Τα ξημερώματα της Πέμπτης 6 Απρίλη, δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλαν ξαφνικά στο θέατρο Ολύμπια που από τις 24 Φεβρουαρίου τελούσε υπό κατάληψη από τον Συντονισμό εργαζομένων και σπουδαστών στον χώρο του χορού, στο πλαίσιο του ευρύτερου αγώνα σπουδαστών και καλλιτεχνών. Κατά την εκκένωση της κατάληψης συνελήφθησαν 10 χορευτές/τριες που βρίσκονταν στο κτίριο, ενώ τους αποδόθηκαν οι κατηγορίες της Διατάραξης λειτουργίας υπηρεσίας, Παράνομης βίας και Απείθειας. Μετά από πολύωρη κράτηση οι συλληφθέντες/είσες αφέθηκαν ελεύθεροι/ες, με τη δίκη τους να ορίζεται για τις 2 Νοέμβρη του 2023. Την ίδια μέρα, σε αλληλεγγύη με την κατάληψη του θεάτρου Ολύμπια, ενάντια στην επιχείρηση εκκένωσης και τις συλλήψεις, έγιναν αλλεπάλληλες συγκεντρώσεις: έξω από τη ΓΑΔΑ, στα δικαστήρια της Ευελπίδων και στη συνέχεια στην πλατεία Κοτζιά, απέναντι από το Δημαρχείο, με την τελευταία να καταλήγει σε αυθόρμητη πορεία μέχρι το θέατρο Ολύμπια, όπου έσπευσαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που παρατάχθηκαν έξω από το κτίριο απέναντι στο σώμα των διαδηλωτών.
Να θυμίσουμε ότι την προηγούμενη βδομάδα είχε εκκενωθεί η κατειλημμένη από την «Κίνηση Φοιτητών/τριών & Σπουδαστών/τριών για την ελευθεριακή οργάνωση στη βάση» Πρυτανεία του ΕΚΠΑ, ενώ την ίδια μέρα της εκκένωσης του Ολύμπια δικάζονταν οι επίσης 10 συλληφθέντες/είσες της Πρυτανείας με τις ίδιες κατηγορίες, με τη δίκη τους να παίρνει αναβολή για τις 09/05, καθώς οι μάρτυρες κατηγορίας, ανάμεσά τους και ο πρύτανης Αθ. Δημόπουλος, δεν είχαν προσέλθει για να καταθέσουν.
Το θέατρο Ολύμπια τελεί υπό τη διοικητική ευθύνη της δημοτικής αρχής της Αθήνας, και συγκεκριμένα του ΟΠΑΝΔΑ, που λίγες μέρες πριν την επιχείρηση εκκένωσης, και συγκεκριμένα στις 30/03, επιτέθηκε στους καταληψίες με δημόσιο συκοφαντικό κείμενο, σε συνάφεια τόσο με το τελεσίγραφο του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου που απευθυνόταν στην κατάληψη Ρεξ, όσο και με τη δημόσια συγκατάθεση του Πρύτανη του ΕΚΠΑ μέσα από δημοσίευμα σε εφημερίδα για την εκκένωση της Πρυτανείας.
Η ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση στα κατειλημμένα κέντρα αγώνα έρχεται σε συνέχεια της απαξίωσης που επιφύλαξε το κράτος στον πολύμηνο αγώνα των καλλιτεχνών. Τα πτυχία μας παραμένουν αδιαβάθμητα, η εκπαίδευσή μας κατά βάση ιδιωτική και λειψή, τα εργασιακά μας δικαιώματα ανοχύρωτα, οι ζωές μας υπονομευμένες. Την ώρα που η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση μοιράζει προνόμια στους κερδοσκόπους της γνώσης ,και ουσιαστικά νομιμοποιεί την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, ταυτόχρονα επιτίθεται στον κόσμο που αγωνίζεται για καλλιτεχνική παιδεία και αξιοπρέπεια στους χώρους δουλειάς. Η επίθεση σε μία καλλιτεχνική εστία αντίστασης είναι επίθεση σε ολόκληρη την κοινωνία, και η αντίσταση στα κερδοσκοπικά και αντικοινωνικά σχέδια της πολιτικής εξουσίας είναι υπόθεση όλων μας. Κόντρα στις εκλογικές ψευδαισθήσεις και τις λογικές της ανάθεσης, η συνέχεια του αγώνα περνά μέσα από την προάσπιση των εστιών του και την αλληλεγγύη στους ανθρώπους που διώκονται για τις αγωνιστικές τους επιλογές!
(…) τα μονοπάτια που οδηγούν στα νοήματα χρειάζονται ξανά σημάδια. Αρνήσεις. Όνειρα. Πράξεις. Που εμπνέονται από την ποίηση εκείνων των δρόμων όπου δεν προσπερνάς. Αλλά συναντιέσαι. Και στέκεσαι. Ό,τι κι αν έχεις μπροστά.
Ελευθεριακή πρωτοβουλία καλλιτεχνών
