Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά κράτος και αφεντικά συνεχίζουν την καπιταλιστική αναδιάρθρωση για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Υποτιμάται η εργασιακή δύναμη με τη λεηλασία μισθών και συντάξεων, επιβάλλεται 5μηνη “κοινωφελής” σκλαβιά-voucher, εντείνεται η ανεργία, συνεχίζονται οι αποκοπές ρεύματος και νερού, η φοροεπιδρομή και οι πλειστηριασμοί. Η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων αποτελεί στρατηγική επιλογή κεφαλαίου και εξουσίας. Για να υλοποιηθούν αυτά εντείνονται η καταστολή και η κρατική τρομοκρατία. Ο κατασταλτικός μηχανισμός στρατιωτικοποιείται με ΜΑΤ και δικαστικές αποφάσεις, εγκληματοποιούνται οι συλλογικές αντιστάσεις είτε είναι απεργιακές κινητοποιήσεις είτε καταλήψεις και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα. Οι τελευταίες εκλογικές αυταπάτες καταρρέουν…
Το κράτος έχει συνέχεια και οι δημοτικοί διαχειριστές του δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό
Η πολιτική αυτή συνεχίζεται και στον δήμο Ζωγράφου, όπου η δημοτική αρχή επιβάλλει την αντεργατική συνθήκη της 5μηνης “κοινωφελούς” σκλαβιάς με την “ανακύκλωση” ανέργων, αν και όταν ήταν αντιπολίτευση, η δημοτική παράταξη του Σύριζα κατήγγειλε τον εργασιακό μεσαίωνα των 5μηνων προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναγκάζουν τους συναδέλφους να εργάζονται παράνομα σε άλλη θέση από αυτήν στην οποία έχουν προσληφθεί, με αποκορύφωμα το καλοκαίρι στα απορριμματοφόρα να γίνονται εργατικά δυστυχήματα.
Σε ό,τι αφορά τη “χρηστή” διαχείριση του δημόσιου χρήματος, η δημοτική αρχή όχι μόνο υλοποίησε την πράξη νομοθετικού περιεχόμενου της συγκυβέρνησης Σύριζα-ανέλ και έδωσε όλα τα αποθεματικά του δήμου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και χαρακτήρισε την εθελόδουλη υποταγή της κυβέρνησης “εθνική προσπάθεια”, αντιμετωπίζοντας όποιον διαφωνούσε ως εσωτερικό εχθρό (“Ποιος δεν θέλει να συνεισφέρει και να συμπαραταχθεί στην εθνική προσπάθεια κόντρα στους δανειστές που επιμένουν σε σκληρά μνημονιακά μέτρα; Μια τέτοια στάση θα έφερνε τους ΟΤΑ να υπηρετούν έστω και άθελά τους το στρατόπεδο των δανειστών”, 2/5/2015, Καντιώτης, πρόεδρος ΝΠΔΔ Πολιτισμού και Αθλητισμού Δήμου Ζωγράφου).
Οι πελατειακές σχέσεις και ο συνασπισμός με το κατασκευαστικό κεφάλαιο είναι σε πλήρη ανάπτυξη, για να ιδιωτικοποιηθούν και να εμπορευματοποιηθούν οι δημόσιοι χώροι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: 3 μελέτες των 150.000 ευρώ για τις πλατείες Γαρδένιας, Ελευθερίας, Κύπρου και άλλα 100.000 ευρώ για τη μελέτη “ενοποίησης” των χώρων από τη Γαρδένια μέχρι τη Βίλα Ζωγράφου ενόψει της κατασκευής της γραμμής U. 160.000 ευρώ για μελέτη παιδικού σταθμού. Προκλητική ανανέωση της σύμβασης ενοικίασης με το AVEC 4 στην πλατεία Γαρδένιας, αν και τα χρέη του προς τον δήμο ξεπερνούν τα 250.000 ευρώ. Καμία αξίωση του δήμου από τη ΜΚΟ ΕΠΕΚΑ, που χρωστά 30.000 ευρώ για την ενοικίαση δημόσιων χώρων και είχε στήσει πάρτι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ με κοινωνικά παντοπωλεία φιλανθρωπίας. Ιδιωτικοποίηση του κινηματογράφου Αλέκα. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η θέση της αριστεράς πως “οι δημόσιοι χώροι πρέπει να περάσουν στα χέρια του δήμου”, μες στον καπιταλισμό σημαίνει ότι οι δημόσιοι χώροι είτε παραδίδονται στα χέρια των αφεντικών και του κατασκευαστικού κεφαλαίου είτε ότι το κράτος έχει το μονοπώλιο της διαχείρισης και της εκμετάλλευσής τους. Η άρνηση της δημοτικής αρχής να δοθούν σχολικές αίθουσες για δωρεάν διδασκαλία στη “Λαϊκή Συσπείρωση” το επιβεβαιώνει…
Στις 2 του Απρίλη του 2015 το ΔΣ του ΝΠΔΔ Πολιτισμού και Αθλητισμού και το δημοτικό συμβούλιο συνεδρίασαν με κατεπείγοντα χαρακτήρα το ίδιο βράδυ, για να αποφασίσουν τη μεταστέγαση στον χώρο της Βίλας Ζωγράφου του ωδείου, που λειτουργεί με ανταποδοτικό χαρακτήρα. Δεν δίστασαν, δηλαδή, να αποφασίσουν την πρόσληψη εργαζομένων με μπλοκάκι χωρίς εργασιακά δικαιώματα, αλλά και να επιβάλουν δίδακτρα στους κατοίκους των γειτονιών μας, από τα οποία πληρώνονται ανταποδοτικά οι μισθοί των εργαζομένων.
Τα σχέδιά τους για καταστολή τον Αύγουστο του 2015 απέτυχαν χάρη στις συνεχείς εκδηλώσεις και δράσεις, τη συμμετοχή της ανοιχτής συνέλευσης της κατάληψης στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, στην περιφρούρηση του χώρου, αλλά και τη μεγάλη πορεία στους δρόμους των γειτονιών μας που έστειλε στο καθεστώς το μήνυμα: η Βίλα Ζωγράφου κατάληψη θα μείνει, τη φλόγα που ανάψαμε κανένας δεν τη σβήνει…
Στις 7 του Σεπτέμβρη του 2015, η δημοτική αρχή, αναζητώντας ευρύτερη νομιμοποίηση, συγκάλεσε για πρώτη φορά στη ιστορία του δήμου “δημοτική επιτροπή διαβούλευσης”. Εκεί η δήμαρχος ανακοίνωσε με μεταφυσικό τρόπο την “πρόθεση της Διοίκησης” να στεγάσει στη Βίλα Ζωγράφου το ανταποδοτικό ωδείο και όλες τις πολιτιστικές δραστηριότητες του δήμου. Η κίνηση αυτή συνιστά πράξη συνασπισμού με τους εργολάβους, οι οποίοι παρευρίσκονταν υπό την ιδιότητα παραγόντων πολιτιστικών αθλητικών ομάδων, καθώς εξαγγέλλονταν τα “δημόσια έργα”… Πίσω όμως από τις φανφάρες περί ανταποδοτικών ωδείων και πολιτιστικών δράσεων, μέρα με τη μέρα, αποκαλύπτεται η “πρόθεση της Διοίκησης” να δοθεί ο χώρος στο κατασκευαστικό κεφάλαιο, ως ανταποδοτικό στοιχείο της κατασκευής της γραμμής U, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός υποδομών Σπίρτζης…
Από την κανονικότητα κάτω από τη γη στην… κανονικότητα πάνω από τη γη
ή ποιος είναι ο ρόλος της γραμμής U του METRO
Κράτος και κεφάλαιο έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να κατασκευάσουν τη γραμμή “U” του μετρό, με αρχικό προϋπολογισμό τρία δισ. ευρώ, η οποία θα περνάει μέσα από τις γειτονιές Εξάρχεια, Κυψέλη, Παγκράτι, Καισαριανή, Ιλίσια, Ζωγράφου, Γουδί, Γαλάτσι και θα καταλήγει στη Λυκόβρυση. Ο λόγος της κυριαρχίας προπαγανδίζει ότι η γραμμή αυτή θα εξυπηρετήσει τους κατοίκους των γειτονιών μας. Στην πραγματικότητα, με πρόσχημα την ταχύτητα μετακίνησης, εξυπηρετούνται τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι στον σχεδιασμό δεν περιλαμβάνονται η Πανεπιστημιούπολη και η Πολυτεχνειούπολη για τη μετακίνηση φοιτητριών/τών. Αντίθετα, περιλαμβάνονται κοινόχρηστοι δημόσιοι χώροι, όπως η Βίλα Ζωγράφου, το Σκοπευτήριο στην Καισαριανή, προσφυγικές κατοικίες. Στη γραμμή της Καισαριανής 224, η οποία θεωρείται “χαμηλής επιβατικής κίνησης” (βλ. σχετική ανακοίνωση ΟΑΣΑ για «έξυπνες» στάσεις και τουρνικέ, αλλά και την κατάργηση της δεύτερης γραμμής 223 στην Καισαριανή) κατασκευάζονται δύο έξοδοι σε απόσταση… 100 μέτρων, μία στις εργατικές κατοικίες στον Άγιο Νικόλαο και η άλλη στο Σκοπευτήριο.
Οι δημόσιοι χώροι, στους οποίους θα υπάρχει έξοδος της γραμμής U, θα δοθούν ανταποδοτικά στο κατασκευαστικό κεφάλαιο για την εκτέλεση του έργου. Ανάμεσα σε αυτές και η Βίλα Ζωγράφου. Το φαραωνικό MALL και ο χώρος υπόγειας στάθμευσης που οραματίστηκε ο Καζάκος και οι τσιφλικάδες Ζωγραφαίοι και τα οποία κατήγγειλαν για χρόνια τα “αντιδεξιά-αντιχουντικά” μέτωπα είναι το σχέδιο της δημοτικής αρχής του Σύριζα. Εξού και τα 200.000 Ευρώ που εγκρίθηκαν για τις… μελέτες.
Όσο δε για την “εξοικονόμηση χρόνου”, χρόνος και χρήμα εξοικονομείται για τα αφεντικά τα οποία εφαρμόζουν το σπαστό ωράριο και την 4ωρη εργασία. Στο πλαίσιο της υποτίμησης της εργασιακής δύναμης αυξάνουν την απλήρωτη εργασία και κατασκευάζουν γύρω από τους σταθμούς μετρό ζώνη εμπορευματοποίησης και μαγαζιά-εργασιακά κάτεργα, όπως οι αλυσίδες τροφής franchise (everest, γρηγόρης, pizza fαn, Μikel κτλ.)
Η πρόθεση κατασκευής της γραμμής “U” του μετρό εντάσσεται στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Είναι το τέλος της γειτονιάς και των διαπροσωπικών σχέσεων μέσα σε αυτή. Στη “γειτονιά” του μέλλοντος, τα πάρκα και οι πλατείες μετατρέπονται σε εμπορικά κέντρα, η φύση λεηλατείται. Ο άνθρωπος νοείται ως εργάτης-καταναλωτής, που η πειθάρχησή του στη μισθωτή σκλαβιά τού παρέχει το μοναδικό δικαίωμα στην κατανάλωση. Ο ατομισμός και ο καταναλωτισμός στους χώρους του metro εντείνεται με μαγαζιά-ΑΤΜ-διαφημίσεις και εκφράζεται στο κυνήγι των προσφορών στα Μall πάνω από τη γη για την ικανοποίηση ψευδών αναγκών. Για όσους/ες αγωνίζονται ενάντια στην κανονικότητα, τη μισθωτή σκλαβιά, την κατανάλωση, τον έλεγχο, και δεν αφομοιώνονται, ο χώρος δράσης τους περιορίζεται και καταστέλλονται με ακόμα πιο σύγχρονα συστήματα ελέγχου (κάμερες παρακολούθησης σε όλους τους χώρους του μετρό, αύξηση του κατασταλτικού μηχανισμού). Η χρήση της γης αλλάζει, αλλάζουν όμως και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Ο ένας δεν γνωρίζει τον άλλον, αλλά ο Μεγάλος Άλλος μάς γνωρίζει όλους.
Το τέρας του “εξευγενισμού” (gentrification) δεν τοποθετεί τυχαία στο στόχαστρο γειτονιές με συνεχή κοινωνική και πολιτική δράση (Εξάρχεια, Κυψέλη, Παγκράτι, Καισαριανή, Ιλίσια, Ζωγράφου, Γουδί, Γαλάτσι), στις οποίες υπάρχουν αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, στέκια και καταλήψεις. Αποτελεί επιχείρηση καταστολής της αντίστασης των από τα κάτω στην εξουσία. Στο σχέδιο λεηλασίας του δημόσιου χώρου είναι οι πλατείες Γαρδένιας–Κύπρου-Ελευθερίας αλλά και ο χώρος της κατάληψης της Βίλας Ζωγράφου.
Κατάληψη: Κέντρο ταξικού αγώνα ή “ντουβάρια” ενός φετίχ;
Η κατάληψη είναι αυτοοργανωμένος αυτοδιαχειριζόμενος χώρος και χρόνος, σε σύγκρουση με την εμπορευματοποίηση χώρου και χρόνου από κεφάλαιο και κράτος. Αποτελεί κέντρο ταξικού αγώνα, όπου συναντιούνται δυνάμεις που δίνουν μικρές και μεγάλες μάχες ενάντια στην υποτίμηση της εργασιακής δύναμης. Μέσα στα 4 χρόνια λειτουργίας της συνέλευσης της κατάληψης, ενδεικτικά, για την οικονομία του κειμένου, καταγράφουμε:
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους απολυμένους απλήρωτους εργαζομένους στο ταχυφαγείο GAMATO στου Ζωγράφου
Η Συνέλευση ξεκίνησε στο κατειλημμένο δημαρχείο Ζωγράφου τον Δεκέμβρη του 2014, κατά τη διάρκεια δράσης αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Ν. Ρωμανό. Με το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και συνελεύσεις Ανατολικών και Δυτικών, με μαζικές πορείες και απεργιακές συγκεντρώσεις έξω από τα ταχυφαγεία σε Ζωγράφου και Πετρούπολη απαιτήσαμε να καταβληθούν τα δεδουλευμένα και να επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι. Τα αφεντικά απάντησαν με μπράβους και όπλα. Η ταξική μαζική δράση μας όμως, τους οδήγησε να κλείσουν το μαγαζί στου Ζωγράφου. Σε αυτό το σημείο, μιας και πολλοί μιλάνε για “νομιμότητα” και το “παράνομο” της κατάληψης, υπενθυμίζουμε ότι η δημοτική αρχή, ο εκπρόσωπος του νόμου, δεν έκλεισε το εργασιακό κάτεργο, αν και οι δημοτικές υπηρεσίες είχαν επανειλημμένα βεβαιώσει υγειονομικές παραβάσεις… Εμείς, οι “παράνομοι”, δώσαμε παραδειγματικό τέλος στο κάτεργο μαζί με τα ταξικά μας αδέλφια…
Αντίσταση στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση στα πανεπιστήμια. Αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών ΕΚΠΑ-ΕΜΠ
Τον Σεπτέμβρη του 2013 στην απεργία που κράτησε 3,5 μήνες ενάντια στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις, η συνέλευση της κατάληψης της Βίλας Ζωγράφου ήταν κάθε μέρα στην πύλη του ΕΚΠΑ συμμετέχοντας στην απεργιακή περιφρούρηση για να μην περάσουν απεργοσπάστες, πανεπιστημιακοί και φοιτητές που επιχειρούσαν να επιστρέψουν οι σχολές στην κανονικότητα. Οι εργαζόμενες/οι, στην εκδήλωση οικονομικής ενίσχυσης στον αγώνα που έγινε στον απελευθερωμένο χώρο της κατάληψης, είδαν ότι το “κέντρο ανομίας” για το καθεστώς, ήταν ο χώρος των αλληλέγγυων στον απεργιακό αγώνα, ήταν έδαφος ταξικού αγώνα.
Αντίσταση στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
Δυο χρόνια τώρα μαζί με τις συνελεύσεις των Ανατολικών, αλλά και το συντονιστικό ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα ωράρια” συμμετέχουμε στις απεργιακές περιφρουρήσεις των μαγαζιών που επιχειρούν να ανοίξουν την Κυριακή από την Ερμού μέχρι το Public και τον ΑΒ στη γειτονιά μας.
Αλληλεγγύη στην απολυμένη Ε..Σ. από την πολυεθνική ΑΒ Βασιλόπουλος
Στον χώρο της κατάληψης δημιουργήθηκε η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην αγωνιζόμενη Ζωγραφιώτισσα Ε.Σ., η οποία, όταν διεκδίκησε στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, απολύθηκε. Με απεργιακούς αποκλεισμούς και μαζική παρουσία στην επιθεώρηση εργασίας επιβάλαμε να γίνει η εργατική διαφορά και η απολυμένη να δικαιωθεί. Η πολυεθνική αρνείται να την επαναπροσλάβει και η Συνέλευση Αλληλεγγύης συνεχίζει τον αγώνα…
Ελεύθερη μετακίνηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
4 χρόνια συμμετέχουμε στον αγώνα για ελεύθερη μετακίνηση στα ΜΜΜ, μπλοκάροντας τα ακυρωτικά μηχανήματα, απομονώνοντας τους ελεγκτές. Μαζί με συνελεύσεις των Ανατολικών συμβάλαμε στο να ξηλωθούν και να μη λειτουργήσουν τα τουρνικέ στο 224.
Αλληλέγγυα ελεύθερα μαθήματα για το Λύκειο και αυτομόρφωση
Στον χώρο της κατάληψης από τον Σεπτέμβρη λειτουργεί η δομή της Πρωτοβουλίας ενάντια στην πειθάρχηση και τους ταξικούς φραγμούς για την ελεύθερη διάδοση της γνώσης. Διδάσκονται ζωγραφική, μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, ΑΟΘ, ιστορία, έκθεση, αγγλικά, γαλλικά. Η δομή αυτή δεν είναι δωρεάν φροντιστήριο, δεν έχει “φιλανθρωπικό” χαρακτήρα. Είναι πράξη ταξικής αλληλεγγύης. Εναντιώνεται στην εμπορευματοποίηση της γνώσης και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, συμβάλλοντας στην υπέρβαση των ορίων και των ρόλων που επιβάλλονται μες στο σχολείο. Επίσης, γίνεται ανάγνωση του “Κεφαλαίου” του Κarl Μarx και του βιβλίου “Επιτήρηση και τιμωρία – Η γέννηση της φυλακής” του Μichel Foucault.
Μπαξές: καλλιεργούμε τη γη και τις συνειδήσεις μας
Η συνέλευση του Μπαξέ λειτουργεί στην απελευθερωμένη γη της Βίλας Ζωγράφου. Σε αντίθεση με τους λαχανόκηπους ελεημοσύνης των δήμων, που λειτουργούν με τη διαμεσολάβηση των ΜΚΟ και επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Μπαξές τροφοδοτεί τις συλλογικές κουζίνες των γειτονιών μας και της κατάληψης. Η καλλιέργεια παραγωγής τροφίμων συλλογικά και αυτοοργανωμένα και η διάθεσή τους χωρίς χρηματικό αντίτιμο επιχειρεί να σπάσει την αλυσίδα εμπορευματοποίησης της τροφής. Στον απελευθερωμένο χώρο έχουμε φυτέψει δεκάδες οπωροφόρα δέντρα, αντιμετωπίζοντας τη λεηλασία του από τους τσιφλικάδες και το κράτος.
Αυτοοργανωμένα μαθήματα ρεμπέτικων – σμυρνέικων
Στον χώρο της κατάληψης, που ο δήμος προόριζε για ανταποδοτικό ωδείο, κάθε Κυριακή μεσημέρι γίνονται ελεύθερα μαθήματα: βιολί, κιθάρα, μπουζούκι, σαντούρι, μπαγλαμάς. Χωρίς στερεότυπα και ρόλους δασκάλου – μαθητή που ευνουχίζουν την αυθόρμητη επιθυμία για μουσική έκφραση των συναισθημάτων και των σκέψεων, πραγματώνεται η αντιεμπορευματική, απελευθερωμένη και απελευθερωτική βιωματική διαδικασία μουσικής δημιουργίας, η οποία είναι ανοιχτή σε όλες και όλους.
Αντιεμπορευματικές δομές
4 χρόνια στον χώρο της κατάληψης έχουν γίνει εκατοντάδες ελεύθερα θεατρικά και μουσικά δρώμενα αλλά και εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε αγώνες και αγωνιστές που διώκονται. Στην κατάληψη δημιουργείται studio για την αντιεμπορευματική μουσική έκφραση.
Αντιφασιστικός αγώνας
4 χρόνια με την καθημερινή παρουσία μας στους ταξικούς αγώνες και τη μαχητική δράση μας στη γειτονιά μας συμβάλαμε στην πολιτική απομόνωση φασιστικών εθνικιστικών συμμοριών. Η γειτονιά, όπου πριν μερικά χρόνια κυριαρχούσαν στους δρόμους τα καθάρματα της χ.α., έγινε χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτικής-κοινωνικής δράσης. Συμβάλαμε στο να μην ανοίξουν γραφεία στη Γαρδένια οι φασίστες, αλλά και στην απομάκρυνση μετά από 40 χρόνια του κυπριακού παραμάγαζού τους. Η καταστολή της κατάληψης, όπως έγινε και με την καταστολή της κατάληψης Villa Amalias, θα σημάνει ενεργοποίηση ξανά των συμμοριών αυτών…
Αδιαμεσολάβητη αυτοοργανωμένη δράση για την ανατροπή κεφαλαίου και κράτους ή προσχώρηση στη νομιμότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και αφομοίωση;
Είμαστε αντιμέτωποι με τη δημοτική αρχή, την ομόφωνη απόφαση του ΔΣ, το μέτωπο κράτους-κατασκευαστικού κεφαλαίου. Το κέρδος και το “όραμα” της καταστολής της κατάληψης συνασπίζει τις δυνάμεις κεφαλαίου και καθεστώτος, καθώς το χτύπημα των καταλήψεων αποτελεί στρατηγική επιλογή τους. Επιδιώκεται η καταστολή των καταλήψεων, γιατί αρνούνται την ιδιοκτησία, γιατί η ύπαρξη και η δράση τους συνιστά απελευθέρωση και επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου. Αρνούνται το υπάρχον και δημιουργούν το Άλλο, το διαφορετικό. Λειτουργούν συλλογικά και αδιαμεσολάβητα, συγκρούονται με την εξουσία και τον κοινωνικό εκφασισμό. Αποτελούν οργανικό μέρος των οριζόντιων δομών αγώνα που προωθούν την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, κόντρα στην υποταγή και την αφομοίωση. Στον σχεδιασμό αυτό εντάσσονται, μετά από 23 χρόνια δράσης, η καταστολή της κατάληψης Villa Amalias (12/2012), με πρόσχημα ότι θα γινόταν εκπαιδευτικός χώρος, ενώ σήμερα είναι ένα ακόμη ερείπιο του κέντρου, η εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά, η εισβολή ΜΑΤ-ΕΚΑΜ (1/2013) στην κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη που δρα 28 χρόνια, η εισβολή με ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις στην κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη (9/2012), η καταστολή στον Κένταυρο (8/2015), η εκκένωση 3 καταλήψεων στην Πάτρα (8/2013), η εκκένωση της Ντουγρού στη Λάρισα (5/2015), η επιχείρηση καταστολής της κατάληψης Βανκούβερ Άπαρτμαν… Χέρι χέρι με τις φασιστικές-παρακρατικές επιθέσεις στις καταλήψεις Αγρού, Κουβέλου, Ελαίας, Terra Incognita, Ανάληψης και στο στέκι της συνέλευσης ΒΚΠ.
4 χρόνια τώρα προσπάθησαν να απαξιώσουν και να συκοφαντήσουν τον αγώνα της ανοιχτής συνέλευσης της Βίλας Ζωγράφου. 4 χρόνια απέτυχαν. Σήμερα, σε περίοδο ήττας και διάψευσης των προσδοκιών όσων είχαν εκλογικές αυταπάτες και ανέθεσαν σε άλλους, μέσω της κάλπης, την ελπίδα για την αλλαγή, το κράτος θεωρεί ότι από θέση ισχύος μπορεί να τσακίσει τους αγώνες και τις καταλήψεις. Επενδύουν στον φόβο και τον τρόμο. Με το καρότο και το μαστίγιο…
Οι ταξικοί κοινωνικοί αγώνες της κατάληψης, η αδιαμεσολάβητη αυτοοργανωμένη δράση που γεννά νέες απελευθερωμένες δομές, οι αγωνίστριες και αγωνιστές που μπαίνουν κάθε μέρα στην κατάληψη είναι η δύναμή μας… Άλλος δρόμος δεν υπάρχει… Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται, δεν μπαίνει στα μουσεία, δεν εξαργυρώνεται στα δημοτικά συμβούλια. Δεν είναι αισθητική παρέκκλιση ούτε καπρίτσιο της νιότης. Είναι το βίωμα του συνεχούς και ασυμβίβαστου αγώνα για την ελευθερία και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο…
Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου
