Ε.Ε.: Έντονη αντιπαράθεση μεταξύ κρατών για το μεταναστευτικό
Ενώ οι πολεμικές συρράξεις στη Μ. Ανατολή μεγεθύνονται προκαλώντας έντονες ροές μεταναστ(ρι)ών προς «περισσότερο ασφαλή» σημεία και προς τη Δύση, επικρατεί έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. για το ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστών. Συγκεκριμένα, ο «εμφύλιος» εντός της Ε.Ε. για το ζήτημα ξεκίνησε μετά την πίεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Γερμανίας από τα μέσα Σεπτέμβρη, για ελέγχους στα γερμανικά σύνορα για λόγους «εσωτερικής ασφάλειας, αντιμετώπισης ισλαμιστικής τρομοκρατίας και διασυνοριακού εγκλήματος». Ανάλογη στρατηγική φαίνεται πως είναι πρόθυμες να ακολουθήσουν Ολλανδία (κυβέρνηση με επικεφαλής το ακροδεξιό, αντιισλαμικό κόμμα PVV του Γκέερτ Βίλντερς) και Ουγγαρία (εθνικιστής πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν). Αυτομάτως αυτό συνεπάγεται την απόπειρα εντατικοποίησης της απέλασης μεταναστ(ρι)ών από το εσωτερικό της Ευρώπης προς χώρες διερεύνησης υποθέσεων ασύλου στα περιφερειακά σύνορά της, με το ελληνικό κράτος να αντιδρά δια στόματος Μητσοτάκη. Μέσα σε ένα επικοινωνιακό ψεύδος, ο πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις διαφήμισης του πόσο αποτελεσματικά διαχειρίζεται το μεταναστευτικό η κυβέρνηση στα εξωτερικά σύνορα της ηπείρου, παρουσιάζοντάς το θέμα ως επιτυχία και λήξαν τη στιγμή που συνεχώς μετανάστ(ρι)ες εκδιώκονται, πνίγονται και εκτελούνται σε ελληνική στεριά και θάλασσα. Παράλληλα, σχεδιάζεται επιπλέον στρατιωτικοποίηση παραμεθόριων περιοχών με συνοριοφύλακες στα νησιά, περισσότερα σκάφη λιμενικού, όπως και δυνάμεις της Frontex αλλά και συμμετοχή της ΕΥΠ. Εμπλοκή από την Ε.Ε. και την Frontex έχουν ζητήσει και τα κράτη Β. Μακεδονίας και Σερβίας, για διαχείριση μεταναστ(ρι)ών που μετακινούνται από την Ε.Ε. Τα δείγματα αυτά υποδηλώνουν ότι όσο στρατιωτικοποιείται η Ε.Ε. στο εξωτερικό της σε σχέση με τα εξοπλιστικά προγράμματα και τις συμμαχίες, άλλο τόσο δείχνει να θωρακίζεται με στρατιωτικούς όρους και μετάθεση ευθυνών από κράτος σε κράτος για την καταστολή των μεταναστών, των κατατρεγμένων και του «εσωτερικού εχθρού» εντός της επικράτειάς της.
Ο κοινωνικός φασισμός είναι εδώ: Ρατσιστικές επιθέσεις εις βάρος μεταναστ(ρι)ών
Αμείωτη σε ένταση έχει παραμείνει η ρατσιστική βία εις βάρος μεταναστ(ρι)ών πανελλαδικά. Συγκεκριμένα, στις 12/10 (την ώρα του συλλαλητηρίου για την κρατική δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν από μπάτσους στο Α.Τ. Παντελεήμονα), έγινε επίθεση στα Σεπόλια σε μετανάστη που πήγαινε στην τράπεζα από επιβάτες λευκού οχήματος που σταμάτησαν απότομα και κατέβηκαν, όταν εκείνος τους έκανε παρατήρηση για παραβίαση stop. Τρία άτομα κινήθηκαν προς το μέρος του και τον χτύπησαν με σιδηρογροθιά στο κεφάλι και τα μάτια, και μετά εξαφανίστηκαν. Το βράδυ στις 13/10 έπειτα από ένταση που δημιουργήθηκε μεταξύ ανηλίκων μεταναστών στα Σεπόλια, ένας όχλος που μαζεύτηκε στο σημείο (πυλωτή πολυκατοικίας) άρχισε να φωνάζει επιθετικά, απειλώντας να καλέσει τους μπάτσους να φυλακίσουν τα παιδιά. Το σκηνικό εξελίχθηκε με σπάσιμο της πόρτας της πολυκατοικίας που διέμεναν από φασίστες. Στις 26/09 έπειτα από λογομαχία ταξιτζής πραγματοποίησε επίθεση με γροθιές και κλωτσιές σε βάρος διεμφυλικής από τη Βραζιλία και του συντρόφου της. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει το διεμφυλικό άτομο έτρεξε προς είσοδο πολυκατοικίας, η οποία έσπασε, με αποτέλεσμα τον περαιτέρω τραυματισμό του. Στις 27/08 στη Θεσσαλονίκη δέχτηκε λεκτική και σωματική επίθεση μια μετανάστρια από το Κονγκό από έναν άνδρα και μια γυναίκα μέσα σε αστικό λεωφορείο. Στις 18/07 στον Πειραιά, ιδιοκτήτης συνεργείου –αφεντικό– γρονθοκόπησε 27χρονο μετανάστη εργάτη στην επιχείρησή του με αφορμή διαφωνία εντός της εργασίας. Μάλιστα, το αφεντικό του ανέβηκε σε όχημα και επιχείρησε να τον πατήσει. Στις 24/04, στον Άγιο Δημήτριο, δέχτηκε φασιστική επίθεση μετανάστης διανομέας της Wolt στον δρόμο, από επιβαίνοντα λευκού smart που οδηγούσε με φώτα σβηστά. Ο δράστης είχε πάνω του μαχαίρι. Αυτά είναι ενδεικτικά μόνο κάποια από τα αμέτρητα περιστατικά ρατσιστικής βίας που εκτυλίσσονται δίπλα μας. Πολλά ακόμη θα μπορούσαν να προστεθούν. Δεν θέλουν να αποτελέσουν άλλη μια απαρίθμηση/αποδελτίωση του τελευταίου διαστήματος άλλα μια υπενθύμιση ότι σε μια κοινωνία που ντοπάρεται με έθνος και φυλή σε καιρούς πολέμου από το κράτος, μια κοινωνία που το εκλογικό σώμα έχει ανεβάσει με τις επιλογές της εθνικιστικά μορφώματα όπως ο Βελόπουλος, ο φασισμός είναι σάρκα από τη σάρκα της, και συνεχώς παρών στην ευρύτερη κοινωνική αποσάθρωση.
Σχετικά με τις κρατικές δολοφονίες των μεταναστών Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ (Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα) και του Μία Χαριζούλ (Α.Τ. Ομόνοιας)
Ο Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ ήταν ένας άνθρωπος που άνηκε στα πλέον υποτιμημένα κοινωνικά και ταξικά κομμάτια: 37 χρονών, μετανάστης από το Πακιστάν και διανομέας. Με αφορμή μήνυση εις βάρος του και συνεπακόλουθο δικαστήριο, προσάγεται και κρατείται το βράδυ της 13/09 στο Α.Τ. Ομόνοιας μέχρι το βράδυ της 16/09 (έπειτα από αναβολή της δίκης του για τον Δεκέμβρη), όταν και μεταφέρθηκε στο Α.Τ. Πατησίων. Εκεί, σύμφωνα με την αφήγηση των μπάτσων, έγινε έρευνα για τα χαρτιά του Μοχάμεντ και το σενάριο απέλασής του, και αυτό αποτέλεσε τον λόγο της συνέχισης της κράτησής του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ οι μπάτσοι στο Α.Τ. Ομόνοιας υποστήριξαν ότι ο Μοχάμεντ είχε έγγραφα πάνω του τα οποία επρόκειτο να ελεγχθούν, στο Α.Τ. Πατησίων αυτά τα έγγραφα δεν υπήρχαν, γεγονός που επιβεβαιώνει και η ίδια η οικογένειά του. Από το Α.Τ. Πατησίων ο Μοχάμεντ μεταφέρθηκε στο Α.Τ. Γαλατσίου μέχρι την 17/09. Από εκεί μεταφέρθηκε το βράδυ της ίδιας μέρας στο Α.Τ. Κολωνού, και αφήνεται ελεύθερος καθώς δεν συντρέχουν λόγοι απέλασης (διότι υπάρχει ενημέρωση από το Α.Τ. Πατησίων ότι ο αδερφός του Μοχάμεντ είχε όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα για την παραμονή του). Λίγες ώρες μετά (κοντά στις 00.30 της 18/09), γίνεται προσαγωγή εκ νέου του Μοχάμεντ από μπάτσους ΔΙ.ΑΣ. του Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα. Σε αυτό το χρονικό σημείο οι μπάτσοι λένε ότι ο Μοχάμεντ είχε ήδη χτυπήματα και σημάδια που τα αποδίδουν σε συμπλοκή στο δρόμο πριν τον προσαγάγουν, ενώ επί της ουσίας λίγο πριν ήταν πάλι προσαχθείς σε άλλο Α.Τ. Επομένως και ήδη πιθανόν χτυπημένος. Έπειτα από διαδοχικές ταλαιπωρίες, κακουχίες και αντιπαραθέσεις, οι μπάτσοι τού ανακοινώνουν σύλληψη για διατάραξη της υπηρεσίας, φθορά ξένης ιδιοκτησίας (εντός του Α.Τ.) και απείθεια. Τις πρωινές ώρες της ίδιας μέρας δικάζεται και καταδικάζεται με 4 μήνες φυλάκιση χωρίς αναστολή. Κρατείται στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα και 3 μέρες μετά εντοπίζεται νεκρός με το σώμα του εμφανώς και βαριά χτυπημένο σε πολλά σημεία όπως κεφάλι, πλάτη και άκρα. Οι μπάτσοι δολοφόνησαν τον Μοχάμεντ.
Αξίζει να σταθούμε σε κάποια σημεία: Αφενός, στις αντιφάσεις των αναφορών για τα έγγραφα μεταξύ Α.Τ. Ομόνοιας και Α.Τ. Πατησίων όπως προαναφέρθηκε. Αφετέρου, στην αοριστολογία στο ανακοινωθέν Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα που υποδηλώνει και την προσπάθεια απόκρυψης: Ότι ήταν άστεγος (ενώ δεν ήταν), ότι ήταν γενικά «ύποπτος για κάποια έκνομη ενέργεια», ενώ άγνωστο είναι το σημείο που τον εντόπισαν αρχικά. Τέλος, το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία καταγραφή των όσων διαδραματίστηκαν στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα λόγω του ότι διαδραματίστηκαν σε σημεία χωρίς κάμερες: Στην αίθουσα προσωρινής κράτησης και την τουαλέτα.
Ο Μία Χαριζούλ ήταν 29 χρονών μετανάστης από το Μπαγκλαντές. Συνελήφθη στις 30/09 έπειτα από «πρόκληση φθορών σε περιπολικό», σύμφωνα με τους μπάτσους, και ήταν κρατούμενος στο Α.Τ. Ομόνοιας. Το επόμενο πρωί «βρέθηκε απαγχονισμένος» σύμφωνα με τις αναφορές της ΕΛ.ΑΣ. στον χώρο των κρατητηρίων όπου υπήρχαν άλλα 11 άτομα. Είναι αξιοσημείωτο πώς μπόρεσε να κρεμαστεί ένας κρατούμενος χρησιμοποιώντας τη μπλούζα του (όπως αναφέρθηκε σε καθεστωτικά μέσα) μπροστά σε τόσους πολλούς συγκρατούμενούς του χωρίς να γίνει αντιληπτό.
Περιστατικά όπως και τα παραπάνω δείχνουν την άβυσσο απόκρυψης, φασισμού και σκοταδισμού που επικρατεί μέσα στα ελληνικά Α.Τ. Άνθρωποι άλλοτε μεταφέρονται εδώ και εκεί μέσα από ποικίλες γραφειοκρατικές διαδικασίες και προφάσεις, κρατούνται αέναα χωρίς προοπτική, βυθίζονται στον εγκλεισμό και την περιθωριοποίηση, όπως και στοιβάζονται σε κρατητήρια συνωστισμένοι σε τρισάθλιες συνθήκες και βασανισμούς. Αξιοσημείωτη είναι και η επαναληψιμότητα των Α.Τ.: Το Α.Τ. Ομόνοιας έχει χτίσει καριέρα τόσο στις κρατικές δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών (βλ. ενδεικτικά περίπτωση του μετανάστη Εμπουκά Μαμάν Σούμπεκ, 2019), όσο και σε άλλου είδους κυρίαρχη βία (κακοποιήσεις, βιασμούς κ.λπ.), ενώ αντίστοιχη ιστορία έχει γράψει το κοντέρ και για το Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα (βλ. περίπτωση μετανάστη Σαϊμίρ Μάμο, Αύγουστος 2023).
Με αφορμή τις παραπάνω δολοφονίες, και την εμφάνιση φασιστικών επιθέσεων στην περιοχή των Σεπολίων, πλήθος από πορείες έχουν λάβει μέρος. Στις 26/09 πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα, κατέληξε στην πλατεία Βικτώριας με παλμό και δυναμική παρουσία, και με κόσμο να συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής. Μετά το τέλος της πορείας στην ευρύτερη περιοχή γίναν 4 προσαγωγές, εκ των οποίων 2 μετατράπηκαν σε συλλήψεις με τα συντρόφια να κατηγορούνται για 3 κακουργήματα (έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών και απόπειρα βαριάς σωματικής βλάβης) και 5 πλημμελήματα (διατάραξη ειρήνης, φθορά ξένης ιδιοκτησίας, βία κατά υπαλλήλων, οπλοφορία και επικίνδυνη σωματική βλάβη εναντίον υπαλλήλου).
Να μην αφήσουμε τη λήθη να καταπιεί τους νεκρούς του κοινωνικού πολέμου και του περιθωρίου.
Η ελληνική φιλοξενία στα καλύτερά της
Στις 16/10 στην Κω έπειτα από βίαιη καταδίωξη του ελληνικού λιμενικού σε λέμβο με μετανάστ(ρι)ες δολοφονήθηκαν από πνιγμό 4 άτομα, τα 2 από αυτά ανήλικα νήπια ηλικίας 3 και 5 ετών. Το λιμενικό ανακοίνωσε πως η πτώση των μεταναστών προήλθε από «απότομους και επικίνδυνους ελιγμούς με μεγάλη ταχύτητα με αποτέλεσμα (ο οδηγός) να χάσει τον έλεγχο», τη στιγμή που έχει γίνει γνωστό σύμφωνα με καθεστωτικά μέσα ότι το λιμενικό ήταν αυτό που πυροβόλησε και πλησίασε επικίνδυνα, κάνοντας κυματισμούς που ανέτρεψαν το σκάφος των μεταναστ(ρι)ών. Αυτό αποτελεί άλλη μια είδηση όπου το μαύρο παρουσιάζεται σαν άσπρο από το κράτος-δολοφόνο, και η πραγματικότητα αντιστρέφεται. Στις 20/08, 76 μετανάστ(ρι)ες που βρέθηκαν στη Γαύδο, μεταφέρθηκαν στην Κρήτη σε γκαραζ πλοίου υπό άθλιες συνθήκες (ειδικά αν αναλογιστούμε τις θερμοκρασίες το καλοκαίρι) καθώς η διοίκηση, ο καπετάνιος και το Λιμενικό έκριναν πως δεν πρέπει να βρίσκονται με τους υπόλοιπους επιβάτες. Το σκηνικό αυτό πέρα από σοβαρής μορφής κακοποίηση, και παράβαση των κανόνων ασφαλείας για τις μετακινήσεις με πλοίο. Λίγες μέρες πριν, αντίστοιχο βασανιστήριο δέχτηκαν 52 μετανάστ(ρι)ες (με κάποια παιδιά ανάμεσά τους) που μετήχθησαν από το Ηράκλειο Κρήτης στην ηπειρωτική χώρα και η μεταφορά τους έγινε με σακούλες επειδή δεν υπήρχαν υποδήματα. Όλα τα παραπάνω δεν αναφέρονται επειδή περιμέναμε κάτι διαφορετικό από το νεοφασιστικό κράτος του Μητσοτάκη, ούτε επειδή το παρόν ζητά «καλύτερες συνθήκες». Όχι. Όλα τα παραπάνω είναι μια υπενθύμιση της δολοφονικής καφρίλας που διέπει την ουσία του κράτους και του πώς αυτό σχεδιάζει να μεταχειριστεί τα πραγματικά περιθωριοποιημένα κοινωνικά σύνολα – την ίδια στιγμή μάλιστα, που στην βιτρίνα της Ευρώπης, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι περιαυτολογούν για το πόσο πολιτισμικά και ανθρωπιστικά ευαισθητοποιημένοι είναι στο ζήτημα της μετανάστευσης.
