Όπως και να ‘ναι η χαρά θα ‘ρθει
πανικοβάλλοντας τον άνεμο
στράφτει ποτάμι.
Άστρα του έαρος ευωδερά
κάτω απ’ την ολάνοιχτη σιωπή σας
λάμψη αναδύει τους πονεμένους, κραυγές
κυματίζουν στο κορμί τους.
Η νύχτα είναι διάπλατη με τους σταλακτίτες
των μύρων
άλλοι μετρούν το κέρδος της ημέρας
άλλοι πεθαίνουν.
Εμείς τραντάζουμε τα σίδερα του στήθους
να ζήσουμε
ν’ απλώσουμε την ομορφιά.
Μαύρος αέρας σήκωσε τα σπίτια μας
παντού
παντού
ο θάνατος
παντού γυρίζει.
Έλα χαρά
πόσους θα βρείς
μας διώχνουν απ’ το σώμα μας.
Κόβουν σκοτάδι και τυλίγονται
να μην τους δουν τα πρωινά πουλιά
ώς πότε.
Οι νεολαίοι αντηχούν
φλέγονται οι ώρες.
Αγγίζουμε τον Ερχόμενο
καθένας αισθάνεται
με μια ψυχή γοργάδα,
φύλλα πουλιά Παράδεισε στον ήλιο πάρα μέσα.
Πήγαινε φωνή μου
στους δρόμους
γυμνή
χαμένη απο φως.
Ψωμί τραγούδι άγγελος
η χαρά θα ΄ρθει.
Στους δρόμους θα καίνε τα όνειρα
μια φωτεινή επιγραφή στην κεντρική πλατεία
«ο θάνατος είναι μακρινός φίλος».
Εμείς μπορεί να λείπουμε μακριά
το τραγούδι θ’ ακούγεται.
Νίκος Καρούζος
