Η πρωτοβουλία για το παρόν περιοδικό πάρθηκε από ομάδα συντρόφων/ισσών που αγαπούν και εκφράζονται μέσω του αθλητισμού, ενώ ταυτόχρονα μισούν τις υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις εκμετάλλευσης και διαχωρισμού. Η συμμετοχή μας στο ανταγωνιστικό κίνημα, η συνεχής συναναστροφή μας με τις αυτοοργανωμένες ομάδες, και η παρουσία μας στις κερκίδες, τα γήπεδα και τους χώρους άθλησης −ως οπαδοί, αθλήτριες ή εργαζόμενοι− μας ώθησε στο να συζητάμε και εν τέλει να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας γύρω από τον αθλητισμό.
«Για την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού εντός της άθλησης, για την άμβλυνση του αθλητικού ανταγωνισμού εντός της τάξης».
Ο στόχος των εκδόσεών μας είναι δυαδικός:
• Αρχικά, να αναδείξουμε εντός του αθλητικού πεδίου τα διάφορα εγχειρήματα και τους αγώνες που προσπαθούν να αντιπαρατεθούν στο υπάρχον. Ακόμα απευθυνόμενοι στην κοινότητα του αθλητισμού, τασσόμαστε κόντρα στα σάπια πρότυπα της κοινωνίας και εναντιωνόμαστε στην εξουσιαστική σχέση κεφάλαιο εντός και εκτός της άθλησης, με στόχο την περαιτέρω όξυνση ταξικής συνείδησης. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο αθλητισμός με την αστική μορφή που έχει σήμερα, αποτελεί πεδίο καθημερινών κοινωνικών συναναστροφών. Ακολούθως πιστεύουμε πως στους χώρους άθλησης, που περνάμε αρκετό χρόνο από τη μέρα μας, οφείλουμε να θέτουμε συνεχώς τα προτάγματά μας και φυσικά να παίρνουμε συλλογική θέση για τα ζητήματα που μας απασχολούν.
• Ως κομμάτι του ανταγωνιστικού κινήματος, επιδιώκουμε επίσης, να ανοίξουμε ένα πεδίο λόγου εντός αυτού, για ζητήματα που αφορούν την άθληση. Πιο συγκεκριμένα, την ανάδειξη των ταξικών αντιθέσεων και των έμφυλων διαχωρισμών στο κοινωνικό πεδίο μέσα και γύρω από το γήπεδο. Η άρρηκτη σχέση του αθλητισμού με το κοινωνικό γίγνεσθαι εντείνει την προσπάθειά μας να έχουμε άποψη και λόγο για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας.
Ως οπαδοί μας απασχολούν ζητήματα όπως η no-politica βία των οπαδών, η ανύπαρκτη ενότητα ενάντια στους από πάνω και φυσικά η αναπαραγωγή σεξιστικών και πατριαρχικών προτύπων. Οι Κυριακές και το γήπεδο αποτελούν ιστορικά χώρους έκφρασης και εκτόνωσης της βίας της καθημερινής εργασίας. Είναι ένα συνεχές επίδικο το προλεταριάτο των κερκίδων, κάποιες κρίσιμες στιγμές, να μην εγκλωβίζεται κάτω από σημαίες επίπλαστης διαταξικής ενότητας, ώστε αντί η εκτόνωσή του να βρίσκει αποδέκτες άλλους οπαδούς, να βρίσκει αποδέκτες τα αφεντικά και τους μπάτσους τους. Η ομάδα, άλλοτε ρομαντική ιδέα, γειτονιών και εργατικών συνοικιών, αποτελεί πλέον ανώνυμη εταιρία με αμέτρητα σκάνδαλα, η οποία εταιρία προσπαθεί να δυναμώσει στις πλάτες ενός επιθυμητού για εκείνη, no-politica οπαδικού στρατού. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η εταιρία πάντοτε τα καταφέρνει. Θεωρούμε απαραίτητη την ύπαρξη αντιεξουσιαστικού λόγου μέσα στις κερκίδες, και ότι δεν μπορούμε να μείνουμε απλά αμέτοχοι στην κατάσταση εγκληματοποίησης και ποινικοποίησης των οπαδών από το κράτος, επειδή αυτό το κοινωνικό υποκείμενο παρουσιάζει κάποιες φορές αντιφάσεις.
Ακόμα το ζήτημα της ταξικής εκμετάλλευσης από τα αφεντικά εντός του αθλητισμού είναι ένα θέμα που εκλείπει από τη δημόσια σφαίρα. Φυσικά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, γυμναστές, προπονητές, εκπαιδευτές, φροντιστές κλπ και οι ημιεπαγγελματίες – επαγγελματίες αθλητές, βιώνουν στο πετσί τους την εργοδοτική τρομοκρατία – ασυδοσία λόγω της έλλειψης συλλογικής οργάνωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να μην αμείβονται, ή να αμείβονται ελάχιστα και επισφαλώς, να απολύονται και να απειλούνται. Επιπλέον πάγια ρητορική των πολέμιων στον μοντέρνο αθλητισμό είναι η εναντίωση στον επαγγελματικό αθλητισμό και τα μεγάλα αφεντικά. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπολογίζεται η εκμετάλλευση των μικρο-μεσαίων αφεντικών του ερασιτεχνικού αθλητισμού, οι οποίοι μάλιστα, συχνά, κατέχουν θέσεις τοπικών αρχόντων και ο αθλητισμός αποτελεί το κοινωνικό τους προσωπείο. Για τον λόγο αυτό με συγκεκριμένη στήλη θα φιλοξενούμε εμπειρίες και βιώματα μέσω συνεντεύξεων με στόχο την ανάδειξη της εργοδοτικής τρομοκρατίας σε όλο το φάσμα του αθλητισμού.
Ένα μεγάλο μέρος της αθλητικής επικαιρότητας βρίθει από σεξιστικά περιστατικά, φασιστικές επιθέσεις, μαύρο χρήμα κλπ, και μέσω του περιοδικού αυτού σκοπεύουμε να σχολιάζουμε και φυσικά να αναδεικνύουμε τέτοιες καταστάσεις. Από την άλλη, μεγάλο μέρος της επικαιρότητας κατακλύζεται από πολύ όμορφα παραδείγματα συλλογικών διεκδικήσεων, αντιφασιστικών παρεμβάσεων και μικρών νικών απέναντι στον καπιταλιστικό αθλητισμό.
Κομμάτι της αρθρογραφίας εκτός από δικά μας κείμενα, αποτελούν μεταφρασμένα κείμενα σχετικά με τη θεματολογία του Dale-Dale, απαλλοτριωμένα κείμενα από το διαδίκτυο ή από βιβλία, φιλοξενούμενα κείμενα ομάδων και συντρόφων/ισσών.
Η έκδοση αυτή επιδιώκει μια περιοδικότητα ώστε να μπορούν να σχολιάζονται και να συζητιούνται τα θέματα της αθλητικής επικαιρότητας. Το περιοδικό μοιράζεται σε κερκίδες παιδικών και μη πρωταθλημάτων, σε οπαδικά στέκια, χώρους εργασίας στον αθλητισμό και φυσικά σε στέκια, καταλήψεις και χώρους αγώνα.
Είμαστε πέρα και ενάντια σε κάθε είδους χορηγών, επομένως τα έξοδα έκδοσης καλύπτονται από εμάς, τους συντρόφους/ισσες και οποιοδήποτε επιθυμεί να στηρίξει το εγχείρημα.
Η συντακτική ομάδα του περιοδικού Dale-dale,
Μail επικοινωνίας: info@dale-dale.org
