Επί του πιεστηρίου #13

Στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας, τα μεγάλα κινήματα που μεταβάλλουν τους κανόνες του κοινωνικού βίου προέρχονται πάντα από τα κάτω, από αυτούς που συνήθως στερούνται τροφής, ελευθερίας, έκφρασης και παντός είδους εκπροσώπησης. Το αίτημα της πραγματικής Δημοκρατίας προβάλλεται πάντα από τα κάτω, από τα κοινωνικά στρώματα που τη στερούνται.

Σήμερα, το πολιτικό σύστημα είναι αυτιστικό και νεκρό, όπως και το σύνολο των κομματικών συνιστωσών του. Όμως, σε αντίθεση με τη στειρότητα του πολιτικού προσωπικού όλων ανεξαιρέτως των αποχρώσεων, όσο χαμηλότερα κατέρχεται κάποιος στη βάση της κοινωνίας, τόσο περισσότερη ζωντάνια συναντά σε αυτούς των οποίων η φωνή αγνοείται από τους επαγγελματίες της πολιτικής.

Σιγή, αυτισμός, αμηχανία στο πολιτικό σύστημα, πανδαιμόνιο, εκρηκτικότητα, ευρηματικότητα, δημιουργικότητα στην κοινωνική βάση.

Ενώ το υπερωκεάνιο βυθίζεται, οι πολιτικοί παίζουν χαρτιά στο σαλόνι, προσπαθώντας έκαστος να εκμεταλλευτεί τις χαρτοπαικτικές αδυναμίες του αντιπάλου. Και οσάκις ο κοινωνικός απόηχος απειλεί να εισβάλει στο σαλόνι της πολιτικής, τότε επιχειρείται αντιπερισπασμός, αποπροσανατολισμός, μέσω σκανδαλολογίας, τρομολαγνίας, εθνικισμού και ηθικολογίας, προτάσσοντας επουσιώδη πολιτικά και ιδεολογικά διακυβεύματα. Σήμερα, η κοινωνική αξιοπιστία των πολιτικών και γενικότερα των ενδιάμεσων σωμάτων αποβαίνει αρνητική: Στο εξής, ότι νέο προκύπτει δεν θα προέρχεται από αυτούς, αλλά φέρεται με τα μεγάλα κινήματα, που αναβλύζουν πάντα εκτός ελέγχου από τη βάση της κοινωνίας.

Από το Ουισκόνσιν έως το Κατάρ:

Καείτε, κρησφύγετα των παπάδων
Φωλιές των εμπόρων, των αστυνομικών
Στον άνεμο που μεταδίδει τη θύελλα
Οι γιορτινές μέρες δρέπουν τους καρπούς τους

Firewater