Εμείς είμαστε οι «αυθάδεις» που καταμεσής των άγονων πεδιάδων φυτρώνουμε σαν άγρια λουλούδια, βγάζοντας τη γλώσσα σε κάθε εξουσία.
Εμείς είμαστε τα άγρια λουλούδια που αναδίδουν ένοχα αρώματα, και τα αγκάθια τους τρυπούν τα χέρια των βασιλιάδων μέσα στην ανθρώπινη ιστορία της χαράς και του πόνου.
Εμείς είμαστε τα λουλούδια, τα παράξενα και άγρια, που φύτρωσαν από τον σπόρο της απόλαυσης της ζωής και άνθισαν με το πείσμα της δίψας για λευτεριά. Αυτά που αρνούνται να μαραθούν, στέκοντας όρθια και ζωντανά απέναντι στη λειψυδρία που τη φωνάζουν «εξουσία».
Εμείς είμαστε τα άγρια λουλούδια που με τις ρίζες μας θα υποσκάψουμε και θα γκρεμίσουμε τα σκουριασμένα κάγκελα που προφυλάσσουν το σπίτι του μεγάλου ψέματος. Αυτά τα άγρια πολύχρωμα ζιζάνια που θα φυτρώσουν στο χλωμό, καλοκουρεμένο γρασίδι. Εκεί που ξαπλώνουν οι άτιμοι αυτοκράτορες του χρήματος, οι θεοί και οι αφέντες, τα κράτη και η κοινωνία της υποταγής.
Εμείς είμαστε τα άγρια λουλούδια που ο σπόρος τους θα μπολιάσει το νεκρό χώμα του «οίκτου» των λογής φιλάνθρωπων και θα φυτρώσει, θα γίνει καρπός και θα θρέψει την αντίσταση στους άρχοντες. Θα χορτάσει δυναμώνοντας την ισχύ των ανίσχυρων και θα γεμίσει το πιάτο των πεινασμένων σκλάβων με το έδεσμα της εξέγερσης. Θα ξεχειλίσει τα ποτήρια με το κρασί της ελευθερίας,υψώνοντάς τα στον ήλιο, λίγο πριν τη τελευταία νικηφόρα μάχη. Και ποτέ πια κανένας δε θα μείνει μόνος του απέναντι στα κοφτερά δόντια του τέρατος που λέγεται εξουσία.
Ευάγριος Αληθινός
