Επί του πιεστηρίου #15

Αυτός που δεν πράττει τίποτα, δεν χρειάζεται ελπίδα για τίποτα. Όλα ξεκινούν από την πράξη. Σε πράξεις προβαίνει όποιος ζει, γιατί η ζωή δεν είναι δεδομένο αλλά κίνηση. Για να αλλάξουμε μια κατάσταση πρέπει να γνωρίζουμε το πρόβλημα και να αντιλαμβανόμαστε το βάθος του.

Μόνο αυτός που ζει αντιλαμβάνεται και βιώνει το βάθος ενός προβλήματος, και μόνο αυτός που είναι ελεύθερος από ψευδαισθήσεις ή συμφέροντα, δύναται να αλλάξει την κατάσταση. Όταν δεν ζούμε κοιτούμε συνέχεια την άβυσσο, και πάντα στο τέλος η άβυσσος κοιτάζει εμάς μέσα από την εξευτελιστική αναγκαστική υποχρέωση να πουλάμε πάμφθηνα τη ζωή για να αγοράζουμε επιβίωση.

Γκρεμίστε κάθε μορφή παρασιτισμού, τους ανίκανους ιδιοτελείς πολιτικούς, τους αργόσχολους υπαλλήλους, τους αγιογδύτες κληρικούς, τους άνομους δικαστές, τους αδούλευτους αριστοκράτες, τους λερωμένους κονδυλοφόρους, τους πρωταθλητές της μίζας, τους γλείφτες της εξουσίας… Κάντε αυτή τη ρήξη και αμέσως θα απλοποιηθεί το πρόβλημα της μιζέριας. Απλοποίηση ανεπιθύμητη στην εξουσία.

Θυμήσου:
Δεν υπάρχει δρόμος.
Εμείς φτιάχνουμε τον δρόμο περπατώντας.