Χρονικό
07/08
Συγκρούσεις στο Βόρειο Λονδίνο μετά την εκτέλεση ενός 29χρονου από μπάτσους που μιλάνε για ανταλλαγή πυροβολισμών. Δήμαρχοι και μπάτσοι δηλώνουν ότι καταλαβαίνουν την οργή και θα διευθετήσουν το ζήτημα, αλλά κάποιοι μάλλον έχουν διαφορετική άποψη γι’ αυτό που τα αφεντικά αποκαλούν δικαιοσύνη.
08/08
Συνεχίζονται και επεκτείνονται γεωγραφικά οι συγκρούσεις στο Λονδίνο μετά την εκτέλεση του Mark Duggan. Σειρά μετά το Τότεναμ (Βόρειο Λονδίνο) πήραν το Νότιο Λονδίνο (Μπρίξτον) και κάποιες περιοχές στα Ανατολικά. Απαλλοτριώσεις και συγκρούσεις με μπάτσους γίνονται πλέον από όλο και περισσότερο κόσμο που φαινομενικά δεν έχει σχέση ούτε με το αρχικό συμβάν, ούτε με τον 29χρόνο ή τη γειτονιά του. Δυστυχώς για τα αφεντικά αυτού του κόσμου οι χαοτικές δυνάμεις που εσωκλείουν στο εσωτερικό τους οι μητροπόλεις έχουν την τάση, πού και πού, να εκρήγνυται με απρόβλεπτες συνέπειες.
«Είναι μια δύσκολη κατάσταση με μικρούς θύλακες βίας, λεηλασίες και ταραχές που ξεσπούν σε αρκετές συνοικίες», τόνισε η Κριστίν Τζόουνς, της αστυνομίας του Λονδίνου.
09/08
Μητροπολιτικές συγκρούσεις στην Αγγλία. Επέκταση και μαζικοποίηση των ταραχών στο Λονδίνο, αλλά και συγκρούσεις σε Λίβερπουλ, Μπέρμινγχαμ, Μάντσεστερ και Μπρίστολ σηματοδοτούν την 3η κατά σειρά Άγρια Νύχτα στην Αγγλία μετά τη δολοφονία του Mark Duggan. Με σαφέστατο πλέον το ταξικό στοιχείο των συγκρούσεων, κάτι που παραδέχονται πλέον και τα ΜΜΕ της Αγγλίας, μιλώντας για τα κίνητρα των «ταραξιών», καθώς όλο και περισσότερες φτωχογειτονιές μπαίνουν στο παιχνίδι, οι άρχοντες της μητρόπολης φαίνεται προς το παρόν να έχουν χάσει τον έλεγχο. Από τη μια επιθέσεις σε περιπολικά, ενέδρες, λεηλασίες και επιθέσεις σε καταστήματα από μικρές και ευέλικτες ομάδες που μεταδίδουν τις ταραχές από περιοχή σε περιοχή, και από την άλλη ειδικές δυνάμεις, καθαρά στρατιωτικές επιχειρήσεις και αποκλεισμοί περιοχών, που όμως δεν φαίνεται να αποδίδουν. Με δεδομένο ότι το μοναδικό που μπορεί να τάξει το αγγλικό Καθεστώς στους εξεγερμένους (πιτσιρικάδες, άνεργους, προλετάριους ή φτωχοποιημένους) που μάχονται τους μπάτσους στους δρόμους αυτές τις μέρες, είναι ακόμα περισσότεροι μπάτσοι, η συνέχεια αναμένεται άκρως ενδιαφέρουσα…
«Πρόκειται για ανούσια, τυχοδιωκτική βία, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο, Είναι απολύτως απαράδεκτο», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης Νικ Κλεγκ, τονίζοντας ότι το κύμα βίας «δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον θάνατο του Mark Duggan».
10/08
Άγρια μητροπολιτική εξέγερση στην Αγγλία, με τις συγκρούσεις να επεκτείνονται σε όλα τα βιομηχανικά κέντρα της χώρας. Αστυνομική κατοχή και 16.000 μπάτσοι στο Λονδίνο, όπου επικρατεί σχετική ηρεμία, αλλά ταραχές σε δέκα άλλες μεγάλες πόλεις. Τρεις νεκροί στο Μπέρμινγχαμ και άλλος ένας 26χρόνος που είχε πυροβοληθεί και υπέκυψε στα τραύματά του. Πλαστικές σφαίρες και αντλίες νερού ετοιμάζονται, και ο Κάμερον δηλώνει ότι οι εξεγερμένοι θα νιώσουν την πυγμή του Νόμου. Συγκρούσεις ανάμεσα σε εξεγερμένους και ομάδες αυτοάμυνας και περιφρούρησης. Επιθέσεις σε τμήματα και μπάτσους, λεηλασίες για τέταρτη μέρα και ακροδεξιά γαβγίσματα για κάθοδο του στρατού και ναζιστικές ομάδες χούλιγκανς στο πλευρό των μπάτσων. Φτωχοί εναντίον Πλουσίων στην Αγγλία με εφόδους σε ακριβές περιοχές και εισβολές σε μαγαζιά και εστιατόρια. Η Αγγλία μάς προσφέρει την πρώτη από μια σειρά μητροπολιτικών εξεγέρσεων σε συνθήκες καπιταλιστικής αποσύνθεσης υπό τους ήχους σπασμένων γυαλιών, γκλομπς που χτυπάνε ρυθμικά πάνω σε ασπίδες, ενώ γνωστοί δημοσιογράφοι απαγγέλουν νοσταλγικά την Ωδή στην Ομαλή Καπιταλιστική Λειτουργία.
12/08 – Αποκατάσταση της Τάξης και λήξη της Εξέγερσης στην Αγγλία
Συνολική αντεπίθεση και αντιεξεγερτική εκστρατεία από το αγγλικό καθεστώς και τους κάθε είδους αυλικούς του. Ευθεία απειλή για κάθοδο του στρατού εάν αναζωπυρωθούν οι ταραχές. Μπάτσοι παντού και μαζική εμφάνιση ακροδεξιών και νεοναζί στο πλευρό του Νόμου, της Τάξης, των καταστηματαρχών και της ομαλής ροής ανθρώπων και εμπορευμάτων. Κρατική και μιντιακή προσπάθεια για αποδόμηση της ταξικότητας της εξέγερσης. Κλασσικές θεωρίες για την εγκληματική φύση των εξεγερμένων, ενώ ταυτόχρονα η απληστία, η έλλειψη κρατικής και οικογενειακής επίβλεψης και το ανεξέλεγκτο ίντερνετ αποτελούν πλέον τα αίτια των ταραχών. Μαζικές συλλήψεις, ηλεκτρονικό ρουφιάνεμα, εισβολές σε σπίτια και νυχτερινά δικαστήρια. Συνεργεία και εθελοντές σβήνουν από τους δρόμους και τις γειτονιές τα τελευταία σημάδια του τετραήμερου πολέμου, ενώ ξεκινάει η καταμέτρηση των τεράστιων ζημιών. Σκέψεις για κόψιμο του ίντερνετ. Όμως η ολική επαναφορά στην καπιταλιστική κανονικότητα δεν μπορεί παρά να είναι πρόσκαιρη και φαινομενική. Η στρατιωτική αντιμετώπιση των εξεγερμένων δείχνει την τεράστια και κραυγαλέα ρωγμή στην κοινωνική συνοχή. Οι Κολασμένοι του Λονδίνου και οι Προλετάριοι της Αγγλίας, αυτοί που για τέσσερις μέρες απείλησαν να γκρεμίσουν την Μητρόπολη, υποχωρούν απλά και μόνο για εξεγερθούν και πάλι. Έτσι κι αλλιώς ο καπιταλισμός ετοιμάζεται να γεννήσει αυτό που θα σηματοδοτήσει και τον θάνατό του.
Τέλος πρώτου γύρου.
Μητρόπολη και Εξέγερση
«Η αντεπίθεση έχει πραγματικά ξεκινήσει. Θα πληρώσετε για ό,τι έχετε κάνει».
~Ντέιβιντ Κάμερον, πρωθυπουργός Μ. Βρετανίας
Η Μητρόπολη εσωκλείει και δεσμεύει στο εσωτερικό της το χάος, το οποίο έχει την τάση να εκρήγνυται. Αυτό το χάος, δεν υπάρχει καλύτερο τρόπος για να το δει κανείς, από το να κοιτάξει μέσα στις αποθήκες ψυχών που αποτελούν τους δρόμους, τα σπίτια και τις γειτονιές των υποβαθμισμένων περιοχών. Εκεί μπορεί να δει κανείς πενήντα άνεργους να συρρέουν για μια θέση εργασίας που άδειασε, τις συμμορίες να σφάζονται για τον έλεγχο της γειτονιάς, το ναρκεμπόριο, το πώς είναι η ζωή με επιδόματα, την αστυνομική κατοχή, και τους εμπόλεμους μαγαζάτορες να προστατεύουν τα εμπορεύματά τους. Πάνω από όλα μπορεί αυτό που φαίνεται είναι η αρένα, η μάχη στο εσωτερικό αυτών των περιοχών για την επιβίωση.
Η δημιουργία του καινούργιου ταξικού μοντέλου, αυτού των «εντός» και των «εκτός», δηλαδή αυτών που έχουν κάτι να χάσουν και αυτών που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, οδηγεί σε σύγκρουση και στο εσωτερικό των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Και εάν υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να υπερασπιστεί κάποιος τα, έστω και ελάχιστα, προνόμιά του, υπάρχουν άλλοι τόσοι για εξεγερθεί κάποιος που δεν έχει ούτε καν αυτά. Προφανώς οι άρχοντες της Μητρόπολης όταν απευθύνονται σε κάποιον, όταν από κάποιον περιμένουν συναίνεση ή αποδοχή, απευθύνονται στους «εντός», στους άλλους μιλάνε οι κάμερες, οι δεσμοφύλακες και η αστυνομία.
Η εξέγερση στην Αγγλία, όπως και όλες οι εξεγέρσεις στο εσωτερικό της Μητρόπολης, έρχεται να αμφισβητήσει την ίδια την ουσία της. Η Μητρόπολη είναι η Τάξη και όλα πέρα από αυτήν είναι το Χάος.
Ο καπιταλισμός είχε για χρόνια την ικανότητα να αυτοπαρουσιάζεται ως το τελευταίο κοινωνικό σύστημα της Ιστορίας. Η καθολική του επικράτηση ως κουλτούρα και πολιτισμός στην κοινωνία, μπορούσε να του προσφέρει αυτή την δυνατότητα. Σε αυτήν τη βάση, οι «εκτός» πλέον δεν αποτελούν κομμάτι αυτού του πολιτισμού. Αν δεν καταναλώνουν, δεν εργάζονται, δεν φοβούνται ή δεν βλέπουν τηλεόραση, δεν ανήκουν στον πολιτισμό, δεν μιλάνε καν την ίδια γλώσσα. Όμως αν οι βάρβαροι δεν μιλάνε αυτή την γλώσσα, τότε ποια γλώσσα μιλάνε; Ο καπιταλισμός ποντάρει στην κατάσταση αποσύνθεσης που δημιούργησε, για να απαντήσει ότι δεν μιλάνε απολύτως καμία. Μετά το τέλος του, έρχεται και το τέλος του πολιτισμού και αρχίζει η βαρβαρότητα. Νιώθοντας τα θεμέλια του θρόνου τους να τρίζουν, οι άρχοντες της Μητρόπολης προειδοποιούν ότι μετά από αυτούς έρχεται το χάος.
Οι «εκτός» αυτού του κόσμου μπορεί να ξέχασαν να μιλάνε στους καιρούς της αφομοίωσης, αλλά έχουν ακόμα γλώσσα και μπορούν να την ξαναχρησιμοποιήσουν. Το θέμα είναι αν οι πρώτες λέξεις που θα πουν δεν θα είναι δηλητηριασμένες από θεούς και φυλές. Ή αν δεν θα επαναλαμβάνουν αυτά που τους λένε οι νέοι άρχοντες που ετοιμάζονται να διαδεχτούν τους παλιούς. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε και γλώσσα και πολιτισμό θα φτιάξουν, και θα είναι έτοιμοι για όλα. Οι εξεγέρσεις των φτωχών στην Αγγλία, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Κίνα τότε θα γκρεμίσουν μια και καλή τη σάπια Μητρόπολη και τον ακόμα πιο σάπιο πολιτισμό της.
Η λεηλασία είναι η φυσική απάντηση στη μη φυσική και απάνθρωπη κοινωνία της αφθονίας του εμπορεύματος. Γκρεμίζοντας προς στιγμή το εμπόρευμα ως εμπόρευμα, αποκαλύπτει αυτό που σε τελική ανάλυση το εμπόρευμα συνεπάγεται: Τον στρατό, την αστυνομία και τ’ άλλα ειδικευμένα αποσπάσματα που μέσα στο Κράτος κατέχουν το μονοπώλιο της ένοπλης βίας. Τι είναι ο αστυνομικός; Είναι ο ενεργός υπηρέτης του εμπορεύματος, ο άνθρωπος που έχει ολοκληρωτικά υποταχτεί στο εμπόρευμα και η δουλειά του οποίου είναι να εξασφαλίζει ότι το τάδε προϊόν της ανθρώπινης εργασίας παραμένει εμπόρευμα, με τη μαγική ιδιότητα να αγοράζεται, αντί να αποτελεί απλά ένα ψυγείο ή ένα τουφέκι – ένα παθητικό κι άψυχο πράγμα που υποτάσσεται σ’ οποιονδήποτε το χρησιμοποιεί. Απορρίπτοντας την ταπείνωση της υποταγής του ανθρώπου στον αστυνομικό, οι μαύροι απορρίπτουν την ταπείνωση της υποταγής του ανθρώπου στα εμπορεύματα.
Καταστασιακoί, Βαγιάν
