Anthony Lamar Smith 24, Trayvon Martin 17, Tamir Rice 12, Eric Garner 44, Ezell Ford 25, Michael Brown 18, Walter Scott 50, Bettie Jones 55, Michelle Cusseaux 50, Natasha McKenna 37, Tanisha Anderson 37, Freddie Carlos Gray Jr 25, Sandra Bland 28, Alton Sterling 37, Philando Castile 32, Delrawn Small 37, Botham Jean 26, Atatiana Koquice Jefferson 28, Eric Reason 38, Dominique Clayton 32, Breonna Taylor 26, George Floyd 46
Η παραπάνω λίστα αναφέρει μερικούς μόνο από μια σειρά ανθρώπων που έχουν δολοφονηθεί την τελευταία δεκαετία από την αστυνομία των ΗΠΑ. Οι δολοφονίες αυτές έτυχαν ευρύτερης δημοσιότητας, κινητοποιήσεων αλλά κι εξεγέρσεων (βλ. Ferguson 2014). Όλοι και όλες οι παραπάνω είναι Αφροαμερικανοί, και λίγη σημασία έχει ότι αν ψάξει κανείς τις συνθήκες θανάτου τους θα ανακαλύψει ιστορίες παρανοϊκής χρήσης εξουσίας και συγκαλυμμένες ευθύνες μπάτσων.
Ανάμεσα σε αυτές τις κρατικές δολοφονίες φυσικά υπάρχουν κι άλλες, λιγότερο γνωστές ή και πλήρως συγκαλυμμένες μαύρων, λατίνων, ασιατών αλλά και λευκών. Βέβαια η στατιστική που βάζει τις δολοφονίες των Αφροαμερικάνων στο 24% των κρατικών δολοφονιών, ενώ αυτοί αποτελούν μόνο το 13% του συνολικού πληθυσμού των ΗΠΑ, είναι ενδεικτική μιας αστυνομίας δομημένης πάνω στη φυλετική καταστολή – μιας κοινωνίας που είναι δομημένη πάνω στη φυλετική καταπίεση.
Στις πολυπολιτισμικές ΗΠΑ του ύστερου καπιταλισμού, πίσω από τα σλόγκαν για ελευθερία και «αμερικάνικο όνειρο», τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα εκφράζονται με φυσιολογικό τρόπο μέσα από ένα πολιτικό σύστημα που αναδεικνύει ως κορυφαίο έναν πετυχημένο μεγαλοεπενδυτή, με τη χειρότερη ρατσιστική ατζέντα των τελευταίων ετών, και κάποιες από τις χειρότερες μεταρρυθμίσεις προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Η πολυπολιτισμικότητα που όλοι γνωρίζουμε πως είναι δομικό χαρακτηριστικό των ΗΠΑ φαίνεται να είναι σε αντίθεση με το βαθιά ρατσιστικό αυτό κράτος, όμως οι άνθρωποι των διάφορων φυλών που βρέθηκαν εκεί είτε ως πρόσφυγες είτε ως μετανάστες, ενσωματώνονται σε μια παραδειγματική δομή που η λειτουργία της είναι ακριβώς να διατηρεί περισσευούμενους ανθρώπους προς εκμετάλλευση από τους κατέχοντες την οικονομική εξουσία.
Η διατήρηση αυτή των περισσευούμενων πληθυσμών δεν θα μπορούσε να είναι βιώσιμη αν δεν υπήρχε το κατάλληλο πλαίσιο ομηρίας. Ο ρατσισμός πηγαίνει χέρι-χέρι με την αστυνομική καταστολή: Μεγάλοι πληθυσμοί αποκλεισμένοι από τα βασικά μιας δημόσιας υγείας, χωρίς δικαίωμα σε στέγη, εκτεθειμένοι σε καταστροφές (βλ. τυφώνας Κατρίνα, Covid-19) είναι εξαναγκασμένοι σε μια εξαθλιωμένη ζωή, που στην καλύτερη θα την ξοδεύουν διανύοντας τεράστιες αποστάσεις, και δουλεύοντας ολημερίς για αφεντικά που τους παρέχουν μόνο την τροφή της επόμενης ημέρας.
Οι φλόγες της εξέγερσης που εξαπλώθηκαν από τη Μινεάπολη σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, μετά την εξέγερση για τη δολοφονία του Goerge Floyd στις 25 Μάη, καίνε με καύσιμο αυτή την καταπίεση και την καταστολή. Με καύσιμο τις ζωές που δεν θέλουν πια να αναλώνονται παθητικά για ένα σύστημα που αποκλείει και σκοτώνει. Ας το πουν καλύτερα τα συντρόφια από εκεί:
«Δεν οφείλουμε τίποτα στην αστυνομία που εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να δολοφονεί μαύρους με πιο απροκάλυπτο τρόπο από πριν. Ο στόχος τους δεν ήταν ποτέ να μας προστατεύσουν. Δεν οφείλουμε τίποτα στους δισεκατομμυριούχους που εκμεταλλεύτηκαν την πανδημία για να τσεπώσουν ακόμη περισσότερα χρήματα από το κράτος και να μονοπωλήσουν τις αγορές. Η διάσωση της οικονομίας τους είναι ο δικός μας θάνατος. Δεν οφείλουμε τίποτα στους πολιτικούς οι οποίοι δεν κούνησαν ούτε το δαχτυλάκι τους για να προστατεύσουν την Υγεία και τη Στέγαση. Είχαν την ευκαιρία τους. Πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα μόνες μας.
Η κυρίαρχη τάξη είναι καταδικασμένη. Θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα. Η συγκέντρωση του πλούτου και της εξουσίας σε όλο και λιγότερα χέρια δεν είναι βιώσιμη κατάσταση. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα την καταργήσουμε προτού σκοτώσει όλους εμάς, και αποδεκατιστεί ολόκληρος ο πλανήτης. Δεν μένει πολύς χρόνος. Μια ολόκληρη ζωή που υποτίθεται ότι έχουμε μπροστά μας, χάνεται μέρα με τη μέρα. Εξαρτάται από μας αν θα δημιουργήσουμε ένα άλλο μέλλον.
Ευχαριστούμε όλους όσους στη Μινεάπολη και το Λος Άντζελες ρισκάρατε την ελευθερία σας– ίσως και τη ζωή σας– χθες βράδυ για να δείξετε ότι η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ είναι απαράδεκτη».
ενβίκτις οναύτις
Διαβάστε μεταφρασμένα κείμενα από τις ΗΠΑ:
Μινεάπολη: Τώρα αυτός ο αγώνας έχει δύο πλευρές (Τι σημαίνουν οι ταραχές για την εποχή του COVID-19)
Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσει η αστυνομία να δολοφονεί;
https://crimethinc.com/2020/05/31/ti-prepei-na-kanoume-gia-na-stamatesei-e-astunomia-na-dolophonei
