Τις ημέρες που το φύλλο ετοιμαζόταν για εκτύπωση, ήρθε ξανά στη δημοσιότητα η υπόθεση των οροθετικών σεξεργατριών, τον βασανισμό και τη διαπόμπευση των οποίων δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Ήταν 2012 όταν το ελληνικό κράτος σε πλαίσιο συνεργασίας του Υπ. Υγείας και Υπ. Προ. Πο. με επικεφαλής τους Ανδρέα Λοβέρδο και Μιχάλη Χρυσοχοΐδη αντίστοιχα, έθεσε σε ισχύ την υγειονομική διάταξη 39α/2012. Βάσει αυτής της διάταξης εκατοντάδες cis και trans γυναίκες, σε μια επιχείρηση σκούπα στο κέντρο της Αθήνας, συνελήφθησαν και υποχρεώθηκαν σε λήψη βιολογικού υλικού. 32 από αυτές τις γυναίκες αντιμετώπισαν κακουργηματικές κατηγορίες και υποχρεώθηκαν πρόσθετα στη λήψη φωτογραφιών οι οποίες στη συνέχεια δημοσιεύτηκαν – υποτίθεται για να προστατευθεί η δημόσια υγεία από την υποτιθέμενη σεξεργασία που αυτές ασκούσαν, η οποία δεν αποδείχθηκε πουθενά. Παρ’ όλη την προσπάθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης που πήραν ενεργό μέρος στη διαπόμπευση, ούτε τα δικαστήρια της αστικής δικαιοσύνης δεν μπόρεσαν να βγάλουν λάδι την ελληνική σκατίλα αφού οι γυναίκες αυτές κέρδισαν πλήρη αθώωση κάθε δίκη τους, με πιο πρόσφατη αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (23/01/2024) που έφερε ξανά την υπόθεση στη δημοσιότητα καταδικάζοντας το ελληνικό κράτος.
Επί του πιεστηρίου #54
