Το παρόν κείμενο γράφτηκε από τη μητέρα ενός στρατιώτη της Χεζμπολάχ που πολεμάει στη Συρία. Αν και σε πρώτο χρόνο ξενίζει η επιλογή ενός τέτοιου, αναπόφευκτα συναισθηματικά φορτισμένου, κειμένου, η επιλογή του έχει να κάνει με κάποιες από τις άγνωστες πτυχές της καθημερινής κοινωνικής ζωής υπό την εξουσία του «Κόμματος του Θεού», όπως και της συμμετοχής του στην αναπαραγωγή της, δυικής σε αυτή την περίπτωση, εξουσίας επί του λιβανέζικου πληθυσμού. Το άρθρο βρέθηκε στην αριστερή αντικαθεστωτική συριακή εφημερίδα Al Manshour (στα ελληνικά: Σοσιαλιστικό Φόρουμ) και στα αγγλικά βρίσκεται εδώ: http://www.al-manshour.org/node/7140
Σαν να μην ήταν αρκετό ότι η Χεζμπολάχ συνoμωτεί με τις λιβανικές αρχές ενάντια στα δικαιώματα μας για δίκαιους μισθούς, υγειονομική περίθαλψη, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και ποιότητα στην εκπαίδευση. Προφανώς, δεν είναι αρκετό, με αποτέλεσμα να συμμετέχει ενεργά στην διαφθορά σε όλα τα επίπεδα της καθημερινή ζωής, από τη διαχείριση των αποβλήτων μέχρι τα κακοσχεδιασμένα φράγματα και έργα εξόρυξης πετρελαίου. Και επειδή ούτε αυτό είναι αρκετό, συμμετέχει και στη συστηματική κατάργηση όλων των εκφάνσεων της κοινωνικής ζωής στα χωριά, πριμοδοτώντας τον θρησκευτικό και σεκταριστικό εξτρεμισμό, την καταστολή των ελευθεριών και την ποινικοποίηση των γυναικείων δικαιωμάτων.
Η σειρά των καταχρήσεων σίγουρα δεν τελειώνει εκεί, καθώς η ιστορία του κόμματος είναι γεμάτη με τη στέρηση του δικαιώματος των ανθρώπων να αποφασίζουν για τις υποθέσεις τους, μέσω των «εκλογής οδοστρωτήρων»[1], δεν σταματά στη καταστρατήγηση τους δικαιώματος τους να αποφασίζουν και του δικαιωματός τους στη δημόσια ζωή και τις ατομικές ελευθερίες, αλλά δημεύει πλέον και δημόσιους χώρους, όπως κοιλάδες, βουνά και λόφους, με το πρόσχημα της συνεχούς στρατιωτικοποίησης. Το κόμμα συνεχίζει να μας αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση ως τους πιο έντιμους των ανθρώπων, μας λένε ότι έχουμε καταπλήξει τον κόσμο, αλλά ταυτόχρονα δεν διστάζει να συμμετέχει στην καταστολή της κοινωνικής οργής, στο βαθμό που μας κατηγορεί ότι είμαστε ενεργούμενα, ότι αποτελούμε την πέμπτη φάλλαγγα[2] και ότι είμαστε έμμισθοι ξένων πρεσβειών, όταν θέλουμε να υπερασπιστούμε την επιβίωσή μας από ενέργειες της εξουσίας, όπως συμβαίνει στην Hay as-Sullom, στη Mar Mikhael και στις γειτονιές Raml al-Aly. Το ίδιο κόμμα, που δεν έχει σταματήσει να διατείνει την ευσέβεια και την πίστη, δεν ντρέπεται να κάνει τα στραβά μάτια στην κατασκευή και την εισαγωγή Captagon[3].
Ακόμα και αν όλα αυτά δεν ήταν αρκετά, είναι σαφές ότι η κατάχρηση και η αυθάδεια έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο που το κόμμα να βρίσκεται σε σαφή αντίθεση με λαϊκά συμφέροντα, στέλνοντας τους νέους μας, μέλη των οικογενειών μας, συγγενείς και αγαπημένους που απλά ονειρεύτηκαν μια καλύτερη ζωή, στον πόλεμο στη Συρία, κρυφά, ως μισθοφόρους στην αρχή, και στη συνέχεια, δημόσια αρχικά υπό το πρόσχημα της υπεράσπισης της «ιερής υπόθεσης»[4] και αργότερα με τη μορφή προληπτικού πολέμου στη λογική του Τζορτζ Μπους, «αν δεν πάμε εμείς, θα έρθουν αυτοί». Η Χεζμπολάχ έχει διαθέσει χιλιάδες νέους, άνεργους άνδρες σε αυτό τον πόλεμο, τους έχει εξοπλίσει με κράνη και τουφέκια για να τους στείλει στα χαρακώματα να αντιμετωπίσουν ανθρώπους της ίδιας τάξης – άνεργους σε καθεστώς αναστολής από τη ζωή και την ελευθερία.
Το κόμμα δεν δίστασε, μέσα στη βιασύνη της τρέλας και της στρατιωτικοποίησης, κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, να στείλει παιδιά, μικρότερα από 18 ετών, στις μάχες. Δεν δίστασε να ασκήσει τον καταπιεστικό του ρόλο εναντίον των σύρων στη Συρία, όπως και στον Λίβανο, ενθαρρύνοντας επιθέσεις και λεηλασίες και αποδίδοντάς τες σε «ντόπιους» – με αυτό τον τρόπο πριμοδοτεί την ενίσχυση των σεκταριστικών διαιρέσεων, ενώ ταυτόχρονα καταστρέφει όλες τις υπόλοιπες μορφές αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων και διαλύει τον κοινωνικό ιστό.
Εκτός από όλα αυτά, οι ηγέτες των εσωτερικών συμβουλιων τονίζουν επανειλλημένα ότι είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, η οποία απαιτεί να φερόμαστε σε κάθε σύρο πρόσφυγα που διαμένει στον Νότο[5] ως ωρολογιακή βόμβα. Φυσικά, οι πλούσιοι και οι ισχυροί εξαιρούνται από αυτόν τον ρατσισμό, όπως ακριβώς και τα διπλωματικά ή τα πολυτελή αυτοκίνητα εξαιρούνται από την απαγόρευση της κυκλοφορίας – σύμφωνα με τις διαδικασίες της Γενικής Ασφάλειας, το δικαίωμα της εισόδου στη χώρα είναι αποκλειστικά για εκείνους που μεταφέρουν μεγάλα χρηματικά ποσά και δεν ισχύει για παιδιά που φεύγουν από τη Συρία για να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς και τις συγκρούσεις.
Τα βλέπουμε όλα αυτά κάθε μέρα. Κλείνουμε τα στόματά μας και αφήνουμε τις καρδιές μας να μετατρέπονται σε πέτρα.
Είμαστε πραγματικά πεπεισμένοι ότι αυτοί που κλέβουν την καθημερινή μας δουλειά είναι πρόσφυγες; Πιστεύουμε πραγματικά ότι είναι ο λόγος για τον οποίο δεν μας παρέχονται νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, αποχέτευση και υπηρεσίες μεταφοράς; Επιπλέον, πιστεύουμε πραγματικά ότι η ασφάλειά μας και η ζωή μας εξασφαλίζονται με την πολιορκία πόλεων και τον βομβαρδισμό σπιτιών, αγορών, αρτοποιίων και νοσοκομείων ή τη διάπραξη σφαγών;
Μήπως δεν έχουμε, με δεδομένες τις ισραηλινές επιδρομές του 1993, του 1996 και του 2006, συγκλονιστεί από τη σιωπή της παγκόσμιας κοινότητας μπροστά στη συνεχή σφαγή του λαού μας από το Ισραήλ; Δεν φωνάζαμε, ωρυώμασταν και καλούσαμε τον κόσμο να αναλάβει δράση, απλά και μόνο για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί;
Έχουμε πραγματικά ξεχάσει το φόβο μας από τις βόμβες bunker-buster[6] όταν έπεφταν από τα ισραηλινά αεροπλάνα και ενθαρρύνουμε τη χρήση των βομβών-βαρέλι τώρα, οι οποίες πέφτουν αδιακρίτως πάνω στα κεφάλια των πολιτών;
Υπερασπιζόμαστε όντως την πολιορκία πόλεων; Πραγματικά γιορτάζουμε τη λεηλασία και τον βασανισμό του πληθυσμού τους;
Πιστεύουμε πραγματικά ότι δίνουμε έναν ιερό πόλεμο, όταν υπερασπιζόμαστε τους τυράννους; Πιστεύουμε πραγματικά ότι ο ιμάμης Χουσεΐν επισκέπτεται τις οικογένειες Άσαντ και Μακλούφ στον ύπνο τους για να τους αγκαλιάσει και να τους ευχαριστήσει για τη διατήρηση του έθνους του παππού του;[7]
Δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν ότι η κατάσταση στη Συρία αλλάζει και μεταβάλλεται συνεχώς, αλλά η παράταση του πολέμου είναι μόνο προς το συμφέρον των κύριων οπισθοδρομικών δυνάμεων. Δεν έχει σημασία πόσο προσπαθούν οι Νάσερ Καντίλ και Αμίν Χουταίτ να μας πείσουν[8] -και εγώ δεν εμπιστεύομαι τον τελευταίο εφ ‘όσον ο ίδιος δεν μας εξηγεί γιατί οι ντόπιοι έκοψαν την παραλιακή οδό της Βarja- ότι η νίκη στον «κοσμικό πόλεμο»[9] απέχει μόλις μια ώρα και ότι κάθε χρόνο η κοινωνία θα μετασχηματίζεται σε ένα μόρφωμα στο οποίο όλες οι επιθυμίες μας θα είναι ικανοποιημένες.
Ωραία, μπορείτε να ρωτήσετε όσους επιστρέφουν από τις μάχες και θα σας πουν ότι δεν αναγνωρίζουν πλέον τους φίλους από τους εχθρούς. Είναι αλήθεια, γιατι κανείς δεν μας υποστηρίζει, όταν πολεμάμε μεταξύ μας. Όλο αυτό όμως δεν είναι τίποτα παρα μια φάρσα, στην οποία όμως είμαστε οι μοναδικοί χαμένοι. Ναι, είμαστε εμείς ο λαός, που πληρώνει με την ασφάλεια, τις ζωές και τους αγαπημένους μας, τίποτα περισσότερο από αναλώσιμο κρέας για την διεθνή βιομηχανία όπλων και τα συμφέροντα των περιφερειακών και παγκόσμιων τυραννικών καθεστώτων – από την Ουάσιγκτον στη Μόσχα, και από Ριάντ στην Τεχεράνη.
Σημειώσεις:
[1] Όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την εκλογή σημαίνοντων προσώπων από μια οικογένεια ή φυλή εξασφαλίζοντας έτσι την υποταγή στην κεντρική εξουσία μέσω των επιμέρους αιωνόβιων αυστηρών ιεραρχήσεων των κοινωνιών της Μέσης Ανατολής.
[2] Πέμπτη φάλαγγα έχει επικρατήσει να σημαίνει η εντός πολιορκημένης πόλης προπαγάνδα υπέρ του εχθρού.
[3] Είδος αμφεταμίνης που χρησιμοποιείται κατά κόρον στον συριακό πολυεμφύλιο. Είναι μη παραισθησιογόνα, διεγερτική ουσία. Είναι νόμιμη η κατοχή και η χρήση της στις περιοχές του Ι.Κ, στις οποίες κατά τα άλλα οι τοξικοεξαρτημένοι τιμωρούνται με θάνατο.
[4] Προφανώς σαν «ιερή υπόθεση» αναφέρεται στην επιβίωση του σιίτικου πληθυσμού από την επίθεση των σουνιτών φονταμενταλιστών.
[5] Πιθανότατα η προπαγάνδα της Χεζμπολάχ αναφέρεται στο νότιο Λίβανο λόγω της γειτνίασης με το Ισραήλ. Υπενθυμίζεται ότι στον Λίβανο έχουν καταφύγει και διαμένουν περισσότεροι από δύο εκατομμύρια σύροι πρόσφυγες.
[6] Είδος ειδικής βόμβας που διαπερνά οχυρωμένα καταφύγια και υπόγειες σήρραγες.
[7] Ο Ραμί Μακλούφ είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Συρίας καθώς πριν τον πόλεμο το 60% του συνόλου των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας σχετίζονταν με επιχειρήσεις δικών του συμφερόντων. Είναι επίσης ξάδελφος του Μπασάρ Αλ Άσαντ ενώ ο αδελφός του ήταν επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών του καθεστώτος. Για προφανείς λόγους αποτελεί το σύμβολο της διαφθοράς στη Συρία. Ο ιμάμης Χουσείν, εγγονός του Μωάμεθ, αποτελεί κεντρικό πρόσωπο στην σιίτικη θεολογία.
[8] Προπαγανδιστές της Χεζμπολάχ.
[9] Πιθανότατα αποτελεί όρο που εμπεριέχεται στην φρασεολογία της Χεζμπολάχ. Η πιο σωστή μετάφραση είναι «παγκόσμιος πόλεμος».
Μετάφραση, εισαγωγή και σημειώσεις: Βαγιάν
