Η τσογλαναρία αντεπιτίθεται

Η Εξουσία είναι της ιστορίας η ευκοιλιότητα
στο χωρίο μου τη λένε γλεντοκώλα

~Νίκος Καρούζος, Νεολιθική νυκτωδία στην Κροστάνδη

Για μία ακόμη φορά βγήκε βόλτα το τηλεοπτικό, έντυπο και ιντερνετικό χαφιεδότσουρμο της κυριαρχίας μαζί με τη μπετονιέρα της λάσπης του. Τόσο τη νύχτα της Κυριακής 12/02, και ακόμη πιο πολύ την επόμενη μέρα, όλα τα αστικά ΜΜΕ ασχολούνταν αποκλειστικά με τις καταστροφές τραπεζών, καπιταλιστικών μεγαλοκαταστημάτων πολυεθνικών και δημόσιων κτηρίων, μέσα από τόνους ψέματος και παραπληροφόρησης, και δεν βρήκαν να μας πουν μία λέξη για τη θανατική ποινή που οι συνεταίροι τους πολιτικοί καταδίκασαν ολόκληρο τον λαό της χώρας που βάφτισαν Ελλάδα. Ούτε ένα από αυτά τα ακριβοπληρωμένα καθάρματα με τις μεταξωτές γραβάτες και τα σινιέ ταγέρ είχε μια λέξη να πει για τη δια νόμου ολοκληρωτική πτώχευση του 99% του λαού.

Τα τσογλάνια της μιντιακής τρομοκρατίας ούτε που «είδαν» το ένα εκατομμύριο κόσμου που πλημμύρισε την Αθήνα,τις τριάντα χιλιάδες λαού στο Ηράκλειο, και τα τόσα πλήθη σε όλες τις μεγάλες πόλεις, και ούτε φυσικά βρήκαν μία λέξη να πουν για τους λόγους που όλος αυτός ο κόσμος βγήκε οργισμένος στους δρόμους και συγκρούστηκε με τα μαντρόσκυλα του καθεστώτος. Ούτε φυσικά «είδαν» τις εκατοντάδες προληπτικές προσαγωγές ακόμη και έξω από τα σπίτια αγωνιστών, αρκετή ώρα πριν τις συγκεντρώσεις (και τις παράνομες πολύωρες κρατήσεις τους χωρίς δικαίωμα επικοινωνίας με συγγενείς και συνηγόρους, που περίμεναν από νωρίς το βράδυ μέχρι τα ξημερώματα έξω από τη ΓΑΔΑ), ώστε να μην κατέβουν στη διαδήλωση· την απαγόρευση της λειτουργίας των συγκοινωνιών· την απρόκλητη, μαζική και απροκάλυπτη αστυνομοκρατία και χρήση χημικών με προφανή σκοπό την παρεμπόδιση της προσέλευσης στο Σύνταγμα. Ούτε «είδαν»  στο Μοναστηράκι τους σκύλους των Δίας-Δέλτα που έσπαζαν τζαμαρίες καταστημάτων και χτυπούσαν κόσμο (υπάρχουν βίντεο που το βεβαιώνουν, και δείχνουν πως προσπάθησαν ακόμη για άλλη μια φορά να χτυπήσουν με τις μηχανές τους τον κόσμο). Αντίθετα «είδαν» για μία ακόμη φόρα εκατό-διακόσιους «κουκουλοφόρους», άλλοι από δαύτους μίλησαν (όπως και στην εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008) για «χίλιους αναρχικούς που επί σχεδίου μαζεύτηκαν από όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό» (!!) στην Αθήνα με σκοπό να κάνουν καταστροφές. Ο λαός λέει ότι «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Ο κόσμος που κατεβαίνει όλο και περισσότερος, όλο και πιο οργισμένος, όλοι/ες όσοι/ες ήταν στους δρόμους το τριήμερο 10-11-12/02 γνωρίζουν την αλήθεια και ήταν πάρα πολλοί/ες. Ενδεικτικά ένα απόσπασμα κειμένου ενός ανθρώπου που δεν είναι αναρχικός:

«Έγινε τόση συζήτηση για τα κτήρια του Τσίλερ που κάθε κυράτσα φωνάζει για τον Τσίλερ λες και τον ήξερε κι από χθες. Αυτά τα τσογλάνια της “ενημέρωσης”που κατηγορούν τους πολίτες ως λαμόγια και ως μέλη της κοινωνίας του “μαζί τα φάγαμε”, δεν δίνουν δεκάρα για την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία της πόλης τους (μάρτυρας η εκτρωματική δόμηση της Αθήνας, τα αυθαίρετα και το κλείσιμο των ημιυπαιθρίων), Τα ίδια κανάλια “ανακαλύπτουν” ξαφνικά την εγκατάλειψη ιστορικών κτηρίων, μόνο όταν αυτά κατοικούνται από μετανάστες, και “αποτελούν εστία μόλυνσης”, ενώ όλον τον υπόλοιπο καιρό κάνουν μόκο για να κάνουν τις δουλειές τους μαζί με τα λαμόγια του real estate. Στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες κτήρια που ανήκουν στο Δημόσιο, σε Τράπεζες και στην Εκκλησία ρημάζουν και πολλά από αυτά είναι ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας. Είναι δεκάδες οι φορές που οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες τους τα καταστρέφουν σιγά σιγά ώστε να μην καταστούν διατηρητέα, και να μπορέσουν να χτίσουν πολυκατοικία. Τα απαξιώνουν με υπόγειους τρόπους, και μόλις φτάσουν στο σημείο να είναι μισογκρεμισμένα (σιγά σιγά και νύχτα), τα χαρακτηρίζουν επικίνδυνα και κατεδαφιστέα, και μετά σηκώνουν πολυκατοικίες.

»Ολόκληρες πόλεις γκρέμισαν εν μία νυκτί επί χούντας και Καραμανλή, διάφορα νεοκλασικά κι έχτισαν πολυώροφα εκτρώματα. Δημόσια κτήρια κατασκευάζονται με ελλιπείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, και άλλα βουλιάζουν με την πρώτη βροχή στον βούρκο που χτίστηκαν, γιατί κάποιος κονόμησε χοντρά από την πώληση του οικοπέδου, ή γιατί δεν έγιναν οι κατάλληλες ενέργειες στήριξης. Δρόμοι καινούργιοι γίνονται θρύψαλα και δεν κουνιέται φύλλο. Ολυμπιακά έργα που στοίχισαν μια περιουσία συνεχίζουν να απαξιώνονται για να πωληθούν για ένα κομμάτι ψωμί στους δικούς τους. Μια κοινωνία που αδιαφορεί ολοκληρωτικά για τον δομημένο χώρο σήμερα, ανακάλυψε μέσω των σκουληκιών της μιντιοκρατίας ότι οι αναρχικοί καταστρέφουν “ιστορικά κτήρια”, αποσιωπώντας πλήρως το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βροντοφώναξαν ενάντια στην εξαθλίωση που επιβάλλουν οι καλοαναθρεμμένοι κυβερνήτες τους. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ο φωτισμός μόνο στα καμένα κτήρια, τα παραπολιτικά σχόλια της πλάκας και η διαπόμπευση της κοινής λογικής στα τηλεπαράθυρα είναι ο κανόνας. Υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας λυσσαλέος πόλεμος των ΜΜΕ που κατέχονται από αδίστακτους επιχειρηματίες και πολιτικούς, εναντίον του λαού, και αυτό γιατί η επίθεση στους μισθούς των φτωχών αποτελεί γι’ αυτούς την ευκαιρία για τρελά κέρδη. Και θα παίξουν όλα τους τα χαρτιά για να μην τα χάσουν… Όσοι ξαφνικά θυμήθηκαν ότι χάνονται θέσεις εργασίας από κάποια καμένα καταστήματα, μήπως ξέχασαν ότι κάθε μήνα χάνονται δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, και η ανεργία έχει ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο εδώ και μήνες; Τι έκαναν γι’ αυτό τόσο καιρό; Σε πόσες πορείες κατέβηκαν; Άναψαν κεράκια για τους απολυμένους της Χαλυβουργίας και τους απλήρωτους στην Ελευθεροτυπία και το ALTER ή μόνο στο Αττικόν ξέρουν να ανάβουν γιατί δεν είναι μπανάλ;» [1]

Κάθε εξέγερση είναι καλή, εκτός από τη δική μας

Έσπασαν τράπεζες, ενεχυροδανειστήρια, πολιτικά γραφεία, πολυεθνικές, η πρόσοψη του Αττικόν. Μάλιστα. Να η είδηση. Όχι, δεν είναι είδηση ότι εκατομμύρια κόσμου ήταν στο δρόμο σε αρκετές πόλεις, και δεν υποχωρούσαν παρά τη καταστολή. Δεν είναι είδηση ότι τα παιδιά μας θα πληρώνονται με 450 ευρώ. Δεν είναι είδηση ότι υποθηκεύτηκε η ζωή του λαού της χώρας άρον άρον, για να ανακουφισθούν οι αγορές και να τρέξει ρευστό στις τράπεζες. Το πραξικόπημα που ζούμε δεν είναι είδηση. Ποιος κυβερνά, ποια πλειοψηφία; Ποιος καταστέλλει; Κάθε είδους βία είναι επιτρεπτή από την αστυνομία, και κανενός είδους βία δεν είναι επιτρεπτή από τους πολίτες; Αυτά δεν είναι είδηση.

Πόσο δίκαιη θεωρούσαμε την οργή των Αργεντινών, όταν τους βλέπαμε στον δρόμο, ενώ οι πολιτικοί τους το έσκαγαν με ελικόπτερο, επειδή τους είχαν αποκλείσει; Αλλά και πιο πρόσφατα. Ποιος είδε τα γεγονότα στην Αίγυπτο και δεν «τάχθηκε» στο πλευρό του άμαχου λαού, που έπεφτε από τις ομοεθνείς σφαίρες της εκεί αστυνομίας; Τα τσογλάνια της «ενημέρωσης» τότε επέκριναν αυτές τις βιαιότητες, και υποστήριζαν τον εξεγερμένο Αιγύπτιο. Κανένα δελτίο μας δεν μας είπε πόσες τράπεζες έσπασαν οι εξεγερμένοι Αιγύπτιοι, και πόσους τόνους μάρμαρο χρησιμοποίησαν κατά της αστυνομίας. Ήταν αδιάφορο, γιατί οι σημαντική είδηση ήταν η ίδια η Εξέγερση σε μία άλλη ‒μακριά από εμάς‒ χώρα.

Στη δική μας χώρα δεν υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται και οργίζονται για την εξαθλίωση που μας καταδικάζουν τα αφεντικά των δημοσιοκάφρων. Στη δική μας χώρα, οι δύο σχεδόν εβδομηντάχρονοι παππούδες που ήταν δίπλα μου και πετούσαν πέτρες στα ΜΑΤ στην πλατεία Κορνάρου είναι «γνωστοί άγνωστοι-κουκουλοφόροι». Στη δική μας χώρα η μεσόκοπη γυναίκα που επαναλάμβανε με οργή στο μικρόφωνο της πλατείας Ελευθερίας «κάψτε τις τράπεζες», και ο εξηντάρης άνεργος που καλούσε τον κόσμο «να βγάλει τα όπλα από το σπίτι του» είναι «παρακρατικοί-προβοκάτορες» (όπως ανακοίνωσαν οι αξιοθρήνητοι ηγετίσκοι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρας-Παπαρήγα). Στη δική μας χώρα η μοναδική αλήθεια είναι αυτή που εκστομίζεται από τα στόματα του Πρετεντέρη, της Τρέμη, του Καψή, του Παπαχελά, του Πορτοσάλτε.

Είναι καιρός να το αντιληφθεί και ο πιο αδαής (εγκλωβισμένος πλην άφραγκος πια) τηλεθεατής. Οι στόχοι των αστικών ΜΜΕ είναι να έχουν έναν παθητικό και υπάκουο πληθυσμό από τηλεθεατές, και όχι συμμετέχοντες στην πολιτική αρένα, και από καταναλωτές (όσους πια υπάρχουν) στην εμπορική αρένα. Δεν θέλουν με τίποτα ανθρώπους που παίρνουν αποφάσεις και συμμετέχουν στους αγώνες ενάντια στην εξαθλίωση. Ανέκαθεν ήθελαν (και το είχαν καταφέρει τα προηγούμενα χρόνια) μια κοινότητα από ατομιστές και απομονωμένους ανθρώπους, έτσι ώστε να μην μπορούν να οργανωθούν, να συνεισφέρει ο καθένας τις περιορισμένες δυνατότητές του, και όλοι μαζί να γίνουν μια ισχυρή δύναμη που θα περιορίσει τη συγκεντρωτική εξουσία. Σήμερα που η οικονομική επίθεση εναντίον του λαού έχει φτάσει στα ύψη, κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να τρομοκρατήσουν, να συκοφαντήσουν, ακόμη και να υποδείξουν ως τρομοκράτη (σαν κουκουλοφόροι της κατοχής) οποιονδήποτε αγωνίζεται ενάντια στον αφανισμό των δικών του και του εαυτού του. Δυστυχώς όμως (για αυτούς) κανείς πλέον δεν τους παίρνει στα σοβαρά, και οι λίγοι φοβισμένοι που εξακολουθούν να κάθονται στον καναπέ τους, τρομοκρατημένοι από τους βρικόλακες της «ενημέρωσης», θα μάθουν την πραγματική αλήθεια όταν βγουν έστω και μία φορά στους δρόμους. Γιατί τίποτα άλλο δεν μας μένει, παρά μόνο να τους πάρουμε με τις πέτρες!

Υ.Γ. Οι πολιτικοί και τα τσογλάνια των ΜΜΕ που επικεντρώνονται στα επεισόδια και όχι στο τι ψηφίστηκε και στο πόσος κόσμος ήταν στο δρόμο, είναι γνωστοί για το έργο τους και το ποιόν τους. Ωστόσο, είναι απορίας άξιο τι είδους ανόητοι και ανεγκέφαλοι ραγιάδες είναι αυτοί που πήγαν με κεράκι να θρηνήσουν τη καμμένη είσοδο του σινεμά «Αττικόν». Για κανέναν από τους νεκρούς αστέγους δεν είδαμε ανάλογη ευαισθησία. Όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι» ήταν και στην πορεία; Κι αν ήταν, αυτό που τους έθλιψε πιο πολύ ήταν η φωτιά στο «Αττικόν»; Όπως έγραψε και ένας πολίτης στο twitter «15 μήνες άνεργος, χέστηκα αν κάηκε το Αττικόν».

1. Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο link: http://tinyurl.com/7aabfta

Ευάγριος Αληθινός