Ο ήλιος έχει μόλις προλάβει να ανατείλει και δυνατά χτυπήματα ακούγονται στην πόρτα του σπιτιού. Από το ματάκι της πόρτας διαγράφονται οι ένστολες φιγούρες των μπάτσων και ενός εισαγγελέα. Ο στόχος της επιδρομής τους είναι το σπίτι οικογένειας, λόγω ενός χρέους μερικών χιλιάδων ευρώ. Οι κρατικοί υπάλληλοι επιλέγουν να ξεσπιτώσουν οικογένειες και να χαρίσουν το σπίτι στα funds. Για ακόμα μια φορά στόχος των επιθέσεών τους είναι οικογένειες που καθημερινά ρισκάρουν τις ζωές τους στον αγώνα για το μεροκάματο.
Τα τελευταία χρόνια η ολομέτωπη επίθεση στο δικαίωμα της στέγης έχει γίνει ξεκάθαρη! Οι επιθέσεις σε καταλήψεις στέγης, οι πλειστηριασμοί των πρώτων κατοικιών και ο υπερτουρισμός που έχει μετατρέψει τις πόλεις που ζούμε σε τουριστικά θέρετρα είναι πραγματικότητα, και οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες/επιταγές του κεφαλαίου, εκτοπίζεται.
Το τέλος της ιστορίας μάς βρίσκει έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων. Ο αλληλέγγυος κόσμος έχει συγκεντρωθεί για να σταθεί δίπλα στην οικογένεια η οποία χάνει το σπίτι της, και για να υπενθυμίσει την ανάγκη των συλλογικών αντιστάσεων ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
Τη σκυτάλη αυτής της υπόθεσης θα πάρει άλλη ιστορία που διαδραματίζεται στον ίδιο χώρο. Η υπόθεση αφορά 12 μετανάστες, οι οποίοι κατηγορούνται για παράνομη διακίνηση και μεταφορά ανθρώπων. 12 κατατρεγμένα άτομα που είχαν την τύχη να γλιτώσουν από τον πόλεμο, την δικτατορία, την εξαθλίωση και την θανατοπολιτική των υδάτινων συνόρων, μόνο και μόνο για να βρεθούν αντιμέτωπα με το σκληρό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Θα καταδικαστούν από 10 έως 115 χρόνια φυλάκισης.
Το γεγονός αυτό δεν είναι πρωτοφανές, έχουμε ξαναέρθει αντιμέτωπα με δίκες που κρατάνε 30/45 λεπτά, πολλές φορές χωρίς μεταφραστές, ενώ οι δικηγόροι έχουν κληθεί τελευταία στιγμή. Έτσι, με ανύπαρκτα στοιχεία και δίκες fast track, καταδικάζουν ανθρώπους για όλη τους τη ζωή.
Φτάνοντας στο βασίλεμα του ηλίου και με το στομάχι ήδη αρκετά σφιγμένο, ένα μήνυμα στα κινηματικά τσατ της πόλης έρχεται για να μας υπενθυμίσει ότι οι δρόμοι δεν είναι ασφαλείς για όλα μας. Το μήνυμα αφορά παραβιαστικό γεγονός, που συνέβη σε συντρόφισσα την προηγούμενη ημέρα. Ακολουθεί το μήνυμα:
* Trigger warning*
«Καλησπέρα σε όλα, ακολουθεί ενημέρωση. Τα ξημερώματα Κυριακής 13/07 στις 07:00, καθώς γυρνούσα σπίτι, στον πεζόδρομο Μουσούρων, από το βαζάκι με πλησίασε ένας τύπος, περίπου 1,70 κάστανο μαλλί και λίγο μούσι και μιλούσε αγγλικά, με πρόφαση να ζητήσει αναπτήρα. Να σημειώσω πως δεν είμαι σίγουρη αν μπορώ να τον αναγνωρίσω στον δρόμο αν τον ξαναδώ. Όταν του είπα ότι δεν έχω, ξεκίνησε να με ακολουθεί και να μου κάνει διάφορες χειρονομίες που ακολουθούσαν ερωτήσεις του τύπου που πηγαίνω, αν μένω μόνη μου, αν με περιμένουν σπίτι. Με ακολούθησε μέχρι το σπίτι όπου όταν αντιλήφθηκε ότι άνοιγα την πόρτα για να μπω μέσα έβαλε το πόδι και ταυτόχρονα έσπρωχνε την πόρτα για να μπορέσει να μπει μέσα. Με κάποιον τρόπο κατάφερα να τον εμποδίσω και να κλείσω την πόρτα σπρώχνοντας και κλωτσώντας. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω πως όσο εξελισσόταν αυτό και ο φόβος μου αυξανόταν και ήταν πιο εμφανής εκείνος φαινόταν να το απολαμβάνει όλο και περισσότερο.
Ο λόγος που επιλέγω να το γνωστοποιήσω είναι αρχικά για να είναι ενήμερα όλα μας και έπειτα για να μεταφέρω το βίωμα, καθώς δεν είμαι ούτε το πρώτο άτομο ούτε το τελευταίο που δέχεται παρενόχληση στον δρόμο. Η πατριαρχία βιάζει και σκοτώνει, στον δρόμο, στο σπίτι, στη δουλειά ποτέ καμία μόνη».*
Οι σκέψεις μου θα τελειώσουν εδώ, πρέπει να ετοιμαστώ να πάω στη δουλειά…
Ωρίωνας
