Τα αποτελέσματα τον εκλογών βρίσκουν το μεγαλύτερο κομμάτι του δεξιού στρατοπέδου αποδεκατισμένο, διαιρεμένο και τσακωμένο. Εξαίρεση αποτελεί το κομμάτι της λαϊκίστικης αντιμνημονιακής δεξιάς των ψεκασμένων ΑΝ.ΕΛ. που τελικά θα είναι και το μόνο που θα παίξει κάποιο ρυθμιστικό ρόλο στο άμεσο μέλλον.
Η εξελίξεις στο εσωτερικό της Ν.Δ. θα καθορίσουν κατά πόσο θα καταστεί δυνατό το σχέδιο της «αριστερής παρένθεσης» ή όχι. Εάν και εφόσον ο Α. Σαμαράς καταφέρει να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος και το νεοφιλελεύθερο ακροδεξιό κλιμάκιό του δεν παραγκωνιστεί, μετά την αποτυχημένη προεκλογική στρατηγική που επέβαλε αλλά καταφέρει να ανασυνταχθεί, τότε και μόνο τότε θα μπορέσουμε να δούμε πώς σκοπεύουν να το εφαρμόσουν. Προς το παρόν στη Ν.Δ. θα πέσει γκρίνια και έριδες. Το ερώτημα είναι ποιος θα κερδίσει την αρχηγία του κόμματος και αν θα είναι παράγοντας της κεντροδεξιάς ή της ακροδεξιάς.
Ό,τι αφορά το χίπστερ νέο-συντηρητικό κομμάτι του Ποταμιού, δεν υπάρχει προς το παρόν καμιά εικόνα του πού θέλουν να το πάνε, η απολίτικη θολούρα αυτού του συνονθυλεύματος είναι εξαιρετικά αποπροσανατολιστική.
Η Χρυσή Αυγή μπορεί να μείνει κάτι παραπάνω από ικανοποιημένη από τα αποτελέσματα, μπορεί οι συσχετισμοί να μην της επιτρέπουν να παίξει τον όποιο ρυθμιστικό ρόλο και η ρήξη με την Ν.Δ. να την απομονώνει, αλλά η θέση του τρίτου κόμματος, δίχως καμία προβολή από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, με τους μισούς υποψήφιους προφυλακισμένους τη σταθεροποιεί στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Ενδεικτική είναι η δήλωση του φύρερ:
«Απέτυχαν σε όλα τα επίπεδα! Η Χρυσή Αυγή εξέρχεται νικήτρια από την εκλογική διαδικασία, κρατώντας τα ποσοστά της σε όλη την επικράτεια και αναγορευμένη σε τρίτη πολιτική δύναμη του τόπου και μόνη πραγματικά Εθνική Αντιπολίτευση».
Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί πως η Χ.Α. έχει πλέον μια σταθερή και ακλόνητη κοινωνική βάση που απαρτίζεται από μεγάλο μέρος των σωμάτων ασφαλείας και από λούμπεν κοινωνικά κομμάτια (βλέπε αποτελέσματα σε Β’ Πειραιώς και Αχαρνές). Το μείγμα αυτό μπορεί να αποτελέσει μια σοβαρή εκρηκτική ύλη της οποίας το φιτίλι δεν θα μπει έως ότου ολοκληρωθεί η δίκη, εκτιμούμε πως μέχρι τότε το προφίλ θα παραμείνει χαμηλό, τώρα τι ακριβώς εννοούν με τον όρο Εθνική αντιπολίτευση μένει να το δούμε.
Όποια και να είναι η εξέλιξη κανένας εφησυχασμός δεν είναι επιτρεπτός, η άκρα δεξιά οργανώνει τη ρεβάνς της και όταν της δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία θα ξανά επιχειρήσει να εισβάλει δυναμικά στο κεντρικό πολιτικό πεδίο με την στήριξη μέρους του βαθέος κράτους, του ντόπιου κεφαλαίου, μπάτσων και ορθοδοξοταλιμπάν.
Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι τέτοιοι που επιβάλλεται να προετοιμαστούμε για μια αντιπαράθεση με τις αντιδραστικές μάζες που θα προωθηθούν στον δρόμο. Η μορφή τους δεν αποκλείεται να μοιάσει στο επιτυχημένο μοντέλο του γερμανικού PEGIDA, μπροστά στο οποίο η αντιφασίστες-ριες έμειναν αρχικά παντελώς αμήχανοι. Μένει λοιπόν να τα βάλουμε κάτω, να κουβεντιάσουμε άμεσα στις συλλογικότητες μας και να χαράξουμε μια πολύπλευρη στρατηγική.
Carpe Diem
