Κόβονται ξανά οι άδειες του Δημήτρη Κουφοντίνα
Τον Φλεβάρη του 2019, κόβονται ξανά οι άδειες του Δημήτρη Κουφοντίνα, μέλους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη. Ουσιαστικά βλέπουμε να εφαρμόζεται ξανά το εισαγγελικό βέτο, ένα μέτρο που στερεί και θα συνεχίζει να στερεί δικαιώματα κρατουμένων λόγω της υπερεξουσίας που παρέχει σε κάθε λογής εισαγγελέα. Το βέτο, οδήγησε την υπόθεση σε συμβούλιο εκτός φυλακής, που με τη σειρά του απέρριψε και αυτό, οριστικά, την αίτηση για άδεια του πολιτικού κρατούμενου.
Είναι ακόμη μία κίνηση επιβολής απέναντι στον συνεπή αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, καθώς ουσιαστικά του ζητείται η δήλωση μετάνοιας και η παραίτηση από τον ίδιο τον αγώνα με αντάλλαγμα τις τακτικές άδειες, τις οποίες δικαιούται.
Τελειώνει το εφετείο του Επαναστατικού Αγώνα σε σχέση με την έκρηξη στην Τράπεζα της Ελλάδος
Στην τελική ευθεία έχει μπει το εφετείο για την επίθεση από το Κομάντο Λάμπρος Φούντας του Επαναστατικού Αγώνα στην Τράπεζα της Ελλάδος και τότε μόνιμη έδρα του μόνιμου αντιπροσώπου του ΔΝΤ στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία σημαντική δίκη, καθώς έχει το ειδικό βάρος της ισόβιας κάθειρξης στους Νίκο Μαζιώτη και Πόλα Ρούπα (μέλη του ΕΑ) για έκρηξη στο «κοινοφελές ίδρυμα» της τράπεζας. Άραγε πόση κοινή οφέλεια έχει δει κανείς από την τράπεζα της ελλάδος;
Στο ίδιο εφετείο βρίσκονται κατηγορούμενοι, ο αναρχικός Αντώνης Σταμπούλος και ο Γιώργος Πετρακάκος.
Ξεκίνησε η δίκη των 9 Τούρκων αγωνιστών
Στις 28/11/2018 συλλαμβάνονται σε διάφορα σπίτια 8 αγωνιστές και 1 αγωνίστρια από την Τουρκία. Η σύλληψη τους γίνεται πριν την επίσκεψη του Ρετζίπ Ερντογάν στην Αθήνα και συνδέεται άμεσα με πιθανό χτύπημα στον ίδιο τον πρόεδρο της Τουρκίας και στήνεται πολεμικό σκηνικό.
Οι 9 κατηγορούνται για συμμετοχή στο DHKP-C (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο-Κόμμα). Τα δύο γεγονότα δεν είναι ασύνδετα. Η σύλληψη των αγωνιστών σε ελληνικό έδαφος πριν την επίσκεωη του Τούρκου προέδρου δίνουν στο γειτονικό κράτος τα διεπιστευτήρια του κοινού εχθρού και συμβάλουν στις καλύτερες διακρατικές σχέσεις.
Αποδράσεις από τα κελιά
Την πρωτοχρονιά του 2019 δύο κρατούμενοι απέδρασαν από τις φυλακές Κορυδαλλού και έγιναν αντιληπτοί μόνο την επόμενη μέρα στην πρωινή καταμάτρηση. Την 11/01/2019 απέδρασαν έξι κρατούμενοι (πέντε ξέφυγαν, ενώ ένας συνελλήφθη λίγο μετά) από τα κολαστήρια του Μεταγωγών στην Πέτρου Ράλλη.
Δεν υπάρχουν πολλά να γραφτούν για αυτούς και αυτές που αποφασίζουν να αποτινάξουν τα δεσμά τους και να τρέξουν προς την ελευθερία τους, με όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουν στο να το κάνουν ή αν θα ξανά φυλακιστούν πιο μετά. Αρκεί η ανάγκη τους για ελευθερία.
Αν και κάποιοι δεν κατάφεραν να παραμείνουν ελεύθεροι δεν έχουμε παρά να ευχυθούμε τύχη στους δραπέτες και δύναμη σε όλους τους καταπιεσμένους.
Σχετικά με τις διώξεις Ρώσων αναρχικών και αντιφασιστών
Tον Οκτώβρη του 2017 η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας (ΟΥΑ) της Ρωσίας (η αντίστοιχη «αντιτρομοκρατική») εφηύρε την τρομοκρατική οργάνωση με την ονομασία «Δίκτυο», ο πυρήνας της οποίας υποτίθεται πως βρίσκεται στη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Πενζ και τη Λευκορωσία.
Έτσι ξεκινά ένα πογκρόμ διώξεψν, συλλήψεων και βασανισμών:
Στις 17 και 18 Οκτώβρη του 2017, συλλαμβάνονται στην πόλη Πενζ έξι αναρχικοί και αντιφασίστες (Έγκορ Ζόριν, Ιλιά Σακούρσκι, Βασίλι Κουσκόφ, Ντιμίτρι Πτσελίντσεφ, Αντρέι Τσερνόφ, Αρμάν Σανγκιμπάγεφ).
Εκδίδεται ένταλμα σύλληψης για ακόμα δύο που πρόλαβαν να φύγουν από τη Ρωσία.
Στις 23 Γενάρη, συλλαμβάνεται στην Αγία Πετρούπολη ο εικοσιτριάχρονος αντιφασίστας Βίκτορ Φιλίνκοφ. Κατηγορείται για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση με ασύλληπτα ακόμη άτομα που ασπάζονται την αναρχική ιδεολογία και θέλουν να προκαλέσουν ταραχές στη χώρα. Υπό την πίεση των βασανιστηρίων και με την απειλή ότι θα τον βάλουν σε κελί με κρατούμενους που πάσχουν από φυματίωση, ο Φιλίνκοφ ομολογεί ό,τι του υπαγορεύουν.
Δύο μέρες αργότερα συλλαμβάνεται ο Ίγκορ Σίκιν, κατηγορούμενος επίσης για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.
Θύμα βασανιστήριων από την ΟΥΑ έπεσε και ο Ιλιά Καπούστιν, ο οποίος εξετάστηκε ως μάρτυρας για τη συγκεκριμένη υπόθεση.
Στις 5 Ιούλη του 2018, συλλαμβάνουν στην πόλη Πένζ δύο ακόμη υπόπτους, τον Μιχαήλ Κουλκόφ και τον Μαξίμ Ιβάνκιν, για παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών. Ένα μήνα πριν τους είχαν εντάξει κι αυτούς στην οργάνωση «Δίκτυο», ενώ τον Μάρτη του ίδιου χρόνου τους είχαν ξανασυλλάβει και βασανίσει μαζί με τον αντιφασίστα Αλεξέι Πολτάφτσι, κατηγορώντας τους για κατοχή ναρκωτικών.
Πέραν της πλαστής οργάνωσης «Δίκτυο», που αποτελεί τη βασική φάμπρικα κατασκευής διώξεων, οι ρωσικές αρχές εδώ και ένα χρόνο έχουν προχωρήσει στην αναβάθμιση της μιντιακής αναρχικής πλατφόρμας «Λαϊκή Αυτοάμυνα» σε εξτρεμιστική οργάνωση, στην οποία χρεώνουν ακτιβισμούς, υπαρκτούς και ανύπαρκτους, με στοχο τους βασανισμούς και τις συλλήψεις ατόμων του ανταγωνιστικού κινήματος.
Την 1η Φλεβάρη του 2019, στη Μόσχα, γίνονται έρευνες σε σπίτια αναρχικών και αριστερών ακτιβιστών και προσαγάγονται πάνω από δέκα άτομα, τα οποία καταγγέλλουν επώνυμα ξυλοδαρμό και βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων, όλους τους ρωτούν αν γνωρίζουν τον αναρχικό Αζάτ Μιφτάχοφ και την οργάνωση «Λαϊκή Αυτοάμυνα».
Ο ίδιος ο Μιφτάχοφ συλλαμβάνεται την ίδια μέρα, αλλά για ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο οι διωκτικές αρχές δεν ανακοινώνουν στους συγγενείς και τη δικηγόρο του το μέρος όπου κρατείται.
Όλοι οι συλληφθέντες κατήγγειλαν άσκηση ψυχολογικής πίεσης, βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ, κρέμασμα με το κεφάλι προς τα κάτω και άλλα βασανιστήρια.
Οι πληροφορίες «αλιεύθηκαν» από την ανακοίνωση της «πρωτοβουλίας συντρόφων/ συντροφισσών» σε σχέση με την παρέμβαση τους έξω από το Ρώσικο προξενείο.
Η ζωή των κρατουμένων γυναικών κινδυνεύει
Τον τελευταίο χρόνο οι κρατούμενες των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού δεν έχουν πρόσβαση σε νοσοκομείο, προγραμματισμένες εξετάσεις, χειρουργεία, θεραπείες ακυρώνονται, αφού οι κρατούμενες δεν φθάνουν ποτέ στα νοσοκομεία. Αιτία είναι η σταθερή άρνηση του Μεταγωγών να τις μεταφέρει. Οι άρρωστες γυναίκες αδυνατούν να διανύσουν τα λίγα χιλιόμετρα που τις χωρίζουν από τον γιατρό τους γιατί είναι …κρατούμενες.
Από τα προγραμματισμένα ιατρικά ραντεβού σε νοσοκομεία πραγματοποιείται το ένα στα 10. Και αυτή είναι μια επιεικής προσέγγιση. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι σοβαρά περιστατικά υγείας να μην αντιμετωπίζονται ή να αντιμετωπίζονται καθυστερημένα μετά από μήνες και μετά από επανειλημμένες αναβολές. Μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία κρατουμένων προκαλούνται με αυτήν την κατάσταση και απειλείται άμεσα η ζωή των άρρωστων γυναικών. Γυναίκες με καρκίνο δεν χειρουργούνται, δεν κάνουν τις αναγκαίες θεραπείες, γυναίκες με σοβαρά προβλήματα υγείας δεν ξέρουν αν θα προλάβουν να πάνε ζωντανές στο νοσοκομείο και να αντιμετωπίσουν εγκαίρως την αρρώστια. Υπάρχουν γυναίκες που φοβούνται πως δεν θα βγουν ζωντανές από την φυλακή.
Πολλές από αυτές τις άρρωστες γυναίκες μετάγονται από τις φυλακές του Ελαιώνα-Θήβας για να μεταφερθούν σε νοσοκομεία στα οποία δεν φθάνουν ποτέ. Γίνεται ξανά μεταγωγή στους στην Θήβα για να προγραμματιστεί νέο ραντεβού, γίνεται πάλι μεταγωγή τους στον Κορυδαλλό ΔΑ και αντιμετωπίζουν την ίδια ταλαιπωρία ξανά και ξανά.Αυτή η τακτική που ακολουθεί το μεταγωγών με την ανοχή και την έγκριση των 2 αρμόδιων υπουργείων («Δικαιοσύνης» και «Προστασίας» του Πολίτη), είναι εγκληματική.
Καμία δικαιολογία δεν μπορεί να νομιμοποιήσει αυτή την αντιμετώπιση που θέτει καθημερινά τον τελευταίο χρόνο σε κίνδυνο τη ζωή εκατοντάδων γυναικών που βρίσκονται στις φυλακές. Και φυσικά, δεν μπορούν να κρύβονται οι υπεύθυνοι πίσω από την δικαιολογία της «έλλειψης δύναμης», όπως το Μεταγωγών συνεχώς επικαλείται. Δηλαδή, ακόμα και αν δεχτούμε ότι αυτό ισχύει, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία μπροστά στα «επαρκή» μέτρα ασφαλείας, όποια και αν είναι αυτά τα μέτρα; Θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι η ζωή των κρατουμένων δεν έχει αξία, γιατί είναι κρατούμενες/οι;
Με αυτή τη θέση δηλώνεται ρητά πως η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της. Με αυτή τη συνθήκη παραβιάζεται κάθε δικαίωμα των κρατουμένων, παραβιάζεται το δικαίωμα στην υγεία, την περίθαλψη, παραβιάζεται και συνθλίβεται το πρωταρχικότερο όλων δικαίωμα το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή.
Η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο. Δεν θέλουμε να υποστούμε μόνιμες βλάβες στην υγεία μας επειδή ως κρατούμενες δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε νοσοκομεία και γιατρούς. Δεν θέλουμε θανάτους στις φυλακές. Δεν θέλουμε η φυλακή να απειλεί καθημερινά την ίδια τη ζωή μας. Οι μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία των κρατουμένων που δημιουργεί αυτή η συνθήκη, η οποία πλέον έχει λάβει μόνιμη χαρακτήρα και η άμεση απειλή σε καθημερινή βάση της ζωής όλων μας, έχει υπεύθυνους. Είναι το Μεταγωγών και πρωτίστως τα αρμόδια υπουργεία «Δικαιοσύνης» και «Προστασίας του Πολίτη». Δεν θα περιμένουμε να έχουμε νεκρή συγκρατούμενή μας. Γιατί τότε θα είναι αργά.
• Να σταματήσει τώρα αυτή η εγκληματική-δολοφονική τακτική από το Μεταγωγών.
• Άμεση πρόσβαση όλων των κρατουμένων σε νοσοκομεία.
• Δικαίωμα στην υγεία, στη ζωή για όλες/όλους.
Υπογράφουν όλες οι γυναίκες του ισογείου στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού (ακολουθούν 53 υπογραφές κρατούμενων γυναικών).
29 Μαρτίου 2019
Γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού
ΥΓ. Το κείμενο αυτό έχει αποσταλεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης
