Μ. Βρετανία – Ολική επιστροφή της δουλείας
Υποχρεωτική, αλλά και εθελοντική (!!!) ταυτόχρονα, εργασία επιβάλλει στους ανέργους η βρετανική κυβέρνηση. Το περιβόητο Mandatory Work Activity εφαρμόζεται πλέον εδώ και δύο χρόνια σε όλη τη βρετανική επικράτεια. Το πρόγραμμα αυτό πλασάρεται ως μη έμμισθη εξασφάλιση εργασιακής εμπειρίας για κάθε άνεργο που λαμβάνει κρατικό επίδομα συντήρησης, το γνωστό Job Seekers Allowance για χρονικό διάστημα πάνω από τρεις μήνες, γεγονός που αφορά πλέον όλους, καθώς οι μαζικές απολύσεις είναι πια καθημερινό φαινόμενο στη χώρα, και η εύρεση εργασίας έχει καταστεί ιδιαίτερα δύσκολη, δεδομένου ότι ο αριθμός των αιτούντων για μια θέση ξεπερνά τα 100 άτομα.
Μέχρι στιγμής χιλιάδες άνεργοι έχουν σταλεί να προσφέρουν υπηρεσίες δωρεάν σε πολυκαταστήματα όπως τα Poundland, ή σε εταιρείες που αναλαμβάνουν καθαρισμούς χώρων ή εργοστασίων, προκειμένου να συνεχίσουν να εισπράττουν τις 70 λίρες την εβδομάδα που προβλέπει το επίδομα ανεργίας, και ταυτόχρονα το επίδομα ενοικίου που πλέον δεν ξεπερνά τις 300 λίρες μηνιαίως. Οποιαδήποτε άρνηση συμμετοχής στο πρόγραμμα «εθελοντικής» εργασίας οδηγεί σε ποινικές κυρώσεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα την παύση πληρωμών στον άνεργο, και ταυτόχρονα, τον εξάμηνο αποκλεισμό του από την κοινωνική πρόνοια.
Πρόσφατα, μάλιστα, η νεαρή απόφοιτος γεωλογίας Cait Reilly που λόγω της έλλειψης θέσεων εργασίας για πτυχιούχους συμμετείχε στο Job Seekers Allowance, κλήθηκε για δωρεάν εργασία στα Poundland αλλά κινήθηκε δικαστικά ενάντια στην κυβέρνηση, κερδίζοντας δικαστήριο που έκρινε ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι παράνομο. Η ενέργειά της αμέσως καλωσορίστηκε από τους εκατομμύρια ανέργους του νησιού που καθημερινά αντιμετωπίζουν τον χλευασμό και την περιφρόνηση της βρετανικής κοινωνίας, όμως βρήκε απέναντί τα διάφορα προτεσταντικά εργασιακά ταμπού που έχουν ριζώσει βαθιά στη συνείδηση των περισσότερων Βρετανών: πως η εργασία, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή είναι αρετή, και πως ο άνθρωπος θα πρέπει ακόμα και δίχως πληρωμή να εργάζεται. Η Cait Reilly λοιδωρήθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης ως «άτομο που δεν εκτιμά την εργασιακή αρετή και ρέπει προς την τεμπελιά», «που επιθυμεί τα πάντα δωρεάν», και που, τέλος, «ζει εις βάρος άλλων ανθρώπων». Μάλιστα οι υπερσυντηρητικές εφημερίδες Telegraph και Daily Mail έφταναν σε σημείο συνεχώς να δημοσιεύουν άρθρα εναντίον της, προκειμένου να τονώσουν τον βρετανικό κομφορμισμό και τη θεσμισμένη εθελοδουλία της προτεσταντικής εργασιακής ηθικής.
Παρόμοια προγράμματα εκμετάλλευσης ανέργων συναντά κανείς και στην Ολλανδία, στην Ουγγαρία όπου μάλιστα είχε γίνει λόγος για πληθυσμιακές μετακινήσεις των ανέργων σε ειδικά χωριά όπου θα απασχολούνται σε εργοστάσια, ενώ σκέψεις έχουν ακουστεί και για την εφαρμογή του στην Ελλάδα.
Η δαιμονοποίηση της φτώχειας και η ολομέτωπη επίθεση ενάντια στους αναξιοπαθούντες δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Το συναντάμε πάντοτε σε εποχές όπου οι αντιστάσεις και τα κοινωνικά κινήματα άφηναν ανοιχτό το πεδίο για όλες τις συντηρητικές κοινωνικές εκφάνσεις να κυριαρχήσουν, τάσεις που αντανακλούν την προ-πολιτική πλευρά των Δυτικών παραδόσεων οι οποίες πηγάζουν από τις καταπιεστικές κοινωνίες του μεσαίωνα και επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Αυτού του είδους οι παραδόσεις εκφράστηκαν στο παρελθόν μέσα από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τις δικτατορίες, μέσα από την καταστολή και την ανελευθερία, και σήμερα μέσω του επικοινωνιακού πολέμου των Μέσων Ενημέρωσης επιστρατεύεται η αναντίρρητη υπακοή στους ισχύοντες νόμους, με την ηθική της εργασίας να παίζει καταλυτικό ρόλο στην ολοένα και συνεχόμενη σπατάλη ενέργειας σε οποιαδήποτε δραστηριότητα μόχθου, είτε για χάρη της δραστηριότητας αυτής είτε με σκοπό την παροχή υπηρεσιών προς αυτούς που βρίσκονται στις υψηλότερες βαθμίδες της εξουσιαστικής πυραμίδας.
πηγή: eagainst.com
Η.Π.Α. – Ψηφίστηκε ο νόμος S510 που απαγορεύει την οικιακή κηπουρική
Οι πολυεθνικές τροφίμων και γεωργικών σπόρων, με τις ευλογίες της κυβέρνησης των Η.Π.Α., περνούν νόμο απαγόρευσης και ωθούν στην πείνα μικροκαλλιεργητές και ιδιώτες, απαγορεύοντας τη διατήρηση και φύτευση σπόρων σε λαχανόκηπους στα σπίτια. Ύστερα από καθυστέρηση ενός έτους η γερουσία ψήφισε σήμερα το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο «S 510» για την προστασία του καταναλωτικού κοινού, νομοσχέδιο που αφορά στη βιομηχανία τροφίμων στις Η.Π.Α. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε με 73 ψήφους έναντι 25, και συγκέντρωσε τις θετικές ψήφους τόσο των δημοκρατικών όσο και των ρεπουμπλικάνων.
Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το νομοσχέδιο αφορούσαν στα τρόφιμα που παράγονται από μικρούς παραγωγούς τόσο για εμπόριο όσο και για ιδία κατανάλωση, μιλώντας για σενάρια όπου αποσπάσματα της FDA (η αμερικανική υπηρεσία φαρμάκων και τροφίμων) θα συλλάμβαναν τον οποιοδήποτε επιχειρούσε να καλλιεργήσει τα δικά του λαχανικά στον κήπο του. Στο τροποποιημένο κείμενο που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο εξαιρέθηκαν από τους νέους κανονισμούς οι παραγωγοί που παράγουν προϊόντα τα οποία τους αποφέρουν μέχρι 500.000$ ετησίως, και τα διαθέτουν σε αποστάσεις όχι μεγαλύτερες των 275 μιλίων από τον τόπο παραγωγής τους. Η FDA έτσι, εκτός του ότι καθίσταται το κύριο όργανο στην παραγωγή τροφίμων, μπορεί να υπαγορεύει οποιαδήποτε στιγμή το πώς παράγονται τα τρόφιμα, με ποιες διαδικασίες και με ποια φάρμακα πιθανόν κρίνει ότι πρέπει να εντάσσονται στη διαδικασία της παραγωγής. Ένας νόμος αναμφισβήτητα που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι πολύ πιθανό να δούμε σύντομα και την ευρωπαϊκή εκδοχή του. Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η πολυεθνική εταιρία γεωργικής βιοτεχνολογίας Monsanto, με έδρα στο Creve Coeur στο Missouri της Αμερικής, η οποία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός του ζιζανιοκτόνου “glyphosate”, γνωστό κι ως “Roundup”, και ο μεγαλύτερος παραγωγός γενετικά τροποποιημένων σπόρων στον κόσμο. Η συγκεκριμένη εταιρία παρέχει στο 90% του παγκόσμιου χάρτη την τεχνολογία των γενετικά τροποποιημένων σπόρων προς σπορά, δηλαδή των μεταλλαγμένων μετέπειτα τροφών που καταλήγουν στο τραπέζι μας. Μέσω του ελέγχου των σπορών στη πραγματικότητα οι πολυεθνικές μπορούν να καθορίσουν τι είδους και πόσο φαγητό θα τρώνε ακόμη και ολόκληρες χώρες, πάντα με γνώμονα το οικονομικό κέρδος, αλλά και τον έλεγχο του πληθυσμού.
Όμιλος Inditex: Ποια μόδα θα λανσαριστεί φέτος από τα στρατόπεδα εργασίας;
Στα μέσα Μαρτίου του 2013, στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής έκλεισε μία παράνομη βιοτεχνία που παρήγαγε ρούχα για το “ZARA”. Ήταν το πρώτο στην Αργεντινή που έφτιαχνε ρούχα για λογαριασμό της ισπανικής πολυεθνικής φίρμας.
Στα μέσα του Απρίλη, αποκαλύφτηκε άλλη μία παράνομη βιοτεχνία η οποία εκμεταλλευόταν μετανάστες εργάτες, και όπου βρέθηκε ιματισμός για λογαριασμό θυγατρικής του ομίλου “INDITEX”. Κάτω από το όνομα “INDITEX” βρίσκονται οι ακόλουθες εταιρείες: Zara, Pull&Bear, Massimo Dutti, Bershka, Stradivarius, Oysho, Uterqüe.
Σε αυτές τις μικρές βιοτεχνίες ιματισμού, εργάζονται και ζούνε ενήλικες και παιδιά σε συνθήκες στυγνής εκμετάλλευσης, υπό ένα σύστημα γνωστό ως «ζεστό κρεβάτι».
Οι σύγχρονοι αυτοί σκλάβοι εργάζονται «13 ώρες» (όπως ανάφεραν οι δουλοκτήτες τους), οι οποίες στη πραγματικότητα διαρκούν από τις 7:00 το πρωί έως τις 22:00 ή 23:00 το βράδυ (δηλαδή 15-16 ώρες), Δευτέρα ως Παρασκευή και τα Σάββατα ως το μεσημέρι. Το μεροκάματό τους δεν ξεπερνά τα 5-10 ευρώ.
Την επόμενη λοιπόν φορά που θα χαμογελάτε στον καθρέπτη φορώντας το νέο σας μπλουζάκι η άλλο ρούχο αγορασμένο σε ένα από αυτά τα καταστήματα, να θυμάστε πως ΑΥΤΑ τα καταστήματα είναι αρωγοί της ανθρώπινης και παιδικής δουλείας και εκμετάλλευσης.
Ο καπιταλισμός καταστρέφει μέχρι και την πολιτιστική κληρονομιά μας
Κατασκευαστική εταιρεία, προκειμένου να εξασφαλίσει χαλίκι για έργα οδοποιίας, κατέστρεψε πυραμίδα του πολιτισμού των Μάγιας ηλικίας πάνω από 2.000 χρόνων, ύψους 33 μέτρων. Το πολιτιστικό αυτό έγκλημα έγινε στη Μπελίζε, ένα μικρό κρατίδιο, πρώην βρετανική αποικία στην Κεντρική Αμερική, ανάμεσα στο Μεξικό και τη Γουατεμάλα, με περίπου 350.000 κατοίκους.
Γουατεμάλα – Οι «χρυσές επενδύσεις» προκαλούν κήρυξη Στρατιωτικού Νόμου
Οι κάτοικοι από τέσσερις πόλεις ανατολικά της πρωτεύουσας της Γουατεμάλας ξύπνησαν το πρωινό της 2ας Μαΐου με την είδηση ότι οι κοινότητές τους είχαν μπει κάτω από 30ήμερη Κατάσταση Πολιορκίας από την Κυβέρνηση του Προέδρου, Otto Perez Molina, μετά τις διαδηλώσεις κατά των καναδικών ορυχείων (πρόκειται για την ίδια εταιρία που μαζί με τον Μπόμπολα δραστηριοποιείται και στη Χαλκιδική). Οι διαδηλώσεις κατέληξαν βίαια, με έξι πολίτες τραυματισμένους από πλαστικές σφαίρες και καμένα αυτοκίνητα. Επίσης η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε τον θάνατο ενός αστυνομικού σε μία πόλη του νομού εκτός των περιοχών των επεισοδίων, για να απαγορεύσει τις δημόσιες συναθροίσεις σε όλη την περιοχή για 30 ημέρες. Σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας της Γουατεμάλας, συνταγματάρχη Ulises Giron Anzueto Noah, 3.500 στρατιώτες συμμετείχαν σε επιχειρήσεις για ενεργοποιηθεί το “Estado de Sitio” (Κατάσταση Πολιορκίας). Μερικοί στρατιώτες εισήλθαν στις περιοχές με τεθωρακισμένα, ενώ τους συνέδραμαν εκατοντάδες αστυνομικοί καθώς και η ιδιωτική ασφάλεια του καναδικού ορυχείου Escobal, για το οποίο έχει ξεσπάσει η ένταση. Οι συγκρούσεις για το ορυχείο στο San Rafael Las Flores κρατούν τουλάχιστον 2 χρόνια. Το ορυχείο ανήκει στην Tahoe Resources του Vancouver και βρίσκεται περίπου 70 χιλιόμετρα ανατολικά της Πόλης της Γουατεμάλας. Οι κοινότητες που ζουν γύρω από το ορυχείο, έχουν από καιρό υποστηρίξει ότι η λειτουργία των ορυχείων απειλεί να μολύνει ανεπανόρθωτα τις πηγές τους και τον υδροφόρο ορίζοντα. Το ορυχείο δεν λειτουργεί ακόμη, αλλά η κυβέρνηση της Γουατεμάλας έχει χορηγήσει τις άδειες που απαιτούνται για να μπορέσει να ανοίξει.
Ο Υπουργός Εσωτερικών της Γουατεμάλας, Mauricio Lopez Bonilla, σε συνέντευξη τύπου, δήλωσε ότι απροσδιόριστος αριθμός αστυνομικών και στρατιωτών έχει αποσταλεί στις τέσσερις κοινότητες. Δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί ότι η κυβέρνηση ουσιαστικά ποινικοποιεί τις διαδηλώσεις είναι «ψευδείς». Κατά τη διάρκεια μιας «Κατάστασης Πολιορκίας» στη Γουατεμάλα, η οποία είναι πιο σοβαρή από ό, τι μια «Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης», η επιβολή του νόμου διαθέτει μια σειρά από ευρεία δικαιώματα εκτός του κανονικού νομικού πλαισίου, καθώς και τα συνταγματικά δικαιώματα των θιγόμενων πολιτών, περιορίζονται.
Όλες οι δημόσιες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στην περιοχή γύρω από το ορυχείο του San Rafael απαγορεύθηκαν. Στις 27 Μαρτίου 2013, αναφέρθηκε η απαγωγή τεσσάρων ιθαγενών ανδρών Xinca από τις τοπικές κοινότητες που αντιτίθενται στην εξόρυξη, και η δολοφονία ενός από αυτούς, του Exaltación Marcos Ucelo. Οι συγκεκριμένοι κάτοικοι έπαιρναν μέρος σε μια ειρηνική, δημοκρατική και δημόσια συνέλευση της κοινότητας, η οποία ψήφισε τελικά «όχι» στα συμφέροντα εξόρυξης της καναδικής Tahoe / Goldcorp Inc. στον δήμο του San Rafael Las Flores, στη Santa Rosa της Γουατεμάλα.
Στις 3 Απριλίου και ενώ παρέμενε άλυτη η υπόθεση των απαγωγών και της δολοφονίας, η κυβέρνηση της Γουατεμάλας έδωσε το πράσινο φως για την άδεια εξόρυξης της Tahoe / Goldcorp Inc., η οποία μετέδωσε γρήγορα τα καλά νέα στους μετόχους και τους επενδυτές. Η κυβέρνηση έδωσε αυτή την άδεια, παρότι κάθε τοπική διαβούλευση, κάθε μεμονωμένη συνέλευση της κοινότητας και κάθε συνέλευση στην περιοχή είπε «όχι» σε αυτό το μεγάλης κλίμακας έργο, και μολονότι δεν έχει την «κοινωνική άδεια», και παρά την επιδείνωση των επιπέδων καταστολής και των απειλής σε τοπικό επίπεδο, η άδεια δόθηκε.
Το ίδιο απόγευμα, λίγο αφότου δόθηκε η άδεια στην καναδική Tahoe Resources / Goldcorp για την εκμετάλλευση του χρυσού και του αργύρου στο San Rafael, ρίχτηκαν τρεις πυροβολισμοί εναντίον του Κέντρου Νομικής, Περιβαλλοντικής και Κοινωνικής Δράσης (CALAS), το οποίο αντιτίθεται στην εξόρυξη, ενώ ο διευθυντής του, Γιούρι Μελίνι, βρισκόταν μέσα στο γραφείο.
Λίγο μετά την επίθεση, στις 10.30 μ.μ., ένας δικηγόρος από την ίδια περιβαλλοντική οργάνωση, ο Rafael Maldonado, ανακάλυψε διάρρηξη στο σπίτι του. Σε μια συνέντευξη τύπου ο Maldonado δήλωσε ότι οι πόρτες είχαν παραβιαστεί και ότι το σύνολο των αρχείων του σε συρτάρια και ντουλάπες είχαν εμφανώς ανακατευθεί, και κυρίως ο φάκελος της υπόθεσης «Ορυχείο San Rafael».
«Ήταν ένα άμεσο μήνυμα από την εταιρεία εξόρυξης, γιατί έχουμε συμμετάσχει σε μια ολόκληρη νομική διαδικασία εναντίον του ορυχείου και είμαστε παρόντες στις συνελεύσεις που λαμβάνουν χώρα στις κοινότητες», δήλωσε ο Maldonado.
Στις 10 Απριλίου, η αστυνομία της Γουατεμάλας συνέλαβε μαζικά 29 άτομα από τις τοπικές κοινότητες που διαμαρτύρονταν ειρηνικά ενάντια στα ορυχεία χρυσού-αργύρου της καναδικής Tahoe / Goldcorp.
Στις 27 Απριλίου 2013, έξι άοπλοι κάτοικοι πυροβολήθηκαν και τραυματίστηκαν (οι 2 σοβαρά), από τις ιδιωτικές δυνάμεις ασφαλείας της Tahoe / Goldcorp Inc. Οι τραυματίες ήταν οι: Adolfo García, 57 ετών, ο γιος του Luis García, 18 ετών, Wilmer Pérez, 17 ετών, Antonio Humberto Castillo, 48 ετών. Noé Aguilar Castillo, 27 ετών, Erick Fernando Castillo, 27 ετών.
Οι κάτοικοι, οι οποίοι έκαναν μια ειρηνική κατάληψη έξω από την είσοδο του ορυχείου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον του, είδαν ξαφνικά τους ένοπλους φρουρούς της καναδικής εταιρείας να πυροβολούν προς μια ομάδα ανδρών που περνούσαν. Οι διαδηλωτές δήλωσαν ότι η εταιρεία είναι υπεύθυνη για 20 ορυχεία-τοξικές «βόμβες» σε Γουατεμάλα, Ονδούρα, Μεξικό και Καναδά, ενώ όπου λειτουργούν ορυχεία της, οι τοπικές κοινότητες υποφέρουν από δηλητηρίαση του αίματος, αναπνευστικά προβλήματα, επισιτιστική ανασφάλεια, προβλήματα ψυχικής υγείας, ζητήματα ποιότητας του νερού, βία, ενώ αναφέρονται θανατηφόρες επιθέσεις εναντίον μελών των τοπικών κοινοτήτων, αλλά και καταστροφές σπιτιών.
Ο Lopez Bonilla περιέγραψε τις οργανώσεις που διαμαρτύρονται κατά των ορυχείων στην περιοχή ως «Εμπόρους της Σύγκρουσης» (Merchants of Conflict), και υποσχέθηκε να αποκαλύψει «τις εγκληματικές δομές πίσω από αυτή την πρόσφατη δραστηριότητά τους» με επιδρομές που θα πραγματοποιηθούν. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.
