμένων αστυνομικών συντακτών πιάνουν δουλειά ξανά ως ακούραστοι, εντεταλμένοι εκφωνητές του μπατσο-υπουργείου εξυπηρετώντας την κλασική επικοινωνιακή τακτική του κράτους και των μπάτσων : Διαπόμπευση συντρόφων και συντροφισσών, σενάρια τρομολαγνείας κτλ, ενώ κάθε λογής λακέδες της ”αντι”τρομοκρατικης και του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΡΟ σπεύδουν κανιβαλικά να παρουσιάσουν μια τυχαία τραγική στιγμή ως προσωπική τους επιτυχία για μια καλύτερη θέση κι ένα φανταχτερό παράσημο.
Όσο και να λερώνουν το στόμα τους όμως για το Κυριάκο ”μίλησαν” οι ίδιες του επιλογές και αποφάσεις. Παρότι δεν είναι ακόμα πολλά γνωστά για την υπόθεση ένα είναι σίγουρο. Ότι έφυγε από αυτόν τον κόσμο επιχειρώντας να εκπληρώσει την δική του εξέγερση, την δική του πολυπόθητη επανάσταση προσδοκώντας κάποιο εκρηκτικό πλήγμα στον κόσμο της εξουσίας.
Αντίο λοιπόν Κυριάκο
Ο αγώνας μας είναι τραχύς και επίπονος. Μια ανηφόρα με ελάχιστες στιγμές θριάμβου μέσα σε μια θάλασσα συμφορών. Ξέρουμε όμως ότι ο θάνατος δε θα νικήσει ούτε αυτή τη φορά. Είμαστε βέβαιοι και βέβαιες πως διασχίζεις περήφανα τις λεωφόρους της επαναστατικής ιστορίας. Μια μεγάλη ματωμένη λεωφόρο που ενώνει την οδό Αρκαδίας στην Αθήνα, με τη σχολή αστυφυλάκων στο Σαντιάγο και με την οδό Λέξιγκτον στη Νέα Υόρκη. Κάπου εκεί, καθιστός στα αγαπημένα σου σκαλάκια, θα γράφεις ποιήματα με το Μπρούνο Φιλίππι, θα τραγουδάς στίχους με το πάνκη Μαουρί, θα κάνεις αστεία με το Λουτσιάνο Τουρτούγκα, θα ανταλλάζεις εμπειρίες με το Γιώργο Τσικουρή και τη Μαρία Ατζελόνι και θα προσπαθείς να εξηγήσεις στους Κάρολο Μπεργκ, Άρθουρ Κάρον, Καρλ Χάνσεν και Μαρία Τσάβες πώς μοιάζει σήμερα η αναρχία 110 χρόνια μετά.
Αντίο λοιπόν Κυριάκο
Σε ξέραμε τόσο λίγο κι όμως αρκετά για νιώθουμε ότι στην έκρηξη της Αρκαδίας χάθηκε ένα κομμάτι των ονείρων, της αθωότητας και του εαυτού μας. Ακόμα ένα κομμάτι από τα πολλά που χάνουμε εδώ και δεκαετίες.
Όλος ο κόσμος του αγώνα όμως σήμερα, άλλοι με τα μάτια πιο κόκκινα, άλλες με βλέμμα πιο κενό, σφίγγουμε τα δόντια, ματώνουμε τα ούλα μας και υψώνουμε γροθιές και ορκιζόμαστε πως δε θα ξεχαστείς. Είναι χρέος μας και τιμή μας ταυτόχρονα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών
https://athens.indymedia.org/post/1632607/
Όσοι χάνονται στην φωτιά του αγώνα δεν πεθαίνουν ποτέ
*Ημ/νία δημοσίευσης 03/11/2024
Στις 31/10, ο αναρχικός Κυριάκος Ξυμητήρης σκοτώνεται από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους
Για τον σύντροφο μας,οι μόνες και οι μόνοι που μπορούμε να μιλήσουμε, είμαστε εμείς. Όλοι και όλες εμείς που βρεθήκαμε μαζί του σε συνελεύσεις, δράσεις, πορείες, συγκρούσεις.
Ο Κυριάκος ήταν για χρόνια αδιάλειπτα παρών σε εγχείρηματα αλληλεγγύης κρατουμένων, στο αντιπολεμικό-Διεθνιστικό κίνημα, σε δρασεις για την υπεράσπιση της γειτονιάς των Εξαρχείων, στους αγώνες εντός των πανεπιστημίων,στην υπεράσπιση των απελευθερωμένων χώρων των καταλήψεων και σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα. Δωσμένος σε αυτούς,πάντα με τη διάθεση να ανακαλύψουμε μαζί τις πιο εξεγερσιακές τους προεκτάσεις. Δεν υπερασπιζόταν απλά θεωρητικά τον πολύμορφο αγώνα προς την κοινωνική απελευθέρωση,αλλά αποτέλουσε την πιο αληθινή του ενσάρκωση.
Ο σύντροφός Κυριάκος επέλεξε να πολεμήσει μέχρι τέλους μαχόμενος με όλα τα μέσα τον κόσμο της εξουσίας, το κράτος, το κεφάλαιο, τον ρατσισμό, την πατριαρχία. Επέλεξε να αγωνιστεί από την πλευρά των καταπιεσμένων και των εξεγερμένων για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.
Η απώλειά του αφήνει ένα τεράστιο κενό στην οικογένεια και τους φίλους του, στους συντρόφους και στις συντρόφισσες που βρέθηκαν κοντά του, αλλά και στον αγώνα τον ίδιο, τον οποίο σημάδεψε τόσο με τη στάση του όσο και με τα λόγια του.
Ο αναρχικός αγωνιστής Κυριάκος Ξυμητήρης ήταν ένας από εμάς. Την μνήμη του θα την υπερασπιζόμαστε και θα την διαφυλάξουμε για πάντα στις καρδιές μας και σε κάθε στιγμή του αγώνα μας.
“Γνωρίζω ότι δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη, σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιο σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στη φαντασία τους και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ό,τι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν.”
Σύντροφε,θα τα ξαναπούμε στους δρόμους της φωτιάς εκεί όπου θα ζεις για πάντα…
Μαριάννα γερά ως την λευτεριά
Τιμή για πάντα στον αναρχικό σύντροφο Κυριάκο Ξυμητήρη
Αλληλεγγύη σε όλα τα άτομα που διώκονται για την υπόθεση
αναρχικοί/αναρχικές – κομμουνιστές/κομμουνίστριες
